Nýtt S.O.S. - 01.03.1960, Blaðsíða 36

Brezki fregátuskipherrann reyndi að lialda skipum sínum 3 á milli
Liitzow og skipalestarinnar. En hlutverk hans var allt annað en öfunds-
vert. Hann liélt áfranr ferð sinni án þess að vita, hvert hann væri að
fara og sjórinn skvettist stöðugt yfir tundurspillana þrjá og varð að ís.
Hann vissi ekkert um brezku herskipin. En úti í snjómuggunni virtist
vera fullt af þýzkum skipum. Ekkert af brezku skipunum nema Hyd-
erabad vissi, að búið var að eyðileggja Bramble. Gegnum loftskeytastöð-
ina hafði borizt neyðarkall frá Bramble.
„Enginn ótti á ferðum, herrar mínir!“ sagði Kinloch við liðsforingja
sína. „Onslow hefur gefið okkur gott fordæmi til eftirbreytni um það,
hvernig menn eiga að halda óvinum sínum í hæfilegri fjarlægð. — Aha!
þar byrjar nú ballið aftur!“ í norðri sáust skotblossar og svo heyrðust
þrumurnar í fallbyssum Hippers. Klukkan var nú 11,15. Hipper hafði
komið auga á Achates, sem alltaf hélt ófram að spúa gerfireyk yfir flutn-
ingaskipin, og hóf þegar í stað skothríð á tundurspillinn. Frá Onslow
mátti fylgjast með þeim sorgleik, sem nú var að hefjast. Hann var ekki
langt frá Achates framantil í skipalestinni og fyrsti stýrimaður þar um
borð lét eftirfarandi boð ganga í gegnum hátalarann: „Það er ekki
skotið á okkur nú, heldur Achates. Óvinirnir ráðast á okkur úr norðri.
Á hverri mínútu eigum við von á að okkar skip komi.“
36
Nýtt S O S