Morgunblaðið - 02.08.2012, Blaðsíða 23

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 2012
✝ Gréta Guð-mundsdóttir
fæddist á Akranesi
24. mars 1917. Hún
lést á dvalarheim-
ilinu Brákarhlíð,
Borgarnesi 25. júlí
2012.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Kristín Jónsdóttir,
f. 10. ágúst 1881, d.
3. mars 1966, og
Guðmundur Guðmundsson, f. 4.
september 1884, d. 24. júlí 1937,
sem bjuggu á Sigurstöðum,
Akranesi. Alsystkin: Rósa, f.
1908, d. 1909, Sigríður, f. 1910,
d. 2012, Halldór, f. 1911, d. 1989,
f. Sigurrós 1912, d. 1990, Guð-
mundur, f. 1913, d. 1990, Jón-
mundur, f. 1915, d. 1988, Júl-
íanna, f. 1918, d. 2010, Petrea, f.
1921, Ester Aðalheiður, f. 1923,
d. 2002. Hálfsystkin sammæðra:
Ástríður Þórey, f. 1899, d. 1926,
og Valdimar, f. 1902, d. 1996,
Sigurðarbörn.
Gréta giftist 14. nóvember
1935 Kristni Hannesi Guð-
mundssyni, f. 14. nóvember
1910, d. 13. desember 1995,
bónda á Grímsstöðum í Reyk-
holtsdal. Kristinn var sonur
hjónanna Sigríðar Andrésdóttur,
Munda. Hörður, f. 1967, hans
kona: Anna Margrét Péturs-
dóttir. Þeirra dætur: Hekla Sól,
Mía Malín og Úlfhildur Ellen. 4)
Guðmundur, f. 7.10. 1945,
kvæntur Jóhönnu Steinunni
Garðarsdóttur. Þeirra börn:
Kristbjörg, f. 1965, hennar mað-
ur Sigurður Bragi Sigurðsson.
Börn: Aðalberg Snorri (faðir:
Gestur Snorrason), sonur Snorra
með Elínu Gestsdóttur, Gestur
Helgi. Katla Lind, Jóhann Stein-
ar og Hekla Rún. Gréta, f. 1970,
hennar maður Atli Steinn Jóns-
son. Þeirra börn: Steinunn Arna
og Egill Örn. Kristinn Hannes, f.
1973, hans kona Kolbrún Elsa
Smáradóttir. Börn: Guðmundur
Atli (móðir: Ingibjörg Ó. Finn-
bogadóttir), Daði Már og Daníel
Breki Gunnarssynir og Kristín
Embla. Jóhanna Sjöfn, f. 1975,
gift Herði Guðmundssyni. Þeirra
börn: Elías Andri, Tómas Orri
og Adda Karen. 5) Sigurður, f.
7.3. 1948, kvæntur Ósk Maren
Guðlaugsdóttur. Þeirra börn:
Jóna Guðlaug, f. 1971. Hennar
maður Jónmundur Ingvi Að-
alsteinsson. Þeirra börn: Sig-
urbjörn Máni, Una Sól og Teitur
Bjarmi. Sigurgeir, f. 1976, hans
kona: Bettina Björg Hougaard.
Þeirra dætur Thelma Ósk og
Milla Kristín. Sunna Kristín, f.
1980, gift Danial Joseph Bishop.
Þeirra börn: Jacob Sindri og Er-
in Sóley.
Gréta verður jarðsungin frá
Reykholtskirkju í dag, 2. ágúst
2012, og hefst athöfnin kl. 14.
f. 1883, d. 1959, og
Guðmundar Hann-
essonar, f. 1881, d.
1952. Gréta og
Kristinn eignuðust
fimm börn. Þau
eru: 1) Adda, f.
26.9. 1936, d. 22.12.
1936. 2) Andrés, f.
21.3. 1938, d. 5.12.
2009. Kvæntur Ástu
K. Ragnarsdóttur.
Þeirra börn: Ragn-
ar Ingimar, f. 1961, kvæntur
Magneu Kristínu Jakobsdóttur,
hennar dóttir: Gréta Bogadóttir.
