Sveitarstjórnarmál - 01.06.1968, Blaðsíða 18

ÓLAFUR G. EINARSSON, sveitarstjóri,
varaformaður Sambands íslenzkra sveitarfélaga:
STARFSHÆTTIR
SAMBANDSINS
Álit umræðuhópa á fundi fulltrúaráðsins, sem ræddu ýmsa þætti starfseminnar
Á fundi fulltrúaráðs Sambands
íslenzkra sveitarfélaga 28. og 29.
febrúar s.l. var undir sérstökum
dagskrárlið rætt um starfshætti
sambandsins. Ólafur G. Einarsson,
sveitarstjóri, varaformaður sam-
bandsins, flutti framsöguerindi um
málið undir lok sameiginlegs fund-
ar fyrri fundardaginn. Síðan skipti
fulltrúaráðið sér í fjóra umræðu-
hópa, sent hver um sig ræddi til-
tekna málaflokka í starfi sambands-
ins. Eftir hádegi síðari fundardag-
inn gerðu framsögumenn, sem hver
hópur valdi sér, grein fyrir þeint
skoðunum, sem fram kontu í ltópn-
um og þeini undirtektum, sem ýms-
ar hugmyndir, sem Ólafur hafði
varpað fram til umhugsunar, höfðu
fcngið. Miklar umræður urðu um
þetta mál, cn það er nýmæli að
ræða starfshætti sambandsins sér-
staklega á fulltrúaráðsfundi. En
tilgangurinn með þessu fyrirkomu-
lagi var sá, „að fá álit fulltrúaráðs-
manna um það, hvernig þeir teldu,
að sambandið geti sem bczt leyst
hlutverk sitt,“ eins og Páll Líndal,
formaður sambandsins, koinst að
orði við fundarsetningu.
Hér þykir rétt að gera nokkra
grein fyrir þessurn umræðum um
starfshætti sambandsins. Ekki er
kostur á að endursegja skoðanir
rnanna, sem voru settar fram und-
ir umræðum, en hér verða birtir
nokkrir meginkaflar úr framsögu-
erindi Ólafs G. Einarssonar og að
loknum liverjum málaflokki birt
álit umræðuhópsins, sem um málið
fjallaði.
SVEITARSTJÓRNARMÁL
Á tímamótum
Ólafur hóf erindi sitt með inn-
gangi á þessa leið:
„Eg mun í þessu spjalli mínu
ræða nokkuð um starfsemi Sam-
bands íslenzkra sveitarfélaga og
framtíðarhorfur þess. Ég tck það
frani, að hér er um að ræða per-
sónulegar hugleiðingar mínar, þótt
sumu af því, sem liér kemur fram,
hafi verið lireyft í stjórninni, bæði
af mér og öðrum.
Sambandið hefur nú starfað í
hart nær 25 ár. Segja má, að það
hafi því vel slitið barnsskónum
og vel liefur það þroskazt á þessu
tímabili. En að ýmsu leyti stend-
ur það nú á tímamótum. Ný stjórn
var kjörin á síðasta landsþingi og
ekki óeðlilegt, að bryddað sé upp
á einhverju nýju vegna þess. Það
er þó ekki aðeins þtss vegna, að
lireyft verður því máli, hvert vera
skuli starfssvið sambandsins á
næstu árum, og rætt um tilgang
þess yfirleitt. Þar koma einnig til
Jjati tímamót, sem í vændum eru
vegna aldarfjórðungs afmælis, en
þau gefa tilefni til að líta yfir far-
inn veg og ekki síður til að horfa
fram á við, til þess að við getum
gert okkur grein fyrir, hvert við
stefnum. Þá hafa á síðustu árurn
orðið ýmsar þær breytingar í þjóð-
félaginu, sem óhjákvæmilega varða
sveitarfélögin. Ég nefni sem dæmi
kjördæmabreytinguna, sem hefur
átt sinn þátt í stofnun sérstakra
samtaka sveitarfélaga. Þá má nefna
þá hreyfingu, sem uppi hefur ver-
ið um sameiningu einstakra sveit-
arfélaga.
I 2. grein laga sambandsins er
greint frá, hver sé tilgangur þess.
Þar segir svo:
„Tilgangur sambandsins cr:
1) að efla samstarf íslenzkra sveit-
arfélaga og vinna að livers kon-
ar sameiginlegum hagsmuna-
málum þeirra,
2) að vera fulltrúi íslenzkra sveit-
arfélaga, eftir því sem við á,
gagnvart ríkisvaldinu og öðrunt
innlendum aðilum,
3) að vera fulltrúi íslenzkra sveit-
arfélaga gagnvart erlendunt
samtökum um sveitarstjórnar-
mál og öðrum þeint aðilum er-
Icndis, er láta sig Jjau mál
skipta,
4) að vinna að auknum kynnum
þeirra, sem að sveitarstjórnar-
málum starfa,
5) að vinna að almennri fræðslu
um sveitarstjórnarmál, svo og
fræðslu um einstaka þætti sveit-
arstjórnarmála fyrir sveitar-
stjórnarmenn og aðra starfs-
menn sveitarfélaga."
Sambandið liefur án efa með
tilvist sinni orðið til Jiess að efla
samstarf sveitarfélaganna í land-
inu. Eflaust má [jó gera betur og
geng ég Jjví út frá því, að menn
séu sammála um nauðsyn sam-
starfsins."