Monitor - 09.01.2014, Blaðsíða 14

14 Monitor fimmtudagur 9. janúar 2014
Kryddsíldinni á dögunum þar sem Sigmundur
Davíð og Bjarni Benediktsson voru viðstaddir
meðal annarra, þar fluttir þú lag um óskir
þjóðarinnar til ráðamanna, fékkstu einhver
viðbrögð við óskunum?
Það urðu einhverjar umræður í þættinum
sjálfum. Mér fannst svolítið leiðinlegt að þeir
reyndu að afgreiða þetta sem eitthvert „lista-
mannspopp“. Það fær mann til að spyrja sig
hvort það sé þá almennt ekki mark takandi á
listamönnum? Eða popparar, hafa þeir enga
rödd? Eins og ég segi er ég aldrei alvarlegri en í
mínu gríni og þó að maður geti alltaf fundið því
einhvern fallegan eða fyndinn búning er alltaf
einhver undirtexti.
Hver finnst þér mikilvægasta óskin?
Að senda Vigdísi Hauks og Brynjar Níelsson á
kurteisisnámskeið. Þau þurfa á því að halda. Svo
finnst mér mikilvægt að færri kvótaflón reyni
að skjóta Sjón og að stutt sé af rausnarskap við
menningu og listir. Ég hélt að það ríkti almennt
samþykki um það að það væri gott að vera
menningarþjóð. Það sem við montum okkur af
þegar við förum út í heim er alltaf listafólkið
okkar. Við segjum aldrei (setur sig í stellingar):
„Svo erum við með alveg geeeðveikt álver hér og
nokkur uppistöðulón uppi á heiði, nei í alvöru
það er alveg frábært. Og þið ættuð að sjá Kára-
hnjúkavirkjun, we have this great great factory
up there in the middle of the land and it‘s just
like totally ugly but its really big“. Mér finnst
svo mikið afturhvarf til fortíðar að láta eins
og listafólk hafi ekki sannað gildi sitt. Annars
fannst mér líka mjög skemmtileg hugmynd að
allir Íslendingar færu saman í hópferð til Tortola.
Þú fékkst mynd með þeim félögum Sigmundi
og Bjarna ekki satt?
Jú, ég fékk mynd. En svo þurfti ég bara að
róta minni ruggukind og svo þurfti ég að fara
með karlakórinn minn afsíðis, karlakór fyrrum
elskhuga minna, og Sigmundur og Bjarni þurftu
að flýta sér eitthvert að taka slæmar pólitískar
ákvarðanir.
Svo þú hafðir ekki færi á að spyrja Sigmund út
í svarleysið?
Nei, þegar ég var að koma mér fyrir fyrst
kom hann með einhverja svona athugasemd
við karlana við borðið: „Er þetta, þessi þarna
stelpa...“. Ég sneri mér við og sagði hvasst:
„Ég heiti Saga!“ Mér fannst þetta eitthvað svo
andstyggilegt diss af hans hálfu að ég gat ekki
einu sinni sagt: „Gaman að hitta þig loksins“. Ég
hefði viljað hitta hann í meiri auðmýkt og hlýju,
kannski eigum við það eftir.
Þú ert með heldur óvenjulega en skemmtilega
prófílmynd á Facebook, hvernig fær maður
mynd af sér með fótlegginn vafinn utan um
forseta Íslands?
Ég verð sko að segja að Facebook-síðan mín er
með ákveðna fullkomnun í gangi núna. Cover-
myndin með Sigmundi og Bjarna og prófílmynd-
in með forsetanum. Ég mun aldrei gera betur. Til
þess að ná svona mynd þarf maður annaðhvort
að vera Marilyn Monroe eða ógeðslega frökk.
Þetta var tekið á Eddu-hátíðinni þar sem ég
var búin að hneyksla alla með að fara í sleik
við Steinda og var alveg hýperhress. Ég spyr
forsetann hvort ég megi fá mynd með honum
og þegar við erum að stilla okkur upp segi ég:
„Við getum haft myndina svona“ og rétt áður en
hann nær að segja nei og ég næ að segja djók
er smellt af og ég er í þessari stellingu. Myndin
er úr fókus, ég á aðra voða prúða og fína með
honum en þessi er bara svo stórkostleg.
Hvað er framundan hjá þér á nýju ári?
Framundan eru einhver skrif. Ég ætla að
halda áfram að skrifa bakþanka og svo langar
mig mikið að skrifa eitthvað fyrir sjónvarp. Og
auðvitað eitthvað fyrir mig sjálfa, ég skrifa best
fyrir sjálfa mig í einhverju rugli, til að hrista upp
í hlutunum og orða þá beint á sviði eða bara í
partýi. Það er fyndið hvað maður er kröfuharður
á sjálfan sig. . Stundum dreg ég mig niður fyrir
að hafa aldrei skrifað bók, ekki leikið burðarrullu
á stóra sviði Þjóðleikhússins eða verið með
uppistand í Eldborg. Maður er svo fljótur að tala
sigrana sína niður þú veist. Svo á næsta ári ætla
ég að sætta mig við smásigrana.
Þetta var sennilega
erótískasta Eddan
frá upphafi og mér finnst
mikill heiður að hafa verið
hluti af því.
SíðaSt en ekki SíSt
Síðasta borg sem ég heimsótti utan
landssteinanna: Marakess, en svo er
ég líka að fara til Akureyrar um helgina.
Síðasti veitingastaður sem ég borðaði
á: Borgin, með vini mínum Jóni Ársæli.
Síðasti hlutur sem ég keypti mér:
Ljóðabókin Heimsendir fylgir þér alla
ævi eftir Evu Rún Snorradóttur.
Síðasta bíómynd sem ég horfði á:
Frances Ha.
Síðasti aðili sem ég knúsaði:
Kvensjúkdómalæknirinn minn.