Reykvíkingur - 23.05.1952, Blaðsíða 12

Awríkubrí^ til ktienfílkAinA
Og nú langar mig að fara nokkrum orð-
um um útvarpið, sem hér er enn í full-
um gangi, þrátt fyrir útbreiðslu sjónvarps-
ins.
Það byrjar í flestum borgum kl. 6 á
morgnana, sem er venjulegur fótaferða-
tími hér. Að vísu er harðbannað í öll-
um leiguíbúðum að opna útvarp fyrir kl.
8, og kl. 11 á kvöldin verður að skrúfa
fyrir, en það er nú þessu máli óviðkomandi,
og útvarpið byrjar kl. 6, hvað sem tautar.
Flestar stöðvar byrja með „hillbilly“-
músik, sem eftir mínum músiksmekk er á
borð við að vakna við vondan draum. Ein
og ein stöð byrjar með messu og sálma-
söng, og þótt ég vilji síðust manna lasta
guðs orð, finnst mér óneitanlega ýms önn-
ur músik betur til þess fallin fyrir húsmóð-
urina að taka undir við stússið í eldhús-
inu, eða fyrir húsbóndann við raksturinn
á baðinu.
SvO þegar prestarnir og hillbillyarnir
eru búnir að flytja sinn boðskap, koma
fréttirnar um Kóreustríðið og fimmtugu
kerlinguna (ömmu í þokkabót), sem ætlar
ríðandi frá Norfolk í Virginíu til Washington
með bréf til Trumans, sem hann á að sjá
um að verði lesið í útvarp til þjóðanna hin-
um megin járntjaldsins. Þetta óvenjulega
farartæki, hesturinn, á að sýna Stalín fram
á að eldra fólk í Ameríku sé engin lömb
að leika sér við. — Svo er líka fréttin
um manninn, sem ætlaði að henda sér niður
af kirkjuturninum og var búinn að kveðja
prestinn með loforði (eða hótun) um að
þeir mundu hittast fyrir hinum megin. Ekk-
ert varð þó af þessari dramatísku brottför í
annan heim, í það skiptið, þvi að maður-
inn sem býr á þriðju hæð í húsinu beint
á móti kirkjunni opnaði gluggann og réðst
á tilvonandi sjálfsmorðingjann með skömm-
um og svívirðingum, með þeim afleið-
ingum að sá síðarnefndi frestaði förinni
til að koma niður og berja heilann útúr
haus þess fyrrnefnda.
ETTA og ýmislegt annað er maður svo
að frétta af og til allan daginn á milli að-
aldagskrárliðanna — Kl. 10 er byrjað að
útvarpa ýmsum peningaprógrömum þar
sem fólki er gefinn kostur á að vinna
fjörutíu til fleiri þúsund dollara með því
að svara nokkrum spurningum, og eru allir,
sem teknir eru upp, leystir út með gjöf-
um (hvort sem þeir gata eða brilléra), allt
frá- tannkremi og svitameðali upp í súpu-
dósakassa.
Einna merkast af þessum prógrömum
er „Strike it rich“. Allir keppendur á því
prógrami eiga það sameiginlegt, að þeir
hafa ekki átt sjö dagana sæla, og upplýsist
mörg sorgarsagan milli spurninga. Þeir sem
standa sig vel og svara rétt öllum spurn-
ingum, geta unnið 500 dollara, og fáir fara
aftur jafnsnauðir og þeir komu, þótt þeim
verði á að segja að Níl renni í gegnum
Róm eða snargati á nafni generálsins síns
í Kóreu. Þessu prógrami er nefnilega
þannig háttað, að bak við það er sjóður
mikill sem ýmsir góðir menn hafa gefið
i og heitir sá Hjartasjóður. Það kemur því
oft fyrir, þegar blásnauður tossinn, vonsvik-
inn og sneyptur, býst til að ganga til sætis
síns, eða í sjóinn, eftir því hvað ástandið
er alvarlegt, að síminn hringir, og kallar
þá þulurinn hástöfum: Hjartalína! Hjarta-
lína! Stopp! Stopp! Svo standa allir á önd-
inni meðan hann tilkynnir, að Hjartasjóð-
urinn, eða einhver góður einstaklingur eða
félag, ætli að hjálpa þessum bágstadda
manni, og síðan klappa og flauta allir á-
heyrendur í útvarpssal í tilefni af því að
nú er einni áhyggjunni minna í heiminum.
