Læknablaðið - 15.06.1952, Blaðsíða 7
LÆKNABLAÐIÐ
147
ar, og þá eins þótt svæf-
ing sé stutt.
Vegna hættu á slikum eitur-
áhrifum, þarf að hafa súrefni
við höndina. Öndunarlömun
útheimtir öndunaræfingar og
súrefnisgjöf, ef vel á að vera,
síðan nicethamid og pentazol.
Svipað er að segja um með-
ferð á lijartalömun, þar sem
auk þess kemur til mála að gefa
aðrenalin intracardialt. Frá
upphafi eru það þessar lam-
anir, sem liafa skapað þá
hræðslu, sem er og alltaf á að
vera við notkun cliloroforms.
Auk þessa lamast samdráttar-
hæfileiki legsins, ef ehloroform
er gefið lengi. Það dregur úr
hríðunum og fæðingin dregst á
langinn, og getur stöðvazt í hili,
og síðan eru hlæðingar miklu
algengari, hæði meðan á
fylgjufæðingu stendur og eins
eftir fæðinguna. Engum, sem
hefir um hönd chloroform,
dylst þetta, og þó sumir hafi
gefið 10 þús. chloroformsvæf-
ingar án þess að verða fyrir
dauða af þeirra hálfu, þá má
það vera alveg sérstaklega
kaldrifjaður maður, ef hann
ekki einhverntíma liefir fund-
ið til ónota innvortis eða runn-
ið kalt milli skinns og hörunds
við einhverja af svo mörgum
svæfingum.
Eins og minnzt var á áður,
eru rúm 70 ár síðan byrjað var
að nota glaðloftssvæfingar við
fæðingar. Samt sem áður hefir
það aldrei orðið almennt not-
að svæfingarefni, hvorki á fæð-
ingadeildum né í heimahúsum.
Á Englandi er þó notkun þess
mjög útbreidd, og þar liafa
ljósmæður fengið leyfi til þess
að liafa það um hönd, þegar
þær hafa fengið sérstaka til-
sögn í meðferð á því. Svæfing-
arnar byrja yfirleitt töluvert
fyrr með glaðlofti heldur en
með chloroformi, og það trufl-
ar lítið gang og styrkleik hríð-
anna. Það verkar vel analge-
tiskt, dregur vel úr sársauka,
en það þarf kostnaðarsaman
útbúnað og þó nokkra sérþekk-
ingu til þess að svæfa með því.
Þess vegna hefir notkun þess
aftur heldur farið minnkandi.
Ilér á Islandi væri kostnaður-
inn alltaf mjög tilfinnanlegur,
því þess þyrfti alltaf að afla
frá öðrum löndum, og þá að
senda fram og aftur geymana
undir það. Hið ófullkomnasta
við það er þó hve lítið það
dregur úr miklum verkjum, í
þeim styrkleik, sem um leið
gefur barninu nægilegt súrefni.
I raun og sannleika byggist
deyfingin á því að framkalla
súrefnisskort í líkamanum,
eins konar innri köfnun.
Þegar ég byrjaði að vinna á
fæðingardeildinni, var það mér
áhyggjuefni, hvernig ég gæti
losnað við chloroform sem að-
alsvæfingarefni. Starfsfólk var
ekkert nema viðvaningar, og
heldur áfram að vera það,