Fréttir - Eyjafréttir - 24.07.2008, Blaðsíða 15

Frcttir / Fimmtudagur 24. júlí 2008
15
vel fyrir fjárhagslega en aðrir
stukku út í strauminn og fljóta nú
stjómlaust með og eiga sér þá einu
von að stjómvöldum takist að ná
tökum á ástandinu.
Á meðan þetta gekk yfir höfuð-
borgarsvæðið og nálæga hreppa
héldum við áfram að vera fátækir.
Þama sannast kannski að; best er
sígandi lukka sem ætti að koma
okkur til góða þegar ungt fólk fer
að huga að búsetu.
Nú má enginn skilja orð mín svo
að ég vilji höfuðborgarbúum illt,
síður en svo enda á ég þrjú böm
sem hafa valið að setjast þar að en
þetta er hinn kaldi veruleiki sem
blasir við þeim og öðmm höfuð-
borgarbúum.
Sátum eftir í þenslunni
Landsbyggðin sat eftir í þenslunni
og við höfðum ekki um annað að
velja en að bíta á jaxlinn. En við
verðum að halda vöku okkar
þannig að við þurfum ekki að borga
brúsann í því endalausa ijárfest-
ingaæði sem blasir við okkur í
hvert skipti sem við bregðum okkur
í kaupstað. Hún lýsir sér m.a. í að
búið er að byggja 4000 til 6000
íbúðir umfram eftirspum og þeir
skipta þúsundum fermetrarnir í
verslunar- og þjónustuhúsnæði sem
ekki seljast. Auðvitað munum við
borga fyrir þetta í hærri vöxtum og
lakari kjörum en látum ekki stjóm-
málamennina velta þessu yfir á
okkur í meiri mæli en sem því
nemur. En meira um það síðar.
Ferðatími úr átján
dögum í sex
Það er fleira en ódýrt húsnæði sem
fólk mun taka með í dæmið þegar
búseta er ákveðin. Þar skipta sam-
göngur miklu máli, möguieikar til
menntunar, og orðspor skólanna,
íþrótta- og tómstundastarf og svo
heilsugæsla.
Það þarf ekki að tíunda fyrir fólki
þá byltingu sem verður í samgöng-
um Vestmannaeyja með tilkomu
Landeyjahafnar sem á að vera
tilbúin sumarið 2010, gangi allt að
óskum. Þá mun ferðatími meðal-
fjölskyldunnar fara úr 18 vinnu-
dögum ári niður í sex daga. Það
setja örugglega margir spumingar-
merki við þessa fullyrðingu mína
en þetta er einfalt reikningsdæmi.
f dag má gera ráð fyrir að yfir
95% sambýlisfólks séu útivinnandi.
Fari fjölskyldan upp á land með
morgunferð Herjólfs tekur það
samtals einn vinnudag fyrir þau að
koma sér til Reykjavíkur. Það er
ekki ofsögum sagt að það tekur
heilan dag að koma sér til Eyja og
þegar um tvö er að ræða verða
vinnudagamir tveir. Það fara því
samtals þrír vinnudagar í Reykja-
víkurferðina.
Ef við gefum okkur að meðal-
fjölskylda í Vestmanneyjum fari sex
sinnum upp á land á ári em þetta
18 vinnudagar sem fara í það að
sækja höfuðborgina heim á ári.
Með tilkomu Landeyjahafnar má
með sömu reiknikúnstum segja að
það fari heill vinnudagur fyrir íjöl-
skyldu í að fara fram og til baka
því ferðin til Reykjavíkur tekur tvo
og hálfan klukkutíma. Þeir verða
því samtals sex vinnudagamir og er
munurinn tólf vinnudagar sem er
eitthvað sem ungt fólk í dag sættir
sig ekki við.
Væntingar með bættum
samgöngum
Þetta er að sannast því talsvert er
um að ungt Eyjafólk sé að koma
heim að loknu námi. Kemur þetta
m.a. fram í aukinni ásókn í lóðir
undir ibúðir. Gunnlaugur Grettis-
son, formaður bygginga- og skipu-
lagsráðs, segir í ágætu viðtali við
Fréttir fyrr á árinu að þama séum
við að njóta væntinga fólks með
bættum samgöngum. Þama held ég
að Gunnlaugur hitti naglann á
höfuðið.
Auk þess verða Vestmannaeyjar
hluti af stærri markaði og atvinnu-
svæði sem opnar ótal möguleika.
Er það trú mín að fyrirtæki sem
GOTT FRAMTAK Framtak Skapta Arnar Ólafssonar að fá meistara Megas og Senuþjófana til Eyja í
upphafi goslokahelgar ber að þakka. Gestir voru milli 500 og 600 og var ekki annað að sjá og heyra en að
meistari Megas skemmti sér jafn vel og gestirnir.
hafa staðið sig á þröngum markaði
hér heima og em án allrar yftr-
byggingar eigi eftir að nýta þá
möguleika sem opnast þegar Suður-
land með sína 20.000 íbúa verður
við túnfótinn.
