Morgunblaðið - 01.07.2014, Page 23

alltaf ákveðin tilhlökkun að
kíkja í heimsókn til ömmu
Eddu, hvort sem var í stutt
stopp eftir ísrúnt á sunnudags-
eftirmiðdegi, í pössun yfir nótt,
eða þá í árlegt jólaboð á jóladag.
Það var allavega á tæru að þar
yrði úr nógu að moða og að þar
yrði fjör!
Ofan á allt annað hefur hún
amma alltaf verið gríðarlega
hjálpsöm, gjafmild og hlýleg
manneskja. Það var aldrei neitt
hik þegar kom að því að biðja
ömmu um aðstoð; maður hafði
ekkert að óttast. Heldur þvert á
móti; til að mynda þegar skóla-
verkefni fólu í sér samskipti við
nákominn ættingja, þá var
amma Edda yfirleitt fyrst í röð-
inni. Það var jú svo gaman að
tala við hana og hún hafði frá
mörgu áhugaverðu og skemmti-
legu að segja.
Ég verð henni ætíð þakklátur
fyrir alla þá hjálp sem hún hefur
veitt mér í mínu lífi og fyrir það
sem hún hefur gefið mér og fyr-
ir mig gert, en allt það er mér
ómetanlegt og verður mér minn-
isstætt um komandi ár.
Hvíl í friði, elsku amma Edda.
Hér á eftir fer frumsamið ljóð
um Eddu Þórarinsdóttur eftir
greinarhöfund:
Um hana ömmu Eddu það gleður mig
að vita,
að hún þjáist ei lengur.
Sú kona var jákvæðni sífellt frá sér að
smita,
Ó, hve hún var mikill fengur!
Amma Edda var gjöful kona,
auðmjúk mjög og með mjúkt hjarta.
Henni ég ætíð ann og nú ég vona,
að hún eigi í eftirlífi framtíð bjarta.
Útgeislun mikillar hamingju og gleði,
áberandi var í ásjónu hennar.
Þó erfiðleika bæri að og óhapp skeði,
þá ætíð var stutt í bros hennar.
Með henni Eddu, kærkominni ömmu
minni,
tuttugu og fimm ár fékk ég að lifa.
Leitt er að þeim dýrmæta tíma nú
linni,
óhjákvæmilegt er að klukkan,
hjá öllum, að endingu, hætti að tifa.
Daníel Ingi Þórarinsson.
Mér finnst skrítið að sitja hér
og skrifa minningargrein um
þig, elsku amma mín. Hvernig á
maður að kveðja manneskju
sem manni þykir svo ofboðslega
vænt um? Fyrir stundu fannst
mér eins og að við höfum setið
inni í stofunni hjá þér að hlæja
og hafa gaman. En tíminn líður
óendanlega hratt og lífið gengur
sinn vanagang. Ég er samt sem
áður svo ótrúlega þakklát fyrir
allar okkar minningar saman.
Ég man þegar ég var lítil og
fékk að vita hvert símanúmerið
væri heima hjá þér. Frá þeim
degi lærði ég símanúmerið þitt
utan að og hætti ekki að hringja
í þig. Alltaf þegar mér leið illa
hringdi ég í þig og þú gerðir það
sem þú kunnir mjög vel, þú
huggaðir mig. Það var líka eitt
sinn sem ég gisti hjá þér þegar
mamma og pabbi fóru til New
York. Ég man alltaf eftir því
hvað ég var stressuð að þurfa að
sofa einhversstaðar annarsstað-
ar en þegar mamma og pabbi
sögðu mér að ég myndi verða
hjá þér kom stórt bros yfir and-
litið mitt.
Mér leið svo ótrúlega vel hjá
þér, elsku amma mín. Þú dekr-
aðir við mig í spað, keyptir spil
handa mér, spilaðir við mig,
keyptir bangsa sem þér fannst
svo krúttlegur og svo má nú
ekki gleyma því að þú varst allt-
af að gefa mér fullt af nammi og
sætindum. Að fara í heimsókn
til þín, elsku amma, var það
besta. Andinn heima hjá þér var
svo ótrúlega góður og léttur.
Hjá þér leið mér allra best. Svo
voru náttúrulega öll gamlárs-
kvöldin fimmfalt betri þegar þú
varst með. Það var svo gaman
að dansa með þér í stofunni. Á
þeirri stundu var allt svo dásam-
legt, allir hlógu og höfðu gaman.
Þessa minningu mun ég hafa
með mér alla ævi og aldrei
gleyma.
