Fréttir - Eyjafréttir - 06.02.2003, Blaðsíða 6

6
Fréttir
Fimmtudagur 6. febrúar 2003
HEIMTIR úr helju, Kjartan Sölvi Guðmundsson, Sigurbjörn Árnason, Grímur Gíslason og Arnór Pál
Valdimarsson en á myndina vantar Jarl Sigurgeirsson. Mynd: Gunnar Már.
Hélt að Rússland væri
opnara og lýðræðislegra
-segir Sigurbjörn Árnason, skipstjóri ó Hugin VE,
sem mátti dúsa sem fangi um borð bátnum
ásamt áhöfn sinni í Múrmansk í Síberíu
Eins og kunnugt er var Huginn VE
65 nýlega seldur til Rússlands.
Fimm manna íslensk áhöfn sigldi
bátnum þangað en lenti í ógöngum
þar sem vegabréf þeirra þóttu ekki
fullnægjandi og þeim meinað að
koma inn í landið.
Sigurbjörn Arnason var skipstjóri í
túmum og segir hann að siglingin út
hafi gengið vel og þeir komið út á
þriðjudagsmorgni 28. janúar. „Við
létum ankeri falla fyrir utan höfnina í
Múrmansk og máttum bíða þar í einn
og hálfan sólarhring. Til okkar kom
túlkur frá fyrirtækinu sem keypti bát-
inn, og um leið og hann sá vegabréfin
varaði hann okkur við vandræðum.
Níu embættismenn komu með honum
þar á meðal tollverðir, læknir, landa-
mæraverðir og eftirlitsmenn sem
fylgdust með því að embættis-
mennimir fæm rétt að öllu. Þeir voru
hjá okkur í fimm til sex klukkustundir
að skoða pappírana og velta þeim íyrir
sér.
A þeim tíma fóm kannski tveir í
land en þá komu aðrir tveir eða þrír út
í staðinn. Ég var endalaust að skrifa
undir pappíra og þurí'ti að skrifa undir
fimmtán áhafnarlista. Síðan vom
nokkrar yfirlýsingar um að íslensk
skip væm yfirleitt ekki með stimpla en
þeir hefðu verið ánægðir ef ég hefði
verið með stimpil með Huginn ehf,“
sagði Sigurbjöm.
Rússnesku embættismennimir gerðu
helst athugasemdir við að áhöfnin
sem taldi fimm menn var með þrjár
tegundir af vegabréfum. „I áhöfo vom
auk mín Jarl Sigurgeirsson, I. stýri-
maður, Kjartan Sölvi Guðmundsson
2. stýrimaður, Grímur Gíslason, yfir-
vélstjóri og stórglæsilegur bryti, og
Arnór Páll Valdimarsson 1. vélstjóri.
Þrír vom með neyðarvegabréf þar sem
ferðin var ákveðin með stuttum tíma.
Grímur var með nýtt vegabréf og
Addi Palli með gamalt þannig að þetta
leit kannski ekki alltof vel út. Eftir
bið í einn sólarhring hringdi ég í Pál
Guðmundsson, útgerðarstjóra, en
enginn hafði haft samband við okkur
um morguninn eins og til stóð. Við
ræddum um að fara með skipið til
Kirkenes í Noregi og Páll hafði sam-
band við eigenduma og þá komst
skriður á málið. Við fengum að sigla
inn í höfnina um kvöldið en lóðsamir
tveir sem við fengum vom alveg
skrautlegir og báðir á eymnum."
Endalaus bið
Þegar í höfnina var komið tók við
endalaus bið og þeir vom alltaf að lofa
því að við fengjum að fara heim.
Grímur og Addi Palli fengu bæjarleyfi
seinnipart fimmtudags og keyptu í
matinn og brjóstbirtu en þeir urðu að
gista um borð. „Við hinir fengum
aðeins að ganga um á hafnar-
bakkanum en það var 25 gráðu frost
þannig að við vorum ekki mikið úti
við. Það var hins vegar góður mórall
meðal okkar félaganna, það hjálpaði
mikið hvað áhöfnin náði vel saman og
við höfðum stuðning hver af öðmm.
