Nýtt S.O.S. - 01.03.1960, Blaðsíða 15

Skipstjórarnir á flutningaskipunum voru orðnir sljógir og áttu erfitt með
að fylgja röðinni þegar sjóliðsforingjarnir á vopnuðu skipunum gátu
ekki áttað sig á henni.
Sherbrooke skipherra veifaði með hendinni til siglingastjórans og sagði
við hann: ,,Við tökum aftur forustuna fyrir skipalestinni. Á meðan þessi
stornmr geysar þýðir ekkert að vera að elta skipin uppi.“
Tundurspillirinn breytti því einu sinni enn. um stefnu, og í eitt skipti
enn hallaðist hann svo herfilega á hliðina að Robinson datt ekki í hug
annað en hann myndi ekki rétta við aftur, svo lengi lá hann á hliðinni
„Þetta er ísnum að kenna, sem liefur hlaðst á hann ofantil“ sagði lautin-
antinn, sem var á verði.
Halló merkjavörður! livað er eiginlega frarnan í andlitinu á yður?
„Blóð? Það lítur helst út fyrir það.“
„Það er íshrönglið, sem orsakaði þetta sir. Ég fékk mikið framan í mig
áðan. Slæmt veður!“
„Já frekar það“ sagði lautinantinn „ég varð líka fyrir áfalli. í nótt
hentist ég út úr kojunni af veltingnum og síðan er annað hnéð á mér
stirt. Eiginlega ætti ég að liggja í koju. En það er þessi óvissa sem ríkir —
Það er eins og það sé betra að geta horft beint framan í örlög sín.“
Það leið langur tími áður en HMS „Onslow" var orðið fremst í fylk-
Nýtt S O S
15