Læknablaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 15

læknablaðið
73
fræði við Hafnarliáskóla og
lauk þar embættisprófi í lækn-
isfræði 1909 með I. einkunn.
Frá 1909—1912 aflaði hann
sér framhaldsmenntunar á
ýmsum sjúkrahúsum í Dan-
niörku. Frá 1. ágúst 1912 og til
dauðadags var hann prakti-
serandi læknir í Frederiks-
havn á Jótlandi, auk þess sem
hann var læknir við ríkisjárn-
brautirnar dönsku, bæjarlækn-
ir i Flade-Gærum og læknir
elliheimilisins þar. í mörg ár
átti hann sæti í stjórn lækna-
félagsins í Vendsyssel.
Valdimar ritaði fjölda
gi'eina um læknisfræðileg efni
í dönsk læknatímarit. Einnig
i'itaði hann margar greinar um
ónnur efni, hæði í islenzk og
erlend tímarit og hlöð. Árið
1950 komu út endurminning-
ar hans frá Islandi og Dan-
niörku, skemmtileg og vel rit-
uð bók, rúmlega 300 blaðsíður
að stærð.
Valdimar kvæntist 2. ágúst
1912 eftirlifandi konu sinni,
Ellen Margrethe Neegaard-
Jensen. Þau eignuðust 3 börn,
son og tvær dætur. Sonur
þeirra Finnur, sem er læknir,
hefir nú tekið við störfum föð-
Ur síns í Frederikshavn. Sig-
ríður dóttir þeirra er gift
óönskum lækni, Arne Schle-
hauni, en Guðrún er gift .Tó-
hannesi Björnssyni, lækni í
Eeykjavík.
Ég var tvö ár aðstoðarlækn-
ir við sjúkrahúsið í Frederiks-
havn, og hafði þá gott tæki-
færi til þess að kynnast vel
þeim hjónum og heimili þeirra.
Þau áttu mjög fallegt heimili,
og voru þau hjónin afar sam-
hent í þvi að prýða það sepi
mest þau máttu. Ég hefi sjald-
an átt jafn mikilli gestrisni að
inæta eins og á þessu fágæta
heimili, og veit ég að fjölda
margir Islendingar, sem þar
hefir borið að garði, eiga ljúf-
ar endurminningar um liið
hlýja og innilega viðmót
þeirra hjóna.
Valdimar lieitinn var rúm-
lega meðalmaður á hæð, og
samsvaraði sér vel. Hann var
sviphreinn, liauð góðan þokka,
og hið mesta prúðmenni i allri
framkomu. Hann var mikils-
metinn af öllum, sem kvnnt-
ust honum, enda sérstakt ljúf-
menni og óvenjulega tryggur
og drenglundaður.
Enda þótt Valdimar starfaði
erlendis öll þessi ár, er mér
vel kunnugl um, að hann var
óvenju góður scnur sinnar
fósturjarðar og fylg list mjög
vel með öllu, sem geivist hér
lieima. Hann hafði mikió vndi
af skáldskap, var sérs<akloga
fróðu:; ,'g las mikið ahnennar
bókmenntir, ea enyar FAk_
menntir held ég að • •
honum meira yndi og ánægju
en þær íslenzku.
Hann var skyldurækinn og
góður læknir og taldi aldrei