Það var alltaf verið að draga okkur á
því hvenær við mættum fara og að
lokum var okkur sagt að við gætum
farið klukkan hálfátta á laugardags-
morgni og átti rúta að koma eftir
okkur. Okkur leist ekki á blikuna
þegar klukkan var korter gengin í níu
og menn vom orðnir svartsýnir á að
þetta gengi eftir. Þá var okkur kippt
upp í lítinn bíl og keyrt með okkur af
stað. Þegar við komum að hafoar-
hliðinu skoðuðu verðir pappíra fram
og aftur og hringdu út og suður í um
íjömtíu lil fimmtíu mínútur.
Aftur var haldið af stað, reyndar á
stærri bíl og eftir eina til eina og hálfa
klukkustund vomm við stoppaðir aítur
og farið yfir allt saman aftur. Eftir það
keyrðum við í tvær til þrjár klukku-
stundir og gátum stoppað á lítilli
kaffistofu og gátum fengið okkur kaffi
og Síberíute sem útleggst sem heitur
drykkur og vodka en frostið var 27
gráður. Við vomm svo stoppaðir í
þriðja sinn áður en við komum að
rússnesku landamærunum. Þá hófst
sama sagan, endalausar vangaveltur
og hringingar sem tóku óratíma. Á
rússnesku landamærunum vomm við
þrír komnir í gegn, ég, Jarl og Kjartan
en þegar þeir sáu vegabréfið hans
Adda Palla vildu þeir sjá bréfið hans
Gríms og sáu þá að þetta vom þrjár
útgáfur.
Þá kölluðu þeir mig inn aftur og
þetta tók allt langan tíma. Við vomm
hræddastir um að missa af fluginu en
bílstjórinn var að reyna að segja þeim
að við ætturn pantað flug og að lokum
fengum við að fara yfir landamærin
en um fimm hundmð metra svæði,
einskismannsland, skilur að rúss-
nesku og norsku landamærin. Norsku
landamæraverðimir hristu hausinn
þegar við komum yfir en það virtist
fátt koma þeim á óvart.“
Sigurbjöm segist hafa haldið að
Rússland væri opnara og lýðræðis-
legra en komið hafi á daginn.
„Múrmansk er mikið hemaðarsvæði
og við gemm okkur ekki grein fyrir
rússneska kerfinu. Við emm því
dálítið grænir en þetta er alvara þegar
á hólminn er komið. Við gerðum
okkur kannski betur grein fyrir því
þegar við vomm lausir úr prísundinni
og sátum og ræddum þessi mál í
Kaupmannahöfn," sagði Sigurbjöm
að lokum.
gudbjörg @ eyjafrettir. is
Höllin með böll til
eitt eða fjögur ?
Málefni Hallarinnar voru á dag-
skrá bæjarstjórnar á fimmtudag-
inn og sú ákvörðun Heilbrigðis-
eftirlits Suðurlands um að beita
eigendur Hallarinnar þvingunar-
aðgerðum vegna vanefnda á úr-
bótum vegna hávaðamengunar.
Fulltrúar Sjálfstæðisflokksins komu
með afgreiðslutillögu á fundinum þar
sem þeim eindregnu tilmælum er
beint til heilbrigðisnefndarinnar að
frestað verði tímabundið ráðstöfunum
sem miða að því að takmarka starf-
semi Hallarinnar.
„Jafnframt skorar bæjarstjóm á
forráðamenn Karató ehf. -Hallarinnar-
að flýta fyrirhuguðum framkvæmdum
sem miða að því að draga úr meintri
hljóðmengun vegna starfsemi fyrir-
tækisins. Ný og breytt framkvæmda-
áætlun fyrirtækisins verði lögð fyrir
heilbrigðisnefnd Suðurlands í beinu
framhaldi af heimsókn framkvæmda-
stjóra Heilbrigðiseftirlitsins til Eyja og
miði hún að því að nauðsynlegum
verkþáttum vegna endurbóta á hús-
næðinu verði lokið á fyrrihluta þessa
árs.“
Guðrún Erlingsdóttir (V) bað um
fundarhlé og bókaði svo að þar sem
það liggi fyrir að framkvæmdastjóri
Heilbrigðiseftirlits Suðurlands er
væntanlegur innan nokkurra daga
samþykki þau þessa tillögu að því
gefou að sjónarmið beggja aðila verði
virt á meðan á framkvæmdum
stendur. Vildu fulltrúar V-listans að
bæjarstjóra verði falið að vera milli-
göngumaður í því máli. Af-
greiðslutillagan var svo samþykkt
með sex atkvæðum.
