Húnavaka - 01.05.1986, Side 194

192
H U N A V A K A
hann frásagnir er voru svo vel færðar í stílinn að hugsun og málfari að
þar þurfti ekki miklu við að bæta. — Kom þar að lokum að hann fór á
Héraðshælið á Blönduósi 1979, dvaldi hann þar við góða umönnun,
hreifur í máli, blandaði geði við lækna og hjúkrunarfólk og var hress
og skýr í hugsun allt fram í andlátið.
Ólafur var jarðsettur við hlið konu sinnar i Spákonufellskirkjugarði.
— Sr. Pétur Þ. Ingjaldsson flutti líkræðu, sr. Oddur Einarsson flutti
kveðjuorð og jarðsöng.
Ég var náinn vinur Ólafs og móður hans alla mína prestskapartíð í
40 ár.
Sr. Pétur Þ. Ingjaldsson.
Þorvaldur Laxdal Jónsson frá Núpi á Laxárdal lést hinn 25. janúar.
Hann var fæddur 6. mars 1908. Þorvaldur var sonur hjónanna Sigur-
laugar Höllu Guðmundsdóttur og Jóns Guðmundssonar er bjuggu að
Núpi. Hann ólst upp að Núpi og þar bjó
hann í 68 ár. Árið 1957 tóku við búinu að
Núpi af foreldrum hans, ásamt Þorvaldi og
föðursystur hans Elísabetu, þau Jökull Sig-
tryggsson og Valgerður Kristjánsdóttir kona
hans. Með þeim hjónum bjó Þorvaldur uns
þau fluttu til Blönduóss árið 1976. Þorvaldur
var þar hjá þeim uns heilsa hans tók að bila
og hann fór á Héraðshælið sumarið 1983.
Þorvaldur kvæntist aldrei og átti ekki
börn. Hann átti marga trygga vini og þá ekki
síst meðal barna. Persónuleiki hans var slík-
ur, að þeir sem kynntust honum gátu ekki annað en orðið vinir hans.
Hann helgaði líf sitt velferð samferðamanna sinna, og tillitsemi hans,
fórnfýsi, geðprýði og elska, sem hann sýndi öllum sem hann umgekkst,
var slík að það hlaut að snerta djúpt alla sem kynntust honum.
Þorvaldur var ætið léttur á fæti og léttur í lund og sama var hvort á
hann voru lagðar þungar byrðar eða af honum var létt, alltaf hélt
hann reisn sinni og léttleika. Lítillæti og hógværð voru honum í blóð
borin. Hjálpsemi við aðra var hans aðalsmerki og eftir að vera orðinn
hjálparþurfi sjálfur fólst hjálpsemi hans í því að þeir sem honum
þjónuðu þyrftu sem allra minnst fyrir honum að hafa.