Vesturbæjarblaðið - 01.10.2005, Blaðsíða 13

OKTÓBER 2005 13Vesturbæjarblaðið
Ungmenni í hugmyndaleit í upphafi myndlistavikunnar.
Myndlistaskólinn í Reykjavík:
Nemendur teikna
ósýnilegar verur og
pæla í jarðfræði!
Á KROSSGÖTUM
EFTIR SÉRA ÖRN BÁRÐ JÓNSSON
Boðorð, tveir bræður og bítill
Laugarvegi 63 • s: 551 4422
skiptir máli
• Röndótt eða einlitar
• BASIC klassadragtir
sem þú einfaldlega
getur alltaf treyst
- þær krumpast ekki
• Mörg snið
• Stærðir 36-48
15%
októbertilboð
af dökkbláum
drögtum
Fatnaður
Í fyrstu viku ágústmánaðar sl.
komu 38 einbeitt ungmenni saman
í Hafnarfirði. Unga fólkið var á aldr-
inum 12 - 19 ára og kom frá lista-
skólum í Svíþjóð, Álandseyjum,
Eistlandi og Íslandi en þeim hafði
verið boðið að taka þátt í listabúð-
um á vegum Myndlistaskólans í
Reykjavík. Verkefni þeirra var að
fanga umhverfi, menningu, jarð-
fræði og sagnahefð landsins. Til að
ýta við hugarfluginu komu ýmsir
gestir í heimsókn; Erla Stefánsdótt-
ir, sjáandi útskýrði fyrir áhugasöm-
um og opinmynntum unglingum
hvernig þriðja augað virkar og
hvernig það auðveldar manni að
sjá hinar ýmsu verur; spiluð voru
þjóðlög á íslenskt steinaspil og
víólu, farið var í vettvangsferðir,
hraun skoðuð og litarefni búin til
úr jarðefnum.
Með þessu móti kynntist unga
fólkið ólíkum leiðum við að nálgast
náttúruna, nota hana sem upp-
sprettu verka sinna og með því
móti dýpka virðingu sína gagnvart
umhverfi sínu. Markmið verkefnis-
ins var að skapa vettvang þar sem
ungt fólk frá norrænu löndunum
gat tengst og rætt hugmyndir sín-
um. Hópnum fylgdu listamenn og
kennarar frá löndunum fjórum.
Bækistöð ungmennanna var í
skátaheimilinu Hraunbúanum,
Hafnarfirði, þar sem unglingarnir
sváfu, borðuðu og unnu að list
sinni, og urðu um leið bestu vinir.
Mörg námskeið í boði
Myndlistaskólinn í Reykjavík
leggur áherslu á að bjóða upp á
metnaðarfull og framsækin nám-
skeið fyrir unglinga. Í vetur eru sjö
mismunandi námskeið í boði fyrir
aldurshópinn 13 - 18 ára;
• Tónlist/myndlist, tvöfalt
helgar námskeið, kennarar
Ásdís Sif Gunnarsdóttir og
Ragnar Kjartansson
• Myndlist/ myndasögur,
kennari Áslaug Thorlacius
• Hreyfimyndagerð, Hringbraut
121, kennarar Erla Stefánsdóttir
og Sigríður Ólafsdóttur,
• Hreyfimyndagerð, Gerðuberg,
Una Lorenzen og Inga María
Brynjarsdóttir
• Teikning - málun - mótun,
kennari Margrét Friðbergsdóttir
• Leirmótun, kennari
Guðbjörg Káradóttir
Á vormisseri verður einnig boðið
upp á námskeið í ljósmyndun og
teiknimyndasögum. ■
Við lifum á tímum þar sem mannrétt-indi eru mikið til umræðu. Í fjölmiðl-
um fáum við daglega fréttir af fólki víða
um heim sem býr við skert mannréttindi.
Nú er það svo að lög eru með ýmsu móti í
löndum heims. Og ef mannréttindi eru
ekki tryggð í lögum einhvers lands, hver
getur þá - og af hvaða rökum eða í hvers
valdi - talað um það sem betur má fara?
Hvaðan koma hugmyndir mann um
mannréttindi? Hugtakið mannréttindi er
fremur nýtt og kom til sögunnar á 17. öld.
Þar með er ekki sagt að mannréttindi hafi
ekki verið í umræðunni fyrir þann tíma.
„Rætur þess má finna í öllum helstu trúar-
brögðum heims og kenningum um sið-
fræði og stjórnmál, allt frá Plato og Cicero
fram til okkar tíma.“ (Mannréttindaskrif-
stofa Íslands). Og ræturnar liggja reyndar
enn dýpra eins og síðar verður greint frá.
