Morgunblaðið - 02.08.2013, Side 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 2013
Einstaklega skilvirkir
sópar
á margar gerðirvinnuvéla.
Gott verð
Orkuver ehf . sími 534 3435
www.orkuver.is
EE BÍLALYFTUR KOMNAR AFTUR
4 OG 5 TONNA GLUSSADRIFNAR
Eigum á lager 4 og 5 tonna bílalyftur,
vinsælar lyftur og traustar, á góðu
verði. Veljið öruggar lyftur. Bjóðum
hagstæð kortalán.
Vélaverkstæðið Holti
www.holt1.is
S. 435 6662 & 895 6662
Hótel Sandafell, Þingeyri
auglýsir
Gisting og matur. Erum með 2ja
herb. orlofsíbúð til leigu.
Verið velkomin.
Hótel Sandafell Sími 456 1600.
Snyrting
Spænskar gæðasnyrtivörur, fram-
leiddar úr náttúrulegum hráefnum
og eru fyrir alla daglega umhirðu
húðar. Fjölbreyttar vörur sem henta
allri fjölskyldunni. Sjá nánar í
netversluninni: www.babaria.is
BílaþjónustaHúsviðhald GistingVélar & tæki
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
FIMMTUDAGUR 30.
ÁGÚST 2012VIÐSKIPTAB
LAÐ
Ingibjörg Þorvalds-
dóttir er fjarska
glöð á bak við
búðarborðið
Aftur búin að
kaupa Oasis
8
Liv hjá Nova segir an
n-
að umhverfi mæta
konum nú en
fyrir 20 árum
Er vel tekið á
móti konum?
9Perunni skipt út í Evr-
ópu fyrir sparperu nú
um mán-
aðamótin.
Glóðarperunni
verður útrýmt
4
Fyrir réttri viku birtist
hér í Viðskiptablaði
Morgunblaðsins myn
d sem sýndi indversk
a
bankastarfsmenn í t
veggja daga allsherj
ar-
verkfalli. Í texta með
myndinni kom fram
að
indverskir bankastar
fsmenn væru ein mil
ljón
talsins. Þeir voru að
mótmæla fyrirhugað
ri
hagræðingu í indver
ska bankakerfinu, ve
gna
ótta um atvinnumiss
i.
Þegar til þess er litið a
ð Indverjar eru um 1,
2
milljarðar talsins er
ein milljón bankasta
rfs-
há t l því það jafng
ildir því
Skoðun
Stærð íslenska
bankakerfisins
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Mætti minnka
bankakerfið um
helming?
Hörður Ægisson
hordur@mbl.is
Breytilegir vexti
r á verðtryggðum
sjóðsfélagalánum
Lífeyrissjóðs
starfsmanna ríki
sins (LSR) hafa í
marga mánuði ve
rið umtalsvert
hærri en þau vax
takjör sem sjóðs-
félögum voru kyn
nt sem viðmið
við ákvörðun á lá
ntöku hjá sjóðn-
um.
Þetta segir Már W
olfgang
Mixa, fjármálafræ
ðingur og kenn-
R kj vík en í
valdandi að sjóðir
nir eru ekki
reiðubúnir að læk
ka vexti á lánum
sjóðsfélaga í sam
ræmi við lægri
ávöxtunarkröfu á
íbúðabréfa-
markaði. Haukur
hafnar því að
þetta sé ein skýri
ng á því að vext-
irnir séu ekki læk
kaðir. „Við höf-
um til að mynda v
erið að kaupa
skuldabréf með r
íkisábyrgð með
lægri ávöxtunark
röfu. Þetta er því
alls ekki hindrun
fyrir því að við
getum lækkað ve
xtina frekar.“
Það vekur þó ath
ygli að
breytilegir vextir
á lánum hjá Líf-
eyrissjóði verslun
armanna
(LIVE), sem stóð
u í 3,13% í þess-
þ ó á öxt
Sakar LSR um va
xtaokur
 Segir LSR hafa breytt
vaxtaviðmiðum einhli
ða  Breytilegir vextir æ
ttu að vera mun lægri
sé tekið mið
af ávöxtunarkröfu íbú
ðabréfa  Framkvæmda
stjóri LSR hafnar því a
ð um forsendubrest s
é að ræða
 


   

   



   



   
  
    


