Morgunblaðið - 04.01.2012, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. JANÚAR 2012
✝ Berglind MaríaKarlsdóttir
fæddist á Húsavík
24. júlí 1966. Hún
lést í faðmi fjöl-
skyldu sinnar á
Landspítala-
Háskólasjúkrahúsi
í Fossvogi 27. des-
ember 2011.
Foreldrar henn-
ar Bára Erna Ólafs-
dóttir, f. 25. apríl
1939 og Karl Gunnlaugsson f.
24. ágúst 1940, d. 28. nóvember
2006. Þau skildu árið 1976. Sam-
býlismaður Báru Ernu er Ellert
Pétursson, f. 29. ágúst 1937.
Bróðir Berglindar er Hörður
Már Karlsson, f. 22. desember
1963. Sambýliskona hans er
Anna Lilja Guðjónsdóttir f. 21.
f. 11. ágúst 1949 og Einar Jóns-
son, f. 6. ágúst 1947. Systir
Kristins er Magnea Sif, f. 23.
febrúar 1973. Sambýlismaður
hennar er Einar Friðrik Brynj-
arsson, f. 17. júní 1973 og börn
þeirra eru Lovísa, f. 20. apríl
1998 og Jóna Kristín, f. 15. októ-
ber 2002. Dætur Berglindar og
Kristins eru: Fanney Þórunn, f.
13. mars 1991 og Arna Lind, f.
27. júlí 1994. Elsta dóttir Berg-
lindar er Bára Erna Lúðvíks-
dóttir, f. 3. maí 1983 en faðir
hennar er Lúðvík Eggertsson, f.
22. apríl 1964.
Berglind ólst upp á Húsavík
til tíu ára aldurs en þá flutti hún
ásamt móður sinni og systkinum
til Keflavíkur. Lengst af bjó hún
í Krossholti 12 með eiginmanni
sínum og dætrum. Berglind
vann við afgreiðslustörf framan
af. Síðar starfaði hún við bók-
hald, skipulag og framkvæmd
veisluþjónustu.
Útför Berglindar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 4. janúar
2012, og hefst athöfnin kl. 14.
nóvember 1963.
Börn þeirra eru:
Silja, f. 7. nóvember
1985 og Karl Þór, f.
15. janúar 1994.
Systir Berglindar,
sammæðra, er Arn-
björg Eiðsdóttir, f.
1. september 1957.
Eiginmaður hennar
er Helgi Jensson
Kristjánsson, f. 10.
mars 1954. Börn
þeirra eru Ólafur Sólimann, f.
20. júlí 1980, Helgi, f. 28. júlí
1987 og Helena, f. 11. mars
1990.
Berglind giftist eftirlifandi
eiginmanni sínum, Kristni Ein-
arssyni, f. 11. mars 1967, þann
26. maí árið 1990. Foreldrar
hans eru Fanney Kristinsdóttir,
Elsku Linda mín, það er mér
nær óbærilegt að setjast niður og
skrifa síðustu kveðjuna til þín.
Þetta er enn allt svo óraunveru-
legt, ég bíð bara eftir að einhver
veki mig upp af þessari hræðilegu
martröð. Það er svo margt sem
mig langar að segja en get bara
ekki komið því niður á blað. Ég er
endalaust þakklátur fyrir þessi ár
sem við áttum saman. Þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gefið mér.
Þakka þér fyrir börnin okkar. Ég
skal passa stelpurnar eins vel og
ég mögulega get.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Kristinn Einarsson.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með
tárum, hugsið ekki um dauðann með
harmi eða ótta.
Ég er svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöð-
um hug, lyftist sál mín upp í mót til
ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í
gleði ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Þín dóttir,
Bára Erna.
Elsku mamma mín, ég vil ekki
trúa því að þú sért farin frá okkur.
Söknuðurinn er óbærilegur. Þú
ert sönnun þess að Guð taki þá
fyrst sem hann elskar mest. Þú
hefur alltaf verið stoð mín og
stytta í öllu, takk fyrir það. Ég er
ótrúlega stolt af því að vera dóttir
þín, þú varst góð við allt og alla.
Ég veit ekki hvernig ég fer að
þessu án þín en ég lofa að gera
eins vel og ég get og vera eins
sterk og ég get. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa fengið að hafa þig í
þennan tíma þó að tíminn hafi ver-
ið alltof stuttur, og þakklát fyrir
allar minningarnar okkar saman,
þær stundir eru ómetanlegar. Öll
ferðalögin sem við fórum í,
íþróttaferðirnar sem þú komst
sem fararstjóri, allir leikirnir sem
þú komst á og studdir mig, utan-
landsferðirnar sem við höfðum svo
gaman af og hlógum mikið í, ófáu
svefngalsarnir og fl.
