Læknablaðið - 01.02.1955, Blaðsíða 16

8
LÆKNABLAÐIÐ
S. H. H., 28 ára karlm. frá Reykja-
vík.
Var lagður í St. Jós. spítala 20/2.
’50 til observationar vegna verkja
í h. fossa iliaca og hægri liupp,
er staðið höfðu í um 2 mán. Verk-
inn lagði upp undir liægri kúrvatúr
og undir bæði herðablöð. í hálfan
mánuð var verkurinn þó lokaliser-
aður fyrir bringspölunum, meira þó
h. megin, og var verstur við sult og
að nóttu til, varð oft svo sár, að
gripa varð til morphingjafar, sem
gagnaði þó liið. Stundum fylgdu
verknum velgja og uppköst, en
hvorki nábítur né brjóssviði, sýni-
leg blæðing, hiti né gula o. s. frv.
Nokkur djúp eymsli fundust á
gallblöðrustað og á Mc. Burney’s
depli. Hæmglb. 94%, R. 4. 9mill, Hv.
8320, Sökk 15, Tensio 95/70, Urina
APS minus, Micr: granul. Cyl. plús,
plús Hvít blóðk. blús. Rtg. Nýru:
Pyelogramm eðlilegt. Ræktun frá
þvagi TBC minus, Ewald normo-
chyl. Fæces blóð tveir plúsar.
Þ. 11. 3. líður yfir sjúkl., þegar
hann er að fara á "W.C. og kastar síð-
an upp um líter af blóði. Þrem dög-
um síðar er hæmogl. komið niður
1 30%. Sjúkl. fær endurteknar blæð-
ingar og siendurteknar blóðgjafir
(8 alls) næsta % mánuð, en nær sér
smátt og smátt og er útskrifaður vel
hress 5. 6. eða eftir 105 daga legu.
Þegar unnt var að taka Rg.mynd af
maganum, hafði sést allstór nische á
kurvatura minor, en 9. 5. var hún
að mestu horfin. Þ. 19. 2. 1951 var
sjúkl. aftur lagður inn á St. Jósefs
sp., nú i þvi augnamiði að láta skera
í burtu sárið, því að einkennalaus
varð hann aldrei. 4 dögum siðar
eða 24.2., daginn áður en til stóð
að operera liann, fékk sjúkl. aftur
svæsna hematemesis og mælena og
var hæmogl. komið niður í 25% eftir
2 sólarhringa, þrátt fyrir daglegar
blóðgjafir. Þann 5. 3., þegar sjúkl.
er kominn upp í 35% Hbgl. og hafði
fengið 7—8 blóðgjafir, fær hann
skyndilega svæsið verkjakast í ab-
domen, kviðurinn verður brettharð-
ur og uppblásinn, lifrardeyfa og
þarmahljóð horfin og hiti rýkur upp
í 39°.
Er hér vafalitið um perforations-
peritonitis að ræða og sjúkl. er all-
mjög shockeraður. Vegna ástands
sjúklingsins er tekin sú ákvörðun
að reyna lyflæknismeðferð og er
hún reynd þegar í stað. Einkenni
smábatna. Eftir þrjá daga fer hiti
að lækka og eftir 8 daga er hann
hitalaus. Kviðurinn var linari þegar
á næsta degi og þarmahljóð fóru að
heyrast og flatus að ganga niður og
sjúkl., sem fékk endurteknar blóð-
gjafir var kominn á fætur eftir 9
daga. Þ. 14. april er Hægl. orðið 90%
eftir 11 blóðgjafir alls og er þá í
spinal-evipan deyfingu gerð: Res-
ectio ventriculi et duodeni a. m. Hof-
m. Polya með gastrojejunostomia
antecolica, isoperistalt en resection-
in var erfið vegna samvaxta. —
Sumpart á milli lifrar og periton-
eum parietale, en einkum vegna þess,
að lifrin var eins og steypt yfir allan
framvegg magans og var ekki unnt
að losa hana, nema með þvi að láta
serosa magans fylgja með, en við það
opnaðist sárið. Maginn var óvenju
þykkveggjaður og hálfödematös.
Miklir samvextir voru einnig við
pancreas.
Sjúkl. lieilsaðist furðuvel eftir að-
gerðina og var farinn að klæðast á
5. degi, en púlshraður var hann
fyrstu 2 sólarhringa. Histologisk
diagnosis var: Ulcus callosum ventri-
euli, gastritis chronica. Sjúkl. þess-
um hefir liðið vel siðan.
B. B., 43 ára karlmaður, vélsmið-
ur frá ísafirði.
Leitaði mín fyrst 15. 3. ’52. Sjúkl.
hefir haft óþægindi líkt og vind-