Frjáls verslun - 01.09.2012, Blaðsíða 48

48 FRJÁLS VERSLUN 10. 2012
„Haustið 1994 réð Jón Sigurðarson
mig sem markaðsstjóra hjá Fisk­
af urð um ehf. Starfi ð fólst einkum
í kaup um og sölu á svo kölluðum
rússafiski til íslenskra og kan a dískra
fiskverkenda en einnig sölu loðnu
og síldar til Rússlands. Auk þess
kom ég að útgerð tveggja rús ­
sneskra togara við rækju veiðar og
vinnslu á flæmska hattinum sem
ráðgjafi. Fiskafurðir ehf. komu
að því kaup leigja frystitogara til
Rús slands og selja afurðir hans.
Árið 1998 var mikil bjartsýni um
viðgang rækjustofnsins við Sval ­
barða. Norðmenn fjárfestu m.a.
tölu vert vegna þessa. Í samstarfi
við rússneskan aðila, sem ég bar
traust til, ákvað ég að reyna sjálfur.
Ég stofnaði félag og keypti togara
með það í huga að kaupleigja hann
til rækjuveiða við Svalbarða. Á
meðan beðið var tilskilinna leyfa
og breytingar, sem þurfti að gera
á skipinu, voru undirbúnar gerði
ég skipið út hér við land. Þegar við
áttum von á samþykki á kaup leigu ­
samningnum ákváðu rússnesk
stjórn völd að banna inn flutn ing á eldri
fiskiskipum. Þar með var grund vell ­
inum kippt undan þessu ævintýri
en ég sat uppi með verkefna lausan
togara og reynsl unni einni ríkari.“
tangi hf. Á vopnafirði
Aftur lá leiðin til LÍÚ sumarið 2000
er Vil hjálmur sá um kvótamiðlun
LÍÚ fyrir Björn Jónsson. Þá fóru
80­90% allra kvóta viðskipta um
kvóta miðlun LÍÚ.
„Um haustið sótti ég síðan um
starf skrifstofustjóra hjá Tanga hf.
á Vopnafirði. Ég hafði selt síld og
loðnu frá Tanga hf. í starfi mínu
hjá Fiskafurðum og m.a. farið með
Friðriki Mar Guðmundssyni, fram ­
kvæmda stjóra Tanga, til Kalíníngrad
í tengsl um við þau viðskipti. Friðrik
réð mig sem skrifstofustjóra og flutti
ég austur til Vopnafjarðar í ársbyrjun
2001. Steinunn og yngri börnin komu
síðan í kjölfarið um vorið.
Tveimur árum síðar tók ég við
fram kvæmda stjórastarfinu og
gegndi því fram að samruna Tanga
hf. við HB Granda hf. Það gekk á
ýmsu á þessum tíma, m.a. miklar
breyt ingar á eignarhaldi. Eskja
hf. var orðin eigandi að 51% hlut
í Tanga hf. þegar var ég ráðinn
fram kvæmdastjóri en seldi hlutinn
um ári síðar. Vopnafjarðarhreppur
og Tangi hf. ásamt heimamönnum
keyptu hlut Eskju hf. Það gat þó
aldrei staðið nema til skamms tíma
vegna skuldsetningar bæði félagsins
og sveitarfélagsins.
Það kom í minn hlut að hafa frum ­
kvæði að framtíðarlausn. Töluverðir
umhleypingar voru í íslenskum
sjávarútvegi á þessum tíma. T.a.m.
ræddi ég við Sturlaug Sturlaugs­
son í þrígang, fyrst sem forstjóra
HB, síðan sem framkvæmdastjóra
hjá Brimi og loks sem forstjóra HB
Granda. Framhaldið er flestum
ljóst en samrunni Tanga hf. og HB
Granda hf. gekk sérlega vel fyrir
sig og árangurinn hefur verið eftir
því. Samruninn var samþykktur
af eigendum félaganna í ársbyrjun
2005 en gilti frá 1. október 2004.
Samruninn hefur reynst einkar hag ­
sæll eigendum og starfsmönnum HB
Granda sem og Vopnfirðingum og
þar með þjóðar búinu.“
einstaklega góður tími Á
vopnafirði
Í kjölfar samrunans flutti Vilhjálmur
aftur suður í ársbyrjun 2005 en Stein ­
unn kom svo í kjölfarið með yngri
börn in tvö að loknu skólahaldi um
vorið.
„Við áttum einstaklega góðan
tíma á Vopnafirði og leið vel þar.
Eftir að við flutt um frá staðnum
höf um við reynt að fara þangað
þegar tóm hefur gefist til. Undan ­
farin tvö sumur höfum við t.d. búið
að mestu á Vopnafirði en börnin
okkar tvö hafa unnið þessi sum ur
í fiskvinnslunni við vinnslu á síld
og makríl. Við Steinunn höf um
haft gaman af að ferðast og byrjuð ­
um að ferðast með börnin ung. Við
höfum einnig ánægju af stangveiði.
Þá höfum við áhuga á útivist og
hreyfingu. Ég hef gengið dálítið til
rjúpna frá því ég fékk byssuleyfið
um tvítugt og oftar en ekki liggur
leiðin til Vopnafjarðar þegar egna
þarf fyrir fisk eða skjóta í jólamatinn,“
segir Vilhjálmur Vil hjálms son.
