Skessuhorn - 13.11.2013, Blaðsíða 18

18 MIÐVIKUDAGUR 13 . NÓVEMBER 2013
Helsta áhyggjuefni flestra sem vilja
veg landsbyggðarinnar sem mestan,
er hvað lágt hlutfall ungs fólks vel-
ur sér búsetu í heimabyggð. Þetta
hefur gjarnan verið kallaður at-
gervisflótti. Víst er að þróunin hef-
ur verið uggvænleg, heilu bekkjar-
deildirnar úr skólun á landsbyggð-
inni hafa horfið í mannmergðina á
suðvesturhorninu. Fæstir koma til
baka. Að sama skapi er það ánægju-
legt ef það gerist. Ungur Dalamað-
ur, Sigurður Sigurbjörnsson frá
Vígholtsstöðum, flutti með fjöl-
skyldu sína í Búðardal frá Kópavogi
nú í haust. Þau tóku til leigu íbúð
í Búðardal og leigðu sína íbúð fyr-
ir sunnan til skamms tíma. „Þetta
er svona tilraun hjá okkur. Konan
mín, Henný Árnadóttir frá Flateyri,
fékk afleysingastarf hjá Dalabyggð
síðasta sumar og kunni ágætlega við
sig hér. Hún er núna í Kennarahá-
skólanum í fjarnámi og strákarn-
ir okkar tveir, sex og níu ára fóru í
Auðarskóla. Þeir una sér hér ágæt-
lega þótt vinirnir séu heldur færri
en í Kópavoginum,“ sagði Sigurður
þegar blaðamaður hitti hann í KM
þjónustunni í Búðardal á dögunum
þar sem hann vinnur. Sigurður var
reyndar þá um nóttina í löngu út-
kalli á sjúkrabílnum, en hann hef-
ur sinnt ýmsu þótt ekki sé gamall.
Starfaði til dæmis í tíu ár hjá lög-
reglunni á höfuðborgarsvæðinu,
bæði sem almennur lögreglumaður
og rannsóknarlögreglumaður í of-
beldisbrotadeild.
Níu hringir
í kringum landið
Sigurður er borinn og barnfædd-
ur Dalamaður en foreldrar hans
búa á Vígholtsstöðum í Laxárdal.
Þar ólst Sigurður upp, en hann er
af ´76 árganginum. „Ég var ekki
alveg viss um hvað ég vildi verða
þegar ég var unglingur. Fór í Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti og byrj-
aði þar að læra vélsmíði og rafsuðu.
Svo fékk ég leið á því og fór í ann-
ars konar suðu. Skráði mig á mat-
vælasvið í FB og kláraði sjókokk-
inn. Ég keyrði út pizzum um tíma
um alla borg með skólanum. Ég hef
alltaf haft gaman af bílum. Tók bíl-
próf strax og ég gat og keyrði með-
al annars limmósíu um tíma hjá Eð-
alvagnaþjónustunni. Ég ákvað að
fara í meiraprófið og var búinn að
fá vinnu við að keyra hópferðabíla
áður en ég fékk skírteinið á 20 ára
afmælisdeginum mínum 29. maí
1996. Ég keyrði hjá Austurleið hf
sem þá var með áætlun frá Reykja-
vík til Hornafjarðar auk þess að vera
í hópferðum. Ég keyrði níu hringi í
kringum landið fyrsta sumarið sem
ég var í hópferðunum. Það fannst
mér skemmtilegt, að skoða land-
ið og hitta fólk. Það á vel við mig
að vera innan um fólk, þó einver-
an sé nauðsynleg inn á milli,“ seg-
ir Sigurður. Hann var fjögur ár hjá
Austurleið en hefur verið viðloð-
andi rútuakstur hjá SBA-Norður-
leið frá 2002. Sigurður segist einn-
ig hafa ekið trailer vörubifreið hjá
Loftorku með skóla.
Í rannsóknarlögregl­
unni í sex ár
„Það komu margir í heimsókn á
kaffistofuna hjá Austurleið. Þar á
meðal var gamall lögreglumað-
ur sem var að segja okkur sög-
ur, eitthvað sem hafði gerst fyrir
löngu. Hans sögur voru þannig að
það kveikti í mér að lögreglustarf-
ið gæti verið áhugavert. Ég var ráð-
inn í sumarafleysingu hjá lögregl-
unni á höfuðborgarsvæðinu vor-
ið 1999. Um haustið innritaðist ég
svo í Lögregluskóla ríkisins. Ég var
svo lögreglumaður í almennri lög-
gæslu í þrjú ár. Inn á milli fór ég
svo í afleysingu á Hvolsvöll, Sel-
foss og hingað í Búðardal. Ég hafði
sérstaklega gaman af því að koma
hingað í Búðardal og leysa af Sig-
valda Guðmundsson. Hann var bú-
inn að starfa hér lengi sem varð-
stjóri og færði mér meira að segja
bílprófsskírteinið mitt heima hjá
sér á miðnætti kvöldið sem ég varð
17 ára.“ Eftir þrjú ár í almennu
starfi fékk Sigurður starf sem rann-
sóknarlögreglumaður í ofbeldis-
brotadeild, þar sem hann starfaði í
sex ár til viðbótar. „Ég vann þar við
rannsókn ofbeldisbrota, sem nær
frá ærumeiðingum til manndráps-
mála. Það var magnaður skóli þótt
þarna væri verið að rannsaka mjög
erfið mál.“
Tengslin við Dalina
alltaf verið sterk
Síðustu árin hefur Sigurður starf-
að hjá fyrirtæki sem heitir Nortek
ehf og er öryggis- og tæknifyrir-
tæki. Hann er nú í ársleyfi frá störf-
um hjá Nortek. „Tengslin mín við
Dalina hafa alltaf verið mjög sterk.
