Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Page 64

fullkomið beitilyngs Jiverli, þótt einstaklingar af tegundinni l'yndust
liærra uppi. Svo virtist einnig að finnungssveitin (Nardetum) liyrfi
þar í sömu hæð. Þetta virðist í góðu samræmi við útbreiðslu beiti-
lyngssveita í Skandinavíu (Nordhagen 1943 p. 124) og Kalliola 1939
p. 228).
Beitilyngssveitin lifir við líka staðhætti og aðalbláberjalyngssveit-
in í hlíðum og brekkum móti suðri, að minnsta kosti ætíð þegar kem-
ur í nokkra verulega hæð. Á láglendi er sveitin helzt á flatlendum,
fleytingsþýfðum móum, en þó einkum í grunnum dældum og höllum
gegn suðri. Snjór liggur þar meiri en í krækilyngssveitinni, en mun
minni en í aðalbláberja snjódældunum. Oft verða beitilyngs hverfi á
mótum heiðar og snjódælda. Hinsvegar hefi ég ekki veitt því athygli
að beitilyngssveitin sé á nokkuð rakari stöðum en aðalbláberjalyngs-
sveitin, eða hafi tilhneigingu, til að hverfa yfir í mýragróðurhverfi eins
og Kalliola talar um. í sveit þessari er beitilyng (Calluna vulgaris) allt-
af drottnandi tegund, og greinist hún með því frá krækilyngssveitinni.
I þeim fáu athugunum, sem hér eru tilfærðar, er athyglisvert, hve
margar tegundir krækilyngssveitarinnar eru horfnar eða gætir lítið,
t. d. fjalldrapi (B. nana). En athuganirnar eru of fáar, til þess að draga
af þeim almennar ályktanir, og annað hverfið, sem lýst er, er meðal-
form yfir til krækilyngs-holtasóleyjar hverfis. Af sömu ástæðum vil ég
ekki rekja skyldleika íslenzku beitilyngssveitarinnar við skandinavísk
gróðurhverfi, en tel þó að um verulegan skyldleika sé að ræða við
Moosreiche Calluna-Empetrum-Myrtillus soc. sem Kalliola lýsir, sbr.
einnig Fœgri 1933 p. 78.
í beitilyngssveitinni er gróðurbreiðan ætíð samfelld líkt og í aðal-
bláberjasveit, mosa og fléttna gætir lítið, og er það mjög í samræmi
við lýsingar Fægris. Ég flokka hér athuganir mínar í tvö hverfi. í Skrá
(Steindórsson 1951) er eitt beitilyngshverfi enn nefnt. En hverfi það,
sem ég lýsi frá Melrakkasléttu (1937), og kalla þar móasefs-beitilyngs
hverfi (Juncus trifidus-C. vulgaris soc.) væri sennilega réttast kallað
móasefs-ríkt afbrigði af beitilyngs-krækilyngshverfinu.
61. Beitilyngs-krækilyngs hverfi (Calluna vulgaris-Empetrum herma-
froditum soc.) (Tab. XX. A—B 1—2.)
Blettirnir eru frá Ormavöllum og úr Tröllahálsi sunnanvert við
Kaldadal í um 350 m hæð. Á þeim slóðum er beitilyngshverfi víða í
brekkuhöllum, er vita móti suðri og liggja oft að snjódældum. Gróður
í hverfi þessu er mjög vel samfelldur, og skera beitilyngsblettirnir sig
62 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði