Morgunblaðið - 04.11.2013, Qupperneq 19

19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. NÓVEMBER 2013
Vetrarsíðdegi Göngustígurinn við Ægisíðu er vinsæll og eins troðningurinn nær flæðarmálinu þar sem menn og litlir voffar eiga samleið og njóta veðurblíðunnar og lognsins í Vesturbænum.
Ómar
Hanna Birna Kir-
stjánsdóttir, innanrík-
isráðherra, hefur sagt
að nýundirritað sam-
komulag um Reykja-
víkurflugvöll byggist á
fyrra samkomulagi þar
um, en nú hafi hins
vegar öryggi verið
tryggt í innanlands-
fluginu og sé nýfrá-
gengið samkomulag
„gott dæmi um árangur sem hægt er
að ná með samtali og samstarfi
ólíkra aðila“.
Samtal og samstarf?
Þetta er ofsagt, því komið er í ljós
að talsvert hafi skort á að allir þessir
„ólíku aðilar“ hafi talað saman. Í
samkomulagi sem ég undirritaði
sem þáverandi innanríkisráðherra
19. apríl sl. ásamt borgarstjóra, seg-
ir m.a.: „Að undirbúnar verði end-
urbætur á aðstöðu fyrir farþega,
þjónustuaðila og rekstraraðila flug-
vallarins. Unnið verði eftir sam-
komulagi við Isavia ohf. um að félag-
ið taki yfir rekstur og eignarhald á
núverandi flugstöð Flugfélags Ís-
lands. Að gerð verði viðskiptaáætlun
fyrir nýja flugstöð sem miðar að
sjálfbærni hennar.“
Síðar segir í sam-
komulaginu: „Fjögurra
manna starfshópur
verði skipaður af inn-
anríkisráðherra og
borgarstjóra til þess að
vinna að ofangreindum
markmiðum.“
Í þennan starfshóp
voru skipaðir tveir
fulltrúar Reykjavík-
urborgar, einn frá
Isavia og einn frá Inn-
anríkisráðuneytinu.
Um verkefni hópsins
segir nánar í samkomulaginu:
„Starfshópnum er ætlað að fylgja
eftir þeim ákvörðunum sem þegar
hafa verið teknar samkvæmt sam-
komulagi þessu og að ganga frá út-
færðum tillögum varðandi þau atriði
sem eru ófrágengin.“
Eftir því sem ég kemst næst skil-
aði starfshópurinn áfangaskýrslu í
sumar en síðan ekki söguna meir.
Engin flugstöð – enginn samn-
ingur
Í mínum huga var alveg kýrskýrt
að ekki kæmi til greina að ganga frá
landsölu og loka norð-austur/suð-
vestur-brautinni nema að starfshóp-
urinn hefði sannfærst um að það
væru fjárhagslegar forsendur fyrir
því að reisa nýja flugstöð og að hún
ætti að vera í eigu og á forræði
Isavia. Nú er Isavia horfið frá borði
og forsendurnar enn ófrágengnar.
Þar með er samningurinn frá því í
apríl gerður óvirkur. Vil ég minna á
að 30. maí sl. skrifaði ég grein í
Morgunblaðið undir fyrirsögninni:
Enginn flugvöllur – ekkert sam-
komulag, en þar er þessi afstaða
áréttuð.
Óvissa um framtíð flugvallar
Sl. miðvikudag birtist pistill á vef-
ritinu visir.is undir fyrirsögninni:
„Óvissa um Reykjavíkurflugvöll
hamlar uppbyggingu þjónustu.“
Í pistlinum er bent á að móð-
urfélag Flugfélags Íslands, Ice-
landair Group, hafi verið aðili að
nýfrágengnu samkomulagi ríkis og
borgar um framtíð Reykjavík-
urflugvallar en fulltrúar annarra fé-
laga hafi þar engan fulltrúa haft.
Orðrétt segir: „Björgólfur Jó-
hannsson forstjóri Icelandair Group
sagði eftir undirritun samkomulags-
ins sem tryggir veru Reykjavík-
urflugvallar í Vatnsmýri til ársins
2022, að félagið hefði ákveðinn rétt á
flugvallarsvæðinu vegna langrar
veru sinnar þar. Félagið myndi
sækjast eftir að fá að bæta aðstöðu
sína á flugvellinum.“
Síðan er vitnað í Ragnheiði Elínu
Árnadóttur, ráðherra ferðamála,
sem greinilega hefur áhyggjur af því
að jafnræðis sé ekki gætt gagnvart
rekstraraðilum með aðkomu Ice-
landair Group og nefnir í því sam-
bandi flugfélagið Erni sérstaklega.
Við svo búið spyr pistlahöfundur
ráðherrann hvort ekki væri þá rétt
„að Ísavia sem rekur flugvöllinn
byggði þá aðstöðu og tryggði öllum
jafnan aðgang?“ Þessu svarar ráð-
herra ferðamála á eftirfarandi hátt:
„Jú, en þeim til vorkunnar þá er
kannski ekki skynsamlegt að fara í
gríðarlega kostnaðarsamar fjárfest-
ingar þegar óvissan um staðsetn-
inguna er eins og hún er í dag.“
Málið í fullkomnu uppnámi
Ég ítreka að forsenda sam-
komulagsins frá 19. apríl var rekstr-
aráætlun, sem ekki byggðist á þeirri
óvissu sem hér er vísað til. Það er
rétt hjá ferðamálaráðherra að óvissa
fylgir því að byggja flugstöð sem
hugsanlega ætti ekki lengri líftíma
en sex ár. Önnur forsenda sam-
komulagsins frá 19. apríl var sú að
flugreksturinn og aðstaða væri á
vegum Isavia en ekki einstakra
rekstraraðila. Í þriðja lagi var um
það samkomulag að fjármunir sem
fengjust fyrir landakaup rynnu til
Isavia til uppbyggingar aðstöðu á
flugvellinum.
Ef þessar forsendur eru virtar að
vettugi er tómt mál að vísa í fyrra
samkomulag. Það hefur þá einfald-
lega verið að engu gert. Ég fæ því
ekki betur séð en málið sé í full-
komnu uppnámi.
Gegn vilja yfirgnæf-
andi meirihluta
Það er hins vegar ljóst að eftir að
undirskriftir rúmlega 70 þúsunda
manns höfðu verið afhentar borg-
aryfirvöldum og skoðanakannanir
höfðu sýnt yfirgnæfandi meirihluta
hliðhollan flugvellinum þar sem
hann er nú, er úr vöndu að ráða fyrir
þau sem eru staðráðin í að koma
vellinum burt.
Niðurstaðan er samkomulag sem
er verra en ekkert. Og er þá ónefnd-
ur sá kostnaður sem mun hljótast af
því að fá ráðgjarfafyrirtæki, vænt-
anlega erlent, til að finna hvort hægt
er að koma flugvellinum fyrir annars
staðar á borgarlandinu. Er ekki mál
að linni? Eða þurfum við að afplána
„samtal og samstarf“ af þessu tagi
næstu árin?
Eftir Ögmund
Jónasson »Ef þessar forsendur
eru virtar að vettugi
er tómt mál að vísa í
fyrra samkomulag. Það
hefur þá einfaldlega
verið að engu gert.
Ögmundur Jónasson
Höfundur er fyrrverandi
innanríkisráðherra.
Ekki samkomulag um Reykjavíkurflugvöll!