Svo þegar styrinn stóð sem hæst
um fasta stöðu lögreglumanns hér
í Búðardal fyrir nokkrum árum,
beitti ég mér í því að koma af stað
undirskriftasöfnun á netinu á vef-
síðunni Búðardalur.is. Það má segja
að það hafi orðið byrjunin á því að
við ákváðum að halda áfram með
vefinn. Hugmyndin kom upp um
þetta leyti og snerist um það að
varðveita sögu og menningu Dal-
anna. Safna saman gömlu efni, svo
sem ljósmyndum, kvikmyndum og
öðru efni. Við Þorgeir Ástvaldsson
útvarpsmaður og Dalamaður þekkt-
umst og hann hafði mikinn áhuga á
þessu og kom inn í þetta með mér.
Svo vatt þetta upp á sig hjá okk-
ur. Þorgeir hefur mikla reynslu úr
fjölmiðlum, þannig að við fórum
í það að taka viðtöl við brottflutta
Dalamenn. Svo fórum við að skrifa
fréttir af líðandi stundu á vefinn og
þannig hefur þetta verið að þróast.
Í dag er það aðallega internetið sem
fólk notar til að sækja sér afþrey-
ingu og fróðleik og höfum við nýtt
netið til að safna saman og bjarga
þessum menningarverðmætum.“
Erfitt að fá styrki
Sigurður segir að þeir Þorgeir
hafi mætt mikilli velvild heima-
manna með vefinn, en mjög erf-
itt sé að dekka kostnað sem þessari
starfsemi fylgi. „Þetta hefur fyrst
og síðast verið sjálfboðavinna. Við
eigum þann draum að þetta standi
einhvern tímann undir sér, en það
virðist enn nokkuð í land með það.
Heimaaðilar margir hafa stutt okk-
ur, en þegar við höfum sótt um
styrk eins og hjá Menningarráði
Vesturlands þá er eins og við kom-
um að lokuðum dyrum. Þar virðist
vera regla að styrkja ekki menning-
arstarfsemi sem fram fer á internet-
inu. Okkur finnst það stangast á að
björgun menningarverðmæta þyk-
ir styrkhæf, svo framarlega sem int-
ernetið er ekki notað til þess. Það
finnst okkur skrítið, þar sem marg-
miðlunin og internetið virðist vera
framtíðin í þessum efnum. Ég vil
svo hvetja Dalamenn til að vera
duglega að heimsækja Búðardalur.
is og senda okkur ábendingar um
efni á vefinn,“ sagði Sigurður Sig-
urbjörnsson að endingu í hádegis-
hléinu sem við nýttum í samtalið.
Inn á milli þess sem hann afgreiddi
bændur úr Dölum og nærsveitum í
KM þjónustunni, þar sem allt fæst
milli himins og jarðar.
þá
Hin árlega Þjóðahátíð var hald-
in í sjötta sinn í lok síðasta mán-
aðar. Hátíðin var haldin í Hjálma-
kletti í Borgarnesi þetta árið og er
þetta í fyrsta sinn sem hún er hald-
in þar. Að sögn Pauline McCarthy,
skipuleggjanda hátíðarinnar, voru
þátttakendur frá yfir þrjátíu þjóð-
löndum þetta árið og hefur há-
tíðin aldrei verið stærri. Alls voru
38 borð frá sjálfboðaliðum sem er
töluverð aukning, en mest hafa
þau verið 24. Á hverju borði mátti
ýmist smakka góða rétti eða skoða
búninga frá ýmsum löndum og
fá upplýsingar um þjóðirnar og
menningu þeirra. „Íslendingar
voru líka með borð, því þetta er
jú hátíð fyrir mismunandi þjóðir.
Þar var boðið upp á rúgbrauð og
slátur,“ sagði Pauline meðal ann-
ars í samtali við Skessuhorn. Mörg
skemmtiatriði voru á dagskrá og
var Haffi Haff meðal gesta sem
steig á svið. Einnig voru meðal
annars sýndir latneskir og taílensk-
ir dansar, sunginn skoskur söng-
ur ásamt því að börn úr Tónlist-
arskóla Borgarfjarðar spiluðu og
sungu erlend lög. „Allt gekk mjög
vel og yfir 800 sóttu hátíðina í ár.
Við erum mjög ánægð með það,
þar sem þetta er í fyrsta sinn sem
þetta er haldið í Borgarnesi. Fram
að þessu hefur hátíðin verið part-
ur af Vökudögum á Akranesi og
því verið vel auglýst. Nú var hún
kannski ekki eins vel kynnt eins og
hefur verið á Akranesi undanfarin
ár,“ sagði Pauline. Til stendur að
halda hátíðina á Akranesi á næsta
ári en í Borgarnesi annað hvert ár.
Eins og sjá má á meðfylgjandi
myndum mátti sjá fólk í skrautleg-
um búningum á Þjóðahátíðinni og
hægt var að skoða hluti frá ólíkum
menningarheimum.
grþ/ Ljósm. Áslaug Þorvaldsdóttir.
Hugmyndin snerist um að varðveita sögu og menningu Dalanna
Spjallað við Sigurð Sigurbjörnsson sem starfrækir héraðsvefinn budardalur.is
Sigurður Sigurbjörnsson að störfum í TM þjónustunni.
Vel heppnuð Þjóðahátíð í Borgarnesi