Amma, þú fékkst mig alltaf til
þess að brosa, þú hrósaðir mér
oft, þú spurðir mig út í áhuga-
málin mín, þú fannst alltaf uppá
einhverjum góðum hrekkjum,
þú kenndir mér grunninn í ís-
lenskri sögu, þú varst alltaf til
staðar, þú varst sú fullkomna
amma.
Elsku amma, nú fékkstu loks frið,
eftir stutta en jafnframt erfiða bið.
Ég veit að þú horfir á okkur, niður,
ég veit að í hjartanu ríkir nú friður.
Nú tómið í myrkrinu hræðist ei
lengur,
ég veit það ert þú sem þarna gengur.
Ég gleðst yfir ótal minningum af þér,
ég veit að þú munt ávallt vaka yfir
mér
(Halla Þórarinsdóttir)
Elsku amma, ó elsku amma
mín. Guð er ekkert smá heppinn
að eignast svona engil eins og
þig, því jú, þú ert einn af þeim
yndislegustu. Ég mun sakna þín
alla mína ævi. Á öllum merk-
isstundum í lífi mínu, þegar ég
verð stúdent og gifti mig, þá
mun ég hugsa til þín, vitandi
það að þú sért þarna samt sem
áður. Hvíldu í friði, elsku engill-
inn minn, ég veit við sjáumst
síðar.
Edda Þórunn
Þórarinsdóttir.
Amma mín Edda,
að kveðja þig er það erfiðasta
sem ég hef nokkurn tímann
gert, elsku amma mín. Þú varst
á svo margan hátt stórkostleg
kona að minningargrein ein og
sér mun aldrei lýsa því með full-
nægjandi hætti. Þeir sem
þekktu til þín munu vita hvað ég
á við. Hjartahlýrri og fallegri
manneskju hittir maður seint á
lífsleiðinni en þú virkilega vildir
öllum þeim sem þú komst í nær-
veru við vel.
Mér finnst það lýsa sér hvað
best í orðum vinkonu þinnar og
nágranna til margra ára. Hún
hafði fengið íbúð við hliðina á
þér en í forvitni sinni ákvað hún
að hringja bjöllunni hjá ná-
grannanum í þeirri von að fá
einhverja hugmynd um hvernig
íbúðin væri. Það stóð heldur
betur ekki á hlýjunni hjá þér,
amma mín, og bauðst þú henni
inn til að skoða hvern krók og
kima. Enda þurfti ekki að
spyrja að því að upp frá því og
æ síðan urðuð þið tvær hinar
mestu vinkonur.
Ég átti margar góðar stundir
með þér. Í þau skipti sem þú
varst með mig í pössun passaðir
þú alltaf upp á að mér leiddist
aldrei enda lá aldrei á þér að
sinna mér. Hvort sem það var
spjall um daginn og veginn, sjá
til þess að ég yrði aldrei svang-
ur eða vanhagaði um eitthvað
ásamt því sem þú greipst oft og
mörgum sinnum í spil með mér.
Þá stafa mínir einu og takmörk-
uðu tónlistarhæfileikar frá þér,
elsku amma mín, er þú kenndir
mér að spila lagið um Gamla
Nóa. Þá er það mér alltaf minn-
isstætt að sama hvað ég fann
upp á að gera í æsku minni þá
gafstu mér aldrei neinar
skammir fyrir.
Stelpurnar mínar tvær héldu
líka mikið upp á þig og þótti
alltaf gaman að koma til þín upp
í Bláhamrana. Ávallt varstu með
eitthvað fyrir þær. Nóg af leik-
föngum og gómsætum mat og
drykk. Þeim þótti það alltaf
skemmtilegt að lita fyrir þig og
sýna þér myndir og aðra flotta
muni sem þær höfðu meðferðis
enda stóð aldrei á ánægjulegum
viðbrögðum frá þér. Það var
mér sérstaklega minnisstætt
undir lokin þegar þær teiknuðu
myndir af þér með þeim sjálf-
um.