Andrés Sigmundsson (B) sat hjá
við afgreiðslu málsins.
Taflélagið á
hrakhólum með
starfsemi sína
Húsnæöismál Taflfélags Vest-
mannaeyja voru til umræðu í
bæjarráði á mánudag og var tekið
fyrir bréf frá Magnúsi Matthíassyni
ritara félagsins.
Þar er saga félagsins rakin í stuttu
máli og talað um að félagið hafi áður
lent í vandræðum með húsnæði sitt.
Síðustu ár hefur félagið haft aðstöðu í
Félagsheimilinu en vegna breytinga á
aðstöðu Leikfélags Vestmannaeyja
varð Taflfélagið að víkja þaðan. Segir
í bréfi Magnúsar að í gegnum tíðina
hafi bæjaryfirvöld oft verið Taflfé-
laginu innan handar við öflun hús-
næðis en nú sé staðan hins vegar sú að
félagið sé á hrakhólum.
Þó hafa bæjaryfirvöld hlaupið undir
bagga með félaginu, lánað þeim íbúð
í Ashamrinum undir búnað félagsins
og gert félaginu kleift að vera í
Alþýðuhúsinu einu sinni í viku með
bama- og unglingaæfingar.
„Til að félag eins og Taflfélag
Vestmannaeyja, sem hefur metnað
fyrir hönd sinna félagsmanna, fái
þrifist er nauðsyn á að fá varanlegt
húsnæði, þar sem öll starfsemi fer
fram,“ segir einnig í bréfinu og bent á
að félagið eigi tvö lið í Islandsmóti
taflfélaga, í annarri og íjórðu deild.
Félagið hefur nú augastað á
húsnæði að Skólavegi 1, þar sem áður
var Skúlason ehf.
Vill Jónsmessugleð
ina úr Skvísusundi
Þó enn sé talsvert langt í Jóns-
messuna er Þorkell Húnbogason
rckstrarstjóri Heimis, gisiheimilis
með áhyggjur af því hvar Jóns-
mcssuglcðin verður haldin.
Síðustu tvö ár hefur gleðin farið
fram í hinu svokallaða Skvísusundi en
áður hafði hún farið fram í Herjólfs-
dal. Þorkell vill að Jónsmessugleðinni
verði valinn annar staður en Norður-
sund, þ.e. Skvísusund. Ástæðan er að
vikuna tyrir og vikuna eftir Jónsmessu
er gistiheimilið Heimir fullbókað fyrir
hópa ellilífeyrisjxga. Ennfremur segir
í bréfi Þorkels til bæjarráðs, sem var
tekið fyrir á mánudag, að reynsla
undanfarinna ára hafi kennt þeim að
háreysti mikil hefur fylgt þessum
skemmtunum sem valdið hefur ónæði
og svefnröskun hjá gestum gistiheim-
ilisins. Bæjarráð fól bæjarstjóra að
ræða við bréfritara og hátíðarhaldara
um málið.
Meira vantar í
fiskréttaverksmiðjuna
Fyrir bæjarráði á mánudag lá
fyrir bréf frá Þróunarfélagi Vest-
mannacyja þar sem óskað er eftir
að bæjarráð samþykki kaup upp
á eina milljón króna á tækjum úr
þrotabúi Hafnar hf. á Sclfossi.
Um er að ræða m.a. svokallaðan
„mixer grander" sem er tæki sem
vantar nauðsynlega til að gera
vinnslu fiskréttaverksmiðjunar til-
búna. Áður hafði Þróunarfélagið
fengið tilboð í svoleiðis tæki upp á
tæpar 900 þúsundir eitt og sér en í
þessu tilboði fylgir ýmislegt meira
með, s.s. stálvaskur, þrjár vogir,
hillurekkar í frysta, þijú frálagsborð,
fisk eða kjötborgarapressa, loft-
pressa, hillurekkar á hjólum,
vinnsluborð og einn rafmagnslyftari.
Bæjarráð frestaði erindinu.