Morgunblaðið - 02.08.2013, Side 27

börnum, mökum þeirra og
barnabörnum okkar innilegustu
samúð.
Frá Rótarýklúbbi Akureyrar
flyt ég einlægar þakkir fyrir að
hafa mátt eiga Ingþór að, sem
dyggan og skemmtilegan félaga.
Jafnframt flyt ég frá klúbbnum
einlægar samúðaróskir til Mar-
grétar og fjölskyldu. Rótarý-
klúbbur Akureyrar vottar Ing-
þóri Friðrikssyni sína dýpstu
þökk og virðingu.
Jón Hlöðver Áskelsson.
Okkar kæri vinur, Ingþór
Friðriksson, er látinn. Við höfum
verið svo lánsöm að eiga hann og
konu hans, Margréti, að vinum
síðustu tuttugu árin og þar hefur
aldrei borið skugga á. Hjá börn-
um okkar hafa þau fyllt skarð
afa og ömmu með ástúð sinni og
væntumþykju og það er erfitt að
kveðja. Veiðiáhugann áttu Ing-
þór og Steini sameiginlegan og
fóru þeir ófáar ferðirnar til að
sinna honum og þegar Darri
komst á legg fékk hann að fljóta
með. Ingþór hafði þó stundum á
orði að það þýddi ekkert að taka
strákinn með því hann veiddi
alltaf stærsta fiskinn. Þótt satt
væri þá fylgdi athugasemdinni
ætíð glettið bros og stolt yfir
hæfileikum drengsins. Fyrir
nokkrum árum eignaðist Ingþór
hlut í bát og skruppu þeir fé-
lagarnir til sjós hvenær sem
tækifæri gafst og nutu bæði
heimilin góðs af. Hann hafði
gaman af lestraráhuga Fríðu og
þekkingarleit og ýtti undir það
með því að forvitnast um hvað
hún væri að fást við í hvert skipti
sem þau hittust og kynnti hana
meðal annars fyrir verkum Þór-
bergs Þórðarsonar, en húmorinn
í bókum hans kunni Ingþór vel
að meta. Hann og Magga fylgd-
ust vel með því sem við hjónin
vorum að brasa í listalífinu
hverju sinni en þessi einlægi
áhugi og hlýhugur í okkar garð
er það sem kemur fyrst upp í
hugann þegar við hugsum til
Ingþórs og hvað hann var okkur,
stuðningurinn og hugulsemin í
gegnum súrt og sætt. Samskipti
okkar hafa verið mikil síðustu ár,
annaðhvort í síma eða heimsókn-
ir, létt spjall og matarboð, við
munum sakna þess að fá ekki
SMS eldsnemma að morgni með
boði í morgunkaffi eða að Ingþór
hringi og athugi hvort við séum
vöknuð. Það hvarflaði ekki að
okkur að þegar við kvöddum
tengdamóður mína, Elínu Jó-
hannesdóttur, fyrir ári að Ingþór
myndi fylgja vinkonu sinni svo
fljótt en veikindum sínum tók
hann af æðruleysi. Þau voru
rædd tæpitungulaust og hann og
Magga voru samstiga í að takast
á við þau eins og annað sem þau
hafa þurft að glíma við á samleið
sinni. Við erum þakklát fyrir
samveru og kærar minningar
um góðan vin og vottum eigin-
konu hans, börnum og barna-
börnum okkar innilegustu sam-
úð.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Anna Bryndís, Þor-
steinn, Hólmfríður
María og Kristinn Darri.
Allt í einu stóð hann þarna
íklæddur áberandi hvítum og
grænköflóttum frakka, hávaxinn
og svipmikill, í hópi nema fyrir
utan Langholtsskóla einn haust-
dag fyrir líklega 56 árum. Skól-
inn var að hefjast og manninn
hafði ég ekki séð áður. Vakti
strax forvitni mína. Þar var kom-
inn Ingþór Friðriksson en fyrir
okkur átti að liggja að verða
samferða og sambekkja í gagn-
fræðaskóla, landsprófi, mennta-
skóla og háskóla.
Við vorum nokkrir skólafélag-
anir sem bundumst nánum vin-
áttuböndum á þessum árum
fram að stúdentsprófi. Ingþór
hóf nám í læknisfræði haustið
1965. Hið sama gerði ég og vor-
um við samferða allt þar til við
tókum embættispróf í læknis-
fræði vorið 1972. Á þessum árum
mynduðust ný vináttutengsl við
marga góða samstúdenta. Að
loknu námi í læknadeild skildu
leiðir um tíma. Félagarnir völdu
sérnám í samræmi við þær
væntingar sem þeir höfðu.