   OYSTER PERPE
TUAL GMT-MAS
TER II
  


Göngum
hreint til verks!
a
FIMMTUDAGUR 30.
ÁGÚST 2012VIÐSKIPTAB
LAÐ
Ingibjörg Þorvalds-
dóttir er fjarska
glöð á bak við
búðarborðið
Aftur búin að
kaupa Oasis
8
Liv hjá Nova segir an
n-
að umhverfi mæta
konum nú en
fyrir 20 árum
Er vel tekið á
móti konum?
9Perunni skipt út í Evr-
ópu fyrir sparperu nú
um mán-
aðamótin.
Glóðarperunni
verður útrýmt
4
Fyrir réttri viku birtist
hér í Viðskiptablaði
Morgunblaðsins myn
d sem sýndi indversk
a
bankastarfsmenn í t
veggja daga allsherj
ar-
erkfalli Í texta með
myndinni kom fram
að
i milljón
Skoðun
Stærð íslenska
bankakerfisins
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Mætti minnka
bankakerfið um
helming?
Hörður Ægisson
hordur@mbl.is
Breytilegir vexti
r á verðtryggðum
sjóðsfélagalánum
Lífeyrissjóðs
t fsmanna ríkis
ins (LSR) hafa í
valdandi að sjóðir
nir eru ekki
reiðubúnir að læk
ka vexti á lánum
sjóðsfélaga í sam
ræmi við lægri
ávöxtunarkröfu á
íbúðabréfa-
markaði. Haukur
hafnar því að
þetta sé ein skýri
ng á því að vext-
irnir séu ekki læk
kaðir. „Við höf-
um til að mynda v
erið að kaupa
k ldabréf með rí
kisábyrgð með
Sakar LSR um a
xtaokur
 Segir LSR hafa breytt
vaxtaviðmiðum einhli
ða  Breytilegir vextir æ
ttu að vera mun lægri
sé tekið mið
af ávöxtunarkröfu íbú
ðabréfa  Framkvæmda
stjóri LSR hafnar því a
ð um forsendub est s
é að ræða
 


   

   



   



   
  
    


  
OYSTER PERPE
TUAL GMT-MAS
TER II
  


Göngum
hreint til verks!
FIMMTUDAGUR 30.
ÁGÚST 2012VIÐSKIPTAB
LAÐ
Ingibjörg Þorvalds-
dóttir er fjarska
glöð á bak við
búðarborðið
Aftur búin að
kaupa Oasis
8
Liv hjá Nova segir an
n-
að umhverfi mæta
konum nú en
fyrir 20 árum
Er vel tekið á
móti konum?
9Perunni skipt út í Evr-
ópu fyrir sparperu nú
um mán-
aðamótin.
Glóðarperunni
verður útrýmt
4
Skoðun
Stærð íslenska
bankakerfisins
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Mætti minnka
bankakerfið um
helming?
valdandi að sjóðir
nir eru ekki
reiðubúnir að læk
ka vexti á lánum
fél í samræm
i við lægri
Saka LSR u v
xtaokur
 Segir LSR hafa breytt
vax aviðmiðum einhli
ða  Breytilegir vexti æ
ttu að vera mun lægri
sé tekið mið
af ávöxtunarkröfu íbú
ðabréfa  Framkvæmda
stjóri LSR hafnar því a
um forsendubrest sé
að ræða
   
