Læknablaðið - 01.02.1949, Page 26

16
>
LÆKNABLAÐIÐ
Thronibosis coronaria: Höfundur
telur mjög liklegt að lyfið hafi góð
iihrif, en nefnir engin sérstök dæmi.
Arteriosclerosis, hypertensio, mor-
bus cordis, purpura og f 1.:
Bent er á notkun lyfsins við þess-
um sjúkdómum, en vísað til rit-
gerða, sem áður liafa komið út í am-
eriskum heknatímaritum, eftir Ma-
son, Dówd og liöf. sjálfan.
Xephritis hæmorrhagica acuta: 3
sjúklingar fengu skjótan bata.
Thromboangiitis obliterans og
Baynauds veiki: 2 sjúklingar fengu
skjótan bata.
Vulvovaginitis senilis: Vefjasneið-
ar, úr sjúklingum, sem fengið höfðu
lyfið, sýndu vefjabreytingar, er
benda til þess, að annaðhvort höfðu
gamlar lokaðar háræðar opnazt, cða
nýjar myndast.
Það virðist vera heppilegt að gefa
alfa-toeopherol, þegar æskilegt er
að auka blóðstreymi í arteriolum,
eða livetja súrefnis nýtingu í vcfjun-
um. Tocojiherol virðist framkalla
slökun á tromboseruðum vcnuveggj-
um (samskonar verkun og Pereira
hefir sýnt fram á að komi eftir
block á sympaticus) og nær blóðið
þá að streyma framhjá thrombus,
sem jafnframt hjaðnar niður, ef til
vill vegua proteolytiskra áhrifa efn-
isins.
Óþægindi i sambandi við alfa-
tocopiierol inntökur: Uppsala, og
má þá minnka skammtinn, eða hætta
að gefa lyfið um stundarsakir, nála-
dofi og stundum allsárir verkir, þeg-
ar blóðið fer aftur að streyma um
ischemisk svæði.
Báðið er frá þvi að gefa ólífræn
járnsambönd samtimis e-fjörvi. Á-
hersla er lögð a það, að notað sé
affa-tecopherol og að það sé gefið
nógu lengi. Þykir licntugt að gefa
lyfið í kapsulum, með 50 mg. í
liverri.
Evan V. Slmte o. fl., Surgery, Gyn.
& Obst. 8G, 1—G, jan. 1948.
Esra Pétursson.
Hrotur.
Hrotur eru hljóð, sem myndast við
titring á palatum molle og arcus
palatopharyngeus.
Stundum nægir smávægileg liindr-
un á neföndun til þess að valda
munnöndun og lirotum. Hrotur eru
algengastar í gömlu fólki, og orsök-
in venjulcga lélegur tonus í góm-
vöðvum.
Hrotur í börnum batna oft við
tonsillectomi.
Það þarf fyrst og fremst að nema
burt allar stíflur á neföndun. Stund-
um nægja nefdropar, sem minnka
blóðsókn til nefs, að kvöldi (Benz-
edrin-inhaler).
Þeir sem lirjóta, ættu ekki að liggja
á baki, svo að tungan falli síður aft-
ur á við. Heftiplástur yfir munnvik
gefst oft vel, ef neföndun er greið.
T’il mála koma tal-, öndunar- og
kingingar-æfingar, til þess að auka
starfsemi og styrkja gómvöðva.
K. R. G.
(Brit. Med. .1., 22. nóv. 1947.
Jan G. Robin).
Afgreiðsla og innheimta Læknablaðsins er i Félagsprentsmiðjunni h.f..
Reykjavik. Sími 1640. Pósthólf 757.
Félagsprentsmiðjan h.t.