Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Síða 26

Síðastliðin helgi var viðburðarík í
lífi Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar, fyrr-
verandi borgarstjóra. Á laugardegin-
um ákvað hann að setjast ekki í stól
borgarstjóra á næsta ári.
Daginn eftir gekk hann svo upp að
altarinu í Grafarvogskirkju með sinni
heittelskuðu, Guðrúnu Kristjáns-
dóttur kennara. Prestur brúðhjón-
anna var séra Vigfús Árnason, sjálf-
um sér líkur, brosmildur og kankvís.
Viðstödd athöfnina voru einung-
is fjölskyldur brúðhjónanna, nán-
ustu vinir, Raggi Bjarna og Karlakór
Reykjavíkur sem Villi hefur ætíð dáð
og stutt, enda lét kórinn ekki sitt eftir
liggja að gera brúðhjónunum daginn
ógleymanlegan.
Þegar brúðhjónin gengu inn
kirkjugólfið söng Karlakórinn Ísland,
Ísland eg vil syngja. Raggi Bjarna
söng eigið lag, Barn, við ljóð Steins
Steinars, og með óskeikulli millirödd
Ragga söng Villi til Guðrúnar lagið
Játningu eftir Sigfús Halldórsson og
Tómas Guðmundsson – eitt af uppá-
haldslögum Villa sem þeir Raggi hafa
svo oft sungið saman á dvalarheim-
ilum aldraðra í borginni síðastliðin
tvö ár.
Eins og alsiða er við hjónavígslur
las presturinn úr Óðinum til kærleik-
ans úr fyrsta Korintubréfi Páls postula
þar sem minnt er á að kærleikurinn
falli aldrei úr gildi. Eftir hjónavígsl-
una tóku svo kirkjugestir undir með
kórnum og Ragga Bjarna – og Vor-
kvöld í Reykjavík ómaði út í sólbjart-
an sunnudagseftirmiðdaginn. Þetta
gamla Reykjavíkurlag minnti á að Villi
hafði daginn áður gefið frá sér borg-
arstjóraembættið. Treginn blandaðist
því á áhrifaríkan hátt inn í þessa lát-
lausu athöfn sem engu að síður var
full af gleði og söng.
Viðburðir helgarinnar hafa því
skilið eftir blendnar tilfinningar í
brjósti þessa gamalreynda borgar-
fulltrúa sem hefur marga fjöruna
sopið í borgarpólitíkinni, allt frá
1982. Hann náði því að verða einn af
vinsælustu borgarstjórum Reykjavík-
ur, en hefur einnig verið gagnrýndur
í fjölmiðlum, meira en nokkur annar
borgarstjóri.
Vilhjálmur var svo vinsamleg-
ur að eyða nokkrum mínútum með
blaðamanni DV áður en þau hjón-
in héldu til Færeyja eftir hádegi á
mánudag. Hann ræddi um þessa
rússíbanahelgi, um borgarpólitíkina,
aðallega þó um fjölmiðlana en einn-
ig um sjálfan sig og ástina.
Ákvörðun Vilhjálms
Vilhjálmur! Var þetta þín ákvörð-
un eða var búið að stilla þér upp við
vegg?
„Já! Þetta var hvort tveggja mín
ákvörðun: Að verða ekki borgarstjóri
á næsta ári og ganga upp að altarinu
með Guðrúnu,“ segir Vilhjálmur og
brosir.
Ég átti nú við pólitíkina – ekki
einkalífið.
„Já! Það var alfarið mín ákvörðun
sem ég tók með mínum nánustu.“
Ræddir þú málið við fleiri aðila?
„Að sjálfsögðu hef ég rætt þessi mál
í þaula við borgarfulltrúana, borgar-
stjórann, formann Varðar, stuðnings-
menn mína og stjórn fulltrúaráðsins.“
Hvað með þingmenn flokksins?
Hefurðu á tilfinningunni að þeir hafi
verið að þrýsta á þig?
„Já, hvað með þá og hvaða þing-
menn? Ef þú átt við gæsalappa-
„fréttir“ fjölmiðla sem hafðar eru eft-
ir ónafngreindum þingmönnum, þá
eru þær í sjálfu sér ekkert til að byggja
á og ekki svara verðar. Auðvitað hafa
ýmsir sjálfstæðismenn gagnrýnt mig
og viljað að ég tæki þessa ákvörðun
fyrr og það má vel vera að einhverj-
ir slíkir sitji á Alþingi. En er það ekki
bara eðlilegt í jafnstórum flokki og eft-
ir allt sem á undan er gengið?“
Björn Ingi og vinstri græn
Þessi niðurstaða hlýtur samt að
valda þér vonbrigðum.
„Já, vissulega. En ég er ekki kalinn
á hjarta. Þvert á móti er ég ástfang-
inn!“
Í hverju eru vonbrigði þín helst
fólgin?