Ingþór lagði stund á nám í
heimilislækningum í Svíþjóð og
hlaut sérfræðiréttindi í þeirri
grein. Ingþór starfaði víða,
lengst af sem heilsugæslulæknir
á Heilsugæslustöðinni í Borgar-
nesi. Ingþór var farsæll og vin-
sæll læknir allan sinn starfsferil.
Hann var mikill náttúrunnandi
og vafalaust hefur það haft áhrif
á valinu að starfa utan þéttbýlis-
svæða.
Ingþór var næmur maður og
íhugull. Það var alltaf fróðlegt að
eiga orðastað við hann. Viðhorf
okkar voru oft ólík en það gerði
alla umræðu áhugaverðari. Í
hinu pólitíska litrófi var hann á
vinstri kantinum. Það kom mér
því satt að segja nokkuð á óvart
þegar ég frétti að hann væri orð-
inn liðsforingi í her NATO og
starfaði þar sem friðargæsluliði
á Balkanskaga 1998. Við nánari
skoðun þarf þetta ekki að koma
á óvart. NATO var í rauninni
eina aflið sem gat komið böndum
á þjóðernishreinsanir og önnur
voðaverk sem unnin voru fyrir
allra augum í túnjaðri Evrópu-
sambandsins. Engar kreddur
flæktust fyrir honum. Var Ing-
þóri veitt NATO-orða fyrir þjón-
ustu sína við friðargæsluna.
Fyrir um 15 árum leitaði út-
skriftarhópurinn frá 1972 aftur
saman. Ákveðið var að halda til
Noregs til að sækja heim á tvo
norska lækna sem útskrifuðust
með okkur frá Háskóla Íslands.
Var farið í ógleymanlega ferð um
Vestur-Noreg enda kom í ljós að
hópurinn átti enn vel saman og
ekki síst makar þeirra. Ingþór
hafði kynnst sínum góða og hlýja
lífsförunaut Margréti Tryggva-
dóttur kennara þegar á náms-
árunum í háskólanum en þau
gengu í hjónaband 1968. Margir
í hópnum höfðu góðar söngradd-
ir ekki hvað síst Ingþór og Mar-
grét. Ekki spillti fyrir að í hópn-
um var einn færasti píanóleikari
landsins. Ferð þessi tókst það
vel að þessum sið var haldið
áfram að fara sérstakar ferðir
annað hvert ár oftast til nálægra
landa með söguleg tengsl við Ís-
land. Hvar sem sást til píanós
var staldrað við og sungið. Víst
er að útskriftarárgangurinn 1972
mun sárt sakna Ingþórs sem
ávallt var hrókur alls fagnaðar.
Við Snjólaug sendum Mar-
gréti og börnum hennar og Ing-
þórs, þeim Láru og Orra og fjöl-
skyldum þeirra, okkar dýpstu
samúðarkveðjur vegna fráfalls
Ingþórs. Minningin um þennan
góða dreng mun ávallt lifa.
Haraldur Briem.
Við kynntumst Ingþóri þegar
hann og fjölskylda fluttu til
Borgarness 1978. Magga var
skólasystir okkar úr MA og því
tengsl við hana frá því fyrr.
Strax kom í ljós að Ingþór var
fróður, skemmtilegur og mikið
náttúrubarn. Við félagarnir
fundum okkur brátt saman í
veiðimennsku og söng og sung-
um saman í mörg ár í Kveldúlfs-
kórnum þar sem hann var leið-
andi í bassa með fallega rödd og
einstaklega lagviss. Vinátta okk-
ar og fleiri fjölskyldna sem
bjuggu í Borgarnesi á þessum
árum hefur verið samfelld síðan
og hefur verið kallaður Borgar-
nessvinahópurinn. Þessi hópur
hefur hist og glaðst saman
nokkrum sinnum á ári, nú síðast
hér á Akureyri fyrir tæpum
tveimur mánuðum. Þrátt fyrir
veikindin tók Ingþór heilshugar
þátt í vinagleðinni, bauð í stutta
sjóferð og tók nokkur dansspor
þegar líða tók á kvöld. Lýsir það
ekki síst æðruleysi hans og jafn-
lyndi þrátt fyrir erfið veikindi.
Við Ingþór fórum saman í
marga veiðitúra og síðustu 10 ár
höfum við farið árlega í veiði í
Laxá í Mývatnssveit í landi
Haganess, þar sem við vorum
tveir saman í veiðihúsi og veidd-
um silung á þessum fallega stað.
