Morgunblaðið - 04.11.2013, Qupperneq 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. NÓVEMBER 2013
✝ Sigurður HólmÞorsteinsson
skólastjóri fæddist
á Hellu á Rang-
árvöllum 6. júní
1930. Hann and-
aðist á Sólvangi í
Hafnarfirði 27.
október 2013.
Foreldrar hans
voru Þorsteinn
Björnsson, bóndi í
Selsundi, f. 10. des-
ember 1886, d. 27. maí 1973, og
kona hans Ólöf Kristjánsdóttir,
f. 4. júní 1892, d. 8. október
1981.
Sigurður giftist Torfhildi
Steingrímsdóttur, f. 30. desem-
ber 1928, hinn13. nóvember
1948. Hún er dóttir Steingríms
Torfasonar kaupmanns og Ólaf-
íu Hallgrímsdóttur húsfreyju
frá Hafnarfirði. Börn þeirra eru
Guðrún Unnur, f. 9. desember
1949, gift Donald William Mar-
tyny. Börn þeirra eru Barbara,
Davíð og Teresa. Ólafur, f. 30.
ágúst 1953, giftur Önnu Berg-
steinsdóttur. Dætur þeirra eru
merkjasafnara bæði hér á landi
og erlendis. Sigurður var með-
limur Frímúrarareglunnar og
starfaði mikið í þágu kaþólsku
kirkjunnar. Árið 2001 var hann
valinn Melvin Jones-félagi í
Lions-klúbbi Hafnarfjarðar.
Sigurður var blaðamaður fyrir
ýmis blöð og tímarit. Hann
skrifaði mest um frímerki og
Póstsögu Íslands. Honum voru
veitt Brofos-verðlaunin, sem
eru æðsti heiður Félags Skand-
inavíusafnara í Bandaríkjunum,
fyrir ritstörf um póstsögu og
frímerki. Sigurður skrifaði frí-
merkjaverðlistann Íslensk frí-
merki sem gefinn var út af Ísa-
fold í u.þ.b. 40 ár.
Frímerkjasöfn Sigurðar unnu
gull-, silfur- og bronsverðlaun á
fjölda frímerkjasýninga hér
heima og erlendis. Sigurður
stofnaði Landssamband ís-
lenskra frímerkjasafnara,
Skandinavíusafnaraklúbbinn,
og var fulltrúi Íslands í Evr-
ópuráði frímerkjafræðinga.
Hann skrifaði bókina Furðulönd
frímerkjanna og Um frímerkja-
söfnun: kennslubók fyrir safn-
ara. Landsbókasafnið hefur um
500 greinar skráðar eftir Sig-
urð.
Útför Sigurðar fer fram frá
Landakotskirkju í dag, 4. nóv-
ember 2013, kl. 11.
Oddrún og Björg.
Pétur Már, f. 4. maí
1955, giftur Stef-
aníu Úlfarsdóttur.
Dætur þeirra eru
Erna Unnur og
Guðný Hildur.
María, f. 19. maí
1957, gift Erni
Gíslasyni. Börn
þeirra eru Gísli
Már, Sigrún El-
ísabet, Sigurður
Hólm og Helga Rakel.
Sigurður ólst upp á Hellu og í
Selsundi undir hlíðum Heklu.