Sigríður, f. 1964, gift Ingólfi
Magnússyni. Þeirra börn: Bjarki
Már, Ásta Kristín, gift Pétri
Hanssyni, og Linda Björk. Krist-
inn Grétar, f. 1965, kvæntur
Ástríði Björgu Bjarnadóttur. 3)
Kristín Munda, f. 5.4. 1941,
hennar maður var Hörður Stef-
ánsson, d. 2007. Þeirra synir:
Stefán Karl, f. 1961, kvæntur
Sólveigu M. Magnúsdóttur.
Börn: Aðalheiður Kristín (móðir:
Guðrún Ingþórsdóttir), Hörður,
Silja Margrét, Magnús og
Hreinn Andri. Kristinn Grétar, f.
1963, kvæntur Aðalheiði Ás-
geirsdóttur. Börn: Magnús
Freyr Hlynsson, hans sonur:
Patrekur Loki. Hugi og Kristín
Elsku amma okkar. Við systk-
inin nutum þeirra forréttinda að
alast upp með ykkur afa í næsta
húsi við okkur á Grímsstöðum. Til
þín gátum við alltaf leitað með
allt. Meðan mjaltir stóðu yfir var
gott að skreppa inn til þín og fá
brauð með mysingi, nýsteiktar
kleinur og hveitikökur. Alltaf
hafðir þú tíma til að lesa sögur og
afi var alltaf til í að taka í spil.
Elsku fallega amma okkar,
takk fyrir að gefa okkur ómetan-
leg æskuár og minningar sem
munu lifa í hjörtum okkar um
ókomna tíð.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hvíl í friði elsku amma.
Þín barnabörn,
Kristbjörg, Gréta,
Hannes og Hanna Sjöfn.
Ég er þakklát fyrir góðar
stundir, kúr á milli ömmu og afa,
hindberjasaft, kæfubrauð og
stappaða ýsu, alltaf borðuð með
gulu skeiðinni. Grímsævintýrin,
Stúf og Rauðhettu. Svarta Pétur
og Osen Olsen.
Takk fyrir fallegar minningar.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt, sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér,
því veit mér feta veginn þinn,
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Þín,
Sunna Kristín
Sigurðardóttir.
Takk fyrir að vera yndisleg
amma sem notalegt var að koma
til. Frábær amma, þar sem lítil
stelpa fékk að róta á háaloftinu,
gekk á háhæla skónum hennar og
skoðaði gull og gimsteina í göml-
um hirslum. Takk fyrir umhyggju
og ástúð. Takk fyrir brauð með
mysingi á milli mála. Takk fyrir
að hafa alltaf haft tíma. Takk fyrir
að vefja sænginni utan um mig
þegar ég gisti. Takk fyrir að
kenna mér bænir. Takk fyrir sög-
ur og vísur. Takk fyrir dýrmætar
æskuminningar.
Ég mun alltaf minnast þín með
hlýju.
Takk fyrir allt.
Jóna Guðlaug
Sigurðardóttir.
Í dag er komið að kveðjustund,
þar sem kveðja á langömmu
mína, hana Grétu.
Ég veit að það er alls ekki sjálf-
gefið að fólk á mínum aldri eigi
langömmu eða hafi nokkurn tíma
haft tækifæri til að kynnast for-
feðrum sínum. Þess vegna er ég
lánsöm. Mér finnst ég svo heppin
að eiga góðar minningar um hana
ömmu Grétu. Minningar sem ég
get haldið í og svo deilt með öðr-
um.
Það gerist nefnilega ósjaldan
að ég er eitthvað að monta mig af
henni langömmu minni.
Mér er sérstaklega minnis-
stætt sumarið sem ég var 17 ára
og bjó hjá ömmu Stínu í Hvera-
gerði. Þá var langamma hjá okk-
ur um tíma og í þá daga var ekki
til í dæminu að ég gengi frá eftir
mig að loknum kvöldmat. Hún
gat sko alveg gert það. Enda ekk-
ert skrítið við það að manneskja
alveg að skríða í nírætt myndi
ganga frá „eftir stelpuna“. Er það
nokkuð?
