Fréttir - Eyjafréttir - 10.02.2000, Síða 15

Fréttir
15
Við vorum að tala um áfengis-
kúltúr og stundum er jafvel talað um
eiturlyfjakúltúr, hvemig var þetta í
Eyjum þegar þú varsta að vinna
héma fyrst í Eyjum?
„Héma var nóg af dópi, nóg af
dópi. Hins vegar kom ég ekki hingað
vegna þess, heldur vegna þess að hér
var vaðandi vinna. A þessu ámm
þénaði maður mjög vel. Það borgaði
sig að fara út á land að vinna og ég
hafði mjög góðan pening upp úr því,
en það var líka unnið og vakað
sundum marga sólarhringa; upp-
skipun, í loðnunni, aðgerð og svo
framvegi. En dópið var til á þessum
stöðum. Eins og einu sinni þegar ég
var á Homafirði, þá kom þangað
suður ameríkst flutningaskip.
Skipstjórinn var danskur og fékk mig
til þess að vera túlk. Suður
ameríkanamir buðu mér niður í káetu
og ég labbaði frá borði með fleiri
hundmð grömm af grasi. En það var
nóg dóp í Eyjum, en gleymum því
ekki að 1974 em enn þá leifar af
hippakúltúmum, hér vom og fjöldi
útlendinga. Þá var ekki vitað hvað
stuðið fór illa með menn, en þetta var
partur af öllu saman. En þetta var
mjög gaman, sólarsumarið 1974,
mikilvinna og mikið sukk.“
Staðan í dag, ég hef gmn um að þér
hugnist ekki þróunin eins og hún
nefur verið og harðari efni alltaf að
v'crða sýnilegri. Er þetta ekki
/onlaus barátta að heyja?
„Við stoppum þetta ekki, þetta er
comið til að vera. Það sem við
jetum gert er að gera það sama og
Eyjamenn gerðu í gosinu, að mynda
/amarlínu og reyna að hefta út-
ireiðsluna. Við upprætum þetta
ikki. Menn hlógu þegar byrjað var
tð sprauta á hraunið, hveijum hefði
iottið í hug að þetta virkaði. En sem
íking er þetta magnað dæmi unt
v'amarbaráttu og við þurfum að heíja
þessa vamarbaráttu inni á
heimilunum. Þegar ég var unglingur
var ekkert vitað hvað þetta var
rosalegt. í dag er allt miklu harðara,
meiri hraði, meiri afþreying og meiri
firring. Það má kannski segja að
upplausn fjölskyldunnar blasi við að
einhverju leyti. Að mínu mati hefur
skólakerfíð líka algerlega bmgðist.
Það er ekki vegna þess að það sé
kennurum eða skólastjórum að kenna
heldur skólayfirvöldum og þeim sem
að reka batteríið. Ég vil meina að
foreldrar eigi ekkert að ibba gogg í
sambandi við skólakerfið. Ég vil
bara að skólakerfið sé eins og víða
erlendis byggt upp á jámhörðum aga;
að kennarar geta ekki lengur hreyft
sig í dag, eða skammað bömin vegna
þess að eiga á hættu að hópur af
foreldrum heimtar að vikomandi
verði rekinn. Skólastjórar em
þvingaðir úr starfi og við lesum um
upplausn í skólum vegna þess að
foreldrar samþykkja ekki ráðningu
kennara og svo framvegis. Ég vil
meina að við þurfum að taka á
honum stóra okkar í sambandi við
þessi mál. Við þurfum að einbeita
okkur að æskunni og fyrir mér er
þetta missjón, eins og þú orðaðir
þetta áðan. Ég lít á það þannig að ég
eigi svo mörgum skuld að gjalda,
vegna félaga minna sem hafa dáið og
em enn að þjást þama úti. Ég komst
úr þessum hildareik eiturlyijanna, því
ég lít á þetta sem vígvöll þar sem
barist er upp á líf og dauða. Ur því
ég komst út úr þessu, ég er ekki að
segja heill, en sár og lifði af, hvemig
á ég að halda kjafti og hugsa bara:
„OK nú á ég bara að vera glaður úr
því að ég slapp“. Það er enginn að
byðja mig um þetta og ég geri þetta
ekki fyrir einn né neinn, nema sjálfan
mig.“
ú minntist nokkuð á guð og
heilaga ritningu á tónleikunum. Er
guð mjög ofarlega í huga þér í
baráttunni gegn eiturlyfjunum?
