Vesturbæjarblaðið - 01.10.2005, Blaðsíða 6

Vesturbæjarblaðið - 01.10.2005, Blaðsíða 6
Hljóðfæraverkstæði eru ekki mörg hérlendis, hvað þá ný- smíði hljóðfæra. Margir gefa sig hins vegar einnig út sem stilling- armenn á píanó og flygla, en grunnþekking þeirra er ærið misjöfn. Ísólfur Pálmarsson rek- ur hljóðfæraverkstæði á Bakka- stíg 5 og stilir einnig píanó viðs vegar um landið. Hann tók upp merki föður síns í hljóðfæravið- gerðum þegar hann féll frá, en Ísólfur hafði reyndar starfað með honum um árabil áður. Hann lærði fyrst hjá föður sínum en fór síðan í framhaldsnám til Þýskalands. Faðir hans, Pálmar Ísólfsson, var píanó og orgel- smiður og hann smíðaði nokkur píanó sem voru merkt „Pálmar Ísólfsson Reykjavík.“ Nokkur þeirra mun enn vera til og í notkun. Í dag er allnokkrir titlaðir hljóð- færasmiðir hérlendis, en Ísólfur segir að það þurfi að aðgreina þá sem annars vegar eru píanó- og orgelsmiðir og hins vegar t.d. gít- arsmiðir eða fiðlusmiðir, enda sé aðgreiningin skýr t.d. í Evrópu og starfsheitin lögvernduð. Það sé líka rangt að hljóðfærasmiður geti gert við hvaða hljóðfæri sem er því sérhæfingin sé allnokkur. Þegar tekið var hús á Ísólfi á verkstæði hans á Bakkastígnum var hann að gera upp danskt pí- anó sem smíðað var laust fyrir aldamótin 1900 og er af gerðinni Hindsberg en smíðað hjá verk- smiðju Andreas Christiansen. Þetta danska píanó var komið til ára sinna, spengja þurfti hljóm- botninn sem einnig var orðinn verptur og allt filt var orðið uppurið í hljóðfærinu og hlutir voru orðnir brotnir í hamraverk- inu. En þessir hlutir eru oft orðnir það gamlir að það þarf að smíða þá í höndunum því þessir vara- hlutir fást ekki keyptir lengur þar sem þeir eru ekki lengur fram- leiddir. Aðra „standard“ hluti er hægt að fá keypta erlendis. Ísólfur Pálmarsson segir að fólk sé að vakna til meiri vitundar um það að varðveita gömul píanó, ekki síst ef þau eiga sér sögu eða sál. Þess eru dæmi að píanó hafi lent á haugunum sem hægt hefði verið að gera upp. Hann segir það virkilega gaman að gera upp pí- anó sem hafa verið með sál, og koma sálinni í þau aftur og heyra svo spilað á þau aftur eftir vel heppnaða viðgerð. Ísólfur tekur eingöngu píanó og flygla til við- gerðar þó hann sé reyndar með gamlan gítar á verkstæðinu sem hann á sjálfur og ætlar að koma í sem næst upprunalegt horf. Um 65 milljón ára gamalt sjálfspilandi píanó! Á verkstæðinu hjá Ísólfi er til viðgerðar sjálfspilandi píanó sem reyndar er ekki lengur með sjálf- spilingunni í. Ísólfur segir að ef- laust séu til á Íslandi sjálfspilandi píanó, en hann efist um að þau séu í nothæfu ástandi. Í flestum tilfellum sé búið að rífa búnaðinn úr þeim vegna þess að erfitt reyndist að fá rúllurnar í þau, og þannig er með píanóið á verk- stæði Ísólfs. „Ég er búinn að stilla þetta gamla sjálfstillandi píanó en það sem er kannski merkilegast við það er að nótnaborðið er klætt beini úr skögultönn úr mammút- um sem gæti verið 65 milljón ára gamlir! Það eru varahlutaverslan- ir í Þýskalandi sem versla með þessi mammútabein en einnig eru notuð fílabein í sama tilgangi, en fílabeinin hafi ekki verið fáanleg í mörg ár, en aðeins eru þau að birtast aftur á markaðnum. Mér skilst að það sé farið að veiða fíla aftur, en í miklu hófi. Fílabeinið er dýrara en mammútabeinið vegna þess að það er búið að grafa upp þessi kynstur af mammútabein- um austur í Síberíu og víðar. Ætli það kosti ekki um 300 þús- und krónur að fá mammútabein á venjulegt nótnaborð á píanói. Það er hægt að fá beinin tilsniðinn en ég kaus að fá þau heil og vinna þau sjálfur á þetta sjálfspilandi pí- anó. En ég læt það vera í framtíð- inni vegna þess að þetta er allt of mikil vinna til að gera það hæft til límingar því minnsta ójafna getur orsakað það að beinið brotnar. Svo þarf að slípa beinið til að fá á það hálfmattan gljáa, en það kemur alveg hrátt,“ segir Ísólfur Pálmarsson. Harmoníum í saltbing Á verkstæðinu er harmoníum sem Ísólfi var gefið á sínum tíma. Það var búið að standa í 20 ár í bílskúr úti á landi undir saltbing og haugi af dauðum flugum! Eigandinn gaf það með því skil- yrði að það færi aldrei aftur í sveitina þar sem það