Skinfaxi - 01.08.2015, Page 27

SKINFAXI tímarit Ungmennafélags Íslands 27
… alla leið til Ungverjalands
bundnar sundlaugar auk margs konar gufu-
baða. Óhefðbundnu sundlaugarnar voru
þannig gerðar að margs konar steinefnum
og öðrum heilsueflandi efnum hefur verið
bætt í laugarnar sem gera það að verkum að
þær eru brúnar á litinn. Þessar heilsulaugar
eru þekktar fyrir græðandi áhrif á sál og
líkama. Gufuböðin vöktu einnig mikla hrifn-
ingu hjá íslenska hópnum þó að Ungverjun-
um fyndist lítið til koma. Gufuböðin voru
meðal annars með myntugufu, limegufu og
innrauðu ljósi svo að fátt eitt sé nefnt.
Extreme day
Extreme day er árlegur viðburður í Orosháza.
Þá eru sýndar margs konar jaðaríþróttir, m.a.
að fara á hjólabretti, BMX-hjóli og hlaupa-
hjóli. Ásamt þessu voru margir básar þar sem
kynnt var ýmiss konar starfsemi, t.d. bogfimi,
ungverski herinn og allt þar á milli. Við nut-
um þess heiðurs að fá tækifæri til að kynna
samstarf og líkindi Íslands og Ungverjalands
í einum básnum. Auk þess tróðum við upp
með kynningu sem við héldum í skólanum
tveim dögum síðar. Í báðum tilvikum létu þó
nokkrir sjá sig og komu með skemmtilegar
spurningar og athugasemdir um okkur og
uppruna okkar. Við vorum með á boðstólum
íslenskar kræsingar, svo sem harðfisk og
Djúpur, sýndum íslenska glímu og taekwon-
do og sungum ættjarðarsöngva.
Eltingarleikur sem markaði
djúp spor
Síðasta kvöldið fór íslenski hópurinn í almenn-
ingsgarð í miðbæ Orosháza þar sem við héld-
um nokkurs konar lokahóf og uppgjörsfund.
Á meðan á þessu stóð voru tveir menn að
vappa í kringum okkur. Hópurinn tók lítið
eftir þeim í fyrstu en það vakti þó athygli okk-
ar að þeir voru með læknagrímur og lækna-
húfur og greinilega undir áhrifum eiturlyfja.
Mennirnir tveir færðu sig sífellt nær hópnum
og fylgdust grannt með okkur og föggum
okkar. Að lokum ákvað hópurinn að fara á
gistiheimili strákanna og klára lokahófið þar.
Við höfðum litlar áhyggjur þangað til að við
sáum að mennirnir veittu okkur eftirför. Þá
ákvað hópurinn að skipta sér í þrennt. Nokkrir
voru á hjólum og fóru þeir saman í eina átt,
gangandi hópurinn fór í aðra og tveir með-
limir hópsins fóru hjólandi annað. Mennirnir
hlupu á eftir gangandi hópnum en krakk-
arnir, sem í honum voru, urðu þá óróleg og
tóku til fótanna. Þegar tveir hópanna voru
komnir að gistihúsi strákanna þustum við
þar inn, slökktum öll ljós og sátum þegjandi í
myrkrinu til að láta sem minnst á okkur bera.
Tvo úr hópnum vantaði og en mennirnir
héldu sig fyrir utan gistiheimilið. Hringt var
í lögregluna og beðið með eftirvæntingu.
Eftir nokkra stund komu þeir tveir sem vant-
aði hjólandi að húsinu og sáu þar mennina
tvo. Þeim tókst að lokka þá burt frá húsinu
og stinga þá svo af á hjólunum en sneru síð-
an óhult til baka og lögreglan mætti á svæð-
ið. Lögreglan fylgdi okkur svo að gistihúsi
stelpnanna vegna þess að ekki var talið öruggt
að gista í húsi strákanna. Allur hópurinn
eyddi síðan nóttinni í ró og næði í gistihúsi
stelpnanna. Erfitt var þó að festa svefn eftir
atburði kvöldsins.
Þetta var ekki góð byrjun á löngu og
ströngu ferðalagi dagsins sem í hönd fór,
heim til Íslands, en gekk þó áfallalaust og
heim kom hópurinn þakklátur fyrir lærdóms-
ríkt og þroskandi ferðalag sem opnaði augu
okkar fyrir ótal þáttum í mannlegri tilveru og
samfélagi þjóðanna. Í farteskinu vorum við
með ótal dýrmætar minningar og vináttu-
sambönd sem hefðu ekki orðið til nema fyrir
tilstilli þessa verkefnis.
Við viljum koma á framfæri þökkum til UÍA
og allra sem studdu okkur til ferðarinnar með
einum eða öðrum hætti.
Emma Líf Jónsdóttir og Mikael Máni Freysson.