Skessuhorn


Skessuhorn - 21.12.2010, Blaðsíða 84

Skessuhorn - 21.12.2010, Blaðsíða 84
84 ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER Í Þurra nesi búa hjón in Ó laf ur Skag fjörð Gunn ars son og Ing unn Jóna Jóns dótt ir. Hann er inn fædd­ ur Dala mað ur aft ur í ætt ir en hún er frá Seyð is firði og af sunn an verðu Snæ fells nesi og alin upp á Akra­ nesi. Und an far in ár hafa þau ver ið að byggja upp ferða þjón ustu á jörð sinni, Þurra nesi í Saur bæ, Dala­ sýslu. Starf sem in, sem hófst með út leigu að gömlu í búð ar húsi, fyr ir ríf lega tíu árum hef ur und ið upp á sig og nú eru kom in þrjú sum ar hús að auki. Ým is legt hef ur ver ið til vilj­ un um háð í þeirra lífi, byrj aði strax með fyrstu kynn um. Stað ar fell var ör laga stað ur „Það má eig in lega segja að Stað­ ar fell hafi á ýms an hátt kom ið við okk ar sögu, þótt við eig um eng ar ræt ur að rekja þang að,“ seg ir Ing­ unn Jóna í upp hafi spjalls. „Allt byrj aði þetta á því að for eld ar mín­ ir kynnt ust þar. Móð ir mín er frá Seyð is firði en fað ir minn frá Gaul í Stað ar sveit. Það var því nokk uð merki legt að þau skyldu kynn ast á Stað ar felli. Eft ir að ég hafði lok­ ið gagn fræða skóla á kvað ég einnig að fara á Stað ar fell, bara til að hvíla mig að eins áður en ég færi í frekara nám. Þar hitti ég Ólaf fyrst. Lét síð an plata mig til að vinna á Laug­ um, sum ar ið á eft ir og einnig næsta vet ur, þá voru ör lög mín ráð in. Ég fór því aldrei í skól ann en í upp hafi hafði ég stefnt á nám í hár greiðslu.“ Ó laf ur ætl aði einnig í frekara nám, þótt hann hefði ekki al veg gert upp við sig hvað það skyldi helst vera. Svo hátt aði til að afi hans og amma bjuggu á Þurra nesi en voru orð­ in full orð in svo móð ir hans tók við bú inu árið 1966. „Ég setti því all­ ar hugs an ir um frekara nám á hill­ una í bili og á kvað að vera heima til að hjálpa mömmu. For eldr ar mín ir bjuggu ekki sam an svo mér fannst það standa mér næst að leggja henni lið. Ef það hefði ekki kom ið til, þá veit ég ekki hvort ég hefði ver ið svo hepp in að hitta Ing unni.“ Á þess um tíma var það ekki sjálf gef ið að ungt fólk færi í frekara nám þótt þau Ó laf ur og Ing unn hafi bæði ætl að sér það. Þau segja einnig að kannski hafi þeirra kyn slóð skort þá hvatn­ ingu til náms sem síð ar varð. „Við hvött um öll okk ar börn til að fá sér við bót ar mennt un og það hef­ ur geng ið eft ir,“ segja þau. Börn­ in urðu fjög ur, tvær dæt ur og tveir syn ir en ann ar son ur þeirra hjóna lést í slysi þeg ar hann var tutt ugu og þriggja ára gam all. Bland að bú með mik illi vinnu Ungu hjón in taka síð an við búi í Þurra nesi. Á þeim tíma var þar, sem víða ann ars stað ar, bland að bú með kúm og kind um. Fljót lega eft ir að þau taka við fer tan kvæð ing mjólk­ ur bænda af stað. Ó laf ur seg ir að þá hafi tvennt yf ir leitt ver ið í stöð unni. „Ann að hvort stækk uðu menn kúa­ bú in sín og fengu sér mjólk ur t ank með öllu til heyr andi eða hættu með kýrn ar. Það varð ofan á hjá okk ur. Við stækk uð um fjár bú ið og keypt­ um eyði jörð ina Hvamms dal sem er hér fyr ir inn an og á land alla leið suð ur í Sæl ings dal. Við nytj uð um jörð ina tölu vert fyrstu árin, bæði fjár hús in á með an við vor um að stækka og lag færa hús in hjá okk ur og eins til hey skap ar. Ég fór á milli tvo vetr ar parta á með an við hýst­ um fé þarna, á op inni drátt ar vél til að sinna fénu. Þetta gekk svo sem en var kannski ekki mest spenn andi að staða sem hægt er að hugsa sér.