OYSTER PERPE
TUAL GMT-MAS
TER II
  


Göngum
hreint til verks!
Viðskiptablað Morgunblaðsins
alla fimmtudaga
Elskuleg vinkona mín, hún
Sigga, hefur kvatt þennan heim.
Kveðjutíminn var langur því
Alzheimers-sjúkdómurinn tók
smám saman frá henni ráð og
rænu.
Ég kynntist Siggu þegar ég
gekk í Kirkjukór Laugarnes-
kirkju árið 1990.
Við sóttumst eftir því að fá
að vera saman í herbergi þegar
við fórum í æfingabúðir sem
oftast voru í Skálholti. Það var
mikið skrafað og hlegið og við
sungum saman í gegnum mörg
stórverkin eins og Vesperas
Solennes Mozarts, Sálumessu
G. Fauré, verk eftir Gunnar
Reyni og þar var Glorían okkur
Siggu sérstaklega minnisstæð
Sigríður
Hlöðversdóttir
✝ Sigríður Hlöð-versdóttir
fæddist 12. júní
1951. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Skjóli 8. júlí
2013.
Útför Sigríðar
fór fram frá
Laugarneskirkju
23. júlí 2013.
eftir einar æfinga-
búðirnar.
Þegar við vorum
að æfa Missa
Criola fann hún að
þetta var orðið of
erfitt fyrir hana og
eftir það dró hún
sig út úr kórnum
en kom oft í kirkj-
una meðan hún
hafði getu.
Hún var allt of
ung þegar hún greindist en hún
tók því af æðruleysi eins og
öðru mótlæti sem hún þurfti að
glíma við.
Trú hennar á almættið var
hennar styrkur og hér læt ég
fylgja okkar sameiginlega uppá-
haldsálm sem við rauluðum oft
með sjálfum okkur.
Góði Guð, er ég bið,
viltu gefa rósemd og frið.
Tak burt óró, sem kringum mig er,
allan efa og kvíða frá mér.
Láttu kærleik þinn vinna sitt verk,
svo að vonin og trúin sé sterk.
Gerðu börn þín að biðjandi hjörð
og að blessun alls mannkyns á jörð.
Guð blessi þig, Sigga mín.
Svala.
„Það húmar að í hugans ranni,
er helfregn köld að eyrum berst“.
Þessar ljóðlínur ómuðu fyrir eyr-
um okkar hjóna þegar okkur barst
andlátsfregn okkar kæru vinkonu
og stúkufélaga, Sigrúnar Gissur-
ardóttur. Þó við vissum mætavel
hvers eiga mátti von vorum við þó
að vona eftir síðasta samtalið við
Sigurð vin okkar að hún mætti
eiga fleiri lífdaga svo andlega
hress sem hún var. En áralöng
veikindi settu mark sitt á Sigrúnu
en þó hló enginn innilegar að því
broslega í tilverunni en hún, hvað
sem á gekk. Stúkan Einingin hef-
ur misst einn sinn allra traustasta
og um leið einn mætasta og hæf-
asta félaga sinn. Nú prýðir hún
ekki lengur fundi okkar með sinni
hljómfögru rödd og glitrandi túlk-
un ljóða sem sagna, þar sem hver
lína var af listfengi flutt. Hún var
reglumanneskja í þess orðs fyllstu
og sönnustu merkingu, sannur
boðberi bindindis, heilbrigðra og
hollra lífshátta á öllum sviðum,
kunni til fullnustu alla siði og regl-
Sigrún
Gissurardóttir
✝ Sigrún Giss-urardóttir
fæddist í Reykjavík
17. maí 1937. Hún
andaðist á Heil-
brigðisstofnun Suð-
urnesja 14. júlí
2013.
Útför Sigrúnar
fór fram frá Bú-
staðakirkju 23. júlí
2013.
ur sem viðhafa
skyldi á fundum og
leiðbeindi með ljúfu
geði þeim sem voru
að byrja. Hún var
glögg kona og prýð-
isgreind, ákveðin
gekk hún fram í
þjónustu við mætan
málstað og taldi ekki
eftir sér vinnustund-
ir í hans þágu. Eng-
um fékk dulist mein-
ing orða hennar, hreinskilin og
einörð og ágætlega máli farin.
Hún var einstaklega myndvirk og
listfeng og gestrisni hennar var
ein ágætra eiginda hennar. Það
var skemmtileg reisn yfir henni
Sigrúnu, eftir henni var hvarvetna
tekið, en minnisstæðastur er okk-
ur þó vermandi vinarhugur henn-
