Læknablaðið - 01.02.1955, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
3
ari árið 1935. Annar Taylor,
eða Frederic Taylor, notaði
hana í Indianapolis General
sjúkrahúsinu á 24 sjúklingum
allt frá því, að hann reyndi
hana árið 1937 á 2 aðfram-
komnum sjúkl., er háðir lifðu,
en 2 dóu af þessum24tilfellum,
og var þó að mestu levti um
valin tilfelli að ræða. Seley o.
fl. segja frá 34 óvöldum tilfell-
um, sem l}rflæknismeðferð var
reynd á og lifðu þeir allir, en
yfirleitt er dánartalan frá 0
upp í 15% í þeim skýrslum, er
birtar hafa verið á undanförn-
um árum.
Frönsku læknarnir Iselin og
Toutain söfnuðu vfirliti yfir
157 tilfelli frá Englandi 1951 og
rejmdust dauðsföll 10 af hundr-
aði, og yfirliti yfir 62 tilfelli
í Frakklandi, en af þeim dóu
aðeins 5,5% og af 550 tilfellum,
er þeir söfnuðu frá ýmsum
löndum (frá 16 læknum) dó
7,8 af hundraði.
Davies Bettie revndi hana á
40 sjúklingum, af þeim sem
dóu kom í Ijós, að 3 dóu af 4
með sprungin magasár, en að-
eins 1 af 32 með sprungin
skeifugarnarsár og mætti þó
einmitt vænta betri árangurs
við sprungin magasár, þar eð
nefslangan getur ekki tæmt
skeifugörnina, nema að því
leyti, að minna berst frá magan-
um niður i hana, en hin algera
hvíld á starfsemi maga og
þarma veldur því að lítið leitar
á perforationsopið, einnig í
skeifugörninni.
Loks hefir einnig verið mælt
með conservativ-meðferð við
sprungnu krabbameini í maga.
Dánartala i slíkum tilfellum,
hvort sem reynd er einföld lok-
un, eða resection, er talin vera
um 80%. Robert Soupau.lt og
Maurice fíutaille reyndu t. d.
conservativ-meðferð i 2 cancer
tilfellum 1951 og lifðu bæði.
Af öllum complicationes við
maga- og skeifugarnarsár er
]ierforatio sársins sú hættuleg-
asta og veldur flestum dauðs-
föllum.
I áðurnefndri grein minni í
Lbl. 1949 gat ég um nokkrar
dánartölur eftir skurðaðgerðir
og get ég visað til þeirra, en
leyfi mér að rifja hér einstaka
upp og bæta öðrum við. Thoms-
son H. L. skýrir t. d. frá 500 til-
fellum frá stóru bæjarsjúkra-
húsi, þar sem margir læknar
stunduðu sjúklingana. Alls dóu
39.4%. Af 424 uppskurðar-
sjúklingum dóu 23.9%, en af
76 sjúklingum, er ekki voru
skornir upp, aðallega vegna
þess hve langt þeir voru leidd-
ir, dóu 98%, eða næstum allir.
En það var fyrir þann tíma, að
farið var almennt að reyna nú-
tíma Ivflæknismeðferð. Þá má
minna á hina stóru sjúkraskrá
(statistic) Henry Bockus, sem
segir frá 5061 uppskurðartil-
felli 1944, bæði frá Ameríku
og Evrópulöndunum. Meðal-