Þarna naut Ingþór sín til fulln-
ustu enda mikill veiðimaður og
hafði gaman af að fylgjast með
náttúrunni og velta fyrir sér
hvaða flugu fiskurinn myndi
taka í ljósi birtu og veðurs. Iðu-
lega vaknaði hann löngu á undan
mér og þegar ég kom fram hafði
hann setið og hnýtt flugur sem
hann taldi að myndu passa þann
daginn. „Góðan daginn vinur,
hér færðu eina sem mun slá í
gegn í dag,“ sagði hann einn
morguninn og á þessa flugu
veiddi ég átta væna urriða þann
daginn. Hann var mjög fylginn
sér í veiðinni og lét hvorki veður
né mývarg aftra sér í veiði-
mennskunni. Hann veiddi alltaf
meira en ég og þar sem við
skiptum jafnt kom það fljótt í
minn hlut að sjá um að kokka of-
aní okkur enda kokkamennska
ekki hans sterkasta hlið. Hann
naut þess að borða góðan mat
enda góðu vanur frá Möggu
konu sinni sem er einstakur
kokkur. Eftir að Magga og Ing-
þór fluttu til Akureyrar 2006 og
keyptu sér hús i Oddeyrargöt-
unni urðu samskipti okkar enn
meiri og höfum við ósjaldan
glaðst saman og kitlað bragð-
laukana. Við Ingþór keyptum
okkur hlut í lítilli trillu sem við
hugðumst nota til veiðiferða á
firðinum. Ingþór naut sín á sjón-
um á meðan heilsan leyfði og átti
orðið fisksjá, dýptarmæli og
GPS-tæki. Ósjaldan var nýveidd-
ur fiskur listilega framreiddur í
Oddeyrargötunni og nutu margir
góðs af.
Ingþór greindist með krabba-
mein sl. haust. Veikindin ágerð-
ust smátt og smátt en jafnaðar-
geð og jákvæðni fylgdu honum
allt til enda. Magga og fjölskylda
hafa staðið sem klettar við hlið
Ingþórs í veikindunum og gert
honum lífið sem bærilegast. Góð-
ur vinur er genginn og söknuður
fyllir hjartað en eftir lifa ótal
minningar um góðan dreng og
skemmtilegan vin. Innilegar
samúðarkveðjur frá Brit og fjöl-
skyldunni.
Birgir Guðmundsson.
MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 2013
✝ Gylfi Valbergfæddist á Eski-
firði 29. desember
1945. Hann lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu í Neskaups-
stað 26. júlí 2013.
Foreldrar hans
voru hjónin Óskar
Valberg Guð-
brandsson, fæddur
á Seltjarnarnesi 17.
júní 1900, hann lést
13. desember 1963, og Guðbjörg
Bentína Benediktsdóttir, fædd á
Eskifirði 14. apríl 1902, lést 28.
júlí 1975. Gylfi átti þrjá hálf-
bræður og voru þeir elstir af
systkinunum. Þeir hétu Gunnar
Gylfi eignaðist einnig fjögur
fósturbörn, sem Sunneva María
átti frá fyrra hjónabandi. Nöfn
þeirra eru Sigurd Joensen, Helgi
Sólberg Joensen, Kristín Sóley
Joensen, Amanda Sunneva Joen-
sen. Hann var því ríkur af börn-
um, barnabörnum og barna-
barnabörnum.
Gylfi ólst upp á Eskifirði og
fór mjög ungur að vinna, fyrst
við beitningar fyrir föður sinn og
aðra trillukarla og fór svo sjálfur
að stunda sjóinn, sem varð hans
ævistarf. Lengst af var hann á
Sæljóni SU 104 á Eskifirði. Hann
fluttist til Vestmannaeyja 1998
og bjó þar alveg þar til í janúar
2013, en þá hafði hann stutta við-
komu í Reykjavík hjá Stefáni
bróður sínum og Önnu konu
hans, áður en hann flutti loks aft-
ur heim í fjörðinn fagra.
Gylfi verður jarðsunginn frá
Eskifjarðarkirkju í dag, 2. ágúst
2013, og hefst athöfnin kl. 14.
(látinn), Björgvin
(látinn) og Óskar
Guðbjörn (látinn)
og voru samfeðra.
Elst af alsystkinum
Gylfa var Karlotta
Ósk (látin), svo
komu Benedikt
Guðni (látinn),
Theódóra, Jónína
Sigríður, Andrés
Friðmar, Stefán Ás-
geir og Arilíus (lát-
inn).
Gylfi giftist Sunnevu Maríu
Joensen og eignuðust þau fimm
börn sem heita Bentína Ósk,
Alma Sigríður, Jóna Ingibjörg,
Gylfi Valberg og Marinó Eiður.
