Fréttir - Eyjafréttir - 19.06.2008, Blaðsíða 14

14
Fréttir / Fimmtudagur 19.júní2008
MEGAS á Klambratúni. Vafalaust reikar hugurinn til æskustöðvanna í næsta nágrenni - Norðurmýri í austurbæ Reykjavíkur. Myndir Sjöfn Ólafsdóttir.
Eyjamenn mega búast við
hinu besta
-segir Megas sem kemur fram á tónleikum í Vestmannaeyjum ásamt hljómsveit
sinni Senuþjófunum í Höllinni 3. júlí nk. - Eftir Skapta Örn Ólafsson
Á dögunum átti blaðamaður
stefnumót við Magnús Þór Jónsson
- Megas - í Norræna húsinu í
Reykjavík. Tilefnið var koma Meg-
asar og Senuþjófanna til Vest-
mannaeyja, en þeir leika á tón-
leikum við upphaf Goslokahátíðar í
Eyjum fimmtudaginn 3. júlí nk.
Óhætt er að segja að hingaðkoma
meistarans sé hvalreki á fjörur tón-
listaráhugamanna í Vestmanna-
eyjum. Margt bar á góma í spjallinu
eins og Ása í Bæ, Tyrkjaránið og
steinbítinn góða á Náttúrugripa-
safninu. Eitt var þó Ijóst - mikil
aðdáun Megasar á Vestmanna-
eyjum.
Ási í Bæ var ekta - enda
trúr sjálfum sér
„Það er alltaf gaman að koma til
þrælanýlendunnar Vestmannaeyja,"
segir Megas kankvís, aðspurður um
hvernig það leggist í hann að koma
til Vestmannaeyja. „Eg hef nú
nokkrum sinnum komið til Eyja, en
mér var fyrst ógnað með því að
Eyjamenn tæku meginlandsmenn
eins og mig ekki gilda. En mín
upplifun var allt önnur og það voru
virkilega góðar móttökur sem ég
fékk. Fyrst fór ég til að spila sóló
og síðar með bandi og ég minnist
veru minnar í Eyjum með góðum
hug. Ég upplifði ekki þessa skömm
Eyjamanna á meginlandsbúum,"
segir hann.
Er þetta kannski hálfgerð þjóðsaga
með skömmina?
„Nei, veistu ég held ekki. Ási í
Bæ var að ég held svolítið afskrif-
aður þar sem hann var of mikið á
meginlandinu á sínum tíma. Vest-
mannaeyjar eru mjög sérstakur
staður og mér þykir vænt um þær,“
segir Megas sem man ekki hvenær
hann kom fyrst til Eyja. „Ég man
að ég kom árið 1985 til að leika á
tónleikum en síðan man ég engin
ártöl, en ég veit að ég kom ekki
fyrir gos og ekki heldur í kjölfar
þess,“ segir hann.
Megas segir að Eyjamenn megi
búast við því besta er Senuþjófarnir
og hann koma til Eyja til tónleika-
halds 3. júlí nk. „Tónleikagestir
munu geta gætt sér á mínum tón-
smíðum, nýjum og gömlum, ásamt
gömlum og góðum dægurlögum af
nýju plötunni okkar. Þeir mega líka
búast við aðdáun okkar á Vest-
mannaeyjum, enda allt þar með
glæsilegasta móti,“ segir Megas
sem er Náttúrugripasafnið í Eyjum
hugleikið. „Mér finnst fiskasafnið í
Eyjum t.d. alveg dýrlegt og þá sér-
staklega steinbíturinn sem svamlar
þar um í fiskabúrinu sínu og sleikir
út um þegar hann sér góðan gest
sem gott er að éta.“
Hvaða með Eyjalögin, hefur þú
stúderað þau eitthvað?
„Ég þekki mikið af Eyjalögunum.