“ Mik ið basl að búa á þess um árum Á þess um tíma var al mennt erfitt að stunda bú skap á land inu öllu. Sér stak lega fundu þeir sem voru að byrja mik ið fyr ir því. Þetta voru kalár með köld vor og harða vet ur svo nokk uð erfitt var að fóta sig í til ver unni, af komu lega séð. „Við höf um samt aldrei lát ið það stoppa okk ur,“ seg ir Ing unn „og alltaf fram kvæmt mik ið, ver ið í ein hverju ati. Við fór um í að rækta upp jörð­ ina, byggja fjár hús, hlöðu og véla­ geymslu á samt nýju í búð ar húsi. Á þeim tíma var hægt að taka út í kaup fé lag inu og auð vit að breytti það miklu. Hins veg ar höf um við einnig unn ið mik ið frá heim il inu, alla tíð. Eft ir á að hyggja sér mað ur að í raun vor um við í fjötr um. Við vor um aldrei laus við skuld irn ar, al veg sama hversu mik ið var unn­ ið eða lagt inn af af urð um. Marg­ ir bænd ur upp lifðu svip aða hluti á þess um tíma. Á móti kem ur að öll þessi upp bygg ing sem varð til sveita hefði lík lega ekki orð ið nema af því að kaup fé lög in voru til og gerðu bænd um kleyft að fram kvæma.“ Til vilj un réði eins og stund um áður Í Þurra nesi eru tvö í búð ar hús. Hið eldra er byggt árið 1939, þar fædd ist Ó laf ur á sín um tíma. Þar bjuggu afi hans og amma og síð­ ar hann með móð ur sinni. Hús ið var lag fært tölu vert en þeg ar móð ir hans lést árið 1989 var ekk ert frek­ ar gert og hús ið stóð autt í nokk ur ár. „Son ur okk ar elsti var með leð­ ur verk stæði á loft inu þar um tíma en ann ars var ekk ert ver ið að nota hús ið í raun,“ segja þau. Á þess um tíma var ferða þjón usta til sveita ögn far in að láta á sér kræla en hjón in í Þurra nesi höfðu alls ekk ert hugs­ að sér að fara út í þann rekst ur. Í Saur bæn um voru hjón in á Efri Brunná frum kvöðl ar í þeim efn­ um. Síð ar á kveða þau að bregða búi en ekk ert hafði geng ið að fá við­ un andi verð fyr ir jörð ina. „Á sama tíma er ver ið að hefja fram kvæmd ir við brúna yfir Gils fjörð, árið 1997. Vega gerð ina vant aði hús næði fyr ir sína menn og höfðu auð vit að sam­ band að Brunná þar sem rek in var ferða þjón usta. Hins veg ar stóð það á end um að þeg ar á að ganga frá samn ingi, fá Brunn ár hjón til boð í jörð ina og á kveða að selja en benda Vega gerð inni á að hér standi autt hús.“ Þau Ing unn og Ó laf ur brosa að þess ari minn ingu þar sem þetta vor var gíf ur lega mik ið að gera hjá þeim á öðr um víg stöðv um. „ Þetta var í upp hafi sauð burð ar og síð­ an var ver ið að und ir búa ferm ingu hér og allt á fullu eins og stund um er þeg ar mik ið stend ur til. En við á kváð um að láta slag standa. Feng­ um að stoð við að end ur bæta gamla hús ið og feng um í stað inn átján mán aða samn ing við Vega gerð ina. Þannig hófst þetta æv in týri eig in­ lega hér, með skemmti legri til vilj­ un eins og svo margt hjá okk ur.“ Eiga allt skuld laust Gamla hús ið var tek ið enn frek ar í gegn eft ir að leigu samn ing ur við Vega gerð ina rann út. Þá var sjálf­ sagt að nýta það til út leigu úr því búið var að gera því til góða. „Það var síð an árið 2008 að við vígð­ um fyrsta sum ar hús ið. Aukn ing­ in á milli ára var orð in þannig að við höfð um ekki leng ur nóg gisti­ pláss svo við réð umst í þessa fram­ kvæmd. Hægt var far ið af stað, lít­ ið sem ekk ert aug lýst en tölu vert var að gera. Í dag eru hús in orð in þrjú, síð asta hús ið kom í vor árið 2010“ seg ir Ing unn. „Hús in eru öll jafn stór, 47 fer metr ar með tveim ur svefn her bergj um og svefn lofti sem hent ar á gæt lega fyr ir börn og svo er auð vit að stór pall ur og heit ur pott­ ur, hann er næst um jafn nauð syn­ leg ur og þak yfir höf uð ið í þess um bransa. Þessi stærð af hús um virð ist einnig vera hag kvæm. Stór hús eru dýr ari í út leigu og gefa ekki endi­ lega mik ið fleiri mögu leika.“ Ó laf­ ur bæt ir við að þau hafi kannski einnig far ið sér hæg ar því ekki hafi stað ið til að stofna til neinna skulda. „Þeg ar við vor um að byggja í búð ar hús ið okk ar hér fyr ir 1974 var óða verð bólga. Við greidd um og greidd um af lán um og unn um eins og skepn ur frá bú inu. Ég var í fóð ur keyrslu, hjá kaup fé lag inu og Fóður iðj unni á samt því að starfa í hér aðs lög regl unni sem ég geri reynd ar enn og Ing unn vann einnig í burtu en vinn ur í dag hjá spari­ sjóðn um í Króks fjarð ar nesi. Okk­ ur fannst þetta ó þol andi staða og á kváð um þá að við skyld um aldrei fram kvæma fram ar án þess að eiga fyr ir því, láta efn in ráða. Þá reglu höf um við hald ið, enda eig um við allt skuld laust. Við lát um starf sem­ ina sem sagt vinna fyrst fyr ir sér áður en við tök um næsta skref. Í dag er brjál að að gera, að sumr inu, veturn ir hafa ver ið ó sköp dauf ir en þó er tíma bil ið að lengj ast í báð ar átt ir. Fólk kem ur fyrr að vor inu og er leng ur fram á haust ið.