Skessuhorn - 03.10.2007, Blaðsíða 22
22 MIÐVIKUDAGUR 3. OKTÓBER
Eitt sinn komst
á dag skrá að flytja
Mennta skól ann í
Reykja vík aust ur
að Skál holti til að
hefja stað inn upp úr
þeirri nið ur læg ingu
sem hann var kom-
inn í. Með al þeirra sem að hyllt ust
þessa skoð un var Pálmi Hann esson
þá ver andi rekt or skól ans. Þá orti
Bjarni Ás geirs son:
Ef í Skál holt skól inn fer
skróp og leti eyð ist.
Mest ur þroski og þrótt ur er
þar sem manni leið ist.
Það er alltaf erfitt að gera sér í
hug ar lund hverj ar hefðu orð ið af-
leið ing arn ar EF þetta eða hitt hefði
far ið ein hvern veg in öðru vísi en
raun varð á. Eins og mál hafa þró ast
er okk ur þetta vænt an lega nokk uð
fjar læg til hugs un. Þó eig um við tvo
há skóla stað setta í dreif býli og ekki
gott að segja hvort menn vildu flytja
skól ann til baka hefði hann ver ið
flutt ur aust ur á ann að borð. Svo má
líka velta fyr ir sér hvort nem end-
ur á þessu ald urs skeiði hefðu orð ið
eitt hvað stillt ari í heima vist ar skóla.
Ein hver sem not aði upp hafs staf ina
P.S. orti eft ir far andi:
Mik ill er Guð og góð ur
og guðs ríki mátt ug vörn
en ó sköp á hann þó lít il
óþæg og skrýt in börn.
Eft ir Björn Jóns son frá Hauka gili
er þessi á gæta og al þekkta vísa:
Við höf um báð ir vin ur minn
ver ið háð ir sprund um,
leit að og þráð en létt úð in
leikn um ráð ið stund um.
Það er nú svo að létt úð in hef-
ur lengi ráð ið tölu verðu um lífs-
hlaup bæði manna og kvenna og
ekki hafa all ir ver ið að fullu sátt-
ir við þá á kvörð un yf ir vald anna að
hver mað ur mætti að eins hafa eina
konu þó öðr um þyki það kannske
næsta nóg. Bjarni Sig urðss son frá
Kata dal sló á sín um tíma fram þess-
ari spurn ingu:
Hver vill sanna að hilm ir hæða
hafi bann að kon ur tvær
sem að manni gleði glæða.
- Gegni hann sem til er fær.
Hans Natans son svar aði:
Ein var meyja Adam gef in
oss það seg ir ritn ing skær.
Minn því hneig ist að því ef inn
að aðr ir megi hafa tvær.
Flest um mönn um er það sam-
eig in legt að vera hvorki al góð ir né
alslæm ir held ur slá svona úr og í sitt
á hvað. Um Jó hönnu nokkra sem
flutti á sín um tíma til Skaga strand-
ar kvað Lúð vík Kemp:
Að mér sæk ir and legt slen
um set inn af djöfl um
en ég er eins og Jóa Ben
Jesú barn á köfl um.
Og um sömu konu:
Full vel tam in frægð ar naut
fyr ir gam ans vör in.
Sein ast frama sjö tug hlaut.
Sel skaps dama kjör in.
Jó hann Ó lafs son í Mið hús um orti
á sín um tíma um synd ina, hvað sem
hann hef ur nú ver ið henni gagn-
kunn ug ur:
Oft er synd in svala lind
sem frá hrind ir trega.
Henn ar skyndi mörg er mynd
mál uð ynd is lega.
Ekki veit ég hvaða kona það var
sem Kemp hafði í huga þeg ar hann
kvað eft ir far andi en hún hef ur trú-
lega sleg ið svona úr og í:
Aldrei neit ar ást leitni,
eft ir hreyt ur for smáði,
af sér sleit hún ill menni,
öskr aði beit og vild´ekki.
Nú veit ég ekki hversu mik-
ið kvenna gull sá góði mað ur hef-
ur ver ið sem fékk þess ar við tök ur
hjá kon unni en um ein hvern á gæt-
an mann orti Eg ill Jón as son á sín-
um tíma:
Að guð mun hafa ætl að að gera úr
hon um mann,
það get ur eng um dulist sem að
skoð´ann.
Af leirn um hef ur sjálf sagt ver ið lagt
til nóg í hann
en lík lega hef ur mis tek ist að
hnoð´ann.
Grím ur Jón as son verk fræð ing-
ur var á sín um yngri árum stund-
um send ur til sum ar langr ar betr un-
ar vist ar hjá ýms um frænd um sín um
í Skaga firði. Þar á með al í Álfta-
gerði hjá þeim frægu söng mönn um
sem við þann bæ eru kennd ir. Um
þá frænd ur sína kvað hann:
Skag firð ing ar skil ég verði
skeik ul ir á lífs ins vegi,
með ó hljóð in frá Álfta gerði
í eyr un um á hverj um degi.
Til að gæta lág marks sann girni
gerði hann samt þessa brag ar bót:
Lýt ing ar mér líst að verði
lánsam ir á Drott ins vegi.
Við engla söng frá Álfta gerði
upp þeir vakna á hverj um degi.
