Morgunblaðið - 16.07.2014, Qupperneq 30

30 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. JÚLÍ 2014
AF ATP
Davíð Már Stefánsson
davidmar@mbl.is
Það var allt annað að sjá Ásbrú á
laugardagskvöldið var. Gestir sem
ætluðu að sjá við Kára og veðurguð-
unum voru illa sviknir og sátu kóf-
sveittir í þykkum hlífðarfatnaði og
litríkum regnkápum á meðan kæru-
lausari tónleikagestir svolgruðu í sig
veigar á þar til gerðum bekkjum og
nutu blíðunnar. Þrátt fyrir að annar
hver maður á hátíðinni hafi talað er-
lenda tungu var það einmitt þessi
garðbekkjastemning sem minnti
hvað helst á góðviðrisdag á erlendri
grundu. Yfirvegunin var að sama
skapi til fyrirmyndar og varla hægt
að rifja upp skemmtanahelgi á borð
við þessa þar sem stimpingar og
annar óskapnaður var í þvílíku lág-
marki. Hvort sem það var sökum
hás meðalaldurs gesta eða almennr-
ar samþjöppunar í rútuferðum til og
frá hátíðarsvæðinu, virtust allir ein-
huga um að njóta kvöldsins.
Dansþyrstir gestir í tjaldi
Loksins var hægt að flakka á milli
Atlantic Studios og Andrews
Theater án þess að eiga það á hættu
að kafna í eigin hori og hósta daginn
eftir. Dagskráin á síðarnefnda
staðnum hófst einmitt með hinni ís-
lensku Kríu Brekkan, sem áður var í
múm, og elektrósýrutríóinu Fufanu.
Ágætis fjöldi var í salnum og stemn-
ingin eftir því. Enska sveitin Eaux
steig því næst á svið, en draumkennt
elektrópoppið minnir um margt á
eldri tíma og angurværð áttunda og
níunda áratugar síðustu aldar sveif
yfir vötnum. Áhugasamir geta kynnt
sér lögin „New Peaks“ og „Head“,
sem eru virkilega góð.
Líkt og fyrri kvöld var góð stemn-
ing í plötusnúðatjaldinu sem stóð fyr-
ir utan Atlantic Studios og dans-
þyrstir gestir hristu þar skanka á
milli stærri tónleika á stóru svið-
unum. Að þessu sinni voru það plötu-
snúðarnir Benson Is Fantastic, Decl-
an Allen og Ben Power sem sáu um
að halda gestum heitum fyrir mið-
nætti en þeir tveir síðastnefndu eru
einmitt viðriðnir breska drónabandið
Fuck Buttons sem spilaði kvöldið áð-
ur. Lagaval þeirra félaga var mjög
skemmtilegt og kom í raun mikið á
óvart. Þeir spiluðu mikið af rappi frá
níunda og tíunda áratug síðustu aldar
og má þar nefna eilífðarsmellinn
„Straight Outta Compton“ með
N.W.A. auk þess sem lög Caribou,
Santigold og M.I.A. fengu að njóta
sín. Gaman að því.
Interpol í góðum gír
Atlantic Studios hélt dampi og var
áfram notað til að hýsa stærstu tón-
leika hátíðarinnar. Þetta kvöldið voru
bresk-bandarísku rokkararnir í
Interpol klárlega stærsta númerið en
áður en þeir stigu á svið áttu flytj-
endur á borð við Sin Fang, For a Mi-
nor Reflection, I Break Horses og
Devendra Banhart sviðsljósið. Þar
ber helst að nefna þann síðastnefnda,
bandarískan þjóðlagasmið sem á ætt-
ir að rekja til Venesúela. Kappinn er
ekki óhræddur við að fara ótroðnar
slóðir, en hann hefir verið iðinn innan
„fríkfólk“-senunnar og meðal annars
unnið með Joönnu Newsom og til-
raunapoppurunum í CocoRosie.
Kauði var nokkuð heillandi og náði
vel til áhorfenda á milli laga. Það
heppnast sjaldnast þegar tónlistar-
menn reyna á kímnigáfuna og
sniðugheitin á milli laga en glensið
fór Banhart vel. Maður fékk það
reyndar á tilfinninguna að hann segði
ætíð sömu brandara á tónleikum sín-
um og ætti mögulega brandarabók í
vasanum sem hann gluggaði í á milli
laga. Þar sem fæstir höfðu barið
kappann augum áður virkaði það þó
vel.
Þá var komið að hápunkti kvölds-
ins. Interpol steig á svið um mið-
nætti og kastararnir böðuðu með-
limina dulúðlegu ljósi. Að sama
skapi var listaverki af plötunni El
Pintor, sem kemur út í haust, varpað
á vegginn fyrir aftan þá, en um er að
ræða þrívíddarverk af höndum og
kom það mjög vel út. Það var hálf-
gerð skóglápsstemning á tónleik-
unum og kraftmikil hljómsveitin dá-
leiddi skarann með ljúfsáru rokkinu.