ar og svo viljaþrek hennar þrátt
fyrir allt sem hún varð að ganga í
gegnum. Aðrir munu skrifa um
starfsferil hennar en við vitum að
hann var afar farsæll, enda átti
hún alla þá hæfileika og gáfur sem
til þess þurfti að vera hvarvetna
hinn ágætasti starfskraftur. Sökn-
uður sannur er okkur efst í huga
þegar hún Sigrún er kvödd kær-
leiksríkri þökk okkar fyrir kynnin
ágætu, svo gefandi og gæðarík í
hvívetna. Að austan eru sendar
innilegar samúðarkveðjur til Sig-
urðar, hennar ágæta og trausta
eiginmanns, sem svo mikils hefur
misst svo og barna þeirra og ann-
ars þeirra fólks.
Hanna og Helgi Seljan.
Elskuleg föðursystir mín Guð-
ríður er fallin frá. Minningarnar
streyma í gegnum hugann, Gurra
frænka hefur fylgt mér frá því ég
man eftir mér. Guðríður bjó á
Skúmsstöðum í V-Landeyjum,
það var alltaf mikill samgangur á
milli Skúmsstaða og Bakkakots,
æskuheimilis míns, en þar bjuggu
bræður Guðríðar, Jón og Bjarni
(faðir minn).
Gurra var alltaf hlý og góð við
mig. Hún var barngóð og öll mín
börn héldu mikið upp á Gurru
frænku sem var alltaf að hrósa
þeim og segja þeim hversu góð og
falleg þau væru. Mér er sérstak-
lega minnisstætt þegar faðir minn
lá banaleguna á sjúkrahúsi að hún
sagði við okkur: „Ég skil litla bróð-
ur minn ekki eftir einan hér.“ Hún
vék ekki frá honum fyrr en yfir
lauk. Gurra hefur líka verið með
okkur á gleðistundum, það var
ógleymanlegt þegar hún mætti í
skírnarveislu hjá Ársæli syni mín-
um, og syni hans var gefið nafnið
Bjarni. Ekki leyndi sér hversu
ánægð Gurra var með nafnið á
drengnum. Síðast mætti þessi
elska þegar Niklas maðurinn minn
varð 40 ára síðastliðið haust.
Það er erfitt að sjá á eftir þess-
ari kynslóð hverfa af sjónarsvið-
inu, kynslóð sem hefur lifað tím-
ana tvenna. Það er dýrmætt að
hafa fengið að heyra Gurru og
systkini hennar segja frá uppvext-
Guðríður Bjarn-
heiður Ársælsdóttir
✝ GuðríðurBjarnheiður
Ársælsdóttir fædd-
ist í Eystri-Tungu í
Vestur-Landeyjum
17. febrúar 1923.
Hún andaðist á
Landspítalanum í
Fossvogi 13. júlí
2013.
Útför Guðríðar
fór fram frá Ak-
ureyjarkirkju í
Vestur-Landeyjum 27. júlí 2013.
inum í Tungu, þar
sem engin nútíma-
tækni var til staðar,
né nokkur þau þæg-
indi sem við höfum í
dag. Samt áttu þau
fallegar minningar
og þeim fannst þau
ekki skorta neitt.
Ég kveð elskulega
frænku mína með
söknuði, ég veit að
hennar bíður eitt-
hvað gott. Gurra var mjög trúuð
og talaði aldrei illa um nokkurn
mann, hún lagði alltaf gott til.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur sendi ég Ragnheiði, Lollý
og fjölskyldum þeirra.
Þín frænka,
Halla og fjölskylda.
Hún Gurra föðursystir mín var
óvenjuleg sveitakona af því að hún
var einstæð móðir og bóndi á
Skúmsstöðum. Þegar við mamma
komum í heimsókn til þeirra
mæðgna þá tók hún okkur alltaf
opnum örmum. Þegar hún brosti
þá kom í ljós þetta sérkennilega
bil á milli tannanna og brosið varð
fallegra fyrir vikið. Hún var söng-
elsk og kenndi handavinnu á tíma-
bili, enda var hún listamaður.
Við frænkurnar brölluðum ým-
islegt, t.d. að fara á traktor út á
fjöru þar sem brimið ólgaði, Vest-
mannaeyjar í baksýn og skúmur-
inn á flugi. Ég ók ömmu minni
stundum að Skúmsstöðum til
Gurru frænku, það var eins og að
vera komin í tölu fullorðinna að fá
að aka um á Land-Rover með oln-
bogann út um opinn gluggann og
