Kraftur - 01.11.2011, Blaðsíða 4

4 KRAFTUR
,,Ég útskrifaðist úr Iðnskólanum 1995 og
vann og lærði á stofunni hennar mömmu,
en hún var einnig hársnyrtimeistari, utan
fjögur ár þar sem ég starfaði í Danmörku.
Þegar ég kom til baka hóf ég aftur störf hjá
henni árið 2000 en það var svo mikið lán í
óláni að ári áður við mamma greinumst þá
hafði hún selt stofuna en við fylgdum bara
með í kaupunum,“ segir Sigríður. „Mamma
greindist með krabbamein í brisi, aðeins
57 ára og ég greindist viku síðar með
bráðahvítblæði en þá var ég 36 ára. Ég fór
til Svíþjóðar í mergskipti sem gengu vel og
mamma til Kína að leita sér óhefðbundinna
lækninga, en ef til vill var það bara of seint,
það er svo erfitt að segja í þessum málum.
Þetta var allt svo ótrúlegt. Ég kom heim úr
mergskiptum í maí 2009 en mamma dó
24. júní, einum og hálfum mánuði eftir að ég
kom heim.“
Sigríður segir að þessi ár hafi bara verið
martröð. ,,Það er er ekkert hægt að lýsa
því öðruvísi. Þegar maður lítur til baka
þá áttar maður sig ekkert á því að maður
hafi gengið í gegnum þetta. En ég held
að það sé bara þannig þegar fólk greinist
með alvarlegan sjúkdóm þá setur það sig
í einhverjar stellingar til þess að lifa af. Þú
klárar verkefnið og færð áfallið eftir á. Ég
missti aldrei vonina í minni meðferð, nema
ef til vill allra fyrst á meðan ég var að reyna
að meðtaka skilaboðin. Þá hélt ég að ég
væri að fara deyja. Ég gat ekki hugsað mér
að hitta neinn, fara neitt eða gera neitt.
En tíminn heldur áfram að líða og þá áttar
maður sig á því að það er bara staðreynd
að þessi sjúkdómur er til staðar og ég fór
þetta svolítið á sálfræðinni. Ég hugsaði að
það væru tvær leiðir til að takast á við þetta,
með því að fara upp eða niður og ég ákvað
að takast á við sjúkdóminn með jákvæðu
hugarfari og ég hafði líka til mikils að vinna,
ég ætti góðan mann og tvö börn, en ég
missti eitt vegna meðferðarinnar en ég var
komin tíu vikur á leið þegar ég greindist.
HUgURinn eR sTeRKT AFl
Sigríður segist trúa mög á mátt hugans. ,,Ég
held að hugurinn sé miklu sterkara afl heldur
en margir halda og ég fór þetta svolítið á
kímninni og gerði bara gott úr sem flestu
án þess að vera í einhverjum Pollyönnuleik.
Ég á líka tvö börn og ég vildi ekki að þau
upplifðu mig sem mikinn sjúkling, jafnvel
þótt ég væri ekki að fela neitt fyrir þeim og
við töluðum um veikindi mín. En núna er
ég laus við sjúkdóminn og ég er tiltölulega
hraust og ég reyni að gera gott úr því sem
er. Ég er reyndar enn að glíma við eftirmála
NýTTI REyNSLuNA Og STOFNAðI
SéRSTAkA háRgREIðSLuSTOFu
sigRÍðUR MARgRéT einARsdóTTiR, HáRsnyRTiMeisTARi og MóðiR HennAR HelgA bjARnAdóTTiR,
seM einnig sTARFAði Í sAMA FAgi, gReindUsT Með KRAbbAMein Með viKU Millibili. nú þReMUR
áRUM eFTiR Að sigRÍðUR lAUK MeðFeRð HeFUR Hún sToFnAð séRsTAKA HáRsnyRTisToFU þAR seM
Hún M.A. býðUR Upp á HáRKollUR FyRiR KonUR seM eRU Í KRAbbAMeinsMeðFeRð.
Krabbameinið leiddi Sirrý í raun inn á braut hárgreiðslunnar aftur.
„Ég ákvað að takast á við
sjúkdóminn með jákvæðu hugarfari
og ég hafði líka til mikils að vinna.“
viðTAl