Tengsl okkar eru ólýsanleg, við
vorum bæði mæðgur og bestu vin-
konur það var oft eins og við læs-
um hugsanir hvor annarrar og
vissum nákvæmlega ef eitthvað
var að og ef þú varst leið þá varð
ég leið og öfugt. Við vorum alltaf
nr. 1, 2 og 3 hjá þér. Þú ert falleg
að innan sem að utan.
Maður tók aldrei eftir veikind-
um þínum því þú leist alltaf vel út
og vannst eins og skepna. Það á
enginn í þig varðandi vinnusemi,
hörku og dugnað, svo er víst. Þú
kvartaðir aldrei undan neinu,
heldur hélst ótrauð áfram. Ég
vissi ekki að það væri hægt að
finna jafn mikinn sársauka fyrr en
núna. Takk fyrir allt sem þú hefur
kennt mér og gefið mér. Nú þarf
ég að fara að reyna að halda í við
Örnu litlu í sambandi við þrifnað
og eldamennsku því við vitum nú
öll að ég er ekki besta húsmóðirin
og ég tala nú ekki um að ég þurfi
núna að fara að virkja minnið því
nú getur þú ekki hringt í mig og
minnt mig á hluti, jafnvel sjálfa
mig, en þú gast hlegið af því. Takk
fyrir allt sem þú hefur gefið mér
og kennt mér. Þú ert hetjan mín
og fyrirmyndin mín. Þú ert besta
manneskja sem ég hef kynnst og
besta mamma í heimi. Ég elska
þig og mun alltaf muna eftir þér og
fara eftir því sem þú hefur kennt
mér og leiðbeint mér. Þú ert mér
allt.
Saknaðarkveðjur, þín dóttir,
Fanney.
Mamma mín brosir til mín breitt, þótt
hún sé þreytt.
Mamma mín huggar mig í örmum sér,
þegar allt virðist ómögulegt hjá mér.
Mamma mín heldur ávallt í mína hönd,
líka þegar ég mun fara ókunn lönd.
Mamma mín gefur mér ráð,
því hún er svo klár.
Mamma mín gefur mér allt,
ég þakklát er, það er alveg satt.
Mamma mín, ég vil gefa þér þetta ljóð,
því þú mér ert svo góð.
Elska þig mamma mín.
Elsku mamma mín, þín er sárt
saknað. Allar stundirnar sem við
áttum saman voru svo yndislegar
og dýrmætar. Ég gleymi aldrei
öllum ferðunum okkar saman til
útlanda, þá sérstaklega síðustu
tveimur Ameríku-ferðunum og
ferðalögunum í tjaldvagninum, í
fellihýsinu og öllum fótboltamót-
unum. Í útlandaferðunum píndir
þú þig með okkur í allar búðirnar
með okkur systrunum og hélst á
nánast öllum pokunum fyrir okkur
því þú varst svo hrædd um að við
myndum leggja þá frá okkur eins
og við erum vanar að gera. Liver-
pool-ferðin sem þú fórst með mér
og varst fararstjóri, sú ferð er í
miklu uppáhaldi ásamt síðustu
ferðinni okkar til Ameríku.
Mamma, þú varst langskemmti-
legasti fararstjórinn og það var
lúxus að hafa þig með í þessum
ferðum, þú splæstir og splæstir á
mig eins og þú varst ekki óvön að
gera. Svo var Ameríku-ferðin ynd-
isleg, þegar við fórum í körfubolta
á aðfangadagskvöld og þú leyfðir
mér að fá tattú 15 ára því þér
fannst svo sætt að ég og Fanney
ætluðum að fá okkur systratattú.
Mamma, þú varst besti yfirmaður
sem hægt er að hugsa sér að hafa,
þú gast unnið þína vinnu og verið
ströng en varst samt alltaf vin-
kona allra og gast hlegið með okk-
ur í vinnunni og komst oft með
marga skemmtilega brandara.
