Fréttir - Eyjafréttir - 21.06.2001, Blaðsíða 15

Fimmtudagur 21. júní 2001
Fréttir
15
Tryggvi Sigurðsson hafa starfað samtals um 170 ár hjá ísfélaginu
tók við vélasalnum 1956 og vann við
vélamar alla tíð síðan. Sigurður
Einarsson sagði oft að Tryggvi væri af
þeirri kynslóð þar sem samviskusemin
og skylduræknin í starfi sæti í fyrir-
rúmi. Hann var trúr sínum
vinnuveitendum eins og þessi 53 ár
segja til um. Þegar mikið var að gera
stóð Tryggvi vaktina allan sólar-
hringinn ef svo bar undir. Lét hann
nægja að kasta sér á beddann í
tækjaklefanum og eftir stuttan lúr hélt
hann áfram að vinna,“ sagði Guðbjörg
sem notaði tækifærið og ávarpaði
íjórmenningana alla í lokaorðum
sínum. „Öllum þessum heiðurs-
mönnum eru þökkuð af alhug vel
unnin störf í þágu Hraðfrysti-
stöðvarinnar og ísfélagsins."
Aukaafarnir
voru þeir Bogi
og Garðar
Einar Sigurðsson ávarpaði þá Boga
Sigurðsson og Garðar Asbjörnsson
sem báðir hafa sett mark sitt á
rekstur Hraðfrystistöðvarinnar og
síðar Isfélagins.
„Þegar ég kom að Isfélaginu sl.
haust sagði Bogi mér að ég væri þriðji
ættliðurinn sem hann ynni með hjá
félaginu. Upphafið var hjá afa mínum
Einari Sigurðssyni og svo tók pabbi
við,“ sagði Einar um Boga sem oftast
er kenndur við FES sem stóð fyrir
Fiskimjölsverksmiðju Einars Sigurðs-
sonar.
„Fyrir okkur bræðuma er eins og
við höfum alltaf átt tvo auka afa í þeim
Garðari og Boga. Við þvældumst með
pabba og Garðari niður í bátana, t.d.
að fá tertusneið í Suðurey hjá Sigga
Gogga við hver 1000 tonn á netunum,
og við fómm öll kvöld með til Boga í
FES þegar verið var að bræða þar.
Fyrst við Siggi og svo þegar við áttum
að vera orðnir fullorðnir tók við næsta
sett, Magnús og Kristinn.'*
Bogi hóf störf sem verksmiðjustjóri
í FES árið 1964 en hafði áður unnið í
landi og á sjó fyrir Hraðfrystistöðina.
„Ég tel að Bogi hafi átt stóran þátt í
þeim breytingum sem orðið hafa í
FES sem í dag er ein af fullkomnustu
loðnuverksmiðjum landsins. Þessu
hefur náð fram með dugnaði, áhuga
og ósérhlíf’ni."
Einar sagði að þegar Bogi var ekki
að hugsa um hvað kæmi FES til góða
hefði hann verið með hugann við
stangveiðina sem er hans aðal-
áhugamál.
„Það má því segja að fiskur sé það
EINAR Sigurðsson, Bogi Sigurðsson og Helga Tómasdóttir kona hans og Ásta Sigurðardóttir kona
Garðars Ásbjörnssonar sem er lengst til luegri á myndinni. Máiverkin sem ísfélagið afhenti
fjórmenningunum eru eftir Jóa listó.
sem kemur fyrst hjá Boga, sama hvort
það er í leik eða starfi. Ef hann var
ekki að bræða síld og loðnu var hann á
sjóstöng eða að eltast við lax og sil-
ung,“ sagði Einar.
Garðar Ásbjömsson, útgerðarstjóri,
byrjaði hjá Hraðfrystistöðinni sem
vélstjóri á Álsey 1976 en fór í land
1977 og tók að sér ýmis störf hjá
fyrirtækinu og tók fljótlega við starfi
útgerðarstjóra.
Einar sagði að mikið og náið sam-
band hefði verið milli Garðars og
Sigurðar föður síns. Mætti segja að
Garðar hafi verið með í för í öllum
sumarfríum sem fjölskyldan fór í. Að
minnsta kosti einu sinni á sólarhring
varð Sigurður að hafa samband við
Garðar, til þess að fá fréttir af
bátunum. „Ég man eftir einu ferðalagi
sem fjölskyldan fór í þegar við
Sigurður bróðir vomm litlir. Þetta var
fyrir tíma GSM-símanna og því varð
pabbi að komast í næsta síma til að
geta hringt í Garðar. Hann tók okkur
bræðurna með og hélt í 'ann og það
var ekki fyrr en eftir tveggja tíma
akstur að við fundum sjoppu. Þegar
hringt var til Eyja var Garðar ekki inni
og hafðist ekki upp á honum fyrr en
eftir þrjá tíma. Við bræðurnir urðum
að sætta okkur við að bíða á meðan en
ég held að við höfum aldrei fengið
eins mikinn ís á ævinni og þarna, sem
við fengum til þess að við gerðum
ekki allt vitlaust enda hundleiddist
okkur biðin." sagði Einar.
