Læknablaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 10

um sýndi liann fram á corre-
lation milli rafspennubreyt-
inga í cortex cerebri og sálar-
legrar starfsemi. Hann er síð-
an talinn faðir psycho-physio-
logiunnar. „The focussed flame
of his intellect revealed tlie
physical hasis of psychic func-
tions. Frorn his discoveries
came a new science and the
explanation of an old disease“
(c: epilepsi). [Dedication í At-
las of E. E. G. eftir Gihhs og
Gibbs, 1950].
Allar megin-rannsóknir
Bergers liafa síðan verið stað-
festar af mörgum mönnum og
eru grundvöllurinn að þekk-
ingu manna á e.e.g. ennþá.
Hann sýndi fram á:
1) Það er svo til sama hvort
electroðurnar eru settar utan á
hauskúpuna eða á heilayfir-
borðið beint. — Greina má
samt sem áður 2 staði á heila-
yfirhorðinu með allt að centi-
meters millibili.
2) Heilinn hefir ,rafpúls“, þ.
e. a. s. óreglulegar, rytmiskar
rafspennubreytingar, sem
stafa frá starfsemi taugafrum-
anna, en ekki nema að litlu
leyti frá taugabrautum — og
er óháður blóðrás, bandvef,
vökvum, beinum, vöðvum og
húðkirtlum.
Fínleiki tækjanna setur
mörkin fyrir því hve hraðar
sveiflur er hægt að mæla, og
eru þær sjaldan meir en 70—
100 á sek., enda hafa þeir fre-
qvensai- p. t. ekki þýðingu, þar
sem þeir oftast stafa frá vöðv-
um.
Eftir því hve liraðar sveifl-
urnar eru, er frá gamalli tið
talað um a: ca. 10 (8—12)/sec.,
algengastar; |3: 14 (25)—60; y:
>25; ð : <8(1/0—5).
3) Rafpúls heilans breytist
með aldrinum. Nýfæddir:
0,5—2/sec.+20—50/sec. 9 ára:
reglul. sveiflur frá occipital-
region, 14—19 ára: reglul. frá
öllum öðrum slöðum.
4) llann breytist einnig við
lwada sensoriska stimuleringu
sem er, svo og geðshræringu,
og spennta athygli og andlega
áreynslu, eins og t. d. að leysa
reikningsþraut: Rythminn
verður hraðari og útslögin,
amplitudan, heldur lægri.
5) Hann breytist við ýmsa
sjúkdóma, sem siðar skal á
minnzt, svo og
6) breytingar í fysisk-kem-
isku ástandi líkamans — svefni
og vöku, metabolisma breyt-
ingar og lyfjaáhrif.
7) Rythmus er sérkennileg-
ur fyrir hvern einstakling eins
og fingraför manns.
8) Eineggja tvíburar hafa
eins e.e.g., en tvíeggja eru jafn-
ólík og frá óskyldum.
9) Normalt er rythmus um
10 sveiflur á sec., en getur
sveiflað hjá lieilbrigðum frá
1—60.
10) Cortiealregionirnar hafa
mismunandi rythmus, — t. d.