Mamma, ég sakna þess að koma
heim og þú sitjandi í sófanum ný-
vöknuð að horfa á Bold and the
beautiful eða Doctors. Mamma,
takk fyrir að kenna mér að baka
og taka til, takk fyrir að hafa stutt
mig og haft trú á öllu sem ég hef
tekið mér fyrir hendur, þú hefur
kennt mér svo margt mamma að
ég get varla þakkað þér fyrir það
allt saman. Mamma, ég reyni að
nýta mér allt sem þú hefur kennt
mér og reyni að hafa húsið eins
hreint og þú hafðir það. Mamma,
það eru til svo margar skemmti-
legar og frábærar minningar með
þér og ef ég ætlaði að telja þær all-
ar þyrfti ég næstum sautján ár í
það. Mamma, ég er svo stolt af þér
að þú hafir barist fram á síðustu
sekúndu, þú varst hjá okkur um
jólin, litla jólastelpa. Þú ert fyr-
irmyndin mín, þú harkaðir allt af
þér og vannst mikið þótt þú hafir
verið að drepast í löppunum.
Mamma, þú ert mér allt og þú
munt alltaf eiga stað í hjarta mér
og ég mun aldrei gleyma þér,
elsku besta og yndislega mamma
mín, það er ekki hægt að hugsa sér
betri mömmu og vinkonu en þig.
Mamma, ég elska þig svo mikið að
það er ólýsanlegt og mér þykir svo
vænt um þig og mun alltaf gera
það og ég sakna þín alveg enda-
laust.
Love you mamma.
Þín,
Arna Lind.
Í dag kveðjum við elskulega
tengdadóttur okkar, Berglindi
Maríu Karlsdóttur, eða Lindu eins
og hún var alltaf kölluð. Það er
sárt til þess að hugsa að svona ung
kona sé tekin frá eiginmanni og
dætrum. Við kynntumst Lindu
þegar sonur okkar Kristinn kynnti
hana fyrir okkur fyrir um 23 árum
síðan. Við sáum strax að þarna var
mikil kjarnakona á ferð sem
reyndist rétt. Linda var ekki bara
móðir heldur var hún líka félagi
dætra sinna. Hún fór með þeim
nánast í allar fótboltaferðir þeirra
bæði innanlands og utan, oftast
sem fararstjóri og þorum við að
fullyrða að allar stelpurnar dáðu
hana. Við hjónin ferðuðumst heil-
mikið með þeim Lindu og Kidda
bæði innanlands og utan. Utan-
landsferðirnar voru margar til
Þýskalands, svo var farið til Spán-
ar og síðasta ferðin okkar var til
Ameríku þar sem Linda lá ekki í
leti heldur snerist hún í kringum
okkur því hún vildi að okkur liði
sem best allan tímann því þannig
var hún. Það lýsir henni best
hvernig hún kom fram við ömmu
Möggu. Þær voru bestu vinkonur
þó aldursmunur væri mikill.
Elsku Linda okkar, nú eru erf-
iðir tímar framundan hjá okkur
öllum en þá sérstaklega Kidda
þínum og stelpunum sem þér þyk-
ir svo endanlega vænt um. Við
skulum lofa þér því að við munum
halda vel utan um þau og hugga í
sorg þeirra. Við vitum að við get-
um ekki komið í þinn stað en við
munum reyna allt og ávallt vera til
staðar fyrir þau.
Elsku Linda okkar, við þökkum
þér allar þær góðu stundir sem við
áttum saman og minning þín mun
lifa í hjörtum okkar um ókomna
tíð.
Elsku Kristinn, Bára, Fanney
og Arna Lind, guð gefi ykkur
styrk í ykkar miklu sorg og megi
góður guð varðveita ykkur.
Brosið breitt og augun skær,
bið guð þig að geyma,
bestu þakkir, þú varst mér svo kær.
Þér mun ég aldrei gleyma.
(Guðný Sigríður Sigurðardóttir)
Við elskum þig.
Þínir tengdaforeldrar,
Fanney og Einar.
Þetta er ekkert smá óraunveru-
legt að sitja hérna og skrifa þessa
minningargrein, elsku Linda mín.
Ég átta mig ekki enn á því að þú
sért farin. Mér verður hugsað til
þess tíma sem við náðum að eyða
saman. Ég er svo heppinn að hafa
fengið að þekkja þig í rúm þrjú ár,
það er ekki langur tími en mjög
dýrmætur fyrir mig. Ég var 15 ára
þegar ég fór að koma heim til þín
með Örnu. Þú tókst strax vel á
móti mér. Oft fannst mér eins og
ég ætti tvær mömmur. Þú leið-
beindir mér, hvað ég gæti gert
betur og hrósaðir mér fyrir það
sem ég gerði vel. Þú varst ekki
bara mamma kærustunnar minn-
ar heldur líka góð vinkona. Við
eyddum miklum tíma saman, bæði
í vinnunni og heima. Arna Lind
var oft pirruð á því hversu miklum
tíma við eyddum saman. Að vinna
fyrir þig var frábært. Þú varst
þessi drauma-yfirmaður sem
nokkur getur haft. Þú varst bæði
ákveðin og notaleg á sama tíma.