Það var mér og öðrum í fjöl-
skyldunni ómetalegt að fá að
upplifa kveðjustund með þér
nokkrum tímum áður en þú
kvaddir okkur. Við vorum flest-
öll þarna saman komin en ynd-
islegur prestur var fenginn til
að halda kveðjustund með okk-
ur. Ég er viss um að þessi stund
hefur ekki aðeins verið okkur
dýrmæt heldur þér líka. Jafnvel
þótt þú hafir á þessum tíma ekki
getað tjáð þig mikið var deg-
inum ljósari að þú heyrðir hvert
orð sem sagt var. Þarna var mér
sérstaklega hugsað til þess hvað
þú hafðir alltaf sérstaka og góða
nærveru og hversu gott það var
ávallt að vera í kringum þig,
amma mín. Söknuðurinn er mik-
ill. Það er virkilega erfitt að
staðnæmast við að rifja upp
okkar tíma saman, amma mín,
og sætta mig við að þú sért nú
endanlega farin frá okkur. Það
er virkilega sárt að hugsa til
þess að ég fæ aldrei að sjá bros
þitt eða upplifa hlýju þína og
hlátur aftur í þessu lífi. Ég vona
svo innilega að þú sért nú komin
á góðan og yndislegan stað þar
sem þér líður vel. Það átt þú vel
skilið fyrir það góða sem þú
skilur nú eftir þig í þessu lífi.
Takk fyrir allt, elsku amma mín
Edda.
Jóhann Gunnar
Þórarinsson.
Edda Þórarinsdóttir fæddist
14. ágúst 1936, hún lést 21. júní
2014.
Foreldrar hennar voru Ingi-
veig Eyjólfsdóttir og Þórarinn
Björnsson. Edda var einkabarn
þeirra hjóna og naut alls hins
besta á uppvaxtarárum sínum.
Hún lærði meðal annars píanó-
leik, var mjög músíkölsk, söng-
elsk og hafði góða hæfileika til
að kasta fram vísum.
Edda var félagslynd og
traustur vinur. Það var í Gagn-
fræðaskóla fyrir sextíu og fjór-
um árum sem hópur stúlkna
bast ævarandi vináttuböndum.
Ein þeirra var Edda, sem við
kveðjum í dag, en áður höfum
við kvatt Guðrúnu, sem lést
langt um aldur fram, og Þóru
sem lést á síðasta ári.
Skóla var að ljúka og lífið
blasti við – hópurinn söng „lífið
er dásamlegt og lífið er ynd-
islegt“. Eftir vinnu hittist hóp-
urinn á Hressó til að ræða mál
vikunnar. Það þurfti alltaf að
æfa nokkur dansspor, t.d. tjútt,
rokk og charleston, ýmist hjá
Eddu eða Sigrúnu. Síðan var
stefnan tekin á dansstaðina eins
og Þórskaffi, Mjólkurstöðina,
Silfurtunglið og Sjálfstæðishús-
ið. Á sunnudögum á milli þrjú
og fimm var farið í Breiðfirð-
ingabúð og endað á Borginni.
Formið var fínt, úthaldið mikið,
aldrei haft vín um hönd og ætíð
mætt í vinnu á réttum tíma.
Farið var í útilegur þegar
hentaði, með tjald og bakpoka
og gítarinn hennar Eddu var
ómissandi.
Við áramót voru stærri við-
burðir og okkur óx ekkert í aug-
um að flytja húsgögn á milli
húsa ef með þurfti. Veisluhöld
voru oftast hjá Karen og herr-
um sem ekki kunnu að dansa
var ekki boðið.
Þannig liðu þessi ár okkar
áhyggjulaust og „lífið er ynd-
islegt“ sungum við með hárri
raust.
Smátt og smátt breyttist hóp-
urinn. Allar giftu sig og fóru að
búa og þannig var með Eddu.
Hún giftist Gunnari Friðjóns-
syni og eignuðust þau þrjú börn.
Þau eru Ingiveig, Þórarinn og
Friðjón. Síðar skildu þau hjón.
Þegar hér er komið sögu
héldum við áfram að hittast í
saumaklúbb, sem við stofnuðum
fljótlega eftir að við kynntumst
og höfum haldið hópinn síðan.
Síðasta ferðin okkar út á land
var í Borgarfjörðinn í sumarbú-
stað til Rutar og Erlings, og var
það frábær ferð. Þar var sungið
dátt, meðal annars „Komið í
kompaníið, komið á félagsfund,
komið að dansa og syngja“
o.s.frv.
Eddu verður sárt saknað, en
við eigum góðar minningar lið-
inna tíma. Eddu gleymum við
aldrei.
Við sendum fjölskyldu hennar
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ó, horfðu hærra, vinur!
Guðs hönd þig áfram ber.
Ef hjarta af harmi stynur,
guðs hjarta viðkvæmt er.
Ef ólán að þér dynur,
guðs auga til þín sér.
Ef jarðnesk höll þín hrynur,
guðs himnar opnast þér.
(Jóhannes úr Kötlum)
Júlíana, Karen, Kristín,
Jónína, Rut og Sigrún.