Þetta er ágætis prógram, og mættum við
gjarnan hafa eitthvað ámóta í útvarp
Reykjavík, þótt ég efist reyndar um að
bágstaddir íslendingar hafi kjark í sér til
að útvarpa raunum sínum og áhyggjum til
allrar þjóðarinnar.
N
11U hleyp ég yfir öll hjartalausu peninga-
prógrömin, og gerist ekkert markvert frá
hádegi til kl. 2. Þá byrja 15 mín. fram-
haldsprógröm, svokallaðar sápuóperur, og
halda þær stanslaust áfram til kl. 4. Um
skeður aldrei neitt, því þegar 15 mínút-
urnar eru að renna út og svolítið líf að
færast í tuskurnar, kemur auglýsing um
bjór, megrunarmeðal eða plastikdúk með
mynd af síðustu kvöldmáltíðinni, eftir því
hvaða fyrirtæki borgar útvarpinu og leik-
urunum fyrir ruglið. Síðan kemur áminning
um að hlusta nú ábyggilega á morgun, því
að þá á að gera út um framtið Evelyn
Winters sem elskar fjárhaldsmanninn sinn,
en hann er 20 árum eldri en hún og grunar
ekki að ást sín á Evelyn sé endurgoldin.
Eða þá framtíð ekkjunnar Brown, sem á
tvö börn og kærasta og í stríði við móð-
urást og hennar skyldur annarsvegar en
skyldur við unnustann hinsvegar. En þótt
ég hafi, einmitt nú í morgun, hlustað í heilt
ár, eru þær Evelyn og ekkjan Brown enn í
sama bobba og þær voru fyrir ári, og efast
ég um að úr rætist á morgun.
EGAR þessum prógrömum er lokið,
koma krakkaprógrömin, og eru þar skel-
eggastir Hopalong Cassidy, Villti Bill Hic-
kock og Tarzan, og las ég einhversstaðar, að
á þessum prógrömum væru árlega drepnir
15—20 þús. manns, og þótti óþarflega há tala
til að stytta börnum stundir. En þótt dánar-
talan i þessum prógrömum sé há, er hún
þó sök sér og barnaleikur hjá þeim ósköpum
sem eiga sér stað eftir kl. 8, þegar börnin
eru komin í rúmið. Hopalong, Villti Bill og
Tarzan mega eiga það, að þeir drepa aldrei
neinn nema sá hinn sami hafi til þess unnið,
en það er meira en hægt er að segja um
morðingja þá sem taka til starfa eftir kl. 8,
fullorðna fólkinu til gamans. Þessir band-
ittar myrða á hryllilegan hátt hver annan,
sem er ágætt, en þó aðallega saklaust fólk,
konur og börn og gamalmenni og stundum
heilar fjölskyldur, sem er afleitt.
S ÍÐAN er klukkan orðin 10, og búið að
hræða mig og marga aðra svo mjög, að við
harðlæsum öllum hurðum, slökkvum ljósin,
förum í rúmið, breiðum upp fyrir haus og
þökkum guði fyrir að hafa ekki lent í klón-
um á þessu glæpahyski, og biðjum hann
jafnframt að varðveita okkur frá slíkum
afdrifum. Svo reiknum við i huganum hvað
margir tímar séu til kl. 6, og fáum út tæpar
8 klukkustundir, sem er hreint sá minnsti
svefn sem við komumst af með, ef við eig-
um að halda heils-
unni. Útvarpið held-
ur áfram að leika
danslög til kl. 1, en
ég býð
Góða nótt.
★
MIKILVÆGASTA FRETTIN SEM VIÐ
MUNUM EFTIR ÞESSA STUNDINA
(Morgunblaðsdeild).
I’ARÍS — Juan T. Trippe forseti banda-
ríska flugfélagsins Pan American World
Airways, hefur verið sæmdur orðu frönsku
heiðursfylkingarinnar.
12
REYKVIKINGUR