“ Þau Ing­ unn og Ó laf ur eru sam mála um að þetta hefði aldrei geng ið nema af því að börn in og tengda börn in hafi ver ið gíf ur lega dug leg við að hjálpa þeim. „Stein grím ur tengda son ur okk ar smíð aði sem dæmi alla pall­ ana og son ur inn hef ur ver ið drjúg­ ur í að leggja raf magn ið.“ Enn gripu for lög in í taumana Öll sum ar hús in í Þurra nesi eru smíð uð í Borg ar firði. Það er Ragn­ ar Sig urðs son á Kirkju bóli sem hef­ ur haft veg og vanda af því. Hús­ in voru teikn uð með til liti til þess lands lags sem þau standa í og falla skemmti lega að því. Svæð ið var skipu lagt og gert er ráð fyr ir sex hús um, svo enn er rými fyr ir þrjú til við bót ar, ef vilji og þörf verð­ ur fyr ir það. Ing unn seg ir að enn og aft ur hafi utan að kom andi at­ vik orð ið hval reki fyr ir þau. „Við erum kom in í sam starf við þýska ferða skrif stofu sem hef ur ver ið að senda hing að gesti. Það bar að með þeim hætti að ferj an Bald ur var lán­ uð til Vest manna eyja. Á með an var eng in sigl ing yfir Breiða fjörð. Þá hringdi að ili frá þýskri ferða skrif­ stofu í mig í spari sjóð inn til að spyrja hvort hægt væri að fá gist­ ingu hjá okk ur fyr ir fólk sem væri á leið inni frá Brjáns læk í Stykk is hólm því ferða mönn un um fannst of langt að fara þetta í ein um bita. Það var auð velt að koma því við og þannig hófst sam starf ið sem hef ur geng ið afar vel og gest um fjölg að jafnt og þétt.“ Þótt ferða þjón ust an í Þurra nesi sé ekki eldri en raun ber vitni hafa orð ið tölu verð ar breyt ing ar á þeim við skipta vin um sem þang að sækja. Fram hef ur kom ið að þau eru í sam starfi við þýska ferða skrif stofu, einnig hef ur sú breyt ing orð ið að meira er um að hóp ar taki sig sam­ an og panti gist ingu, en áður var. „Þeir við skipa vin ir vilja þá gjarn an elda og borða sam an og þeim kröf­ um hyggj umst við reyna að mæta með næstu fram kvæmd um en til stend ur að byggja eld un ar hús með borð stofu þar sem stærri hóp ur fólks, kannski úr fleiri en einu húsi, geti not ið sam veru. Ferða fólki af göt unni hef ur hins veg ar ekki fjölg­ að mik ið en fólki sem vill kom ast í sum ar hús og pant ar fyr ir fram, því hef ur fjölg að og þar eru Ís lend ing­ ar með tald ir. Síð asta sum ar byrj aði reynd ar ekki vel. Við fund um al veg fyr ir ræð unni hans Ó lafs Ragn ars. Tölu vert var um af pant an ir á eft­ ir. Það var reynd ar svo ein kenni­ legt að strax eft ir heims meist ara­ keppn ina í fót bolta, fyllt ist allt svo að þeg ar upp var stað ið kom sum­ ar ið vel út.“ Góð rúm og heit ir pott ar, skipta máli Ó laf ur og Ing unn segja að þau hafi nokkra fasta við skipta vini á hverju sumri sem skipti máli. Sem dæmi hafa þau ver ið í sam starfi við starfs greina fé lag ið Afl á Aust ur landi sem hafi eitt hús á leigu í tíu vik ur Síg andi lukka hef ur dug að best Kíkt í heim sókn til Ing unn ar og Ó lafs í Þurra nesi Hjón in í Þurra nesi, Ing unn Jóna Jóns dótt ir og Ó laf ur Skag fjörð Gunn ars son. Gamla hús ið í Þurra nesi sem fyr ir til vilj un var leigt út og varð upp haf ið að því sem nú er stað reynd. Véla geymsl an og úti hús in hefðu ekki ver ið byggð við gamla hús ið ef ein hvern hefði grun að hvað fram tíð in bar í skauti sínu. Sum ar hús in eru 47 fer metr ar að stærð sem virð ist henta vel til út leigu. Stór pall ur og heit ur pott ur er nauð syn legt að hafa við hvert hús.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.