Við Heklugos1947 flutti fjöl-
skyldan til Hafnarfjarðar. Sig-
urður útskrifaðist frá Kenn-
araskólanum og lauk námi í
uppeldisfræði frá Háskólanum í
Osló. Hann starfaði við Lands-
bankann í 10 ár, og var tungu-
málakennari og síðar skóla-
stjóri víða um land. Sigurður
starfaði mikið að ritstörfum,
ferðamálum og var leið-
sögumaður um árabil. Sigurður
var Gilwell-skáti, Lions-félagi,
og mjög virkur í félögum frí-
Ef þú hefur einhvern tímann
á lífsleiðinni hitt Sigurð Þor-
steinsson er ólíklegt að þú
gleymir þeim kynnum. Afi var
með þannig persónuleika að
hann náði að laða að sér ótrú-
legasta fólk, hann var eins og
segull. Þar sem afi var, var
gaman. Frásagnarlist hans var
einstök og hann gaf sig allan í
sögurnar sem voru skrautlegar
og skemmtilegar. Afi kunni líka
ógrynni af alls kyns sögum,
þjóðsögum, ævintýrum og ef
maður var svo heppinn að sitja
í bíl með honum á ferð um land-
ið kunni hann sögu af hverri
þúfu sem ekið var framhjá. Afi
hafði unun af söng og skemmt-
unum og var með mjög fallega
söngrödd. Afi var líka hin
mesta barnagæla og börnum
leið vel hjá honum. Þegar ég
varð ófrísk af dóttur minni var
ég upphaflega sett á afmælis-
daginn hans afa. Afi varð svo
upp með sér að hann tók mig
eiginlega í fóstur. Hann heim-
sótti mig upp á spítala þegar ég
varð veik á meðgöngunni. Nán-
ast daglega sótti hann mig svo í
Flensborg, fór með mig heim til
sín og ég borðaði með honum
og ömmu og svo spurði hann
mig hvort ég vildi ekki læra áð-
ur en hann skutlaði mér heim.
Þegar ég fór svo upp á fæðing-
ardeild til að eiga Ólöfu, fyrr en
áætlað var, hringdi afi upp eftir
og sagði mér, „Jæja Oddrún
mín, þá vitum við að barnið er
ekki strákur“.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku afi, það sem eftir situr
eru ljúfsárar minningar um
glaðlyndið, kjánaskapinn og
hlýjuna sem ég var svo lánsöm
að verða aðnjótandi. Takk fyrir
mig og góða ferð heim.
Oddrún Ólafsdóttir.
Elsku bróðir og mágur.
Nú er komið að kveðjustund.
Viljum við hjónin þakka fyrir
allan kærleikann sem við feng-
um frá þér alla tíð með þessum
sálmi.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú,
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál,
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Lifðu sæll á lífsins vegi,
ljúfur drottinn fylgi þér,
frelsarinn þig faðma megi,
fögnum því sem liðið er.
(Ólöf Kristjánsdóttir)
Minningarnar munu lifa í
hjörtum okkar.
Megi góður Guð styrkja og
vernda Toddu og fjölskylduna.
Sigríður og Sverrir.
Sigurður og kona hans Torf-
hildur Steingrímsdóttir voru
meðal tryggustu vina móður
okkar, Sigurveigar Guðmunds-
dóttur. Þau sýndu Sigurveigu
mikla ræktarsemi og heimsóttu
hana reglulega alla tíð. Eftir að
hún var flutt á Hrafnistu í
Hafnarfirði naut hún þess mjög
að sitja og spjalla við þessa
gömlu vini sína.
Sigurður og Torfhildur voru
samrýnd hjón sem lýsir sér vel
í því að þau voru alltaf nefnd
bæði í einu sem Siggi og Todda.
Þau hjón og móðir okkar voru
kaþólsk og vinskapur þeirra
var sprottinn af þeirri lífsskoð-
un og áhugamáli.
Á þeim tíma sem við systk-
inin vorum að alast upp var
ekkert sjónvarp og vinir og
ættingjar komu oft í kvöldkaffi.
Siggi og Todda, sem voru um
20 árum yngri en foreldrar
mínir, voru meðal þeirra vina
mömmu og pabba sem komu
oftast á bernskuheimili okkar.
Þá var setið yfir kaffibolla og
köku og spjallað og rökrætt
tímunum saman og var Sigurð-
ur hrókur alls fagnaðar.