„Það mótaði okkur systkinin meira
en margt annað að við ólumst upp í
sama húsi og afi okkar og amma.“
SAGT UM VILhJáLM
Heiðarleg og góð manneskja
– segir Guðríður Vilhjálmsdóttir, systir Vilhjálms
„Villi er tæpum tveimur árum eldri en ég og það er ekki hægt að
hugsa sér hjálpsamari og betri stóra bróður. Hann var mikið í sigl­
ingum á sínum tíma og hann jós gjöfum í okkur yngri systkinin þegar
hann kom heim og þannig hefur hann alltaf verið,“ segir Guðríður
Vilhjálmsdóttir, systir Vilhjálms. Umfram allt finnst henni rósemi og
heiðarleiki einkenna bróður sinn. Hann er góð manneskja, segir hún.
„Vissulega voru foreldrar okkar góðar fyrirmyndir en það mótaði
okkur systkinin meira en margt annað að við ólumst upp í sama
húsi og afi okkar og amma. Villi er í raun eins og afi var, rausnar­
legur og heiðarlegur. Þá hefur það hjálpað honum mikið að hann á
einstaklega góða konu sem staðið hefur eins og klettur við hliðina
á honum í gegnum þykkt og þunnt. Villi og Steinunn eru mjög sam­
rýnd og hafa ræktað samband sitt einstaklega vel,“ segir Guðríður
Vilhjálmsdóttir.
sjálfum sér samkvæmur
– segir Birgir Ágústsson, vinur Vilhjálms til fjölda ára
„Hann er vel gerður og mjög ákveðinn, þótt það beri ekki mikið á
því. Hann er sjálfum sér samkvæmur og hefur mér vitandi aldrei
sagt styggðaryrði um nokkurn mann,“ segir Birgir Ágústsson, stýri­
maður og vinur Vilhjálms til fjölda ára. „Konan hans er ekkert síðri,
sterkur persónuleiki eins og Vilhjálmur og þau hjónin eru ákaflega
samrýnd.“
Leiðir Vilhjálms og Birgis lágu fyrst saman þegar þeir voru sam­
skipa sem unglingar á Hvali 8 og hefur vinátta þeirra haldist óslitin
síðan. Þeir eru einnig veiðifélagar á rjúpnaveiðum og hafa skotið
saman frá árinu 1974.
óHræddur við að sýna frumkvæði
– segir Kristján Ragnarsson, fyrrverandi formaður LÍÚ
„Kynni okkar eru mjög góð. Vilhjálmur er samviskusamur, reglu­
samur og óhræddur við að sýna frumkvæði. Það kom e.t.v. best í
ljós þegar hann var framkvæmdastjóri Tanga og verið var að semja
um sameiningu þess félags og HB Granda. Þar held ég að Vilhjálmur
hafi lyft grettistaki og ég er alltaf jafnhissa á því að Vopnfirðingar
skuli ekki vera búnir að reisa styttu af honum,“ segir Kristján
Ragnarsson, fyrrverandi formaður LÍÚ, en hann kynntist Vilhjálmi vel
þegar Vilhjálmur starfaði hjá samtökunum og hefur fylgst með ferli
hans síðan.
ráðagóður og fylginn sér
– segja þeir Sveinbjörn Sigmundsson og Reynir Árnason
á Vopnafirði
Tveir af nánustu samstarfsmönnum Vilhjálms frá því að hann kom
fyrst til Tanga hf. á Vopnafirði eru þeir Sveinbjörn Sigmundsson, sem
nú er verksmiðjustjóri HB Granda á staðnum, og Reynir Árnason,
sem var útgerðarstjóri Tanga og vann síðast við skipaeftirlit hjá hinu
sameinaða fyrirtæki. Báðir bera Vilhjálmi söguna vel.
„Okkar kynni hófust í ársbyrjun 2001 og þar hefur aldrei borið
skugga á. Vilhjálmur er ráðagóður og fylginn sér og hann á mjög
auðvelt með að taka stórar ákvarðanir og standa með þeim. Hann
sá mikil tækifæri í því að efla uppsjávarvinnslu á Vopnafirði og það
stuðlaði að því að Tangi sameinaðist HB Granda, sem síðan hefur
byggt hér upp öfluga uppsjávarvinnslu.“
Þorir að taka erfiðar ákvarðanir
– segir Þorsteinn Steinsson, sveitarstjóri Vopnafjarðarhrepps
„Hann er úrræðagóður á þrautastund og þorir að taka erfiðar
ákvarðanir. Hann er áberandi ljúfur í samskiptum, heiðarlegur og
hreinskiptinn. Á alla þessa hæfileika reyndi verulega þegar við störf­
uðum saman að uppbyggingu útgerðar á Vopnafirði við á stundum
þröngar aðstæður,“ segir Þorsteinn Steinsson, sveitarstjóri Vopna­
fjarðarhrepps. „Þótt ýmsum þyki hann virka hægur á stundum, þá
er hann mjög ákveðinn og fylginn sér.“