„Mér urðu á mistök og í kjölfar-
ið misstum við meirihlutann. Þeg-
ar við náðum svo aftur meirihluta
með samningi við Ólaf F. Magnús-
son gerði ég mér vonir um að okkur
tækist að endurheimta fyrra traust
með mig sem oddvita. Það hefur ekki
gengið eftir og það urðu mér einnig
vonbrigði, vegna þess að flokkssystk-
ini mín í borgarstjórn og í ráðum og
nefndum borgarinnar hafa staðið sig
afar vel. Við höfum svo sannarlega
látið hendur standa fram úr ermum
á mörgum sviðum, hvort tveggja fyrir
og eftir hundrað daga meirihlutann.
Slíkt telur hins vegar ekki í skoðana-
könnunum á meðan fjölmiðlar fjalla
sáralítið um helstu hagsmunamál
borgarbúa.“
Kennirðu fjölmiðlum um þessa
ákvörðun þína?
„Nei! Fyrst og fremst sjálfum mér
því ég bar ábyrgðina. En það væri
mikil einföldun á þessari atburðarás
allri, að halda því fram að ég hafi einn
gert mistök. Það voru til dæmis mis-
tök af hálfu Björns Inga að hlaupast
undan merkjum í stað þess að treysta
okkur og taka slaginn með okkur og
leysa málin.
Hafi verið erfitt fyrir hann að leysa
REI-málið með okkur – þá var það
ógerningur fyrir hann með vinstri
grænum í hundrað daga meirihlut-
anum. Sá meirihluti var meðal ann-
ars byggður á þessari ósættanlegu
mótsögn. Það er því engin tilviljun að
þau stungu stefnumótun í þessu máli
undir stól og fjölmiðlar misstu um
leið áhuga á málinu.“
Borgarmálin vanmetin
En þú ert greinilega ekki sáttur við
fjölmiðla í þessari atburðarás?
„Nei! Reyndar hef ég lengi verið
þeirrar skoðunar að fjölmiðlar van-
meti mikilvægi borgarmálefna og því
sé ekki fjallað um þau sem skyldi.
Með REI-málinu urðu þáttaskil í
umfjöllun fjölmiðla um borgarpólitík.
Það, eitt út af fyrir sig var eðlilegt og
jákvætt. En þróun þessarar umfjöll-
unar er svo annað mál. Og hún hefur
að ýmsu leyti verið neikvæð að mín-
um dómi.“
Er það ekki vegna þess að fjölmiðl-
ar hafa vegið að þér?
„Nei! Auðvitað er enginn sáttur
við það að vegið sé að honum í fjöl-
miðlum. En þessi afstaða mín er ekki
dæmigert „fjölmiðlavæl“. Ég held ég
sé ekkert svekktur út í fjölmiðla. Á
endanum snýst þetta ekki um per-
sónur því það kemur maður í manns
stað. Ástæðan er einungis sú að þessi
umfjöllun hefur of oft verið óvönd-
uð. Hún hefur of oft verið röng, ómál-
efnaleg, perónubundin, hlutdræg og
jafnvel siðlaus í einstaka tilfellum.“
Þetta eru stór orð.
„Já, en ég held að ef gerð yrði ítar-
leg úttekt á fréttaflutningi og annarri
fjölmiðlaumfjöllun um borgarmál
síðastliðna átta mánuði, yrði nið-
urstaðan einmitt þessi. Umfjöllun-
in ber merki þeirra umbrota sem átt
hafa sér stað í borgarpólitíkinni und-
anfarna mánuði. Hún tekur að mín-
um dómi of mikið mið af persónum,
upphrópunum og sleggjudómum, í
stað þess að fjölmiðlar meti yfirvegað
stöðu mikilvægra borgarmálefna og
afstöðu borgarfulltrúa til þeirra.“
Hlutdrægar fréttir
Þú nefndir hlutdrægni.
„Ég gæti nefnt fjölda dæma um
það hvernig ég og aðrir borgarfull-
trúar Sjálfstæðisflokksins höfum ver-
ið borin röngum sökum í fjölmiðlum
síðastliðna átta mánuði, á sama tíma
föstudagur 13. júní 200826 Helgarblað DV
Í blíðu
og stríðu
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
gerir upp við fjölmiðla og
fjallar um borgarpólitík, sjálf-
an sig og ástina í viðtali við
Kjartan Gunnar Kjartansson.
„Það er ekkert athugavert við það
að ritstjórar og pistlahöfundar
setji fram skoðanir sínar á borg-
arfulltrúum og borgarmálefnum,
en fjölmiðlar eiga ekki að reka
pólitískan áróður með brenglaðri
fréttamennsku. Það er einfald-
lega ómerkilegt.“