Fréttir - Eyjafréttir - 22.06.2000, Blaðsíða 10

10
Fréttir
Miðvikudagur 22. júní 2000
Sindri Freyr - Fyndnasti maður Vestmannaeyja:
Aulahúmor og einfaldur
gengur best í Eyjamenn
ADDI á tali við sýningargesti en fjölmargir heilsuðu upp á hann við
opnun sýningarinnar.
Sólarlagseyja-
stemmning hjá
Adda í London
SINDRI Freyr hafði vinninginn yfir Ófeig í fyndninni.
ísleifur Arnar Vignisson, alias Addi
í London, hélt Ijosmyndasýningu
um síðustu helgi í Akóges.
Formleg opnun var á föstudags-
kvöldið og mætti fjöldi fólks á
opnunina, og kunni vel að meta
sólarlagseyjastemmningar Adda, en
segja má að hann hafi sérhæft sig í
sólarlagsmyndum frá Eyjum frá því
hann fór að stunda ljósmyndun sem
áhugamál fyrir um tuttugu og fimm
árum. Sýning Adda gefur góða mynd
af þessum sérhæfða áhuga hans á
sólarlaginu og ljóst að seigla hans við
sólarlagið hefur skilað margri
skemmtilegri ljósmyndinni úr heimi
eyjanna þar sem skuggar og heitur
kvöldroðinn skapa á stundum válegar
kynjamyndir í viðsjárverðu berginu.
Hér á síðunni má sjá nokkrar
svipmyndir frá opnun sýningar Adda.
Síðastliðið föstudagskvöld var hald-
in fyndnikeppni á veitingastaðnum
Kaffi Timor, sem áður hét Fjaran.
Markmiðið með keppninni var að
hafa upp á fyndnasta Vestmanna-
eyingnum og í því skyni gátu
húmoristar og gleðigjafar skráð sig
til keppni og lagt drög að því að
höndla titilinn fyndnasti Vest-
mannaeyingurinn, að loknu upp-
standi fyrir framan áhorfendur. Til
þess að keppnin yrði með þeim
glæsibrag sem nauðsynleg er kom
Pétur Sigurðsson til Eyja en hann
hampar nú titlinum fyndnasti
maður Islands.
Aðeins tveir Vestmannaeyingar
voru skráðir til keppni að þessu sinn,
en það voru þeir Sindri Freyr
Ragnarsson sem vann keppnina í fyrra
og hafði því titil að verja, og Ófeigur
Lýðsson. Það kom nokkuð á óvart
hversu fáir skráðu sig í keppnina þrátt
fyrir annálað fyndnispor sem af Eyja-
mönnum fer. Þrátt fyrir það háðu
hinir tveir skráðu keppendur harða en
drengilega keppni sem lauk með sigri
Sindra Freys sem varði titil sinn með
glæsibrag og er hann því ótvírætt
fyndnasti Vestmannaeyingurinn nú
um stundir. Sindri Freyr sagði að
hann ætti sér að minnsta kosti tvær
erlendar fyrirmyndir í spauginu og
nefndi hann til sögunnar Andrew Dice
Clay og Dennis Leary, sem báðir
væru Bandarikjamenn og svo vildi
hann að sjálfsögðu nef'na til sögunnar
íslenska ofurhúmoristann Jón Gnarr,
að ógleymdum áðumefndum Pétri
Sigurðssyni.
I stuttu spjalli sagði Sindri Freyr að
það hefði komið nokkuð á óvart
hversu fáir vora skráðir í keppninna.
„Hingað til hafa Vestmannaeyingar
nú ekki verið feimnir við að standa á
sviði og vera með uppistand, en
kannski blundar einhver dulinn ótti í
fólki við að gera sig að vitleysingum á
sviði. En þetta var mjög skemmtilegt
og mjög gaman að hafa varið titilinn “
Sindri Freyr sagði að hann hafi
verið búinn að undirbúa sig nokkuð
og hafi verið með ákveðið prógramm
sem hann byggði á. „Fyndni mín í
þessari keppni var byggð á vanga-
veltum um daglegt líf og ýmislegt sem
tengist því. I minni fyndni er sviðs-
leitni mín sú að fólk kannist við hvað
er að ske og þá í víðara samhengi og
þegar lagt er upp með slíkt geta flestir
séð sjálfa sig að einhvetju leyti í
spauginu og þá í ljósi fáránleikans oft
á tíðum. Eg var þó ekki með stórar
yftrlýsingar neðanþindar að þessu
sinni, þó var eitt og eitt skot látið
Qúka.“
En hvemig fyndni líkar Eyjamönnum
best?
„Ég held að aulahúmorinn og
einfaldur húmor sé vinsælastur, þó er
það ekki bundið við Eyjamenn
sérstaklega, en þessi uppistandshúmor
sem nú er vinsælastur er nokkuð í
anda þeirra Fóstbræðra og Radíus-
bræðra. Þeir hafa gefið tóninn í
íslensku uppistandi, en auðvitað má
alltaf sjá einhveija þjóðfélagsgagnrýni
í góðu uppistandi, þó að ég hafi ekki
verið með neitt slíkt í keppninni. Ég
er enn þá að byggja upp minn stíl og
varpa stóra sprengjunni þegar fólk
hefur jafnað sig eftir tröllið í Dalfjalli
sem skellti svona hrikalega á eftir sér
hurðinni á 17. júní. Hefurðu annars
ekki heyrt af því.“
Nei, segi ég. Lof mér að heyra þá
sögu.
„Þetta er saga sem höfð er eftir
Meiri Gúrara. Einu sinni fyrir langa
löngu, þegar engin byggð var í
Dalnum nema trölla. Þá heyrðist allt í
einu mikið baul, svona MÖÖÖ-
ÖÖÖÖÖÖÖ! Síðan liðu hundrað ár
og þá heyrist sagt: „Var þetta belja.“
Síðan liðu hundrað ár og þá heyrist
sagt: „Nei, þetta var naut.“ Síðanlíða
önnur hundrað ár og þá heyrist sagt í
Dalfjalli. „Ef þið hættið ekki þessum
helvítis kjaftagangi þá er fer ég.“ Nú
eins og fólk varð vart við á laugar-
daginn þá er alveg greinilegt að tröllið
hefur verið að fara og skellt svona
hressilega á eftir sér.“
„Svo er hér annar,“ bætti Sindri
Freyr við
„Veistu hvað er líkt með ffl.“
„Nei.“
„Hann hvorki hjólar.“
Aðspurður sagði Sindri Freyr að
hann hafi ekki fláð mjög feitan gölt
eftir sigurinn. „Ég fékk hvorki bfl né
rakspíra, en það er þó huggun harmi
gegn að ég má nota Eyverjasalinn
hvenær sem ég vil í uppistand mér og
öðram til skemmtunar og það er aldrei
að vita nema þá fljúgi nokkrir
jarðskjálftabrandarar," sagði Sindri
Freyr að lokum.
ANÍTA, til hægri, systir Adda, lét sig ekki vanta við opnun
sýningarinnar