Húnavaka - 01.05.1986, Qupperneq 197

HUNAVAKA
195
Friðgeir Eiriksson bóndi og vitavörður frá Sviðningi á Skaga lést 17.
maí. Hann var fæddur 4. ágúst 1904. Friðgeir var fæddur að Sviðn-
ingi. Hann var eldra barn hjónanna Eiríks Eiríkssonar bónda og konu
hans Móníku Guðnadóttur frá Víðivöllum í
Staðardal í Strandasýslu. Friðgeir ólst upp
að Sviðningi ásamt systur sinni Þuríði
Sveinbjörgu en hún er nú látin fyrir nokkr-
um árum.
Árið 1936 kvæntist Friðgeir Fanneyju
Halldórsdóttur Guðmundssonar í Hólma, og
konu hans Hlífar Sveinbjargar Sveinsdóttur.
Þau hófu búskap að Sviðningi, en þá bjuggu
systkinin þar ásamt foreldrum sínum. Tóku
þau við forráðum búsins og sátu það ásamt
foreldrum Friðgeirs og Þuríði systur hans
sem bjó með þeim ásamt dóttur sinni Svanfríði þar til þær mæðgur
fluttu til Hafnarfjarðar.
Sviðningur er talinn fremur landlítil jörð en góð til sauðfjárbú-
skapar og stutt í Skagaheiðina sem löngum hefur reynst sauðfjár-
bændum vel, enda gróður þar fjölbreyttur. Friðgeir var áhugamaður
um sauðfjárrækt og ræktaði sinn eigin fjárstofn. Hann fylgdist með
þeim fræðum af bókum sem hann las og nam af fróðleik sem nýttist
honum í þeirri viðleitni sinni að bæta stofn sinn.
En Friðgeir sinnti fleiri störfum en á búinu. Árið 1933 var hann
skipaður vitavörður og því embætti gegndi hann til dauðadags, eða í
liðlega hálfa öld. Friðgeir sinnti vitavarðarstarfinu, sem öðrum störf-
um af alúð og tryggð þess manns sem vissulega var ljóst að fjöldi
manna gat átt líf sitt undir því að vel væri að staðið og starfið rækt af
alvöru, sérstaklega þegar verst var að sinna því í stórviðrum á vetrum.
Skömmu eftir seinni heimsstyrjöld var settur upp radíóviti að Sviðn-
ingi og var Friðgeiri fengin varsla hans. Sá viti var knúinn rafmagni,
og þess fékk heimilisfólkið að njóta á undan sveitungum sínum, því
með því kom rafljós í bæinn. En margvíslegar skyldur fylgdu þessu
starfi, settar voru upp talstöðvar, því gefa þurfti flugmönnum upp-
lýsingar um veður og fleira sem þeim gat komið að gagni í starfi sínu.
Það voru þvi stundum langar vaktir sem standa þurfti ef eitthvað var á
seyði, svo sem þegar loftfara var saknað og leit stóð yfir. Ekki eru þó
enn upp talin þau störf sem heimilisfólkið að Sviðningi vann, því þar