Sigurður og mamma höfðu
mikinn áhuga á bókmenntum
og voru ástríðufullir bókasafn-
arar. Umræðuefnið var því oft
bækur, bæði innlendar og er-
lendar. Sigurður var mikill
málamaður og átti auðvelt með
að læra tungumál enda var
hann óhræddur að tala við
hvern sem var til þess að æfa
sig í tungumálum.
„Það er alltaf svo mikið líf í
kringum Sigga og Toddu,“
sagði mamma gjarnan, „þau
eru alltaf með ráðagerðir um að
gera eitthvað skemmtilegt og
það sem meira er; þau fram-
kvæma það sem þeim dettur í
hug.“ Sem dæmi um áræði
þeirra fór Sigurður, sem var
kennari, til Óslóar í framhalds-
nám í uppeldisfræðum þegar
hann var kominn yfir miðjan
aldur og var tvo vetur við nám í
háskólanum í Ósló. Torfhildur
fór með manni sínum og lét sig
ekki muna um að sjá fyrir þeim
meðan á náminu stóð, m.a. með
því að gerast ráðskona hjá rík-
um útgerðarmanni.
Sigurður starfaði sem kenn-
ari og skólastjóri nær allan sinn
starfsferil. Meðal annars var
hann skólastjóri á Hvamms-
tanga í mörg ár og á Klúku í
Bjarnarfirði og naut dyggs
stuðnings Torfhildar á báðum
stöðum.
Sigurður var þekktur frí-
merkjasafnari og átti mjög gott
safn sem var oft á sýningum
bæði innanlands og utan. Þau
hjón voru einnig skátar og
störfuðu í þeim félagsskap eins
lengi og heilsa Sigurðar leyfði.
Nú hefur þessi gamli fjöl-
skylduvinur fengið hvíldina en
minning um góðan dreng lifir.
Ég sendi Torfhildi eiginkonu
hans og börnunum þeirra Guð-
rúnu Unni, Óla, Pétri og Maríu
og fjölskyldum þeirra innilegar
samúðarkveðjur.
Margrét Hrefna
Sæmundsdóttir.
Höfðingi er að velli lagður,
er Sigurður H. Þorsteinsson
verður sem aðrir að hlýða
hinzta kalli. Rúm hálf öld er lið-
in frá okkar fyrstu góðu kynn-
um á Amtmannsstíg í hópi
stráka sem hann leiðbeindi í
frímerkjasöfnun, þ.á m. bræðra
tveggja sem síðar urðu þjóð-
kunnir. En Sigurður var þá
þegar alkunnur fyrir ársrit sitt,
Íslenzk frímerki. Léttur var
hann á brún og brosmildur og
var, að mér fannst, nánast
óbreyttur síðan!
Langt var oftast milli okkar,
ekki sízt er hann starfaði sem
kennari og skólastjóri á Strönd-
um, en alltaf gott að hitta á þau
hjónin. Svo gæfulega vildi til,
að við tókum báðir kaþólska trú
og hittumst helzt eftir það í
messum eða kirkjukaffi í
Landakoti. Kona hans, Torf-
hildur, honum samboðin, var þá
oftast með í för. Þau virtust
sem fædd hvort fyrir annað,
ljúflyndið angaði af þeim.
Eldri bróðir Sigurðar, dr.
Björn sagnfræðiprófessor, var
einn minn albezti kennari, bæði
fyrir landspróf og í endasleppu
sagnfræðinámi í HÍ. Þótti mér
þeir líkir að orku og útgeislun
bræðurnir, synir hins atorku-
sama Þorsteins, stofnanda
Hellu á Rangárvöllum, sonar
Björns Eysteinssonar í Gríms-
tungu, sem margt þekktra
manna telur til ættar til (öð-
lingurinn Gísli Pálsson á Hofi
gaf út niðjatal hans). Uppeld-
isslóðir bræðranna voru við
Þjórsá, Þorsteinn bjó á Þjót-
anda, sem ég snattaðist kring-
um ungur annarra erinda.