Marga róðra réri Gylfi vinur
okkar með okkur, hefur hann
nú farið í sinn síðasta róður á
ókunn mið eftir langvinn veik-
indi. Enginn veit hvar þau mið
eru en við vitum að honum á
eftir að farnast vel þar. Gylfa
kynntumst við fyrir löngu,
fyrst þegar hann bjó á Helga-
felli hér á Eskifirði og svo enn
betur eftir að hann fór að
stunda sjóinn með okkur,
lengst af á Sæljóni SU-104, þar
sem hann starfaði lengi vel sem
annar vélstjóri. Gylfi var góður
sjómaður og handlaginn, allt
sem hann tók sér fyrir hendur
gerði hann vel og vandlega og
er á engan hallað þó að við
höldum því fram að betri beit-
ingamaður hafi varla verið til á
Íslandi. Ekki vafðist það fyrir
karli að greiða fisk úr netum,
það lék í höndum hans að
greiða fiskinn úr og var sem
listamaður væri þar á ferð
enda var Gylfi listrænn en nýtti
sér þá hæfileika minna en hann
hefði mátt gera. Það hefur eng-
inn verið svikinn af því að hafa
Gylfa með sér á sjó, þar sem
dugnaður og vandvirkni var
hans aðalsmerki. Harmónikkan
var hans góði vinur og var oft
gaman í afmælum og á manna-
mótum þegar Gylfi byrjaði að
þenja nikkuna, hann var býsna
góður karlinn og aldrei léttara
yfir honum en þegar nikkan
var í fangi hans. Þökkum við
honum samfylgdina á sjónum,
þar sem oftast var nóg að gera.
En við gleymum heldur ekki að
þegar tími var til að gantast og
skemmta sér fór Gylfi oft
fremstur í flokki að bralla eitt-
hvað skemmtilegt. Frá því
verður ekki sagt hér en það lif-
ir í minningunni um góðan
dreng.
Blessuð sé minning hans og
vottum við fjölskyldu hans okk-
ar dýpstu samúð.
Grétar Rögnvarsson og
Páll Helgason.
Gylfi Valberg
Óskarsson
✝
ELÍAS VALDIMAR ÁGÚSTSSON
lést mánudaginn 22. júlí.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Regína Stefnisdóttir,
systur og aðrir aðstandendur.
Ástkær unnusti, faðir, tengdafaðir, sonur,
bróðir og afi okkar,
STEINGRÍMUR H. GUÐJÓNSSON,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
mánudaginn 22. júlí.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Fjölskyldan þakkar samúð og vinarhug og
vill koma kæru þakklæti til krabbameinsdeildar
Landspítalans 11E og líknardeildar Landspítalans.
Kirsten Ertman,
Ásdís Steingrímsdóttir Coleman, Marc Coleman,
Silja Eyrún Steingrímsdóttir, Pálmi Þór Sævarsson,
Davíð Reynir Steingrímsson, Edit Ómarsdóttir,
Sindri Freyr Steingrímsson,
Ásdís Steingrímsdóttir,
Sigurður Guðjónsson, Guðrún Kristmundsdóttir,
Sigrún Guðjónsdóttir, Ásmundur Kristinsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Mýrarvegi 111,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð mánudaginn
29. júlí.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 6. ágúst kl. 13.30.
Innilegar þakkir til starfsfólks á Reynihlíð fyrir hlýja og góða
umönnun.
Guðmundur Hoff Møller, Maríane Hoff Møller,
Unnur Snorradóttir, Bjarki Kristinsson,
Helga Snorradóttir, Kristján Ólafsson,
Arinbjörn Snorrason,
Bjarki Heiðar Ingason, Hildur Soffía Vignisdóttir,
Helga Þórey Ingadóttir, Jónatan Jónsson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐNÝ FINNBOGADÓTTIR,
Garði,
Reyðarfirði,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Uppsölum fimmtudaginn 29. júlí.
Hún verður jarðsungin frá Reyðarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 7. ágúst kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarkort dvalar-
og hjúkrunarheimilis Uppsala, sími 475 1410.
Haukur Sigfússon, Elísabet Gestsdóttir,
Jóhanna Sigfúsdóttir, Ferdinand Bergsteinsson,
Sigfús Valur Sigfússon, Jóna Valgerður Ólafsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GISSUR KR. BREIÐDAL,
fyrrverandi veghefilsstjóri,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
sem lést fimmtudaginn 25. júlí, verður
jarðsunginn frá Garðakirkju miðvikudaginn
7. ágúst kl. 13.00.
Ingibjörg Gissurardóttir, Stig Svensson,
Skarphéðinn Gissurarson, Ragnheiður E. Stefánsdóttir,
Smári Gissurarson,
Víðir Gissurarson,
Ellert Gissurarson, Selma Björk Petersen,
Stefanía Gissurardóttir, Ásgeir Helgason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær bróðir okkar,
ÞÓRÐUR VILMUNDARSON,
fyrrv. bóndi og smíðakennari,
Mófellsstöðum,
Skorradal,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness að morgni
31. júlí.
Útför auglýst síðar.
Margrét Vilmundardóttir,
Bjarni Vilmundarson.