Ási í Bæ var náttúrulega alveg sér-
stakur karakter. Gylfi Ægisson nær
nú ekki í sömu hæðir hjá mér eins
og Ási og Gísli Helgason er síðan
náttúrulega of mikill meginlands-
maður til að geta talist orginal
Eyjamaður sem Oddgeir Kristjáns-
son og Ási í Bæ voru sannarlega.Ég
spilaði nú aldrei með Ása en lenti
hins vegar oft á fylleríum með
honum, Didda Morthens og fleiri
góðum. Ég man að það var helvíti
skemmtilegt. Sögurnar runnu út úr
Ása, svo miklar og margvíslegar að
maður setti engar á minnið nema að
þetta var alger dýrð og dásemd.
Mómentið var í algleymi," segir
Megas og bætir við að Ási í Bæ
hafi verið alveg ekta, enda trúr sjál-
fum sér.
Leggst vel í mig að
koma út í Eyjar
Megas er vel að sér í sögunni og
þekkir vel til er 300 sjóræningar frá
Algeirsborg réðust til atlögu í Vest-
mannaeyjum þann 16. júlí árið
1627. „Ég hef nú farið um í Vest-
mannaeyjum og mér verið sýndar
sögustöðvar, þar sem Tyrkirnir
komu að og þangað sem Eyja-
skeggjar flúðu. Eyjamenn hafa
aldrei áttað sig á því að það eru
meginlandsmenn sem bera ábyrgð á
því að þetta kom fyrir þá. Ég er á
því að hið vonda karma í Spán-
verjavígunum hafi bitnaði á Eyja-
mönnum. Það hlaut náttúrulega
eitthvað að gerast til að loka þeim
reikningi og það voru Eyjamenn
sem þurftu að bera syndir allra
meginlandsbúa," segir hann.
„Það leggst mjög vel í mig að
koma út í Eyjar, mér finnst svo gott
að koma til útlanda sjáðu til,“ segir
Megas kankvís spurður um kom-
andi tónleikareisu til Vestmanna-
eyja. „Ég hef eitthvað stúderað af
Eyjalögunum og flutt nokkur af
þessum klassísku lögum á tón-
leikum eins og Ég veit þú kemur
þeirra Oddgeirs og Ása í Bæ. Ég
hef hins vegar ekki stúderað lögin
hans Ása í Bæ nægjanlega mikið en
þau eru al veg þess virði að fara í
gegnum. Ég held t.d. mikið upp á
Undrahattinn og hefði gaman að
því að stúdera karlinn aðeins
meira,“ segir Megas sem segist eiga
von á því að fá í hendur kvæði eftir
Hallgrím Pétursson er hann kemur
út í Eyjar í byrjun júlí. „Það er
reyndar ekki staðfest að kvæðið sé
eftir Hallgrím Pétursson en allar
líkur benda til þess að svo sé.“
Allt góðir ávextir - bara
hver með sínu bragði
Upphafið að samstarfi Megasar og
Senuþjófanna má rekja til þess er
Megas lék á tónleikum í Keflavík
og strákamir í hinni íslenski reggí-
hljómsveit, Hjálmum, komu til að
hlýða á meistarann. „Síðar bað einn
meðlima Hjálmanna, Kiddi,
Guðmundur Kristinn Jónsson, mig
um að syngja inn á lagið Sögur úr
sveitinni sem kom út á plötu sem
helguð var lögum eftir mig. Mér
leist svona ákaflega vel á Kidda og
strákana að úr varð að við hófum
samstarf. Þetta var á þeim tíma er
Hjálmamir voru að líða undir lok
og ágætur vinur minn, Stefán
Ingólfsson, kom okkur saman,“
segir hann, en Senuþjófamir em
skipaðir fjómm meðlimum Hjálma
ásamt Guðmundi Péturssyni gítar-
leikara. I fyrrasumar og síðastliðið
haust bar samstarfið ríkulegan
ávöxt er plötumar Hold er mold og
„Ég spilaði nú aldrei með Ása en lenti hins vegar oft á fylleríum með honum,
Didda Morthens og fleiri góðum. Ég man að það var helvíti skemmtilegt.
Sögurnar runnu út úr Ása, svo miklar og margvíslegar að maður setti engar á
minnið nema að þetta var alger dýrð og dásemd. Mómentið var í algleymi.“