Hlýtt var milli þeirra
bræðra. Viðeigandi er að sjá
syrgjendum bent á Sagnfræði-
sjóð Björns, þeim sem minnast
vilja Sigurðar H. Þorsteinsson-
ar að verðleikum. Í þakklæti
bið ég Guð að blessa hann og
allt þeirra fólk.
Jón Valur Jensson.
Við félagarnir í Lionsklúbbi
Hafnarfjarðar sjáum nú á eftir
góðum liðsmanni. Sigurður
Þorsteinsson fyrrverandi skóla-
stjóri er fallinn frá. Vera Sig-
urðar í Lionshreyfingunni var
löng og heilladrjúg og öllum
eftirminnileg sem honum
kynntust. Á námsárum sínum
gerðist hann félagi í Lions-
klúbbi í Ósló og var fljótlega
valinn þar til formennsku. Að
útlendingi skyldi hlotnast sá
heiður sýnir hve fljótt hann
ávann sér traust manna og var
metinn að verðleikum. Síðar
varð hann félagi í Lionsklúbbi
Hríseyjar og síðan Hólmavíkur.
Samt vorum það við félagarnir í
Lionsklúbbi Hafnarfjarðar sem
lengst fengum að njóta krafta
hans. Sigurður var valinn til
æðstu trúnaðarstarfa í Lions og
var kjörinn umdæmisstjóri fyr-
ir hreyfinguna.
Sigurður var ekki einn að
störfum fyrir Lionshreyfinguna
eins og ljóst var öllum þeim
sem honum kynntust, eiginkona
hans Torfhildur Steingríms-
dóttir var ávallt honum við hlið
og studdi hann í veigamiklu og
annasömu starfi. Torfhildur er
annáluð hannyrðakona og
saumaði hún hátíðarfána fyrir
Lionsklúbb Hafnarfjarðar sem
við félagarnir erum stoltir af og
flöggum við sérstök tækifæri.
Sigurður var skarpgreindur
maður og annálaður fyrir
tungumálakunnáttu sína sem
við fengum ávallt að njóta þeg-
ar á þurfti að halda. Sigurður
átti þess ekki kost að mæta
reglulega á fundi okkar á síð-
ustu árum vegna veikinda en
við fylgdumst með veikindum
hans og var hans saknað á
fundum.
Við félagarnir í Lionsklúbbi
Hafnarfjarðar minnumst Sig-
urðar og vottum Torfhildi,
börnum þeirra og allri fjöl-
skyldunni, okkar dýpstu samúð.
Fyrir hönd Lionsklúbbs
Hafnarfjarðar,
Halldór Svavarsson.
Hinn 27. október sl. lést á
Sólvangi í Hafnarfirði Sigurður
Hólm Þorsteinsson uppeldis-
fræðingur, fyrrverandi kennari
og skólastjóri, frumkvöðull og
helsti leiðtogi í félagsmálum frí-
merkjasafnara. Ungur hóf hann
söfnun frímerkja og þegar Fé-
lag frímerkjasafnara var stofn-
að 1957 átti Sigurður sæti í
fyrstu stjórninni og gegndi
starfi ritara. Fljótlega kom í
ljós að ekki voru menn sam-
mála um stefnu og markmið.
Hugur Sigurðar, sem þegar
hafði aflað sér þekkingar á fé-
lagsmálum erlendra samtaka
frímerkjasafnara, stóð til þess
að koma á samböndum við hin
erlendu samtök með það í huga
að byggja upp þekkingu á frí-
merkjafræðum, efla samböndin
og treysta með aðild að alþjóða-
samtökum frímerkjasafnara.