Lengi vel, þegar við systkinin
vorum yngri, fengum við alltaf
ullarsokka frá ömmu á jólunum.
Það má eiginlega segja að jólin
hafi ekki komið fyrr en við vorum
spariklædd og pakksödd í ullar-
sokkunum frá ömmu. Mér þykir
sérstaklega vænt um þessa minn-
ingu því mér fannst alltaf svo
ótrúlegt að amma gamla skyldi
hafa nennu í að prjóna alla þessa
sokka. Seinna meir kom líka að
því að þetta var orðið of stórt
verkefni og við skildum það að
sjálfsögðu. Enda auðvitað algjör
óþarfi að fá nýja sokka á hverju
ári þar sem þeir sem við áttum
fyrir voru að sjálfsögðu gæða-
handverk.
Ég verð nú samt að viðurkenna
að ég er enn þann dag í dag að
átta mig á því hversu mikið af
fólki átti langömmu mína með
mér. Hversu rík hún var af góðu
fólki og mér finnst það hreint ekki
vera tilviljun því hún langamma
mín var einstaklega góð og hlý
kona. Það var alveg sama hversu
langt leið á milli samtala eða
heimsókna, alltaf var hún jafn-
áhugasöm um hagi mína og hvað
ég tæki mér fyrir hendur. Það fór
svo sannarlega ekki á milli mála
að ég átti minn stað í hjarta henn-
ar og hún mun alltaf eiga góðan
stað í mínu.
Hörpu þinnar ljúfa lag
lengi finn í muna.
Því ég minnist þín í dag,
þökk fyrir kynninguna.
(ÁK)
Elsku amma mín, takk fyrir
allt.
Þín
Silja Margrét.
Gréta
Guðmundsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku mamma.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólarvegi alla.
Verndarengill varstu minn
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér
mamma, ég þér týna.
(Jón Sigfinnsson)
Kveðja frá börnunum
þínum,
Kristín Munda,
Guðmundurog Sigurður.
✝ GuðveigBjarný
Ragnarsdóttir
fæddist í Nausta-
hvammi í Norð-
firði 30. apríl
1925. Hún lést á
sjúkrahúsinu í
Neskaupstað 26.
júlí 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Ragnar
Rósant Bjarnason
útvegsbóndi í Naustahvammi,
fæddur að Gerðabakka í Gerð-
um 28. desember 1900, d. 18.
september 1978 í Neskaupstað
og Gyða Björný Aradóttir,
fædd 2. október 1901 í
Naustahvammi, d. 2. ágúst
ur á Barðsnesi í Norðfirði 11.
apríl 1921, d. 9. mars 1983 í
Neskaupstað, og eignuðust
þau þrjú börn: 1) Guðmundur,
safnvörður, f. 24. maí 1945,
kona hans er Ásta Sæbjörg
Jóhannsdóttir, f. 11. mars
1948, þau eiga fjögur börn:
Svein, Guðveigu Bjarnýju,
Fanneyju Ingibjörgu og Jó-
hann Óskar. Guðmundur og
Ásta eiga sex barnabörn. 2)
Ragna, fyrrum skrif-
stofumaður, f. 14. febrúar
1947. 3) Magni Björn, rafvirki,
f. 6. febrúar 1959, kona hans
er Dagný Petra Gunn-
arsdóttir, f. 23. desember
1961, þau eiga tvær dætur;
Rögnu Nikulínu og Gullveigu
Ösp.
Guðveig starfaði lengst af í
eldhúsi Fjórðungssjúkrahúss-
ins í Neskaupstað.
Útför Guðveigar fer fram
frá Norðfjarðarkirkju í dag, 2.
ágúst 2012, kl. 14.
1995 í Neskaup-
stað. Guðveig var
elst fjögurra
barna þeirra
hjóna en börn
þeirra eru auk
Guðveigar: Ari
Vilhjálmur Ragn-
arsson, fyrrum
kennari í Garða-
bæ, f. 31. maí
1927. Inga Sigríð-
ur Ragnarsdóttir,
húsfreyja í Neskaupstað, f. 13.
desember 1931 og Gestur Ja-
nus Ragnarsson, kaupmaður í
Neskaupstað, f. 31. júlí 1936.