gefa svolítið í.
Gurra var elst af systkinunum
og amma var komin til að gista.
Angan af baldursbrá tók á móti
okkur, breiðurnar teygðu sig frá
gamla fjósinu í áttina að Gegnis-
hólnum, þarna er fallegt bæjar-
stæði, Hekla, Þríhyrningur og
Eyjafjallajökull blasa við. Amma
brá sér ekki oft af bæ og Gurra
blikkaði mig þegar ég hoppaði inní
jeppann, beygði niður brekkuna
og hækkaði í útvarpinu.
Það var 1962 sem ég man fyrst
eftir mér á Skúmsstöðum, það var
verið að jarða stórbóndann, Þor-
vald Jónsson, ekki hægt að þver-
fóta fyrir fólki og búið að reisa
stórt samkomutjald á hlaðinu.
Organistinn steig pedalana á org-
elinu í stofunni, fólkið söng með og
presturinn lyfti höndunum af og
til, það voru gestir út um allt og
Gurra var að kveðja manninn sinn,
44 ára gömul. Jarðarförin var á 5
ára afmælisdegi dóttur þeirra
hjóna, Ragnheiðar, sem stóð hjá
móður sinni.
Þorvaldur var frá Hemru í
Skaftafellssýslu og hafði gert sér
lítið fyrir og krækt í hana Guðríði,
elstu dóttur nágranna síns, Ársæls
Jónssonar í Tungu. Gurra lá veik
heima veturinn sem hún varð 18 ára
og Þorvaldur, sem gjarnan sat hjá
sjúkum, sleppti ekki af henni hend-
inni eftir það. Ársæll afi minn varð
æfur og steig aldrei fæti inná land-
areign Þorvalds eftir það, þeir voru
jafnaldrar. Ég spurði Gurru löngu
síðar hvernig þetta átti sér stað:
„Nú, þetta var lífsreyndur maður“,
sagði hún, sem heillaði hana uppúr
skónum þó hann væri 37 árum
eldri, hávaxinn með mikið, svart
hár, myndarlegt yfirskegg og fal-
legar tennur. „Og hvað vissi ég svo
sem um ástina,“ sagði hún frænka
mín og fórnaði höndum. Tuttugu
árum síðar fæddist Ragnheiður,
hann var þá 77 ára og Gurra 39 ára.
Gurra bjó ein en naut hjálpar
Bjarna Runólfssonar sem verið
hafði vinnumaður hjá Þorvaldi um
árabil. Það varð fjaðrafok á
hlaðinu daginn sem þýski dýra-
læknirinn setti hendur á mjaðmir
og lagði frænku minni lífsreglurn-
ar. Hann vildi absolút láta rífa
gamla fjósið í hvelli og byggja nýtt
sem fyrst. Móðir mín sagði nokkur
vel valin orð við valdsmanninn,
sem síðan fór til bræðranna í
Bakkakoti og kvartaði yfir mót-
tökunum á Skúmsstöðum. Seinna
giftist Gurra honum Bjarna Hall-
dórssyni, skólastjóra í V-Landeyj-
um, miklum ágætismanni og þau
lifðu vel og lengi á Skúmsstöðum,
eins og gerist í góðum ævintýrum.
Gurra var ákaflega kær frænka
og vinkona, við söknum hennar öll.
Ingibjörg Ingadóttir.
Elsku Gurra frænka, föður-
systir mín, er dáin. Mikið sakna ég
hennar. Það sem við gátum hlegið
saman. Ég var bara smátítla,
tveggja ára gömul, þegar ég fór að
fara með Ragnheiði ömmu minni í
mjólkurbílnum frá Bakkakoti
fram að Skúmsstöðum að heim-
sækja Gurru frænku. Börn eru
fljót að finna hverjir eru góðir við
þau og hverjir ekki. Gurra og Þor-
valdur maður hennar voru í hópi
þeirra sem voru góðir við mann.
Árin liðu og Gurra varð ekkja
um fertugt. Þorvaldur lést af slys-
förum. Þá bjó hún ein á Skúms-
stöðum, ásamt Ragnheiði, ungri
dóttur sinni, og Bjarna Runólfs-
syni, vinnumanni. Árni frændi var
hennar hægri hönd við búskapinn
á sumrin.
Líf Gurru frænku breyttist
þegar hún fór að kenna handa-
vinnu við Barnaskólann í Njáls-
búð. Þar var þá skólastjóri Bjarni
Halldórsson, maður á besta aldri.
Ástin kviknaði á milli þeirra í
Njálsbúð. Gurra sagði mér að hún
hefði boðið Bjarna í kaffi í mars