Mörgum meðal frumherjanna
fannst að réttast væri að flýta
sér hægt í þeim efnum. En Sig-
urður lét ekki deigan síga. Til
að hægt væri að ganga í al-
þjóðasamtökin þurftu íslenskir
frímerkjasafnarar að hafa
myndað með sér landssamtök
nokkurra félaga og gekk Sig-
urður í það mál með oddi og
egg. Brennandi áhugi hans á
málefninu og hæfileiki til að
breiða út boðskapinn gerði það
að verkum að hann átti auðvelt
með að fá menn í lið með sér.
Klúbbur Skandinavíusafnara
var stofnaður 1967 undir hans
forustu og í framhaldi af því
hvert félagið af öðru. Lands-
samband íslenskra frímerkja-
safnara var svo stofnað 1968.
Höfðu íslenskir frímerkjasafn-
arar þar með uppfyllt öll skil-
yrði til að getað öðlast inn-
göngu í alheimssamtökin. Öll
þessi vinna var undir stjórn
leiðtogans Sigurðar H. Þor-
steinssonar, sem var forseti
landssambandsins fyrstu 10 ár-
in, fulltrúi á heimsþingum og
umboðsmaður alþjóðlegra frí-
merkjasýninga á sama tíma.
Sigurður var mjög iðinn við
að skrifa um frímerki og frí-
merkjasöfnum og liggja eftir
hann margar bækur um frí-
merki og greinar um frímerkja-
fræðileg efni en hann skrifaði
um árabil um hugðarefni sitt,
frímerkjasöfnunina, bæði í dag-
blöð og tímarit. Það sem þó
heldur lengst og best nafni
hans á lofti í þeim efnum er frí-
merkjaverðlistinn Íslensk frí-
merki, sem hann ritstýrði í um
það bil 40 ár en sá verðlisti var
helsta viðmið safnara um verð-
lagningu íslenskra frímerkja
allan þann tíma.
Fyrir skrif sín og félagsstörf
hlaut Sigurður margar viður-
kenningar, bæði innlendar og
erlendar. Hann var heiðursfor-
seti Landssambands íslenskra
frímerkjasafnara og heiðraður
með æðsta heiðursmerki þess.
Allt frá stofnun Klúbbs
Skandinavíusafnara og þar til
hann af heilsufarsástæðum varð
að draga sig í hlé fyrir fáeinum
árum átti ég því láni að fagna
að starfa með Sigurði að mál-
efnum frímerkjasafnara og
kveð hann nú með þessum fáu
orðum. Jafnframt leyfi ég mér í
nafni íslenskra frímerkjasafn-
ara að kveðja góðan leiðtoga og
þakka honum öll hans góðu
störf í þágu frímerkjasöfnunar
á Íslandi.
Eftirlifandi konu hans, Torf-
hildi Steingrímsdóttur, og fjöl-
skyldu allri eru sendar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
F.h. Landssambands ís-
lenskra frímerkjasafnara,
Sigurður R. Pétursson,
fyrrv. formaður.
Sigurður Hólm
Þorsteinsson
✝ Halldóra Krist-jánsdóttir
fæddist á bænum
Hvítadal í Saurbæ í
Dalasýslu 26. maí
1931. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 28.
október 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Valgerður
Hannesdóttir, d.
1992, og Kristján
Ó. Jóhannsson, d. 1970. Hún var
þriðja í röð sjö systkina, þau
eru: Ragna, d. 1978, Hanna Mar-
grét, Jarþrúður Ingibjörg, Est-
er, Elsa og Birgir Sævar. Ung
fór Halldóra í fóstur til ömmu
sinnar og afa, Halldóru Ólafs-
dóttur og Jóhanns Benedikts
Jenssonar, en níu ára fluttist
hún til föðurbróður síns og konu
hans, Þorsteins Jóhannssonar
og Guðríðar Guðbrandsdóttur
sem lifir fósturdóttur sína, elst
Íslendinga, 107 ára að aldri.
