Breiðholtsblaðið - 01.09.2005, Qupperneq 8

Nýlega opnaði Auður B. Krist-
insdóttir, sérkennari og kennslu-
ráðgjafi ráðgjafarstofu um lestur,
Læsismiðstöðina, sem er til húsa
á Þarabakka 3, á þriðju hæð,
gengið inn þar sem útibú Íslands-
banka er. Auður hefur langa
reynslu í sérkennslu á grunn- og
framhaldsskólastigi og hefur auk
þess unnið sem ráðgjafi við skóla
og haldið námskeið fyrir skóla og
stofnanir.
Orðið læsi felur í sér bæði lestur
og ritun og Læsismiðstöðin mun
meðal annars annast greiningar og
athuganir á lestar- og ritunar-
vanda (dyslexiu) einstaklinga. Að
sögn Auðar eru margir þeirra sem
leita til Læsismiðstöðvarinnar full-
orðnir einstaklingar sem eru nú að
snúa aftur í framhaldsnám eftir
nokkurt hlé eða eftir að hafa flosn-
að upp úr skóla á yngri árum.
„Skilningur og þekking á vanda
fólks með námserfiðleika hefur
aukist mikið á síðustu árum og þar
með hefur þjónusta framhalds-
skólanna aukist og tekið er tillit til
fólks með dyslexiu eða lesblindu á
ýmsan hátt í skólastarfinu“.
-Hvenær er hægt að athuga hvort
börn eru með dyslexiu (lesblindu)?
„Núna er hægt að sjá ákveðnar
vísbendingar sem tengjast mál-
þroska barna strax á leikskólastigi.
Þau börn eiga frekar á hættu að
glíma við lestrarerfiðleika í grunn-
skóla. Lestur er undirstaða annars
náms og mikilvægt að foreldrar
fylgist með þróun lestrar hjá börn-
um sínum frá upphafi skólagöngu
og taki virkan þátt í því að aðstoða
barnið. Hafi foreldrar áhyggjur af
lestrarfærni barna sinna geta þeir
óskað eftir athugun hjá Læsismið-
stöðinni og fengið mat á stöðunni
ásamt hagnýtri ráðgjöf hvernig
þeir geti aðstoðað börnin við lestr-
arnámið“.
Lestrarerfiðleikar koma líka
fram í fleiri námsgreinum eins og
stærðfræði og tungumálum og
hafa áhrif á hegðun og líðan
barna. Auður leggur áherslu á
að mikilvægt er að greina
námsvandamál áður en í slíkt
óefni er komið.
„Ég hef sérstakar áhyggjur af
unglingunum í 8.-10. bekk. Reynsla
mín sýnir að margir hafa í raun
gefist upp í námi einmitt á þeim
aldri og þessir krakkar eiga mjög
erfitt með að fóta sig í framhalds-
skólunum, oft hafa þau ekki fengið
greiningu á námserfiðleikum sín-
um í grunnskóla og þar af leiðandi
ekki aðstoð eða ráðgjöf við hæfi“.
Auður sagði að lokum, að þjón-
usta Læsismiðstöðvarinnar sé ein-
nig ætluð skólum og stofnunum,
ýmist með beinni ráðgjöf og með
því að halda námskeið og fræðslu-
fundi fyrir kennara eða í formi þró-
unarverkefna.
SEPTEMBER 20058 Breiðholtsblaðið
Hvaða bók/bækur ertu að lesa?
Lesandi júnímánaðar er Daníel
Gunnarsson skólastjóri
Fjalla-Eyvindur og Halla
Það kom vel á vondan mitt í
öllu annríkinu við að koma skóla-
starfinu af stað að vera sett fyrir
heimaverkefni af fyrrum nemanda
mínum, Ólafi Darra Ólafssyni.
Sjálfsagt hefur hann haft af því
nokkurt gaman að setja fyrrum
kennara sínum fyrir og skipta á
hlutverki frá því að ég var kennar-
inn og hann nemandinn með fang-
ið fullt af heimavinnu.
Það er nokkuð árstíðabundið
hvaða lesefni er á náttborðinu
mínu. Eftir jólin dett ég oft í nýút-
komnar skáldsögur en á sumrin
og haustin sæki ég í þjóðlegan
fróðleik og ferðabækur um landið
okkar.