Þú áttir mjög auðvelt með að láta
fólk brosa og hlæja, sem er mjög
góður kostur.
Ég er óendanlega þakklátur
þér, fyrir það hversu vel þú reynd-
ist mér, það er ekki sjálfgefið. Ég
sakna þín, Linda. Ég mun hugsa
vel um Örnu Lind og alla fjöl-
skylduna þína. Fjölskylduna sem
þér var meira annt um en allt ann-
að. Ég elska þig Linda, við munum
hittast aftur.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Þinn vinur og tengdasonur,
Ísak Ernir Kristinsson.
Tilvera okkar systkinanna fór á
hvolf þegar systir okkar, Linda,
lést, langt um aldur fram. Einn af
föstu punktunum í tilverunni er
horfinn, eftir eru aðeins minning-
arnar. Nýlega fórum við saman á
tónleika og hlustuðum á lagið
„Stingum af“ og nú er Linda
stungin af, alltof fljótt og alltof
snemma.
Fyrsta minningin er hvað hún
var falleg og friðsæl í vöggunni.
Við vorum afar stolt af litlu systur
og nutum þess að sýna hana.
Snemma komu fram eiginleikar
hjá Lindu sem mamma hafði ekki
séð í eins miklum mæli hjá okkur
eldri systkinunum. Hún byrjaði
fljótt að klæða þig sjálf og vildi
gera allt sjálf. Þegar við ætluðum
að hjálpa til sagði hún pirruð: „Nei
ég get sjálf.“ Sjálfsbjargarvið-
leitni, dugnaður og þrautseigja
voru snemma hennar aðalsmerki.
Á Húsavík bjuggum við á efri
hæð í húsi, en niðri bjuggu Eidi og
Valla ásamt börnum sínum fjór-
um. Þó að heimilin ættu að heita
hvort á sinni hæðinni var aldrei
gerður mikill greinarmunur á því
hver ætti heima hvar. Við vorum
ein stór fjölskylda. Þegar við flutt-
um til Keflavíkur nutum við ómet-
anlegs stuðnings fjölskyldu
mömmu. Linda eignaðist strax
vini og vinkonur úr frændsystk-
inahópnum og byrjaði í skáta-
starfi. Þar nýttust vel leiðtoga-
hæfileikar hennar og greiðvikni,
hjálpsemi og traust voru hennar
leiðarljós. Linda var mikil
mömmustelpa og naut samveru
með mömmu í eldhúsinu og við
heimilisstörfin.
Það var mikið áfall þegar Linda
greindist með sykursýki 12 ára
gömul. Hún tók strax ábyrgð á að
sprauta sig og tók sykursýkinni
eins og hverju öðru verkefni og
aldrei kvartaði hún.
Linda var ung þegar hún eign-
aðist Báru Ernu. Með dyggri að-
stoð mömmu tókst hún af ábyrgð á
við móðurhlutverkið. Það var mik-
il gæfa fyrir Lindu að búa hjá
ömmu á Valló. Þær urðu góðar
vinkonur og Linda drakk í sig líf-
speki, verkþekkingu og fróðleik
ömmu. Amma Kæja var Lindu
líka mikilvæg fyrirmynd. Linda
var hjá pabba sínum á sumrin og
stússaði þá með Kæju ömmu í
garðinum og í matargerð.
Linda og Kiddi bjuggu sér
heimili í Krossholtinu. Þau voru
samtaka um að gera heimilið nota-
legt og fallegt. Það átti vel við
Lindu að ganga inn í samheldna
fjölskyldu Kidda og samveran
með þeim var henni bæði dýrmæt
og lærdómsrík. Mikilvægasta
hlutverk Lindu var að vera
mamma og hún var alltaf til staðar
fyrir dætur sínar. Velferð og vel-
gengni þeirra var hennar ástríða.
Hún lét sig aldrei vanta á leiki hjá
þeim enda hafa þær allar náð
langt á íþróttasviðinu. Hún var
oftast fararstjóri í íþróttaferðum,
jafnt innanlands sem utan.
Systir okkar var einstök mann-
eskja með sterkan persónuleika.
Hugrökk, traust og sterk. Hún var
alltaf til staðar og vildi allt fyrir
okkur gera.Við erum þakklát fyrir
Lindu systur og varðveitum minn-
ingar frá leikhúsferðum, sum-
arbústaðaferðum og utanlands-
ferðum – bara allt það sem við
gerðum saman. Það er sárt að
missa systur sína en við erum ekki
þau einu sem syrgja því systur-
dætur okkar, Kiddi, mamma, ást-
vinir og ættingjar eiga um sárt að
binda. Sorgin er mikil en minning-
in um sanna hetju lifir í hjörtum
okkar.
