Skessuhorn - 12.03.2008, Blaðsíða 29

29 MIÐVIKUDAGUR 12. MARS
Selma Kjart ans dótt ir frá Orms stöð um
sem á sjö tíu ára ferm ing araf mæli á
þessu ári
Fermingarbörnin vita hvað þau vilja.
Gjafakort í Ozone.
Opið til kl. 16 laugardaga.
Selma Kjart ans dótt ir á sjö tíu ára ferm ing araf mæli
Man enn þeg ar prest ur inn
laum aði tíu króna seðli í lófann
Selma Kjart ans dótt ir fædd ist í
torf bæ í Fremri Lang ey á Breiða­
firði en flutti síð an í stórt stein hús
sem fað ir henn ar byggði á sama
stað. Hún fermd ist í Dag verð ar nes­
kirkju 5. júní 1938 á hvíta sunnu dag
og á því sjö tíu ára ferm ing araf mæli
í ár.
Dag verð ar nes kirkja hef ur alla
tíð ver ið sókn ar kirkja Selmu því
eft ir að hún hóf sjálf bú skap með
manni sín um á Orms stöð um varð
Dag verð ar nes kirkja einnig henn­
ar sókn ar kirkja. Hún hef ur séð um
kirkj una síð an eða í hart nær fimm­
tíu ár. Ferm ing ar börn in árið 1938
voru þrjú, tvær stúlk ur og einn
dreng ur. Tveim ur dög um fyr­
ir ferm ingu komu börn in heim í
Dag verð ar nes. Þang að kom prest­
ur inn sem hlýddi þeim yfir kver ið,
það var lát ið duga. Þau stóð ust öll
það próf svo á hvíta sunnu dag kom
fólk ið úr Fremri Lang ey með ferm­
ing ar föt in og ann að sem þurfti og
svo var fermt.
„ Svava syst ir mín er ári eldri en
ég og hún var lát in bíða eft ir mér,
ann ars hefð um við ein ung is ver ið
fermd tvö þenn an dag. Yngsta syst­
ir okk ar var skírð um leið. Bónd inn
á Dag verð ar nesi hafði þann sið að
gauka ein hverju að sér hverju ferm­
ing ar barni sem þar fermd ist og ég
man enn þeg ar hann laum aði tíu
króna seðli í lófann á mér. Það voru
gríð ar leg ir pen ing ar þá. Á þess um
tíma voru eng ir kyrtl ar þannig að
við syst ur vor um í hvít um kjól um,
sem mamma hafði saum að, við at­
höfn ina í kirkj unni og síð an feng­
um við aðra kjóla sem við not uð­
um í veisl unni á eft ir. Minn var
dökk blár með ljós bláu brjósti. Mér
fannst hann dýrð leg ur,“ seg ir Selma
bros andi.
Eft ir at höfn ina fór fólk ið út í
Fremri Lang ey en sjálf veisl an var
hald in dag inn eft ir enda varð að
sæta sjáv ar föll um til að kom ast út í
eyju. Það fjar ar svo mik ið út að ekki
var hægt að kom ast nema á flóði.
Ein ferð í land og til baka gat því
tek ið lang an tíma ef bíða varð eft ir
flóð inu á baka leið inni. „Við Svava
feng um auð vit að allt eins, ann­
að kom ekki til greina. For eldr ar
okk ar voru í á gæt um efn um enda
svalt eng inn sem bjó í eyj un um.
Frá mömmu og pabba feng um við
pass íu sálm ana og fol ald. Fleiri gjaf­
ir feng um við eins og silf ur hring
og 60 krón ur í pen ing um sem var
mik ill fjár sjóð ur þá. Eitt af því sem
okk ur var gef ið voru und ir föt og ég
man enn pakk ann sem þau voru í.
Þetta var allt svo nýtt og öðru vísi.“
Að spurð seg ir Selma að hún hafi
aldrei fund ið fyr ir því að búa á eyju.
Lang ey hafi ver ið svo stór að sú
til finn ing hafi ekki ver ið ríkj andi.
Ekki var hægt að fara í land nema
á bát en þó var hægt að kom ast út
í Arn ey á fjöru. Selma gekk aldrei
í barna skóla. Fað ir henn ar kenndi
þeim systk in um í her bergi inn af
eld hús inu og eini skól inn sem hún
gekk í var hús mæðra skól inn á Stað­
ar felli. „Ekki hef ég sagt skil ið við
Dag verð ar nes kirkju. Ég á jörð ina
enn þótt þar sé ekki stund að ur bú­
skap ur og með an ég get mun ég
sjá um kirkj una. Einu sinni á ári er
hald in þar guðs þjón usta og á eft ir
býð ég öll um í kaffi heim að Orms­
stöð um. Það er góð ur sið ur sem ég
held með an ég get.“
bgk
Syst urn ar þrjár frá Fremri Lang ey. Ferm ing ar döm urn ar halda á ný skírðri syst ur
sinni. Til vinstri er Selma og hægra meg in er Svava.