Skólarnir skipta líka máli
Ef litið er á skólana þá var á síðasta
ári tekinn í notkun nýr leikskóli,
Sóli, þar sem er pláss fyrir hundrað
böm. Það er stærsta, og í raun eina
framfaraskrefið, sem stigið hefur
verið í leikskólamálum í Eyjum
síðan um gos. Skóli er að sjálf-
sögðu meira en hús en gera verður
ráð fyrir að nýtt húsnæði skili sér í
betra skólastarfi.
Eftir nokkur stormasöm ár virðist
ró vera að færast yfir Grunnskólann
og sameining Bamaskólans og
Hamarsskóla í Gmnnskóla Vest-
mannaeyja virðist hafa gengið upp.
Það er staðreynd að undanfarin ár
hafa grunnskólamir í Eyjum ekki
skilað viðunandi árangri, verið
undir meðaltali í samræmdum próf-
um. Eitthvað náði GV að rétta úr
kútnum á síðasta skólaári en betur
má ef duga skal og engin ástæða til
annars en að Gmnnskóli Vest-
mannaeyja sé í fremstu röð. Það
gerir Vestmannaeyjar fýsilegri til
búsetu.
Framhaldsskólinn í Vestmannaeyj-
um er ein af lykilstofnunum sam-
félagsins því það er mikilvægt
fyrir ungt fólk að geta sótt fram-
haldsskóla í heimabyggð.
Samkeppni um nemendur eykst
með fjölgun framhaldsskóla og
ekkert við því að segja að krakkar
héðan sæki í aðra framhaldsskóla.
Á móti væri æskilegt að hingað
kæmu nemendur til náms og það í
einhveijum mæli. Það er viðleitni í
þá átt því krakkar úr Hvolsskóla
stíga sín fyrstu skref í framhalds-
námi við FIV.
Jákvætt skref var stigið á síðasta
ári þegar skipstjórnarnám hófst við
skólann eftir nokkurra ára hlé. Eru
Vestmannaeyjar eini staðurinn utan
Reykjavíkur jtar sem skipstjómar-
nám er í boði. Þarna er lag sem
þarf að nýta og stefnan á að vera,
allt skipstjórnamám til Vestmanna-
eyja. Og örugglega eru fleiri tæki-
færi tengd Framhaldsskólanum.
Ekki má gleyma Visku sem gerir
fólki hér kleift að stunda nám á há-
skólastigi í íjarnámi og í vor út-
skrifuðust milli tíu og 20 manns
með háskólapróf eftir að hafa
stundað fjamám í gegnum Visku.
Lætur nærri að í dag séu um 70
manns í Eyjum í háskólanámi.
Eitthvað sem hefði verið óhugsandi
fyrir nokkmm ámm.
Mörg stór skref á gos-
lokahelgi
Flest sem hér hefur verið talið upp
á undan lendir plúsmegin og ætti að
koma Vestmannaeyjum til góða
þegar þær em bomar saman við
önnur sambærileg sveitarfélög. En
ég er ekki viss um að margir geri
sér grein fyrir hvað mörg fram-
faraskref voru stigin um gosloka-
helgina. Það er stundum sagt að
ekki séu alltaf jólin en það vom svo
sannarlega jól í Vestmannaeyjum
þessa helgi. Það var ekki bara að
fólki stóð til boða ijögurra daga
skemmtun með tónleikum, töluðu
orði, sýningum og söng og gleði í
Skvísusundi.
Þessa helgi kom ný vatnsleiðsla til
Eyja sem á að geta flutt meira vatn
en þær tvær gömlu til samans. Um
leið var þess minnst að 40 ár em
síðan vatn var fyrst leitt hingað af
fastalandinu. Er fólki bent á sýn-
ingu á Skansinum og dæluhúsinu
sem Hitaveita Suðumesja hefur
komið upp. Sýnir hún á skemmti-
legan hátt breytinguna frá því að
vatni var safnað í brunna af þökum
húsa með tilheyrandi skít og drullu
til þess að Vestmannaeyingum stóð
til boða ferskt vatn sem er með því
besta sem þekkist.
Þá var vígð vatnsátöppunarverk-
smiðja sem hefði verið óhugsandi
fyrir fjórum áratugum og þar njóta
Vestmannaeyja þess að liggja vel
við siglingum, ekki síst til Evrópu.
Nýsköpunarmiðstöð Islands
opnaði útibú í góðu húsnæði í
Vestmannaeyjum þar sem Frosti
Gíslason fer með stjómina. Við það
tækifæri var undirritaður samningur
við umhverfisráðuneytið um tvö
verkefni sem unnin verða hér.
Þekkingarsetur Vestmannaeyja var
stofnað á síðasta ári og hefur það
þegar fengið nokkurt fjármagn til
starfseminnar. Þar er rennt blint í
sjóinn en miðað við sambærilegar
stofnanir ættu tugir starfa að verða
til við Þekkingarsetrið á næstu
misserum og árum. Skiptir mestu
að finna því veglegt húsnæði því
góð vinnuaðstaða dregur frekar til
sín hæft fólk. Og þó menn líti á
þetta sem jákvætt vandamál má það
ekki verða eilífðarmál.