„Daglega, daglega. Ég er þá
algerlega að tala fyrir sjálfan mig, því
ég get ekki annað en talað frá eigin
brjósti og segi að trúlaus maður sé í
vondum málum. Ég hefði svo
sannarlega viljað þora gangast við
því fyrr hversu trúin er sterk og gott
að eiga trú, því hún getur hjálpað
alveg rosalega. Öll þessi ár sem að
ég eyddi í að andskotast út í trúmál
finnst mér nú illa varið. Augu mín
opnast ekki fyrr en ég slepp út úr
þessum hildarleik og kannski ekkj
fyrr en ég er endalaust að fá
símhringingar um vini og sam-
ferðamenn sem höfður drepið sig á
ýmsan hátt. Allt em þetta strákar
sem ég hafði eitt ámm með. Ég hef
verið að spila á Litla Hrauni og horfi
á meirihlutan af æskuvinum mínum
þar vegna þess að þeir náðu ekki að
stjóma vímuefnaneyslu sinni. Hver
er sá sem hefúr efni á því að hæða
Jésú, hreint út sagt. Ég er enginn
ofsatrúarmaður, en ég tel ekkert mál
að tala um trúmál, eða syngja þessa
sálma sem ég hef samið. Fyrir mér
skiptir þetta ofsalega mikiu máli.
Við eigum að heita kristið samfélag
og það er opunber trú samfélagsins,
samt virðist mér meiri hluti
þjóðarinnar vera heiðinn, OK. Ég
þori alveg að ganga fram fyrir
skjöldu og segja mig trúaðann, og
það hefur hjálpað mér alveg
gífurlega.“
B ubbi segist hafa verið mjög
ánægður með tónleikana, og að
salurinn hafi verið mjög góður eins
og stundum er sagt. „Þetta hús er
líka ofsalega gott. Ég hef komið svo
oft hingaða áður til að spila og verið
þá að keppa við barinn, svo er fólk að
koma og byðja mig um að spila þar
sem hægt er að hlusta á mig. Þaðer
að vísu meiri peningur fyrir mig að
spila þar sem barir eru, en ég þá hef
ekkert að gefa, þá er þetta bara
aðgerð. Þegar maður fær svona
tækifæri eins og nú, til þess að spila
myndast svo náið samband og maður
þarf ekkert að æsa sig, maður er
rólegur og vandar sig. Þannig að það
er ofsalega gott að geta komist í
svona hús og held að það sé engin
spuming að ég kem til meða að spila
oftar hér.“
Nú voru áheyrendur þínir þetta
kvöld að mestum hluta framhalds-
skólanemendur, um 120 til 130
manns. Hugsarðu um það á
tónleikum eins og þessum að eitthvað
af áheyrendum þfnum á eftir að lenda
í ógæfit vegna brennivíns og
eiturlyfja?
, Já og finnst hræðilegt að geta
ekkert gert í því. Ef að hafa verið
140krakkar þettakvöldá
tónleikunum, þá eru 30 þeirra sem
eiga eftir að lenda í hræðilegum
hlutum. Það er bara staðreynd. Þess
vegna tala ég um þetta af meiri
agressjón, stundum ekki, en maður
má líka passa sig að setja sig í þannig
stellingar að þau upplifi sig eins og
verið sé að tala niður til þeirra, þá er
vorðinn vís. Þú verður að mæta
þessum krökkum algerlega á
jafnréttisgmndvelli. Það þýðir að ég
get talað um þetta og sagt frá, en
maður verður líka að vita hvar
línumar em dregnar í predikuninni,
því að hún er mjög hættuleg. Við
könnumst við það ef að gripið er í
öxlina á manni og manni er haldið,
þá er fyrsta viðbragðið að losa sig, ef
einhver ætlar að tala við mann,
staldrar hann við og maður er
tilbúinn að hlusta. Ég lít á predikanir
þannig að ef maður er með lúku fulla
af sandi og kreppir hnefann, rennur
sandurinn út, ef lófinn er opinn, fer
sandurinn ekki neitt, þetta er alveg
það sama. Ef ég næ einum í svona
sal, eða ef einn segir: „Hei, það er
nokkuð til í því sem Bubbi er að
segja, ég ætla að skoða minn gang."
Þá er miklu náð að mínu mati. Ur
því að ég gat talað um það í gamla
daga að ég notaði eiturlyf og hafi
fundist það æðislegt og bla, bla, bla,
þá get ég alveg eins gert þetta líka án
þess að finna íyrir einhveijum
þröskuldum sem við öll höfum innra
með okkur.“
Er Bubbi Morthens
hamingjusamur maður í dag?
„Að öllujöfnu, já. Lífiðerekki
bara öldudalur, lífið er toppar og
lægðir, en ef við tökum fyrir stöðu
mína í dag og eins og hún var áður
en ég hætti að nota eitulyf, þá er það
svo himinhrópandi munur. Og ég
held að ég geti sagt fullum fetum að
ég sé hamingjusamur og ég á það
skilið."
BUBBI:. Ef að hafa verið 140 krakkar þetta kvöld á tónleikunum, þá eru 30 þeirra sem eiga eftir að
lenda í hræðilegum hlutum. Það er bara staðreynd. Þess vegna tala ég um þetta af meiri agressjón.
Bæjarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins skrifa:
Logið
að alþjóð
Vegna fréttar á Stöð 2 sl. laugardag
um fjárhagsstöðu bæjarsjóðs Vest-
mannaeyja og tillögu bæjarfulltrúa
V-listans um vantraust á Guðjón
Hjörleifsson bæjarstjóra viljum við
undirritaðir bæjarfulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins koma eftirfarandi athuga-
semdum á framfæri. Samkvæmt
fréttinni á Stöð 2 segir oddviti V-
listans, Þorgerður Jóhannsdóttir að
aðeins Guðjón Hjörleifsson hafi
haldið uppi vömum fyrir sig á fund-
inum. Réttara er að segja að tillaga
minnihlutans var felld án umræðu.
Við töldum ekki ástæðu til sérstakra
umræðna um þetta mál þar sem við
vitum að það er aðallega sprottið af
persónulegri óvild og andúð sem full-
trúar minnihlutans í bæjarstjóm hafa á
Guðjóni Hjörleifssyni. Síðan er haft
eftir Þorgerði að útlit sé fyrir að
skuldir bæjarsjóðs og hafnarsjóðs
aukist um 234 milljónir á þessu ári.
Annað hvort fer hún vísvitandi með
rangt mál eða hún kann ekki að lesa úr
fjárhagsáætlun bæjarfélagsins. Hið
rétta er að skuldir bæjarsjóðs og
hafnarsjóðs aukast á þessu ári skv.
áætlun um samtals 105 milljónir.
Fréttin í heild sinni var eins og
samin af óvildarmanni Vestmanna-
eyja. Fréttin tekur Vestmannaeyjabæ
einan út úr sem eitt af þeim 19
sveitarfélögum sem fengu áminningu
frá eftirlitsnefndinni að þessu sinni.
Hún gerði lítið annað en að gera til-
raun til að skaða ímynd Eyjanna út á
við. Hvort upptökin eða hugmyndin
að þessari niðurrifsfrétt kemur beint
frá V-listanum skal ósagt látið. Það er
eitt af hlutverkum þeirra sem sitja í
bæjarstjórnum og stjórna sveitarfé-
lögum að leggja metnað sinn í vand-
aðan málflutning og gæta hagsmuna
bæjarfélaganna í hvívetna. Tillaga
bæjarfulltrá V-listans hefur þann eina
tilgang að grafa undan trausti á bæjar-
félaginu og skaða persónu Guðjóns
Hjörleifssonar bæjarstjóra.
Guðjón Hjörleifsson hefur með
miklum dugnaði sinnt störfum bæjar-
stjóra í Vestmannaeyjum í liðlega tvö
kjörtímabil. Bæjarstjóraefni V-listans
í síðustu tvennum kosningum geta
ekki leynt gremju sinni og er það
meginástæðan fyrir þessu klámhöggi
þeirra í bæjarstjórn í síðustu viku.
Það er leitt til þess að vita að
bæjarfúlltrúar V-listans virðast hafa
misst sjónar á hlutverki sínu og eyða
orku sinni og tíma í það að koma á
framfæri persónulegri óvild í garð
Guðjóns bæjarstjóra. Við sem störf-
um með Guðjóni vitum að hann
vinnur sína vinnu af dugnaði og
metnaði með hagsmuni bæjarins að
leiðarljósi.
Virðingaifyllst,
Elsa Valgeirsdóttir
Sigrún Inga Sigurgeirsdóttir
Helgi Bragason
Bjarni Jónasson skrifar:
Þakkir vegna
harmonikkutónleika
Þann 2. febrúar
sl. voru hér á
ferð tvíburamir
Yuri og Vadim
Fjodorov og
héldu þeir har-
monikkutón-
leika í sal Tón-
listarskólans
við húsfylli og
góðar undir-
tektir.
Ekkert lá í augum uppi hver séð gæti
um tónleikana þegar þessir listamenn
vildu heiðra okkur Eyjamenn með
komu sinni. Einhverju snjöllu fólki
fannst liggja í augum uppi að Har-
monikkufélag Vestmannaeyja ætti að
taka að sér málið. Ég þvemeitaði í
fyrstu en þegar mér var heitið
stuðningi og velvilja féllst ég á að láta
til leiðast.
I þessum fáu orðum vil ég koma að
þakklæti til þeirra Yuri og Vadim og
þess fólks sem kom á hljómleikana.
Ég held að flestir hafi notið þeirra og
farið heim glaðir í sinni. Ég vil
ennfremur koma á framfæri þakklæti
til þeirra sem studdu mig við
undirbúninginn með einum eða
öðmmhætti. Þá nefni ég til sögu Her-
mann Einarsson og Dagskrá, Oskar
Ólafsson og Sjónvarpsvísi, Georg
Stanley Aðalsteinsson, Garðar
Tryggvason, Bergþóm Þórhallsdóttur
og Sigurgeir Sævaldsson, Flugfélag
Islands og síðast en ekki síst Sigurð R.
Símonarson f.h. Vestmannaeyjabæjar.
Þessum aðilum færi ég bestu þakkir
en læt öðmm eftir að fjalla um tón-
leikana frá sjónarhóli tónleikagesta.
F.h. Hannonikkufélags
Vestinannaeyja
Bjami Jónasson, formaður
FRÉTTIR
SÍMI 4813310