Þann17. júní 1944 hóf Guð-
veig sambúð með Sveini Guð-
mundssyni frá Sandvík, fædd-
Með nokkrum orðum langar
okkur til að minnast elsku
ömmu okkar, amma var ein-
staklega ljúf, góð og glæsileg
kona sem tók sig ekki of alvar-
lega og gat hlegið að sjálfri sér
og var með hjartað á réttum
stað og vorum við þeirrar gæfu
aðnjótandi að eiga hana að.
Það eru ófáar minningarnar
sem streyma um huga okkar,
enda margs að minnast og má
þar nefna góðar minningar frá
Ásgarðinum þar sem amma gaf
sér alltaf tíma fyrir okkur,
hvort sem var fyrir leiðsögn,
aðstoð eða spjall og gott var þá
að gæða sér á einhverju góð-
gæti sem hún hafði útbúið af
sinni alkunnu snilld. Ekki var
hægt annað en að láta sér líða
vel hjá ömmu sem ávallt kall-
aði okkur sínum nöfnum,
Sveinki minn, nafna mín,
Fannsa mín og Jóhann minn.
Góðar stundir inn á dal, í
Kolahlíð, sem var henni svo
kær eru okkur minnisstæðar.
Einnig er ofarlega í huga okk-
ar öll sú umhyggja sem amma
bar fyrir okkur og hvað hún
fylgdist vel með og hafði hug-
ann hjá okkur og fjölskyldum
okkar alla tíð.
Við vitum að Sveinn afi tek-
ur vel á móti þér við komuna
yfir móðuna miklu. Minning
þín lifir í hjörtum okkar allra
og með þessum orðum kveðj-
um við þig elsku amma okkar.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ástarþakkir fyrir allt, hvíl í
friði.
Þín barnabörn,
Sveinn, Guðveig Bjarný,
Fanney Ingibjörg
og Jóhann Óskar.
Elsku amma, yndislegasta
kona sem við höfum nokkurn
tímann kynnst. Við vorum svo
heppnar að eiga ömmu eins og
þig sem bjó undir sama þaki og
við, það skipar stóran sess í
minningum okkar um þig.
Margar góðar minningar koma
upp í hugann þegar hugsað er
til þín. Við munum þegar þú
passaðir okkur þegar foreldrar
okkar voru að vinna, þá var
gjarnan bakað, spilað, pússlað
og svo var þér gjarnan hjálpað
við handavinnuna. Þér þótti
það alls ekki leiðinlegt að
stjana í kring um okkur systur.
Yfirleitt varstu með heitan mat
í hádeginu og settist svo niður
með prjónana þína eða heklu-
nálina og hlustaðir á útvarpið
svona á meðan að við vorum að
dunda okkur eitthvað. Það var
alltaf nóg að gera. Þegar Gyða
langamma bjó hjá okkur þá
hugsaðirðu svo vel um hana,
komst henni fram úr á morgn-
ana og greiddir á henni hárið í
fallega fléttu eða snúð. Einnig
munum við hvað þú eldaðir
góðan mat og varst alltaf með
eitthvað nýbakað á borðunum
og fengum við systur að hjálpa
til við baksturinn. Í kvöld-
matnum var það svo látið eftir
okkur að borða uppi hjá þér ef
okkur þótti maturinn á neðri
hæðinni ekki nógu góður. Eins
eru til svo margar góðar minn-
ingarnar úr Kolahlíð, bústaðn-
um sem þið afi byggðuð saman
og þú undir þér svo vel, sér-
staklega þótti þér vænt um
þegar stórfjölskyldan kom þar
saman á páskum. Fólk renndi
sér á skíðum eða sleðum og
naut útivistarinnar saman og
alltaf varst þú með veislukaffi
á borðum.