Hann sagði ekki ofsögum sagt að
Garðar hafi verið hægri hönd föður
síns þau 25 ár sem Garðar vann hjá
Isfélaginu. „Garðar var sá sem aldrei
gafst upp, sama á hverju gekk og var
samvinna þeirra einstök. Já, það er
mikilsvert fyrir hvert fyrirtæki að hafa
góða starfsmenn og Garðar, Bogi,
Sigurður og Tryggvi em talandi dæmi
um það. Rekstur ísfélagsins hefur
gengið upp og niður eins og annað í
lífinu og stundum hefur hallinn verið
mikill. En það er ekki síst þessum
mönnum að þakka að félagið fór
aldrei á hvolf. Vonandi verða þeir sem
taka við ekki síðri og þá mun
Isfélaginu famast vel,“ sagði Einar að
lokum.
Að lokum stóð Páll Arnar Georgs-
son upp fyrir hönd „vistmanna í FES“
og færði Boga blómakörfu og koníak.
Ræða hans var mjög stutt: „Bogi,
okkur þykir vænt um þig!“
Uppstokkun hjá Kertaverksmiðjunni Heimaey:
Endar ná ekki saman
SÓLEY Ólafsdóttir við störf í kertaverksmiðjunni.
Fyrir dyrum standa breytingar á
rekstri Kertaverksmiðjunnar
Heimaeyjar, sem er verndaður
vinnustaður. Aðgerðirnar miða að
því að ná endum saman í
rekstrinum, um leið og faglegt starf
með Fótluðum er aukið.
í þessum tilgangi hefur stjóm kerta-
verksmiðjunnar lagt til breytingar sem
fela m.a. í sér að ófötluðum starfs-
mönnum verður sagt upp störfum,
störfin auglýst á ný og þrír ráðnir í stað
fjögurra. Ekki er þó um að ræða
fækkun stöðugilda heldur hefur stjóm-
in ráðið til starfa þroskaþjálfa sem
þegar hefur tekið til starfa. Jafnframt
hefur stjómin lagt til að launakerfi
fatlaðra sUtrfsmanna verði endur-
skipulagt. I því felst að tengd verði
saman vinnugeta fatlaðra og launa-
kjör. Markmiðið með þessum
breytingum er að rekstur kerta-
verksmiðjunnar standi undir sér með
þeim sértekjum sem verksmiðjan
hefur ásamt ríkisframlagi.
Stjóm vemdaðs vinnustaðar, Kerta-
verksmiðjunnar Heimaeyjar, er skipuð
Hönnu Maríu Sigurgeirsdóttur for-
manni, Ingimar Georgssyni, Páli R.
Pálssyni og Hem Einarsdóttur félags-
málastjóra. Fréttir ræddu við þau
Hönnu Maríu, Ingimar og Hem
Einarsdóttur félagsmálastjóra bæjarins
um málefni vemdaðs vinnustaðar.
Hann heyrir undir málefni fatlaðra og
er reksturinn í höndum Vestmanna-
eyjabæjar skv. reynslusveitarfélaga-
samningi við ríldð. Samningurinn
felur það í sér að Vestmannaeyjabær
tekur að sér, gegn ákveðnu íjár-
framlagi frá ríkinu, að veita fötluðum
sem lögheimili eiga í sveitarfélaginu,
þá þjónustu sem þeir eiga rétt á skv.
lögum um málefni fatlaðra nr.
59/1992, á vegum félagsmálaráðu-
neytisins.
Samningur þar um var gerður fyrir
fimm ámm en hann rennur að öllu
óbreyttu út um næstu áramót. Hvað þá
tekur við, liggur ekki fyrir.
Þau em sammála um að rekstur
Kertaverksmiðjunnar hafi verið erf-
iður frá upphafi og þær breytingar sem
hingað til hafa verið gerðar hafi ekki
dugað til að ná endum saman. Þrátt
fyrir hækkun ríkisframlags á samn-
ingstímanum og hækkunar sértekna
með betri rekstrar- og markaðsstöðu,
hefur það ekki nægt til að reksturinn
standi undir sér og hefur því bærinn
þurft að hlaupa undir bagga.
„Kertaverksmiðjan er að velta rúm-
lega 10 milljónum króna nettó á ári í
sértekjum og framlag ríkisins er núna
rúmar 12 milljónir króna," segir Hera.
