Læknablaðið - 15.03.1982, Síða 21

LÆKNABLADID
79
L. í. sem heildarsamtök lækna til að fara með
öll samningsmál peirra, sbr. 3. gr. laga nr.
46/1973 um kjarasamninga opinberra starfs-
manna.«
A thugasemdir:
Úr lögum um kjarasamninga opinberra starfs-
manna nr. 46/1973:
»3. gr. Heildarsamtök starfsmanna ríkisins,
sem fjármálaráðherra hefur veitt viðurkenn-
ingu, fara með fyrirsvar ríksstarfsmanna um
gerð aðalkjarasaamninga og aðrar ákvarðanir
í pví sambandi. — Heildarsamtök pessi skulu
velja sér samninganefnd, sem fer með umboð
peirra til samningagerðar. Samtökin skulu
tilkynna fjármálaráðherra formann og vara-
formann samninganefnda, eigi síðar en við
uppsögn samnings, sbr. 2. mgr. 8. gr. —
Stjórnir einstakra félaga innan viðurkenndra
heildarsamtaka eða til pess kjörnar nefndir
fara með fyrirsvar peirra, að pví er varðar
pann pátt samninga, sem um ræðir í 6. gr.
Stjórnir viðurkenndra heildarsamtaka skulu
tilkynna fjármálaráðherra eigi síðar en við
uppsögn kjarasamnings, hvaða félög hafi á
hendi pennan samningsrétt. — Prátt fyrir
ákvæði 1., 2. og 3. mgr. er fjármálaráðherra
heimilt að veita Læknafélagi íslands, að beiðni
hlutaðeigandi heildarsamtaka, rétt til að fara
með kjarasamninga fyrir pá félagsmenn sína,
sem ráðnir eru með skemmri uppsagnarfresti
en priggja mánaða. Tekur petta bæði til
aðalkjarasamninga og sérkjarasamninga. —
Ríkisstarfsmaður, sem lög pessi taka til, sbr. 1.
gr., á rétt til að vera félagsmaður viður-
kenndra samtaka, sbr. 1. mgr., eða félags innan
vébanda peirra, eftir nánari reglum í sampykkt-
um samtakanna. Ríkisstarfsmaður má eigi
vera félagi eða aðili að félagi innan nema eins
hinna viðurkenndu heildarsamtaka. — Ríkis-
starfsmaður, sem eigi er innan vébanda heild-
arsamtaka peirra, sem viðurkenningu hafa
hlotið, sbr. 1. mgr., skal greiða til peirra
heildarsamtaka og aðildarfélaga, sbr. 3 mgr.,
sem hann ætti að tilheyra, gjald, sem er jafnt
og pað, er mönnum í sambærilegri stöðu er
gert að greiða, séu peir innan heildarsamtaka.
4. gr. Launakjör ríksstarfsmanna, sbr. 1. gr.,
skulu ákveðin með kjarasamningum aðila
peirra, sem um ræðir í 2. og 3. gr. Launakjör
ríkisstarfsmanna, sem eigi eru innan vébanda
heildarsamtaka peirra, sem viðurkenningu
hafa hlotið, sbr. 3. mgr. 3. gr., skulu ákveðin af
fjármálaráðherra án samninga. Slíkar ákvarð-
anir skulu tilkynntar stjórnum viðurkenndra
heildarsamtaka. Launakjör hæstaréttardóm-
ara, ráðherra og saksóknara ríkisins skulu
ákveðin af Kjaradómi.«
Eins og sést af pessum greinum er samn-
ingsréttur gagnvart ríkisvaldinu háður viður-
kenningu fjármálaráðherra á viðkomandi
heildarsamtökum. Af pessu leiðir, að B.H.M.,
sem eru viðurkennd heildarsamtök, gerir
aðalkjarasamning fyrir fastráðna lækna í pjón-
ustu ríkisins. í 4. mgr. 3. gr. er hins vegar undan-
tekningarákvæði, sem veitir L.í. samningsrétt
fyrir lausráðna sjúkrahúslækna, að undangeng-
inni beiðni B.H.M.
Stjórn L.í. er peirrar skoðunar, að kjaramál-
um Iækna sé bezt komið pannig, að allur
samningsréttur sé í höndum félagsins, jafnt
fyrir fastráðna lækna sem aðra. Með viður-
kenningu fjármálaráðherra á L.í. sem heildar-
samtökum hliðstæðum B.H.M. væri pessi samn-
ingsréttur fenginn. Forsendur fyrir veru L.í. í
B.H.M. væru pá ekki lengur fyrir hendi.
Sigurður B. Porsteinsson gerði grein fyrir
áliti vinnuhóps, en par er lagt til, að bætt verði
aftan við tillöguna ákvæði um úrsögn L.l. úr
B.H.M.
Valdimar K. Jónsson, formaður B.H.M., sem
ásamt framkvæmdastjóra B.H.M. hafði verið
boðið á fundinn, varaði eindregið við úrsögn,
en taldi, að L.í. gæti samt sem áður fengið rétt
til að fara með öll samningamál Iækna. Taldi
hann, að slík úrsögn gæti minnkað slagkraft
L.í. í samningaviðæðum, ágóði væri enginn og
gætu sjúkrahúslæknar verið í Lífeyrissjóði
starfsmanna ríkisins, ef peir óskuðu pess. Hann
gerði grein fyrir skipulagi og starfsemi samtak-
anna, en greindi jafnframt frá fyrirætlunum
ýmissa norrænna læknasamtaka um úrsögn úr
parlendum bandalögum.
Guðríður Þorsteinsdóttir, framkvæmda-
stjóri B.H.M., tók í sama streng. Hún útskýrði
starfsemi Kjaradóms, sem nokkuð hefði verið
gagnrýndur fyrir lítinn skilning á málefnum
lækna.
Valdimar stakk upp á, að einn varamaður
dómsins yrði læknir, sem gæti komið inn í
dóminn, pegar hann fjallaði um mál lækna.
Ýmsir fundarmenn tóku til máls, allir með-
mæltir tillögunni, en skiptar skoðanir voru um
viðbót starfsnefndar.
Að lokum dró Sigurður B. Þorsteinsson
viðbótina til baka f.h. nefndarinnar.
Tillagan var síðan borin upp og sampykkt
með 14 samhljóða atkvæðum.