Svandís, f. 11. mars 1960, gift
Elíasi Birni Árnasyni. Þau eiga
tvö fósturbörn, Sólrúnu Ágústu
Ingibjörgu, f. 1992. og Torfa
Friðrik, f. 1994. 4) Jóhanna
Benný, f. 10. sept. 1967, gift Elf-
ari Eiðssyni, saman eiga þau
Sævar, f. 1991, Daða Snæ, f.
1992, Eið Smára, f. 1996, og
Birki, f. 1997.
Halldóra og Hannes byggðu
sér hús í Holtagerði 10 í vest-
urbæ Kópavogs ásamt for-
eldrum Hannesar og bjuggu þar
í hartnær hálfa öld. Halldóra
var húsmóðir en starfaði þó við
eitt og annað bæði utan heimilis-
ins sem innan þess en lengst af,
eða 17 ár, sem dagmamma í
Kópavoginum. Þau Hannes
höfðu yndi af því að dansa sam-
kvæmisdansana og í flestum
veiðivötnum landsins hafa þau
rennt fyrir fisk. Halldóra sneið
og saumaði föt á börnin sín,
prjónaði, vann með gler og
postulín, saumaði myndir, dúka,
púða o.fl. Hún léði meðal annars
félagi dagmæðra í Kópavogi
krafta sína sem og Kvennadeild
Breiðfirðingafélagsins.
Jarðarför Halldóru fer fram
frá Kópavogskirkju í dag, 4.
nóvember 2013, kl. 13.
Uppeldissystkini
Halldóru hétu Sig-
urður Markússon,
d. 2011, og Gyða
Þorsteinsdóttir, d.
2000.
Halldóra giftist í
nóvember 1955
Hannesi Alfons-
syni, f. 10. ágúst
1927, d. 26. mars
2005. Börn Hall-
dóru og Hannesar
eru: 1) Alfons, f. 16. sept. 1955,
kvæntur Bonitu Louise Godfrey,
saman eiga þau Normu Linnu, f.
1987, og Hannes Godfrey, f.
1990. Fyrir átti Alfons soninn
Ólaf Þór, f. 1976, hann á dótt-
urina Söndru Dögg. 2) Val-
gerður, f. 18. ágúst 1956, gift
Haraldi Helgasyni. Börn þeirra
eru Theódór Sölvi, f. 1989 og
Hulda, f. 1993. Fyrir átti Val-
gerður Halldóru, f. 1986, hún á
þrjú börn, Emelíu Valey, Krist-
ján Arnar og Harald Wilhelm. 3)
Elsku amma mín. Það er svo
sárt að hugsa til þess að þú sért
farin frá okkur. Ég á margar góð-
ar minningar um þig, ein minning
sem er mér sterkt í huga er þegar
þú varst að leika við Harald Wil-
helm og Kristján Arnar. Þú settir
á þig tígrisdýragrímu, gafst frá
þér ýmis hljóð og eltir strákana
um íbúðina í Hamraborginni.
Strákarnir voru ekki þeir einu
sem höfðu gaman af heldur hlóg-
um við öll mjög dátt. Það er svo
skrýtið að vera í Hamraborginni
núna, íbúðin er eitthvað svo tóm-
leg og allt svo breytt þótt þú hafir
ekki búið þar í einhvern tíma. En
ég get huggað mig við það að þú
ert komin á betri stað og sam-
einuð Hannesi afa á ný. Ég mun
hugsa til þín á hverjum degi, um
þig og afa. Þið eigið alltaf stað í
hjarta mínu.
Þegar ég hugsa um engla,
ég hugsa um þig
og það sem þú gerir
ég heyrði að þú værir farin.
Nei, það gat ekki verið satt
Þegar ég hugsa um engla,
ég hugsa um þig.
Góða ferð, engill.
Hvert sem þú ferð
þó þú hafir farið.
Ég vil að þú vitir
að hjarta mitt er fullt af sorg.
Ég læt það ekki sjást.
Ég sé þig aftur
þegar minn tími kemur.
Hulda Haraldsdóttir.
Halldóra
Kristjánsdóttir