Læknablaðið - 15.06.1952, Blaðsíða 12

152
LÆKNABLAÐIÐ
TRICHOBEZOAR.
(Erindi flutt í L. R. 10. okt. 1951).
Eftir Friðrik Einarsson.
Stúlka (S. F.), 15 ára gömul,
lá á handlæknisdeild Lands-
spitalans 24./8.—5./9. 1951.
Hún er yngst af 4 systkinum.
llin eru frísk. Sjúklingurinn
hefir fengið kíghósta, mislinga
og rauða liunda, en ekki aðrar
farsóttir, og hefir að öðru leyti
verið frísk áður.
Þegar stúlkan var á 4. árinu
byrjaði hún að tæta í sig ullar-
föt, ullarband, handklæði og
þess liáttar. Faldi hún sig þá
jafnan í skúmaskotum eða bak
við hurðir meðan liún var að
reita þetta í sig ,en liætti í svip,
er henni var bannað það. Eftir
1—2 ár mun hún hafa hætt
þessum óvana af sjálfsdáðum.
Á þessu tímahili tók móðirin
oft eftir hárflyksum og ullar-
hnoðrum í liægðum barnsins,
en á seinni árum hefir hún ekki
fylgzt með hægðunum. — Ekki
virtist þetta hafa nein áhrif á
heilsu stúlkunnar, sem var góð.
Hægðir voru reglulegar, stund-
um dálítið harðar, en aldrei
niðurgangur. Aldrei velgja eða
uppköst.
Matarlyst hefir alltaf verið
góð og borðar sjúklingurinn
meira en hin börnin. Hún hefir
dafnað vel líkamlega. Henni
gengur fremur stirðlega að
læra, enda löt við það, nema
reikning, sem móðirin telur
liana vera duglega i. Hún er
skapgóð og þægileg i daglegri
umgengni, en mjög þver, ef
hún tekur eitthvað í sig.
Fyrir 11 mánuðum fór sjúkl.
að missa liárið, og varð þá al-
veg sköllótt á svo sem 31 mán-
uðum, enda dró hún enga dul
á, að hún æti hár sitt og að
henni þætti það gott. Þannig
hrá hún t. d. upp í sig hárlokk
og sleikti, er hún sat í bió, og
þegar vinstúlka hennar fann
að þessu, ráðlagði sjúklingur-
inn henni að gera það sama,
því að, „hárið er svo gott á
bragðið“.
Eftir að stúlkan var orðin al-
veg sköllótt, leyfði hún hárinu
að vaxa lítillega aftur. Það
hafði þó naumast náð nema
nokkurra cm lengd, er sjúkling-
urinn fór að reita það í sig aft-
ur, og komu þá hárlausir blettir
hak við eyrun. Þessu hætti hún
aftur um tveim mánuðum fvr-
ir komu á spítalann.
Síðustu mánuðina hefir
sjúklingurinn haft óþægindi í
kviðarholi, þyngslaverk í e])ig-
astríi og yfir til hægri, einkum
við snöggar hreyfingar, og lýs-
ir hún þessu sem hlaupasling.