Tekin voru lög af öllum fimm plötum
sveitarinnar nema einni, Our Love
to Admire, sem kom nokkuð á óvart.
Það var mjög gaman að heyra alla
gömlu slagarana af Turn on the
Bright Lights, sem gerði allt vitlaust
í upphafi aldarinnar, en „NYC“,
„Hands Away“ og „Leif Erikson“
féllu vel í kramið hjá áheyrendum.
Lögin af nýju plötunni virðast vera
heldur poppaðri en heyrst hefur áð-
ur frá sveitinni og má þar nefna lag-
ið „All the Rage Back Home“, sem
býr yfir einhverjum háskólarokks-
hljómi sem er ekki alveg að gera sig.
Það verður auk þess að teljast von-
brigði að sveitin tók ekki „Obstacle
1“ af Turn on the Bright Lights sem
er eflaust hennar vinsælasta. Eftir
tónleikana komst þó einhver í laga-
lista sveitarinnar og kom í ljós að
lagið hefði átt að vera þriðja upp-
klappslagið en sveitin tók því miður
bara tvö þeirra. Fyrra lagið af þeim
tveim, „Lights“, sem finna má á
fjórðu plötu hennar, Interpol, var þó
að öllum líkindum hástig tónleik-
anna en dramatíkin í laginu fór vel
saman við drungalega ljósasýn-
inguna og tregablandnir tónarnir
voru til þess fallnir að ýta undir til-
finningasemi tónleikagesta.
Dansað langt fram á nótt
Íslenska skóglápssveitin Singa-
pore Sling lauk dagskránni í Atlantic
Studios þetta árið og gerði það með
glæsibrag. Vissulega var farið að
tínast út úr salnum, enda klukkan
farin að ganga þrjú eftir miðnætti og
löng rútuferð til Reykjavíkur beið
gesta. Stemningin var engu að síður
góð og hörðustu áhangendur
sveitarinnar stigu trylltan dans.
Skuggabaldurinn Henrik Björnsson
var flottur að vanda, sem og aðrir
meðlimir sveitarinnar, og tambúr-
ínan fékk að njóta sín.
Í samræmi við fyrri kvöld og fyrri
hátíðir var einnig boðið upp á kvik-
myndagláp þetta kvöldið. Dagskráin
hófst á hinni dönsk-skosku Wilbur
Wants to Kill Himself, en eins og áð-
ur segir voru það meðlimir Portis-
head sem völdu kvikmyndirnar sem
sýndar voru á hátíðinni. Myndirnar
All Is Lost, Badlands og Rollerball
fylgdu henni á eftir en þeirra á milli
var slegið upp spurningakeppni þar
sem Lord nokkur Sinclair sá um
spurningarnar, sem sneru flestar að
tónlist eða annarri list. Hópur
breskra tónlistargesta fór með sigur
af hólmi og hlutu þeir miða á hátíð-
ina á næsta ári í verðlaun. Skemmti-
legur liður í skemmtilegri dagskrá.
Jöfnuður gesta mikill
Dagskránni lauk um þrjú og ekk-
ert beið nema miðbær Reykjavíkur
Skuggabaldrar og
skóglápssveinar
 Hátíðinni All Tomorrow’s Parties lauk á laugardaginn
Fegurð Tónleikar rokksveitarinnar Interpol voru afar fallegir fyrir augað.
»Maður fékk þaðreyndar á tilfinn-
inguna að hann segði
ætíð sömu brandara á
tónleikum sínum og ætti
mögulega brandarabók í
vasanum sem hann
gluggaði í á milli laga.
Flottur Paul Banks, söngvari
Interpol, tók sig mjög vel út bað-
aður rauðu ljósi á tónleikum
sveitarinnar á laugardaginn.
Ljósmynd/Magnús Elvar Jónsson
Lorin Varencove Maazel, banda-
rískur stjórnandi, fiðluleikari og
tónskáld, lést á heimili sínu í Virg-
iníu síðastliðinn sunnudag, 84 ára
að aldri. Hann starfaði meðal ann-
ars við ýmsar hljómsveitir, þar á
meðal Sinfóníuhljómsveitina í Pitt-
sburgh og Fílharmóníuna í New
York. Hann lét af störfum við Fíl-
harmóníuna í München í júní síðast-
liðnum.
AFP
Í tónlist Lorin Maazel starfaði víða.
Stjórnandinn Lorin
Maazel látinn
All Tomorrow’s Parties 2014
Ökufærni er lykilatriðið
þegar ungmenni hefja akstur.
Hvar fær ungmennið þitt kennslu?
Hluti námsins fer fram í fullkomnum ökuhermi
Áhersla lögð á færni nemenda og öryggi þeirra í umferðinni
Allt kennsluefni innifalið
Ökukennsla www.bilprof.is
Upplýsingar og innritun í síma 567 0300 • Opið 10-17 alla daga.
Hringdu
núna
og bóka
ðu
ökuskól
ann
ÖKUSKÓLINN Í MJÓDD
– yfir 40 ár í fagmennsku.
Þekking og reynsla í fyrrirúmi