var. Eigand- anum hafði blöskrað meðferðin á hljóðfærinu eftir að það hafði ver- ið tekið úr notkun og vildi því ekki að sveitungarnir fengju að njóta þess eftir að búið væri að gera það upp. Í mörg ár stóð það sund- urtekið eftir að búið var að fjar- lægja salt og flugur úr því áður en Ísólfur fór að fást við að gera það upp. Hann segist ekki hafa pláss fyrir hljóðfærið í stofunni hjá sér, en hann vilji alls ekki láta það frá sér. Ísólfur hefur ekki smíðað org- el og ekki lært neitt til orgelvið- gerða nema hjá föður sínum þeg- ar hann var fyrr á tímum settur til þess að gera við harmoníum, s.s. belgi og slípa fjaðrir. - Spilar þú sjálfur á píanó? „Nei, en ég get spilað Gamla Nóa og einstaka annað lag. Það er ekki nauðsynlegt til þess að geta orðið píanóstillari en auðvitað þarf að þekkja tónbilin og hafa góða heyrn. En auðvitað skemmir það ekki að vera liðtækur píanóleikari.“ - Er nóg að gera í píanóviðgerð- um og stillingum? „Já, en það mætti vera meira. Þar er ég að minna á það að fólk mætti hugsa betur um hljóðfærin og láta stilla þau oftar. Það versta er að koma að eldri hljóðfærum sem ekki hafa verið stillt í kannski 20 ár. Skyndilega á að fara að nota hljóðfærið vegna afmælis, skírnar, brúðkaups eða einhvers annars hátíðaviðburðar í fjölskyldunni, en það er ekki hringt fyrr en nokkrum dögum áður. Tónhæðin eru kannski orðin hálftón of lág og það er allt of skammur tími að kippa því í lag á þremur dögum og tryggja að hljóðfærið haldi stillingunni. Þegar hljóðfæri er komið í kammertónhæð getur átakið á strengjunum verið milli 17 og 19 tonn. Þar sem ekkert er nema viðarblokk sem heldur því vinda þeir smám saman ofan af sér. Þegar hljóðfæri hefur verið van- rækt í langan tíma og skyndilega er farið að rykkja í strengina getur það verið varhugavert nema það sé gert á mörgum dögum. Það þarf bæði að spila reglulega á pí- anó og eins stilla það reglulega. Rétt hita- og rakastig er einnig nauðsynlegt en hljómbotnar geta sprungið sé þess ekki gætt.“ Getur verið langvarandi verkur að kaupa ódýrt píanó Ísólfur selur vönduð píanó eftir pöntunum, s.s. Sauter, sem hefur búnað í hamraverkinu sem gefur þeim sama fjaðrandi áslátt og flyglar hafa. Það getur kostað frá 750 þúsund krónum en ódýrustu píanóið geta kostað um 240 þús- und krónur. Ísólfur er hættur að hafa verslun opna, hann segir að það sé ekki gerlegt gagnvart við- skiptavinunum að vera með versl- un og verkstæði og þurfa að loka kannski í vikutíma þegar verið sé úti á landi við píanóstillingar. „Gott píanó kostar nokkurn pening. Það kemur meira við budduna í upphafi, verkurinn er kannski nokkur í upphafi, en hann hverfur fljótlega þegar farið er að nota píanóið. En ef keypt er ódýrt píanó geta verkirnir verið langvarandi en kannski stundum minni. Ég hef komið að viðgerð á ódýru píanói þar sem þurfi að borga um 75% af innkaupsverðinu í viðgerðir á fyrsta ári. Það datt raunar allt úr límingum, hamra- verkið datt úr límingum og stilli- ásarnir losnuðu. Ég þurfti að líma einar 36 undirlyftur í því. Það var ekki gaman að afhenda eigendun- um reikninginn. Verð þess hafði nær tvöfaldast á skömmum tíma. Ég fær stundum fyrirspurnir um hvort ekki sé hægt að fá ódýrt píanó sem jafnvel þarfnist við- gerðar fyrir krakka sem er að hefja píanónám. Það er mjög mis- ráðið, barnið fær gott píanó í tón- listarskólanum en getur svo varla æft sig heima vegna þess að hljóðfærði þar er nánast ónýtt. Þetta getur orðið til þess að áhugi barnsins á náminu hverfur á til- tölulega skömmum tíma. Í upp- hafi skyldi því endirinn skoða,“ segir Ísólfur Pálmarsson. ■ OKTÓBER 20056 Vesturbæjarblaðið Ísólfur Pálmarsson segir píanóstillingar allnokkuð vanræktar: Ísólfur Pálmarsson að gera við danskt píanó á verkstæðinu. Handtökin eru mörg og vandasöm. Sjálfspilandi píanó sem búið er að fjárlægja verkið úr. Nótnaborðið er úr mammútabeini sem gæti verið 65 milljón ára gamalt. Tilboð í Smart á Ánanaustum Með 65 milljón ára gamalt sjálfspilandi píanó á verkstæðinu!

x

Vesturbæjarblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vesturbæjarblaðið
https://timarit.is/publication/1114

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.