Ofar lögum og reglum
Hvað eru mannréttindi? Hver getur sagt
til um það hvað mönnum er fyrir bestu?
Hugmyndir um að til sé einhver æðri rétt-
ur mannsins sem er ofar landslögum og
vilja valdhafa á hverjum stað og tíma eru
ævafornar. Náttúruréttarkenningin var
lengi í smíðum og talin fullmótuð á dög-
um rómversku stóuspekinganna rétt fyrir
Krist og á fyrstu öld eftir Krist. Kjarninn í
þeirri kenningu er þessi: „Réttur einstak-
lingsins ræðst ekki af hlutverki hans held-
ur hinum algildu lögum sem gilda ávallt
og allstaðar.“ Hér er gengið út frá því að
til sé réttur sem er ofar lögum og reglum
samfélagsins.
Gamli sáttmáli
Löngu fyrir daga fyrr nefndra spekinga
öðluðust Gyðingar lögmál sem tjáir rétt-
indi og skyldur þeirra. Ég minnst þess
þegar ég var við nám í guðfræði hvað það
kom mér og öðrum nemendum á óvart
hve mikil áhersla er lögð á mannréttindi í
Gamla testamentinu. Þar er mikið rætt
um ábyrgð einstaklinga og þjóðfélags.
Stjórnvöld eru þar til dæmis brýnd til að
gæta réttar útlendingar, ekkna og munað-
arlausra, sjúkra og þurfandi. Þar birtist í
vissum skilningi pólitísk umræða þess
tíma. Nú er pólitík aðallega rædd á alþingi
og í fjölmiðlum en hana á líka að ræða í
kirkjunni því orð Guðs hlýtur að gefa okk-
ur leiðbeiningar í málefnum þjóðfélags-
ins, í samskiptum okkar hvert við annað.
Lögmálið, með Boðorðin tíu sem kjarna,
er gríðarlega mikilvægt og hefur haft ótrú-
leg áhrif á mótun samfélags manna í
heiminum.
Ný túlkun
Í starfi sínu og kennslu var Jesús jafnan í
návígi við aðra lögmálstúlkendur. Um-
ræður í guðspjöllunum snúast gjarnan
um túlkun á lögmálinu: Hvað er rétt og
hvað er rangt? Lífið þá snerist um orð og
athöfn eins og það gerir enn. Og í því
sambandi má spyrja: Hvernig gengur okk-
ur að lifa eftir orði Guðs, eftir lögmáli
hans og fyrirmælum?
Guðspjall sunnudagsins 9. október s.l.
(21.28-32) tekur m.a. á því máli. Þar er
sagt frá tveimur sonum og hlýðni þeirra
eða óhlýðni. Sá fyrri vildi ekki gera að
sem hann var beðinn um en svo sá hann
sig um hönd og gekk í verkið og kláraði
það. Hinn lofaði öllu fögru en aðhafðist
ekkert. Svar áheyrenda við spurningu
Jesú um hvor hafi gert rétt lét ekki á sér
standa. Fyrri bróðirinn var þeirra maður.
Okkar maður - Jón
Fyrrnefndan sunnudag voru liðin 65 ár frá
því John Lennon fæddist. Hann var nú
enginn sérlegur fulltrúi kirkju eða kristni
en hann barðist fyrir mannréttindum.
Kannski var hann einmitt bróðir sem
engu lofaði en gerði samt hið rétta? Hann
hafði í það minnsta mikil áhrif á hugsun-
arhátt fólks til hins betra og vakti marga
af svefni og doða, afskiptaleysi og hálf-
velgju.
Orð og athöfn. Trúin er ekki aðeins hug-
læg afstaða heldur hlýðni við Guð og boð
hans. Margt fólk lifir góðu lífi í anda Krists
og vinnur kærleiksverk án þess að stunda
mikið kirkju og svo eru það hin sem biðja
og sækja kirkju en vanrækja kannski kær-
leikann.
Til guðsþakka
Orð og athöfn, trú og verk, þurfa að hald-
ast í hendur. Verkin afla okkur engra vild-
arpunkta en þau gera okkur gott og ná-
unganum líka. Góðverkin eru til guðs-
þakka. Þau eru þakkarfórn fyrir það að
Guð elskar okkur eins og við erum. Hann
elskar okkur jafnvel þegar við breytum
eins og bróðirinn sem við höldum okkur
ekki líkjast en líkjumst þó öll. Um þetta
snýst fagnaðarerindi kristinnar trúar,
gleðifrétt allra tíma. Vissan um þessa
elsku Guðs hvetur til góðra verka og eflir
viljann til að leggja lífinu lið. ■