Læknablaðið - 01.09.1943, Qupperneq 13

LÆKNABLAÐIÐ
39
Víruslungnabólga.
Eftir
Bjöin Sigurðsson og Theódór Skúlason.
Á seinustu árum hefir athygli
ínanna beinzt aö lungnabó gum,
sem ekki stafa af pneumokokkum
eða öðrum þokktum sóttkveikjum,
og haga sér meö nokkuS óvenju-
legu móti.
Allmörgum faröldrum hefir ver-
iS lýst, sem höguSu sár svipaS klin-
iskt og rö'tgcnolcg’skt og höfSu
þaS sameiginlegt, aS sulfonamid
voru meS öllu gagnslaus, og hefir
þetta freistaS manna til aS stinga
upp á, aS um sjálfstæSan sjúkdóm
væri aS ræSa.
f enskumælandi löndum hafa
þessir faraklrar hlotiS ýms nöfn,
svo sem virus ])neumonia, acute
pneumonitis, atypical pneumonia
o. s. frv.
ÞaS er öldungis ósannaS mál, og
meira aS segja fremur óliklegt, aS
allt þetta sé einn og sami sjúkdónt-
ur, en þeir, sem mesta haía reynsl-
una, halda aS þótt eitthvaS slæSist
meS af sjúklingum meS óljós ein-
kenni, sé sennilegast, aS hér sé
sjálfstæSur sjrikdómur á ferSinni,
en sú staShæfing bíSur ennþá síns
dóms.
TaliS er aS sjúkdómurinn sé
smitandi frá manni til manns og
meSgöngutiminn sé 2—3 vikur.
Sjúkdómurinn er talsvert misþung-
ur, en venjulega eru einkennin á
þessa leiS:
ÁSur en hiti byrjar hafa sjúk-
lingarnir veriS lasnir í örfáa claga
meS kvef, oft óþægindi í hálsi, og
þurran hósta. Hiti hækkar svo
jafnt á 2—3 dögum upp í 39—40°.
Nokkur kuldatilfinning fylgir
þessu stundum, en sjaldan eSa
aldrei kuldahrollur. Hitanum fy'g-
ir svo venjulega aukinn hósti, sem
oft kemur i löngum hviSum. Upp-
gangur er oftast litill sem enginn
framan af, en stundum mucopuru-
lent meS einstaka blóSrákum, en
aldrei rySlitaSur. óákveSnir verkir
í brjósti eru stundum, en svo aS
segia aldrei eiginlegt tak. Herpes
lakialis sést sj'1Idan. Beinverkir og
önnur svokölluS influenzu-ein-
kenni eru heldur ekki fyrir hendi.
Smklingar þessir eru yfirleitt
ekki þungt haldnir, öndun og æSa-
sláttur venui'ena hæo-ari en búast
mætti viS eftir hitanum. And-
þrengsli og cyanosis sést heldur
ekki aS jafnaSi.
ViS skoSun finnst venjulega
ekkert í bvrjun siúkdóm=ins ann-
aS en sótthitinn og oft nokkur roSi
i koki. Nokkrum dögum síSar
koma svo í Ijós smávægiUgar
stethoscopiskar brevtingar, léttar
devfur. veiklaður andardráttur, fin
vot subcre])iterandi slímhlióS yfir
einhverium hluta lungnanna, oft-
ast milli herSablaSa, eSa neSan til
á lungum. Einstaka sinnum bregS-
ur fyrir rhonchi og núniogsh'jóS-
um. Brnnchial öndun heyrist aft-
ur á móti sjaldan.
Eftir nokkra daga fer hiti svo
jafnt lækkandi og er oftast orSinn
eSblegur eftir 6—10 daga.
ViS rannsókn á hráka finnast
ekki pneumokokkar, en oft aSrar
sóttkveikiur, svo sem nticrococcus
catarrhalis, staphvlococcus albus
og aureus o. fI.. sem sýnilega hafa
ekki aetiologiska þvSino-u. Hvít’un
blóSkornum fjölgar ekki verulega.