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma, við söknum
þín mikið og vildum óska
þess að þú gætir verið hjá
okkur lengur en pabbi og
mamma eru búin að segja
okkur að nú líði þér vel og
að þú verðir alltaf með okk-
ur í anda. Við huggum okk-
ur við það og vísuna sem þú
söngst svo oft með okkur.
Klappa saman lófunum,
reka féð úr móunum,
vinna sér inn bita,
láta’ ekki pabba vita.
(Íslensk þjóðvísa)
Arna Björg, Bríet María
og Agnes Inga.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. JÚLÍ 2014
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
ALLAR SKREYTINGAR UNNAR
AF FAGMÖNNUM
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
✝
Móðursystir mín,
INGIBJÖRG JÚLÍUSDÓTTIR,
lést á öldrunardeildinni á Grund í Reykjavík
föstudaginn 27. júní.
Fyrir hönd aðstandenda,
Brynjar Pálsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BJÖRG ÞORSTEINSDÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður Háaleitisbraut 24,
sem lést laugardaginn 28. júní verður
jarðsungin frá Neskirkju miðvikudaginn
2. júlí kl. 13.00.
Gunnar Páll Jóakimsson, Oddný Árnadóttir,
Birgir Þorsteinn Jóakimsson, Unnur Jensdóttir,
Arnar Gunnarsson,
Björg Gunnarsdóttir,
Sólborg Birgisdóttir,
Bjargey Birgisdóttir.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURGEIR SIGURÐSSON,
bóndi,
Lundarbrekku í Bárðardal,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
föstudaginn 27. júní.
Jarðsett verður frá Lundarbrekkukirkju
laugardaginn 5. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem
vildu minnast hans er bent á Minningarsjóð
kvenfélagsins Hildar til styrktar Lundarbrekkukirkju.
Hjördís Kristjánsdóttir,
Friðrika Sigurgeirsdóttir, Ólafur Ólafsson,
Marína Sigurgeirsdóttir, Jóhannes Áslaugsson,
Guðrún Sigurgeirsdóttir, Kristófer Kristófersson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR VILMAR MAGNÚSSON
frá Kirkjubæ, Akranesi,
Réttarholti 15, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju fimmtu-
daginn 3. júlí kl. 14.00.
Helga Einarsdóttir,
Björk Guðmundsdóttir, Dan Brynjarsson,
Alma Guðmundsdóttir, Emil Guðjónsson,
Hlynur Guðmundsson, Ingibjörg R. Hjálmarsdóttir
og barnabörn.
Kær vinkona er
fallin frá. Við kynnt-
umst þegar við
keyptum fyrirtækið
hennar, Hyrnu ehf.,
fyrir um fimm árum. Þá hafði hún
nýlega fengið miður góðar fréttir
af meini sem hún ætlaði sér að
takast á við og sinna betur sér og
sínum.
Samstarfið við Ernu Bryndísi
var ætíð ánægjulegt og okkur
auðnaðist að hafa það með þeim
hætti að báðir aðilar máttu vera
sáttir við og stoltir af. Upp úr
standa margar ánægjulegar
stundir með sameiginlegum er-
lendum viðskiptavinum okkar. Á
hverju ári heimsótti fjöldi er-
lendra viðskiptavina skrifstofur
félagsins og þó svo Erna Bryndís
væri ekki að sinna daglegum
rekstri sat hún í stjórnum nokk-
Erna Bryndís
Halldórsdóttir
✝ Erna BryndísHalldórsdóttir
fæddist 3. ágúst
1951. Hún lést 17.
júní 2014. Útför
Ernu Bryndísar fór
fram 25. júní 2014.
urra félaga viðskipta-
vina okkar. Hún átti
þar góða vini sem
hún hafði unnið með í
fjölda ára og hún átti
auðvelt með að fram-
lengja þau góðu
tengsl yfir til okkar
sem tókum við. Við
höfum greint sameig-
inlegum erlendum
vinum frá andláti
Ernu Bryndísar og
minnast þeir hennar með miklum
hlýhug og hugur þeirra er hjá fjöl-
skyldu hennar.
Síðasta árið höfum við hist
heldur sjaldnar en áður en þó
reglulega. Nú fyrir skömmu var
Erna Bryndís á leið af landi brott
þar sem hún ætlaði að dvelja um
hríð og því var það þungbært að
frétta af andláti hennar. Það er
með miklum trega sem við kveðj-
um Ernu Bryndísi en minningin
um góða vinkonu lifir. Við vottum
Gabríelu Bryndísi og Helgu Bryn-
dísi sem og aðstandendum öllum
okkar dýpstu samúð.
Hrönn Petersen og
Bernhard A. Petersen.