„Samkvæmt samningi bæjarins við
ríkið eiga sértekjur, þ.e. kertasalan, að
standa undir öllum kostnaði nema
launum ófötluðu starfsmannanna og
að einhverjum hluta launum fatlaðra
starfsmanna. Inni í þessari tölu er
sölukostnaður sem getur numið allt að
þriðjungi kertasölunnar. Vandinn sem
við stöndum frammi fyrir er að rekstur
verksmiðjunnar kostar nálægt 30
milljónum á ári og þess vegna er
bærinn að borga 5 til 6 milljónir með
henni á ári,“ segir Hanna María.
Svona segja þau að þetta hafi verið
við yfirfærsluna 1997. Áður hafi ríkið
sparað með því að loka kerta-
verksmiðjunni margar vikur á ári og
senda fatlaða starfsfólkið heim. Við
yfirfærsluna hafi hins vegar verið
tekin sú ákvörðun að reyna að ná
tökum á rekstrinum með aukinni
áherslu á markaðssetningu og hag-
ræðingu í rekstri. „í upphafi vorum
við bjartsýn og héldum að þetta gengi
hraðar fyrir sig. Það gekk ekki eftir en
kertasalan fer hægt og sígandi upp á
við og það þarf stöðugt að vera að
huga að nýjum sóknarfærum." sagði
Hera.
„Kertamarkaðurinn er mjög erfiður
og það kostar mikið að koma sér á
framfæri. Því miður höfum við ekki
aðstöðu eða peninga til þess og þess
vegna gengur þetta kannski hægar en
við vildum. Fyrst um sinn verður sami
kostnaður við markaðsmálin en þau
verða skoðuð líka, sagði Ingimar."
Samfara uppstokkun á rekstrinum á
að auka faglegt starf inni í verk-
smiðjunni og til þess hefur verið
ráðinn þroskaþjálfi sem þegar hefur
hafið störf. Segja þau að í samningi
við ríkið sé gert ráð fyrir þremur
stöðugildum ófatlaðra og tíu stöðu-
gildum fatlaðra. „Við höfum aðeins
farið út fyrir þann ramma og verið
með 3,25 stöðugildi ófatlaðra og tólf
stöðugildi fatlaðra á álagstímum. Til
að skapa svigrúm fyrir stöðugildi
fagfólks inni í verksmiðjunni þarf því
miður að fækka um eitt stöðugildi
ófaglærðs starfsmanns. Þau segja að
búið sé að tilkynna starfsfólki
Heimaeyjar að öllum ófötluðum
starfsmönnum verði sagt upp. Einnig
hefur starfsfólki verið gerð grein fyrir
ástæðum breytinganna. „Við erum að
vonast til að þessar aðgerðir skili því
sem við ætlumst til. Framlag ríkisins
hefur hækkað, sértekjur einnig og
stöðugt leitað leiða til að ná sem
hagkvæmustu innkaupum, en það
hefur ekki verið nóg. Allir starfsmenn
okkar hafa lagt sig fram við að ná
settum markmiðum en þrátt fyrir það
hefur reksturinn ekki staðið undir sér
og því hefur bæjarstjóm þurft að
hlaupa undir undir bagga með kerta-
verksmiðjunni." sagði Ingimar.
Fatlaðir fara ekki varhluta af
breytingunum og hvað þá varðar
liggur fyrir tillaga stjómar um að
vinnufærni þeirra verði metin, þ.e. að
gert verði starfsmat sem yrði lagt til
gmndvallar launum fólksins. „Þetta
hefur verið gert á nokkmm
vemduðum vinnustöðum. Þar er verið
að greiða þeim sem em með frá 25%
til 90% vinnufæmi laun í samræmi við
það, en þeir sem em metnir með undir
25% vinnufæmi er boðið upp á
dagvistun. Fyrir þau verkefni sem
unnin em í dagvistun eru ekki greidd
laun heldur ákveðin þóknun. Ekki
hefur verið tekin ákvörðun um hvort
þessi leið verður farin, þ.e. að tengja
vinnufærni og laun fatlaðra með
þessum hætti. Hins vegar geri ég ráð
fyrir því að tekið verði upp og
framkvæmt reglubundið starfsmat í
haust, enda er slíkt matstæki mikil-
vægt við gerð þjálfunaráætlana fyrir
fatlaða og gerir okkur kleift að vinna
með markvissari hætti að þjálfun
þeirra," sagði Hera.
Jóhanna Hauksdóttir þroskaþjálfi
hefur verið ráðin til vemdaðs
vinnustaðar. „Hún er byijuð og er að
kanna aðstæður og setja sig inn í
málin. Ég held að við höfum verið
heppin að fá Jóhönnu því hún hefúr
mikla reynslu í starfi og við stjómun
þó hún hafi ekki unnið á vemduðum
vinnustað áður,“ sagði Hera.