Læknablaðið - 01.02.1955, Blaðsíða 14

6
LÆKNABLAÐ 1«
Sjálf skurðaðgerðin hlýtur
hins vegar að veikla mótstöðu-
afl sjúklingsins í bili og getur
boðið heim nýjum complica-
tiones.
5) Þá hefir verið bent á það,
að með lyflæknismeðferðinni
sé i helming tilfellanna unnt að
komast af með eina aðgerð í
stað tveggja, en i um helming
tilfellanna losni sjúklingarnir
alfarið við operation.
6) Þá ber öllum saman um
það, að óráð sé, að ráðast i upp-
skurð á meðan sjúklingurinn
er i lost (shock) ástandi og aðr-
ir (Luer, Reynolds o. fl.) vara
mjög við leyndu lost-ástandi,
er lýsir sér með tiltölulega lág-
um blóðþrýstingi (80—100
nnn.) og of lágum blóðhita og
þvagútskilnaði (minna en 25
grm. á klst.).
Með öðrum orðum á meðan
verið er að undirbúa sjúkling-
inn — ná honum úr lostástandi,
tæma magann, gera blóðrann-
sókn og evt. röntgenmynda —
er viðhöfð lyflæknismeðferð,
er varir oft 1—3 klst. Á þeim
tíma batnar ástand margra
þessara sjúklinga mjög mikið,
og ef binn brettharði kviður
þeirra linast, fyx-st vinstra meg-
in neðan til og síðar æ hærra
upp eftir, er það merki þess,
að ekki berist meira út i líf-
liimnuna og að óhætt sé að við-
hafa conservativ-meðferð á-
fram, enda þótt slik tilfelli séu
tilvalin til uppskuiðar.
7) Þá er lyflæknismeðferðin
vörn við því, að farið sé að
operera sjúklinga með lyf-
læknissjúkdóma, er líkst geta
perforatio svo sem nýrna- eða
gallkveisu, panci’eatitis acuta,
angina pectoris, ruptura aortæ
tlioraealis, lungnabólgu, pleur-
itis, crises gastriques, blý-
kveisu, arachni disinus (bit
hinnar svörtu ekkju-könguló-
ar, latrodectus macans), matar-
eitrun o. fl.
Kontraindicatio lyflæknis-
meðferðar er hins vegar aðal-
lega sem hér segir:
1) Ef gera má ráð fvrir að
perforationsopið sé mjög stói’t
og mikið magn hafi borizt út
í lífhimnuna úr maganum t. d.
ef sjúklingurinn liefir fyrir
nokkru borðað stóra máltið.
2) Ef vafi leikur á greiningu
sjúkdómsins gagnvart öðrum
sjúkdómum, er krefjast skjótr-
ar skui’ðaðgerðar, svo sem
botnlangabólgu, sprunginni
eða necrotiskri gallblöðru,
mesenterial thrombosis, (stran-
gulation) ileus, utanlegs fóst-
urs o. fl.
3) Ef sjúklingnum batnar
ekki áberandi á fyi-stu 2—8
klst. lyflæknismeðferðar, og er
þá einkum miðað við það,
hvort defensé helzt einkum á
neðra abdomen.
4) Ef sjúklingurinn er mjög
órólegur, rífur út nefslönguna
o. s. fl'V.
Það er þi-iðja konti-aindica-