Fyrir nokkrum árum þegar
heilsu þinni hrakaði snérist
dæmið við, þá fengum við tæki-
færi til þess að hugsa um og
hlúa að þér.
Kveikt er ljós við ljós,
burt er sortans svið.
Angar rós við rós,
opnast himins hlið.
Niður stjörnum stráð,
engill fram hjá fer.
Drottins nægð og náð
boðin alþjóð er.
(Stefán frá Hvítadal)
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir okkur elsku
amma. Við vonum að þér líði
vel á nýjum stað. Hvíldu í friði.
Kveðja,
litlu stelpurnar þínar,
Ragna Lína
og Gullveig Ösp.
Kær frænka og vinkona mín
hefur kvatt í hinsta sinn. Ég
fann alltaf fyrir miklum kær-
leika og hlýju frá Guðveigu
frænku minni og stafaði það
ekki minnst af því að hún fékk
mig í afmælisgjöf 1967. Ég var
heppin og mér fannst það flott
að eiga sama afmælisdag og
hún. Það var alveg sama hvar
ég var, fyrir sunnan í skóla eða
búsett í Danmörku, alltaf
heyrðum við í hvor annarri á
afmælisdegi okkar. Margar
góðar minningar koma upp í
huga mér í dag. Ég ólst upp í
næsta nágrenni við hana og ef
enginn var heima hjá mér að
loknum skóladegi var stutt að
hlaupa til hennar og í Ásgarð-
inum gekk maður að því vísu
að fá eitthvað gott í gogginn.
Hún var meistari í bakstri og
ég efast um að nokkuð hafi
nokkurn tímann mislukkast
hjá henni. Ekki var það nú
slæmt heldur að koma við í
eldhúsi FSN hjá mömmu eftir
skóla og fá að smakka bakk-
elsið hennar Guðveigar, en
þær unnu þar saman í mörg ár.
Eftir því sem árin líða hefur
það komið meira og meira í
ljós að margar af mínum uppá-
halds kökum í dag, fékk ég hjá
henni í æsku. Þau hjónin, Guð-
veig og Sveinn, byggðu sér
sumarhús inni í Oddsdal og
þaðan eigum við frændsystk-
inin og ömmubörn hennar
margar góðar minningar. Í
Kolahlíð leið Guðveigu vel og
best ef allir í fjölskyldunni
voru þar saman komnir. Alltaf
stækkaði hópurinn og hafa mín
börn verið svo lánsöm að alast
upp við þessa hefð og þennan
kærleika sem ríkir á Dalnum.
Nú seinni ár fækkaði ferðum
Guðveigar í Kolahlíð en hug-
urinn var þar. Það kom svo
greinilega í ljós í okkar spjalli
eftir að hún fluttist á Hjúkr-
unardeild FSN.
Ég og mín fjölskylda vorum
svo lánsöm að búa í fimm ár í
næsta húsi við frænku mína,
þá styrktust tengslin og börnin
mín fengu að kynnast henni
vel. Þótti henni gaman að
fylgjast með þeim að leik í
næsta garði og ósjaldan kallaði
hún á þau og bauð upp á ný-
bakað flatbrauð eða kleinur.
Þessi minning er þeim kær í
dag. Alltaf hugsaði hún til Sig-
urd Jóns þegar hún bakaði
flatbrauð því hún vissi hversu
gott honum þótti það. Þegar ég
leit við hjá henni síðustu ár
spurði hún alltaf eftir honum,
hvort hann væri á sjó eða hvað
hann væri að fást við. Þau urðu
góðir vinir strax við fyrstu
kynni.
Það er stór gjöf að hafa
fengið að umgangast Guðveigu
frænku mína og við sem feng-
um að vera samferða henni
munum aldrei gleyma þeirri
samfylgd. Við Sigurd Jón, Sæ-
dís Vala, Júlíus Óli og Arnar
kveðjum þig með söknuði og
þökkum þér samfylgdina og
vináttuna.
Hvíl í friði.
Rakel Gestsdóttir.
Guðveig Bjarný
Ragnarsdóttir
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Næg bílastæði
ERFIDRYKKJUR