Fréttir - Eyjafréttir - 22.06.2000, Blaðsíða 8

8
Fréttir
Fimmtudagur 22. júní 2000
Mildi að ekki fór verr þegar jarðskjálftinn reið yfir Suðurland 17. júní
Prestar Landakirkju:
Eðlilegt að fólki
sé brugðið
Séra Bára Friðriksdóttir, safn-
aðarprestur, segir að í þessari viku
hafi prestarnir verið að veita
óformlega áfallahjálp, eins og
reyndar allan ársins hring.
Eg neita því ekki að það hefur verið
meira leitað til okkar eftir jarð-
skjálftann en áður. Þessir atburðir
hafa markað ákveðin spor hjá fólki og
það er ekki óeðlilegt. Fyrstu við-
brögðin eru sjokk og svo þegar
ástandið líður hjá koma tilfinningaleg
viðbrögð. Þá leitar fólk til okkar.“
Bára segir að mjög eðlilegt sé að
fólki sé brugðið vegna atburða sem
þessara en oftast líði það hjá með
tímanum. Aftur á móti sé gott að eiga
einhvem að til að ræða við þegar slíkt
kemur upp á og líði fólki illa megi það
leita til prestanna sem og lækna á
Heilbrigðisstofnuninni.
Kristján Björnsson sóknarprestur
segist ekki hafa komið mikið að
áfallahjálp í kjölfar jarðskjálftans á
laugardaginn en hann er fylgjandi því
að haldinn verði fræðslufundur með
bæjarbúum þar sem farið verði yfír
stöðu mála.
„Eg fór ásamt Lóu Skarphéðins-
dóttur á fund þriggja hópa á
Vömvalsmótinu sem lentu í háska og
grjóthruni og var það gert að beiðni
fararstjóra,“ segir Kristján um sinn
þátt í áfallahjálpinni sem veitt var eftir
skjálftann. „Þetta var gert vegna þeirra
sem sem sýndu áberandi sterk
tilfinningaviðbrögð. Það hafa ekki
beint komið fram óskir um áfallahjálp
handa heimafólki en hugmyndin er að
vera með opið hús þar sem fólk getur
komið og fengið upplýsingar um það
sem gerst hefur. Fundurinn verður á
vegum almannavamanefndar sem
eðlilegur farvegur eftir náttúm-
hamfarir."
Annars segir Kristján að heilsu-
gæslan í landinu sé ábyrg fyrir
áfallahjálp þegar alvarleg slys verða
og náttúruhamfarir.„Læknar og hjúkr-
unarfólk em lykilmanneskjur þegar
þegar veita þarf áfallahjálp og víða um
land taka prestar þátt í henni en þeir
hafa misjafna menntun á reynslu á
þessu sviði.“
Sjálfur segist Kristján ekki eiga
langt nám að baki í áfallahjálp en
alltof mikla reynslu.
FÓLK á leið úr Herjólfsdal eftir jarðskjálftann á laugardaginn. Mikil örtröð var á Dalvegi en fólk var
almennt rólegt þannig að ekki kom til óhappa eða vandræða.
Stelpunum fannst
þetta skemmtilegt
JARÐSKJÁLFTINN á örugglega eftir að standa upp úr í
minningunni þegar stúlkurnar fara að rifja upp Vöruvalsmótið í
Vestmannaeyjum árið 2000.
Skemmtiferðabáturinn PH-Viking
var staddur rétt austan við Ysta-
klett, við Drengjabót, á laugardag
þegar skjálftinn reið yfir.
Guðlaugur Ólafsson, skipstjóri á PH-
Viking, segir að um borð hafi ekkert
orðið vart við skjálftann fyrr en þau
sáu að tók að hrynja úr björgum. „Það
kann að hafa eitthvað að segja að við
vomm að taka af stað á ný eftir
smástans og titringurinn frá því hefur
líklega samlagast titringnum frá
skjálftanum. Við höfðum ætlað að
fara inn á Drengjabótina en hættum
við það vegna of mikillar hreyfmgar á
sjó, sem betur fer því að stórt bjarg
féll þar niður,“ segir Guðlaugur.
Guðlaugur segir að gífurlega mikið
hafi hrunið, bæði úr Heimakletti,
Miðkletti og Ystakletti þar sem Guð-
laugur telur að mest hafi hmnið, bæði
af bergi og svo lausum jarðvegi. „Við
vorum með fullan bát af stelpum af
Pæjumótinu og það var engin hræðsla
um borð enda slógum við á léttari
strengi yfir þessu þegar við upp-
götvuðum hvað var að gerast.
Stelpunum fannst þetta bara spenn-
andi og skemmtilegt og þótti jarð-
skjálftinn bara góður endapunktur á
ferðinni," sagði Guðlaugur.
MÖRG hundruð kflóa grjóthnullungar hrundu úr Klifinu og lentu
m.a. á húsi Fiskmarkaðarins en án þess þó að valda umtalsverðum
skemmdum.
Myndasafnið
og bjórsafnið
á tjá og tundri
Myndasafnið hans Sigurgeirs
Jónassonar, ljósmyndara, fór allt úr
lagi í skjáiftanum á laugardag.
„Þetta var geymt í kössum, nokkrir
tugir kílóa af myndum, staflað upp við
vegg, og hentist út á gólf í látunum.
Ég held að lítið sem ekkert af
myndunum hafi skemmst við þetta en
það tekur drjúgan tíma að raða þeim
upp á nýtt,“ segir Sigurgeir.
Sigurgeir á einnig mikið bjórsafn,
bæði flöskur og dósir, sem hann hefur
safnað að sér á undanfömum árum,
eitt eintak af hverri tegund, og skipta
þær tegundir hundruðum. Hann segir
að í því safni hafi allt verið á tjá og
tundri, bæði flöskur og dósir hafi
hrunið úr hillum og skápum og eitt-
hvað hafi brotnað. Þó hafi sjald-
gæfustu tegundimar allar sloppið
heilar og óbrotnar.
Hús Sigurgeirs stendur við Smára-
götu, reist á fremur lausum jarðvegi,
og svo virðist sem öllu meira hafi
skolfið þar en í þeim húsum sem
standa á fostum gmnni. Auk þess sem
mynda- og bjórsafn færðist úr lagi
hmndu myndir af veggjum og skraut-
munir féllu af hillum og brotnuðu.
„Þetta er svo sem ekki mikið ljár-
hagslegt tjón en það tekur einhverjar
vikur að koma skikk á hlutina á ný.
Kannski kennir þetta manni að hafa
betra skipulag á hlutunum og ganga
frá þeim þannig að þeir standist
svonalagað," sagði Sigurgeir.
Verulegar
skemmdir í
Skipalyftunni
Nokkrar skemmdir urðu í
Skipalyftunni á Eiðinu í 17. júní
skjálftanum.
Gunnlaugur Axelsson, forstjóri, segir
að gólfplata í húsinu hafi sigið á
nokkmm stöðum og gengið upp á
öðmm. Rekki á lager hafi gengið til
um eina 20 cm og sé allur á ská og
skjön. Þá segir Gunnlaugur að
einhverjar skemmdir séu á sjálfri
lyftunni, teinar hafi gengið upp og
skekkjur komið fram á þeim. Ékkert
tjón varð á þeim tveimur skipum sem
stóðu uppi í lyftunni, Þómnni
Sveinsdóttur og Guðrúnu en
Gunnlaugur segir að undirstöður og
sleðar undir Guðrúnu hafi greinilega
gengið til og skekkst.