Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Síða 107

þeir eru grænir, en annar gróður er þa að mestu í dái. Mér hetur dottið í hug, að
það sé eins með skeggburknann, að hann sé grænn á vetrin, og væri þá sjálfsagt
bezt að leita að honum víðar í Höfðahverfi að vetrarlagi".
Skeggburkninn, sem Hálfdán talar hér um, hefur aðeins fundizt á einum stað
í Höfðahverfi við Eyjafjörð, aðeins tvö eintök, og er því líklega, sem stendur, sjald-
gæfasta planta landsins.
Þess má geta að lokum, að það nnm vera í bígerð í Náttúruverndarráði að friða
allar Asplenium-tegundirnar, og vissulega er það brýn þörí.
H.Hg.
GRASAFRÆÐINGAR í HEIMSÓKN.
Allmikið kveður nú orðið að heimsóknum erlendra fræði- og vísindamanna til
íslands. Koma þeir hingað í ýmsum erindum, til lengri eða skemmri dvalar. Mér
þykir rétt að segja lesendum Flóru frá þeim, sem hingað hafa komið á síðastliðnu
sumri í grasafræðilegum erindum.
Er þá fyrst að telja prófessor Morten Lange frá Kaupmannahöfn, og konu hans,
Bodil Lange. — Morten er sérfræðingur í stórsveppum, sonur hins kunna sveppa-
fræðings Jakobs Lange. Hann veitir forstöðu stofnun fyrir gróplöntur í Kaupmanna-
höfn, en er auk þess prófessor við háskólann þar, ritstjóri Botanisk Tidsskrift og þar
að auki þingmaður. Frú Bodil er hins vegar sérfræðingur í barnamosa (hvítmosa,
Sphagnum). Þau lijón komu hér til Akureyrar laust eftir miðjan júlímánuð og
ferðuðust um Norður- og Austurland til 8. ágúst.
Tilgangur ferðarinnar mun aðallega hafa verið að safna barnamosa, því sveppir
voru naumast vaxnir á þessum tíma. Þess má geta, að þau hjón hafa bæði ferðast hér
áður, suntarið 1955, og fóru þá aðallega um Suður- og Vesturland. Þau hafa birt
stuttar greinar um athuganir sínar á því ferðalagi í Botanisk Tidsskrift.
Snemma í sumar kom hér Dr. Max Walters, frá Cambridge í Englandi, í jieim
tilgangi að sækja hingað lifandi eintök af maríuvetti (Alchemilla faeroensis), til
ræktunar og athugunar í Cambridge. Talið er, að maríuvötturinn sé hvergi til í
veröldinni, nema í Færeyjum og á Austurlandi, og skilzt þá áhugi þeirra Cambridge-
manna á Jsessari plöntu. Auk þess safnaði hann einhverju af öðrum marfustakks-
tegundum. Dr. Max Walters hefur verið fenginn til að skrifa um kynið Alchemilla
(maríustakk) í Flora Europaea, og vonandi verður [>ar gerð rækileg grein fyrir Jressu
kyni.
Loks er þess að geta, að hollenzkur stúdent (seinni hluta), Piet Osterveld að
nafni, dvaldist hér síðastliðið sumar við rannsóknir á móagróðri (heiði). Hafði hann
vinnupláss á Náttúrugripasafninu á Akureyri, en aðalrannsóknarsvæði hans var í
Suður-Þingeyjarsýslu. Er möguleiki, að lesendur Flóru eigi eftir að heyra eitthvað frá
honum.
Vel má vera, að fleiri erlendir grasafræðingar liafi unnið hér á síðastliðnu stimri,
einkum sunnanlands og vestan, Jaótt höfundi sé það ekki kunnugt.
H.Hg.
TÍMARIT UM ÍSI.ENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓrtl 105