Vesturbæjarblaðið - 01.03.2007, Síða 12

12 Vesturbæjarblaðið MARS 2007
Bernskuminningar úr Vesturbænum
Það voru bardagasenur við Kamparana
Hvar í Vesturbænum ólst þú
upp?
Á Nesvegi 39, nú Ægissíðu
137, bláa húsið á horninu fyrir
neðan KR blokkina.
Hverjar eru helstu minningarn-
ar úr hverfinu?
Það voru bardagasenur við
Kamparana, Grímsstaðaholts-
strákanna og stundum kom til
smá stimpinga við strákanna í
Skjólunum sem við þó tilheyrð-
um ef við fórum í hin stærri
stríð, t.d. við Kamparana. Dúfu-
rækt var töluverð hjá okkur
strákunum og farið í margar
háskaferðir upp á þök nágrann-
anna til að leita fanga. Ég var
sendill og innanbúðamaður
í Pétursbúð (það nafn tengist
mér þó ekkert) sem var í kjall-
aranum heima hjá mér frá 7
ára aldri til 12 ára aldurs. Í því
starfi kom ég inn á mörg heim-
ili í Vesturbænum og Seltjarnar-
nesi, en ef ég fór með pöntun
út á Seltjarnarnes fékk ég auka
bónus sem var ein kók og tvær
Ingimars kexkökur. Við innan-
búðarstörfim kynntist maður
mörgu góðu fólki sem og lærði
hin ýmsu fræði sem tengjast við-
skiptum
Hverjir voru æskufélagar
þínir?
Það voru nú strákarnir á
myndinni hér fyrir neðan sem
bjuggu næst mér, einnig Ingv-
ar Karlsson og Dundi sem áttu
heima í Sörlaskjólinu. Einnig
átti ég góðar vinkonur; María
og Hildigunnur á Nesveginum,
Addý, Sigrún, Una og Rósa í
Sörlaskjóli og Granaskjóli.

Hvar stundaðir þú nám?
Ég var fyrst í tímakennslu
hjá Kristínu á Ránargötunni, en
stoppaði stutt þar við, því mér
líkaði ekki kennsluhættir hennar.
Síðan lá leiðin í Landakotsskóla,
Hagaskólann, Verzlunarskólann,
Menntaskólann í Hamrahlíð og
að lokum í Háskóla Íslands.
Áttu einhver afrek (prakkara-
strik) að baki úr skólalífinu eða
hverfinu? Varstu í íþróttum og/
eða í hverju tókstu þátt?
Prakkarastrikin voru af ýms-
um toga, frá dyrabjölluati í það
að “teika” bíla, einkum strætó á
Kaplaskjólsveginum sem var þó
glæfralegt.
Við strákarnir spiluðum fót-
bolta á Hjallalandstúninu, þar
sem KR blokkin stendur nú og
eitthvað var maður að æfa með
5. flokk í KR, en þar sem ég fór
alltaf í sveit á sumrin var það
í minna mæli. Í gegnum Pét-
ursbúð kynntist ég eldri krökk-
um sem stunduðu skíði uppi í
Skálafelli og buðu mér með á
skíði Amma tók til handagagns
gamlar sparibuxur og setti hvíta
teygju undir og þar voru komn-
ar forláta skíðabuxur. Ég fór
oft upp í Skálafell með þessum
krökkum og náði þar tökum á
skíðamennskunni, sem ég hef
sundað síðan. Þessir skíðafé-
lagar mínir hétu Dabbi, Kóki,
Gummi, Geiri, Steini og Tobba
og systir hennar sem ég man
ekki hvað heitir. Fjaran fyr-
ir neðan Faxaskjólið þar sem
Sunnubúðin stóð við hornið á
Sörlaskjólinu togaði oft í mann
í leik í hellisskútum þar. Á þeim
stað söfnuðum við í áramóta-
brennu, oft gömlum árabátum
úr fjörunni þar vestur frá. Þessi
brennusöfnun var í miklu kappi
og metingi við brennuna á Ægis-
síðunni.
Hver voru framtíðarplönin eða
draumarnir á þessum árum?
Á Nesveginum ólst ég upp
ásamt systur minni, Eddu, hjá
ömmu minni og afa. Þetta var
ekki það venjulegasta fjölskyldu-
mynstur sem við sáum hjá
öðrum krökkum. Amma sagði
stundum, þegar maður hagaði
sér eitthvað illa, að það yrði ekk-
ert úr manni með svona hátt-
arlagi. Minn draumur var að
láta “ósk” ömmu minnar ekki
rætast.
Hvað er best við að búa í
Vesturbænum?
Ég flutti úr Vesturbænum 12
ára gamall en hélt þó áfram
námi í Hagaskólanum. Flestir
mínir vinir í dag eru frá þessum
tíma, einkum Hagaskólaárunum.
Vesturbærinn sem slíkur togar
alltaf í mann og til merkis um
það þá er ósjálfrátt farið í sunnu-
dagsbíltúrinn með fjölskylduna,
oftast þangað. Hin seinni ár
tók ég upp á því að skokka og
nokkra skokktúrana hef ég farið
úr Garðabænum, sem ég bý nú,
vestur í bæ og heimsæki stund-
um þá æskufélaga mína, Teit,
Steingrím og Guðmund sem þar
búa. Svo á hverju sumri tek ég
þátt í Reykjavíkurmaraþoni, 10
km. sem liggur um Vesturbæinn
og Seltjarnarnesið. Í þeim hlaup-
um fara margar minningar um
hugann frá því á æskuárunum.
Myndin er tekin af 7 ára bekk, krakkar fæddir 1948. Fyrir aftan stendur systir Clementina og Sigrún kennari og Pétur er í öftustu röð
lengst til hægri.
Pétur Kristinsson á skrifstofu sinni á fasteignasölunni Neseignum.
Myndin er tekin fyrir 50 árum fyrir utan húsið Nesvegur 37 sem
nú heitir Ægissíða 135. Bræðurnir Óli, Halli og Logi áttu heima á
Nesvegi 35, bræðurnir Himmi og Gunni á Nesvegi 37, og ég, Pétur
Kristinsson, á Nesvegi 39, bláa hornhúsið sem stendur nú fyrir
neðan KR blokkina.
Við strákarnir vorum þarna nýbakaðir ylfingar í skátahreyfingunni
og stilltum okkur þarna upp fyrir ljósmyndarann.
Á myndinni eru frá vinstri talið: Fremsta röð: Gunnar R Jónsson,
Haraldur Björgvinsson, Logi Björgvinsson. Miðröð: Hilmar Jónsson,
Pétur Kristinsson. Aftasta röð: Ólafur Björgvinsson.
Faðir minn Kristinn Reyr, börn mín Margrét Jústa, Kristinn, Sigríður
og eiginkona mín Sonja Þórarinsdóttir.
Pétur Kristinsson, fjármálaráðgjafi og löggiltur fasteignasali bjó í Vesturbænum til 12 ára
aldurs og rifjar hér upp bernskuminningar sína úr Vesturbænum. Pétur ólst upp á Nesveginum
ásamt systur sinni hjá ömmu sinni og afa.