Læknablaðið - 01.03.1952, Blaðsíða 13

LÆKN ABLAÐIÐ
105
tomiu á. I hans greinargerð,
(Tækni við lobot.) er getið um
28 aðgerðir, en frá 8 síðustu að-
gerðunum er svo skammur tími
liðinn, að rétt þótti að slepþa
þeim í eftirrannsókn.
Einn sjúklingur dó eftir. að-
gerðina, og koniu því 19 til eft-
irrannsóknar. Þessir sjúklingar
skiptast eftir sjúkdómsgrein-
ingu í:
Psykosis maniodepressiva . . 2
Depressio mentis (melan-
cholia) ................ 5
Psykopathia ............... 2
Schizophrenia ............. 8
Anankasmus ................ 2
Reynslutími er frá 3% árs og
niður í 5 mánuði. Hjá 8 sjúkling-
um er liðið 1 ár eða meir frá
aðgerð. Meðalreynslutími var
1(4 árs. Sjúkrasögurnar eru hér
skráðar í stuttu máli, en leitast
við að lýsa höfuðeinkennum
sjúkdómsins. Þær eru í réttri
tímaröð, miðað við aðgérðardag.
S. G. 55 ára, ókv. klæðskeri.
Arfhneigð: Maniodepressiv psyk-
osis í 3 nákomnum ættingjum.
Maniodepressiv í 19—20 ár. Síð-
ustu 2 árin mjög þungir og langir
þunglyndiskaflar, ailt að 10 mán-
uðum, stutt maniu-köst á milli. Raf-
lost reynt, árangur góður, en hélzt
stutt. Sjúklingurinn oft í sjúkrahús-
um, nokkrum sinnum á Kleppi.
Lobotomia 13/2. 1948.
Eftirrannsókn í des. 1951. Fyrstu
2 árin eftir aðgerð ekki þungtynd-
ur, en öðru livoru hypomaniskur, en
aðeins nokka daga í senn. Siðasta %
mán. liypomania. Unnið litið eitt,
ekki legið í sjúkrahúsi síðan aðgerð-
in var gerð.
Árangur: Betri.
B. J. 27 ára, ókv. verkam.
Arflineigð (disposition): Einn
fjarskyldur maður í föðurætt schiz-
ophren.
Sjúklingurinn 4. af 0 systkinum,
liin andtega liraust. Andlega og lík-
amlega liraustur til fermingarald-
urs, en þá gerðist hann erfiður á
heimili, var stirfinn og þrár, einnig
bar á áhugaleysi og sinnuleysi. Hann
var hvikull í ráði, tolldi ekki við
neitt, og vann aðeins i ígripum. Hann
lenti í jjjófnaðarmáli 16 ára gamall,
settur á Litla-Hraun 1 mánuð. Um
líkt leyti byrjaði hann að drekka
vín, en þó litið í byrjun. Erfiður
undir áhrifum víns, lenti oft í hörku-
deilum við heimilisfólkið, einkum
við föður sinn og liafði oft í liótun-
um. Iðjuleysi og slæpingsháttur
sjúklings urðu einnig oft deiluefni.
Um 20 ára aldur bar oft á því, er
hann varð æstur, að slægi út í fyrir
honum, bar þá á hugarfirrum, „ekki
sonur foreldranna heldur af erlend-
um ættum.“
Á Kleppsspítala 6 sinnum, á ár-
unum 1943—1951, oftast vistaður
jjar vegna ofbeldis eða liótunar um
slíkt, og beindist einkum að fjöl-
skyldunni eða stútku, 'sem hann
liafði verið lieitbundinn og átt barn
með, en lnin var nú gift öðrum
manni. Óróa- og ofbeldisköstin oft-
ast í ölvun. Einu sinni var sjúkl.
settur á Klepp til atlnigunar, vegna
meintrar ósæmilegrar framkonui
við 5 ára stúlkubarn, sennilega sak-
laus. Sjúkdómsgreining á Klepps-
spítala: Anankastisk fenomen, psy-
kopathia?, schizophrenia? (liér tal-
in schizophrenia).
Lobotomia 14/1. 1949.
Eftirrannsókn 11/12.1951. Fyrstu 3