“66 og hann fór aldrei úr því kaffi-
boði. Þau áttu mjög góða daga
saman og alltaf var jafngaman að
heimsækja þau að Skúmsstöðum.
Gurra var fantagóður bílstjóri.
Keyrði hratt en örugglega. Hún
var líka ólæknandi rómantísk.
Hún hafði yndislega fallega seið-
andi söngrödd. Það höfðu reyndar
öll systkinin sex frá Eystri-Tungu.
Gurra var mjög listfeng og gamla
stofan á Skúmsstöðum er ein sú
fallegasta sem ég hef séð. Þar
héngu á veggjum útsaumaðar
myndir eftir hana, útsaumaðir ró-
kókóstólar og „rennibrautir“.
Seinustu árin fékkst hún við mál-
aralist með glæsilegum árangri.
Ég þakka Gurru fyrir yndis-
lega vináttu. Ragnheiði dóttur
hennar og fjölskyldu sendi ég
samúðarkveðjur. Guð blessi
Gurru mína.
Rós Ingadóttir.
✝ Friðrik Sig-finnsson fædd-
ist 2. mars 1926 í
Grænanesi, Norð-
fjarðarsveit. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 28. júlí
2013.
Friðrik var sonur
Sigfinns Þorleifs-
sonar bónda í
Grænanesi, Norð-
firði, og Sigríðar Friðriksdóttur
frá Seldal. Hann var næstelstur
af tólf systkinum. Eftir lifandi
hammad Sardar, f. 1943, d. 2010,
þau eiga tvö börn og þrjú barna-
börn, börn þeirra eru Rósa Yo-
usra, maki Anwar Alkhaja, börn
þeirra eru Asmaa, Khalifa og
Omar, búsett í Dubai, Fatima
Friðey; maki Mustapha Abella,
búsett í Bretlandi. 3) Guðfinna
Halldóra, f. 1958, búsett í Sví-
þjóð, sambýliskona hennar er
Gina Larsson. 4) Kristín Guðný, f.
1963, maki Björgvin Áskelsson, f.
1963, barn þeirra er Sara Lind. 5)
Sigurbjörg Guðlaug, búsett í
Hafnarfirði.
Friðrik fór ungur á sjóinn og
var lengst af sjómaður og síðar
starfsmaður Álversins í Straums-
vík í yfir tuttugu ár.
Friðrik verður jarðsunginn
frá Víðistaðakirkju í dag, 2.
ágúst 2013, og hefst athöfnin kl.
13.
systkini eru: Anna,
Jakob, Guðveig og
Þorgeir. Árið 1953
kvæntist Friðrik,
Fanneyju Jóhönnu
Guðmundsdóttur.
Þau bjuggu í Hafn-
arfirði og eignuðust
fimm börn. Þau eru:
1) Guðbjörn, f. 1953,
d. 2004. Eftirlifandi
maki er Ragnheiður
M. Björgvinsdóttir,
búsett á Selfossi, sonur þeirra er
Friðrik Björgvin. 2) Sigríður Jó-
hanna, búsett í Svíþjóð, maki Mo-
Við fráfall Friðriks sem við
höfðum afar góð kynni af alla tíð,
er okkur einnig hugsað til Fann-
eyjar konu hans og Guðbjörns
sonar þeirra sem létust með
stuttu millibili fyrir tæpum ára-
tug. Þeirri miklu sorg tók Friðrik
með æðruleysi, þó þungbær væri,
með góðum stuðningi dætranna.
Þegar heilsu Fanneyjar tók að
hraka þá sást vel hversu sterkur
Friðrik var. Hann hjúkraði henni
af sinni einstöku hlýju og um-
hyggju.
Alltaf var Friðrik léttur í lund
og viðræðugóður hvað sem á
dundi. Fanney var móðursystir
Svönu og þekkti hún því Friðrik
frá barnæsku. Þá kom hún oft í
Hraunhvamm 3 þar sem Jóhanna
amma hennar bjó líka á þeim ár-
um. En Óli kynntist þeim um
miðjan 7. áratug liðinnar aldar.
Bæði kunnum við að meta góða
nærveru Friðriks, tryggð og hlý-
legar móttökur við ýmis tækifæri.
Friðrik var dugnaðarmaður,
bæði til sjós og lands. Hann fór
ekki í manngreinarálit og var lítt
fyrir að trana sér fram en lagði
gjarnan orð í belg um ýmis rétt-
lætismál, einkum varðandi þá sem
minna máttu sín í þjóðfélaginu.
Á kveðjustund minnumst við
Friðriks með virðingu og þökk.
Við vottum dætrum hans og öðr-
um aðstandendum innilegustu
samúð.
Svanfríður S. Óskarsdóttir
og Ólafur R. Dýrmundsson.
Friðrik
Sigfinnsson