Til viðbótar því les ég tímarit
sem gefin eru út um hesta-
mennsku og skólamál. Síðustu
daga renndi ég yfir nýjasta tölu-
blað af Skólavörðunni en það
blað er gefið út af Kennarasam-
bandi Íslands. Í ágætri grein Svan-
hildar Óskarsdóttur er lögð áher-
sla á mikilvægi þess að vanda til
lestrarkennslu. Undir það get ég
svo sannarlega tekið. Einnig fjall-
ar hún um Stóru upplestrar-
keppnina en það er keppni á með-
al 12 ára nemenda á Íslandi ár
hvert þar sem lögð er áhersla á
vandaðan upplestur og fágaða
framkomu.
Einnig er í þessu tímariti fjallað
um frammistöðu okkar í PISA en
það er alþjóðleg könnun á náms-
árangri nemenda. Það vekur
hvað mesta athygli að við Íslend-
ingar stöndum okkur vel saman
borið við aðra þátttakendur og
þó einkum og sér í lagi stóðu ís-
lenskar stúlkur sig vel. Það á ein-
nig við í stærðfræði en lengi var
sú skoðun útbreidd að stærð-
fræði væri frekar námsgrein
drengja. Samkvæmt könnuninni
er það ekki rétt, nokkuð sem kem-
ur okkur skólafólkinu ekkert á
óvart. Annars er það umhugsun-
arefni fyrir okkur hvort skólinn sé
orðinn of stúlknamiðaður. Víst er
að megin þorri starfsmanna leik-,
grunn- og framhaldsskóla eru
konur.
Bókin á náttborðinu mínu
þessa stundina er Saga Fjalla-Ey-
vindar. Ég var svo lánsamur í
sumar að komast á slóðir hans og
hef oft hugsað til þeirra Höllu síð-
an. Saga Eyvindar er um margt
mjög sérstök og í rauninni óskilj-
anlegt hvernig þau Eyvindur og
Halla gátu lifað á fjöllum í um 40
ár. Hann var tekinn þrisvar sinn-
um og hún oftar en ævinlega
sluppu þau aftur til fjalla. Talið er
að þau hafi endað ævina á
Ströndum undir verndarvæng
séra Helga Einarssonar prests að
Stað í Grunnavík. Sennilega fædd-
ist Fjalla-Eyvindur 1713 eða 1714
elstur að minnsta kosti tíu systk-
ina. Hann fæddist í Hlíð í Hruna-
mannahreppi og ólst þar upp.
Aldrei var með fullu vitað hver
sekt hans var og ef til vill var hún
engin önnur en að hlýða kalli
náttúrunnar en eftir að útilegan
hófst er öllum ljóst að hann varð
brotamaður.
Saga þeirra Eyvindar og Höllu
hefur verið efniviður í sögur og
leikrit. Nægir í því sambandi að
nefna leikrit Matthíasar Jochum-
sonar, Útilegumennirnir, sem fljót-
lega hlaut nafnið Skugga-Sveinn.
Fullvíst má telja að fyrirmynd
Skugga-Sveins sé Fjalla-Eyvindur.
Það er í rauninni stórmerkilegt
hvað stutt er síðan almenningur á
Íslandi var uppfullur af trú á úti-
legumenn, sennilega langt fram á
19. öld og jafnvel lengur.
Daníel skorar á Sigurbjörn
Sveinsson Hæðarseli 8 aðgreina
lesendum frá bókakostinum
á náttborðinu.
Daníel Gunnarsson.
„Mikilvægt að foreldrar fylgist með
þróun lestrar hjá börnum sínum“
Ráðgjafarstofa um lestur opnuð í Mjódd
AUÐUR B. KRISTINSDÓTTIR sérkennari og kennsluráðgjafi í
Læsismiðstöðinni í Þarabakka 3.
