Læknablaðið - 01.11.1941, Blaðsíða 20

142
LÆK NA B LAÐ 1 Ð
unniö úr því joði, senr likamanum
kann að berast. Tryptophan-inni-
hald fæðunnar er talið þýðingar-
mikið skilyrði fyrir því, að kirtill-
inn geti framleitt sitt hormón.
Þeirri skoðun til stuðnings hefir
verið bent á, að m. fullorðinna var
talið algengara á hungurárunum i
Þýzkalandi en fyrr og síðar.
Loks er stór flokkur fullorð-
inna með m. af óþekktri orsök og
hafa menn helzt hugsað sér, að hjá
þeim sjúkliiigum væri um primer
læsio á thyreoidea-frumunum að
ræða. Það er talið sannað, að gl.
pituitaria sé ekki afficeruð í þess-
um tilfellum. Einhver annar hor-
món-faktor vejdur bilununni á
skjaldkirtlinum, og þar eð greini-
legt samlrand er milli meno])ause
(sérstakl. arteficiell) og m. hefir
mönnum þótt liklegt, að þaö væri
vöntun á einhverju hormón frá
kynkirtlunum, sem ylli.* Marine
* Hér er rétf að geta þess, að
m. er miklu algpngari á konum en
körlum og pluripa'rae fá hann frek-
ar en nulliparae.
hefir séð 2 tilfelli af m. á karl-
mönnum, sem höfðu greinilega
atrofiu á Leydigs-frumunum i
testes.
*
Hvað orsök sjúkdónts þessa
sjúklings snertir, væri hægt að láta
sér koma i hug, að tjón hefði orðið
á ovaria um eða eftir fæðinguna
(konan var talin hafa fengið
barnsfararsótt), og hefði það svo
verkað á skjaldkirtilinn og starf
lians.
Therapia: Gefnar voru per os
tabl. thyrovex, i tala 2svar á dag
og siðar aukið upp i i tölu 3svar.
Hver tala inniheldur 500 I. E.
oestron og 0,05 milligrm. thyroxin.
Konan fékk engin óþægindi af lyf-
inu, hvorki aukn. á púlshraða.
hjartslátt né svita. — Eftir hálfs
mánaðar meðalatöku segist konan
vera duglegri, á betra með gang.
Þreytist miklu minna. Er öllu
hressilegri og skýrari í svörum.
*
Lciðrctting. í 2. línu á bls. 140,
frentri dálki. stendur: fyrir 30 ár-
um, en á að vera: fyrir 20 árum.
Úr erlendum læknaritum,
Faðerni barna má stundum
sanna með rannsókn á blóði. Ná-
kvæm rannsókn á ýmsum líkam-
legum einkennum (hári. augnalit,
augna og brúnahárum, fingur-
gómum o. fl.) getur og komiö
að miklu haldi í höndum sérfróðra
manna. (J.A.M.A. 2. júlí '38.)
Migraene-Ergotamin. Það hefir
gengið erfiðlega, að gefa góð ráð
við migr. og kenningar verið á
reiki af hverju hún stafaði. Axe!
Juul mælir mjög með ergotamin-
tartrati (gynergen), sem er secale-
alkaloid. Sagt að það lækni kastið
hjá ca. 90% sjúklinga. Lyfið er
gefið strax þegar aðkenningar
verður vart, 0.25—0,50 milligrm.
dælt undir húð eða inn í æð. A að
ltrífa eftir 1—2 klst. Þá má og
gefa það munnleiðis (oralt) 1—2
mgrm. í senn, ekki yfir 10 mgrm.
á sólarliring. Sagt að hrífi eftir
2—3 klst.
Lyfið getur valdið ógleði og
dofa i útlimum. Verði þessa vart
skal hætta við það.
Ef til vill verkar lyfið á þann
hátt, að æðar i heilabastinu (dura)
dragast saman. (Mánedsskr. f.
prakt. lægegærning, júní '38).