Loks skal nefna Surtsey sem
UNESCO setti á Heimsminjaskrá.
Þar er tækifæri sem er sennilega
svo miklu stærra en við gerum
okkur grein fyrir. Það er okkar að
nýta það en til þess þarf frum-
kvæðið að koma héðan, annars
munu aðrir grípa gæsina og við
sitja eftir með sárt ennið.
Höllin skiptir miklu máli
Ein þarfasta framkvæmd í Vest-
mannaeyjum síðustu árin er bygg-
ing Hallarinnar sem er einn veg-
legasti skemmtistaður á lands-
byggðinni. Saga hennar hefur verið
þyrnum stráð en verður ekki rakin
hér. En Höllin sannaði mikilvægt
hlutverk sitt þessa helgi því frá
fimmtudegi til sunnudagskvölds
mættu a.m.k. 2000 manns á
skemmtanir sem þar voru í boði.
Hófst þetta á frábærum tónleikum
Megasar og einnar bestu hljóm-
sveitar sem hingað hefur komið,
Senuþjófanna, sem voru nærri því
að stela senunni af karlinum. Þarna
varð til í hugum margra ógleyman-
lega stund, ein af mörgum sem
orðið hefur til í Höllinni.
Þetta var framtak Skapta Amar
Ólafssonar sem ber að þakka.
Gestir voru milli 500 og 600 og var
ekki annað að sjá og heyra en að
meistari Megas skemmti sér jafn
vel og gestirnir.
Á föstudagskvöldið var slegið upp
Eyjatónleikum í Höllinni og vom
gestir ekki færri en 700 og stemmn-
ingin stórkostleg. Á sunnudeginum
mættu milli 200 og 300 manns á
goslokaslitin í Höllinni og um
kvöldið vom hátt í 400 manns á
tónleikum Eyfa og Stebba Hilmars.
Nú fær Höllin loks að
sinna hlutverki sínu
Þetta sýnir okkur hvað Höllin
skiptir þetta samfélag miklu máli.
Vandinn við Höllina hefur verið
staðsetningin og það að hún heldur
ekki hljóði. Nú hafa eigendurnir,
Glitnir og Sparisjóðurinn, ákveðið
að fara í framkvæmdir til að húsið
uppfylli skilyrði um hljóðein-
angmn. Á framkvæmdum að vera
lokið 1. september og þá eiga
Eyjamenn og gestir að geta fengið
sér snúning án þess að valda ná-
grönnum Hallarinnar rúmruski.
Með þessu er stigið ótrúlega stórt
skref fram á við í menningar- og
skemmtanalífi Eyjanna og orku-
boltinn Björgvin Rúnarsson,
forstöðumaður Hallarinnar, lofar
fjölbreyttri dagskrá í haust og vetur.
Nýja fólkið í bæjarstjórn
Ný bæjarstjórn með ungu fólki tók
við fyrir tveimur ámm og hefur
margt breyst til hins betra á þeim
tíma. Ekki síst staða bæjarsjóðs
sem fór úr því að vera í gjörgæslu
félagsmálaráðuneytisins í að verða
einn öflugasti sveitarsjóður landsins
með sölu hlutabréfa í Hitaveitu
Suðurnesja upp á 3,6 milljarða.
Á margan hátt hefur þessari
bæjarstjórn, undir vaskri forystu
Elliða Vignissonar, tekist að snúa
vöm í sókn og ímynd Vestmanna-
eyja sem er orðin mun jákvæðari.
Páll Scheving, oddviti minnihlut-
ans, virðist hafa tekið þann pól í
hæðina að vinna málin innan frá
sem virðist vera að skila árangri.
Eflaust sakna einhverjir pólitískra
átaka í bæjarstjóm en hverju skilaði
það? Spuming sem vert er að
spyrja en það vekur lfka aðrar
spumingar:
Hvar er menningarhúsið?
Hvar er knattspyrnuhúsið?
Hvað líður endurbótum á útisvæði
við sundlaugina sem átti að vera
tilbúið I. júní sl?
Hvað með mengunarvarnir við
Sorpeyðingarstöðina?
Hvaða framtíðarsýn hefur
bæjarstjóm í fráveitumálum?
Hvaða reglur gilda um manna-
ráðningar hjá bænum?
Af hverju liggur svo mikið á að
selja Vélasalinn sem hefur verið
vettvangur margra viðburða á lista-
sviðinu?
Þetta em spumingar sem ekki
bara við sem búum í Eyjum viljum
fá svör við, heldur líka þeir sem em
að skoða Vestmannaeyjar sem
hugsanlegan stað til búsetu. Það
verður að fá rétt skilaboð um að hér
fái allir að njóta sín, óháð pólitík
og ímyndaðri vöm gegn hags-
munum sem skaða okkur öll þegar
upp er staðið.
Ómar Garðarsson, ritstjóri.