Alein á vakt þegar barnaskarinn fyllti
frístundaheimilið:
Metnaðarfullt starf
sem glímir við alger-
an skort á starfsfólki
Barbara Kristjánsdóttir er for-
stöðumaður frístundaheimilisins
Álfheimar sem starfar í Hóla-
brekkuskóla. Hún er á lokaáari
í Kennaraháskólanum í tóm-
stunda- og félagsmálafræði, sem
er ný grein við skólann. Hún er
að byrja á lokaritgerðinni til að
fá BA-próf. Haustið hefur verið
erfitt hjá Barböru í starfinu. Erf-
iðlega gekk að ráða fólk til starfa
í frístundamiðstöðina, og þær
konur sem fengust sneru fljót-
lega frá, vildu ekki vinna við
þau kjör sem í boði voru fyrir
vinnu, sem þeim þótti í meira
lagi erfið.
Þegar blaðamann Breiðholts-
blaðsins bar að garði var Barbara
ein á vaktinni og átti von á barna-
skaranum eftir nokkrar mínútur.
Hún sagði að vegna starfsmanna-
eklunnar væru öll börnin í 1. bekk
á biðlista. „Þetta er skelfilegt
ástand í dag,“ sagði Barbara. Hún
sagði að svona slæmt hefði þetta
ekki verið síðustu fimm árin. Að-
staðan í Álfheimum í kjallara skól-
ans, er nokkuð góð, og hug-
myndafræði Barböru og Mið-
bergs sem annast um frístunda-
heimilin, er tvímælalaust til fyrir-
myndar. Þarna er aðstaða til að
hita upp nesti sem börnin koma
með og kæla drykkina. Þarna er
möguleiki fyrir börnin að leggja
sig og hvílast eða ærslast á dýn-
um í einu herberginu, vinnustofa
og litaherbergi þar sem aldrei eru
nema sex í einu að vinna. Þá er
þarna dúkkukrókur, það er allra
herbergi eins og Barbara segir,
því strákarnir dunda sér þar ekk-
ert síður en stelpurnar. Barbara
fullyrðir að dúkkur séu ekkert
frekar fyrir stelpur.
Reynt er að kenna börnunum
rétt mataræði í frístundaheimil-
inu og þeim innprentað að rækta
heilsuna strax frá unga aldri.
Heimilið fær stundum góða gesti,
og Barbara nefndi þar sem dæmi
Halla í Botnleðju, Söngsystur, og
Ólaf Gunnar Guðlaugsson en
hann er höfundur Benedikts
búálfs og kom í heimsókn. Þó það
nú væri, það er einmitt úr bókinni
hans sem nafn heimilisins er feng-
ið, Álfheimar. Farið er í sund einu
sinni í viku, farið í íþróttaskólann
einu sinni til tvisvar í viku, í
bókasafnið og samvinna er við
skátana svo nokkuð sé nefnt.
„Í bókasafninu eru lesnar fyrir
okkur sögur og það gerum við
líka hérna. Það er nú svoleiðis að
það er varla nokkur að lesa sögu
fyrir börnin nema við, þau koma
seint heim að kvöldi og þá á eftir
að læra, borða og sofa,“ sagði
Barbara.
Barbara er afar ánægð með
samvinnuna við skólann og já-
kvæða afstöðu skólastjórans til
starfsins. Barbara og félagar
hennar eru allavega á góðri leið
með eða kannski búin að útrýma
hugtakinu „barnageymsla“ í sam-
bandi við frístundaheimilin. Þar
er unnið frábært starf fyrir börn-
in, og foreldrar í Breiðholti greiða
aðeins 7.150 krónur á mánuði fyr-
ir þennan aukaskóla sem veitir
útivinnandi fjölskyldum svo mik-
ið öryggi. Það er fyrir tímann frá
hálftvö til rúmlega fimm á dag-
inn. Í Garðabæ til að mynda kost-
ar þessi sama þjónusta 15.500
krónur á mánuði og endalaust
tekið við börnum á heimilið.
„Við reynum að sporna gegn
því að ótakmarkað sé tekið inn á
heimilið án þess að nægilega
margir starfsmenn séu til staðar,“
sagði Barbara. „Við berum hag
barnanna fyrir brjósti og viljum
að þeim líði vel hjá okkur. Til að
svo sé verður umhverfið að vera
öruggt, og að við höfum tíma til
að sinna þeim. ÍTR hefur þetta
að leiðarljósi“, sagði Barbara
Kristjánsdóttir að lokum.
BARBARA KRISTJÁNSDÓTTIR - stjórnar frístundaheimilinu Álfheimar
í kjallara Hólabrekkuskóla..