Arnbjörg Eiðsdóttir og
Hörður Már Karlsson.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku besta Linda mín, hvað
það tekur mig sárt að þurfa að
kveðja þig. Lindu mágkonu mína,
sem var mér svo miklu meira en
það. Þú varst ein mín besta vin-
kona sem varst alltaf boðin og bú-
in ef ég þurfti á hjálp að halda eða
bara einhvern til að spjalla við. Við
hringdumst á á hverjum degi og
mér finnst sú hugsun óbærileg að
ég eigi ekki eftir að heyra í þér aft-
ur. Ég minnist með miklum sökn-
uði allra þeirra stunda sem við átt-
um saman í þjónastarfinu, þegar
við hittumst stelpurnar í spjalli
þar sem við hlógum þangað til við
fengum harðsperrur í magann,
allra fjölskyldustundanna, þegar
við fórum til útlanda saman og ég
gæti haldið endalaust áfram því
þær voru ófáar stundirnar sem við
eyddum saman. Þú hugsaðir alltaf
meira um aðra en sjálfa þig og það
einkenndi þá persónu sem þú
hafðir að geyma. Þú varst svo inni-
lega hjálpsöm og góð og ætla ég
mér að taka þig til fyrirmyndar í
þeim málum hér eftir. Þú vildir allt
fyrir alla gera og fékk ég og mín
fjölskylda að finna það ávallt.
Stelpurnar mínar Lovísu Sif og
Jónu Kristínu þótti þér svo vænt
um og vildir alltaf fá að vita af
þeim. Þegar Jóna Kristín var farin
að geta hjólað til ykkar spurði hún
nánast á hverjum morgni í sumar
hvort hún mætti ekki hjóla til
Lindu og Kidda og var hún þá allt-
af velkomin og þangað þykir henni
gott að koma. Þær eiga eftir að
sakna þín mikið og ég mun passa
það að minningin um þig mun lifa í
hjörtum þeirra alla tíð. Þú gerðir
oft grín að matseldinni minni og
hefur reynt það síðustu 20 ár að
kenna mér sitt lítið af hverju. Ég
held að það hafi nú tekist af ein-
hverju leyti þar sem maísstöngl-
arnir heyra sögunni til og annað
hollara og betra komið í staðinn.
Nú sit ég hér og reyni að skrifa
en sé ekki út fyrir tárum því ég
sakna þín svo óendanlega mikið,
elsku Linda mín. Hvernig eigum
við að fara að án þín er það eina
sem fer í gegnum huga mér. Ég
skal lofa þér því, elsku Linda mín
að ég mun gera mitt allra besta að
halda utan um Kidda þinn og
stelpurnar þínar þrjár sem eiga
um svo sárt að binda núna og við
munum reyna að halda áfram eins
og ég veit að þú vilt að við gerum.
Elsku Linda mín, ég vil þakka
þér fyrir allt það sem þú hefur
gert fyrir mig og kennt mér og þú
munt verða í hjarta mér alla mína
tíð.
Elsku Kiddi, Bára, Fanney og
Arna Lind, guð gefi ykkur styrk í
þessari miklu sorg og megi góður
guð varðveita ykkur.
Ég elska þig, Linda mágkona
mín og vinkona.
Magnea Sif Einarsdóttir.
Dýpsta sæla og sorgin þunga,
svífa hljóðlaust yfir storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.
(Ólöf Sigurðardóttir frá Hlöðum.)
Berglind María
Karlsdóttir
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
ERNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
lést á hjartadeild Landspítalans mánudaginn
2. janúar.
Útför fer fram frá Landakirkju í Vestmanna-
eyjum laugardaginn 14. janúar kl. 14.00.
Gunnar Ólafur Eiríksson, Guðríður Hilmarsdóttir,
Gísli Guðni Sveinsson,
Guðmundur Þórarinn Tómasson, Sigurveig Birgisdóttir,
Lilja Þorsteina Tómasdóttir, Jón Guðbrandsson,
Ásdís Steinunn Tómasdóttir, Sigfús Gunnar Guðmundsson,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini.
✝
Dr. med.dent.
EYJÓLFUR ÞÓR BUSK
lést mánudaginn 26. desember.
Jarðsetning fór fram í kyrrþey í Þýskalandi.
Gisela, Henning, Jens, Alexander
og fjölskyldur.