Í Skaga firði er starf andi bland að-
ur kór sem nefn ist Rökk ur kór inn
og er eink um fræg ur fyr ir það að í
hon um er eng inn þeirra Álfta gerð-
is bræðra. Á tón leik um hjá kórn um
kvað Grím ur:
Þetta er dýr mæt sjón að sjá,
selj an leg á ok ur verði
skyldu þeir vera falln ir frá
fant arn ir í Álfta gerði.
Fyr ir margt löngu var í brú-
ar vinnu flokki ung ur mað ur sem
þótti svos em ekk ert sér stakt gáfna-
ljós en var þó drjúg ur yfir getu
sinni í hug ar reikn ingi. Vinnu fé lag-
ar hans lögðu þá fyr ir hann eft ir-
far andi spurn ingu; Ef svart ur hatt-
ur kost ar tvær krón ur, hvað kost ar
þá grár hatt ur? Pilt ur inn lagði heil-
ann í bleyti lengi dags en sagði síð-
an að þetta gæti hann ekki reikn að
því þetta væru brot. Vinnu fé lag arn-
ir svör uðu hins veg ar því til að að-
eins þyrfti að bæta gráu ofan á svart
og þar með væri svar ið feng ið. Um
þetta kvað Sveinn Hann es son:
Ó höpp in af ýmsu tagi
einatt þjaka mann kyn inu.
Kölski sprakk á Kol beins lagi,
- Krist mund ur á hatt dæm inu!
Eig in kona Pét urs Stef áns son ar
lá í flensu sem er nátt úr lega ein af
þeim hremm ing um sem að mann-
kyn inu steðja. Pétri þótti þetta
slæmt og kvað:
Ham ast pest in henni á
hold ug bein að pína.
Al gjör hörm ung er að sjá
eig in konu mína.
Eg ill Jón as son var eitt sinn spurð-
ur að því hvað karl menn mætu mest
við kon ur. Svar ið var á þessa leið:
Karl menn irn ir kvenna biðja.
Koss um hafa fáar neit að.-
En það er víst köll uð þunga miðja
þetta sem mest er eft ir leit að.
Lát um það verða loka orð in að
sinni.
Með þökk fyr ir lest ur inn.
Dag bjart ur Dag bjarts son
Hrís um, 320 Reyk holt
S 435 1489 og 849 2715
dd@simnet.is
Með ó hljóð in frá Álfta gerði - í eyr un um á hverj um degi
Brekku bæj ar skóli fær Græn fán ann
Full trú ar Land vernd ar af hentu
Brekku bæj ar skóla á Akra nesi form-
lega í gær Græn fán ann, sem veitt-
ur er fyr ir góð an ár ang ur í um-
hverf is mál um. Þeir skól ar sem fán-
ann fá eru nefnd ir skól ar á grænni
græn og fá að flagga fán an um í tvö
ár. Græn fán inn er um hverf is merki
sem nýt ur virð ing ar víða í Evr ópu
sem tákn um ár ang urs ríka fræðslu
og um hverf is stefnu í skól um. Til
að öðl ast fán ann þurfa skól ar að
vinna á kveð in verk efni sem efla vit-
und nem enda, kenn ara og ann arra
starfs manna skól ans um um hverf is-
mál. Verk efn in eru bæði til kennslu
í bekk og til að bæta dag leg an rekst-
ur skóla. Þau auka þekk ingu nem-
enda og skóla fólks og styrkja grunn
að því að tek in sé á byrg af staða og
inn leidd ar raun hæf ar að gerð ir í
um hverf is mál um skóla. Jafn framt
sýn ir reynsl an í Evr ópu að skól-
ar sem taka þátt í verk efn inu geta
spar að tals vert í rekstri.
Það var mik ið um dýrð ir við
þessa há tíð legu at höfn sem fram
fór í í þrótta húsi skól ans á morg un-
stund. Nem end ur fluttu skemmti-
at riði og kynntu af rakst ur verk-
efna sem þeir höfðu unn ið um end-
ur vinnslu, spil uðu á heima til bú-
in hljóð færi úr end ur vinn an leg-
um efn um og kynntu til sög unn ar
Skóla skrímslið sem einnig var búið
til úr af göng um. Eft ir að full trú ar
Land vernd ar höfðu af hent fán ann
steig Rann veig Bjarna dótt ir for-
mað ur um hverf is nefnd ar Akra nes-
kaup stað ar í pontu og af henti skól-
an um við ur kenn ing ar skjöld vegna
góðs ár ang urs í um hverf is mál um.
Að því loknu færði Gísli S. Ein ars-
son bæj ar stjóri skól an um jarð gerð-
ar tunnu. Arn björg Stef áns dótt-
ir skóla stjóri þakk aði kær lega fyr-
ir gjöf ina og sagði að hún mundi
nýt ast vel í um hverf is fræðsl unni.
Nem end ur munu skipt ast á um að
nýta tunn una til moltu gerð ar.
Að at höfn í sal lok inni héldu all-
ir út í skóla port þar sem fán inn var
dreg inn að húni und ir lófataki. Að
því loknu var öll um boð ið upp á
hress ingu.
kóp
Græn fán inn dreg inn að húni í skóla port inu.
Gísli bæj ar stjóri af hend ir Arn björgu skóla-
stjóra jarð gerð ar tunnu. Tveir nem end ur
halda á við ur kenn ing ar skjali og skildi frá
bæj ar fé lag inu.
Nem end ur syngja dátt með fingra brúð ur sem þeir gerðu.
Skóla skrímslið sem nem end ur gerðu úr end ur nýt an leg um af göng um.