Húnavaka - 01.05.1999, Side 68

66
II ÚNAVAKA
Sambandið átti fulltrúa í skólaráði kvennaskólans frá 1939 og í bygg-
ingarnefnd Hnitbjarga á meðan á byggingu þess húsnæðis stóð.
Kvenfélagasambandið hefur alltaf látið líknarmál til sín taka. Hefur
það gjarnan staðið fyrir söfnunum á meðal kvenfélaga sinna til líknar-
mála. Innan sambandsins hefur alltaf ríkt sérstakur hlýhugur til Héraðs-
hælisins á Blönduósi eins og það var nefnt hér áður fyrr. Hafa margar
gjafir verið aflientar dl þess bæði frá kvenfélagasambandinu svo og frá
hinum einstöku kvenfélögum. Má segja um þetta málefni að ævinlega
hafi ríkt rnikill samhugur kvenfélagskvenna.
Er skemmdlegt að rifja upp að á 25 ára afmæli sambandsins, árið 1953,
afhenti Þuríður Sæmundsen, þáverandi formaður, 100 þúsund krónur
til Héraðshælisins. Var það framlag kvenfélagasambandsins, kvenfélag-
anna og fé líknarsjóða. En nokkrum árum áður hafði verið samþykkt til-
laga þess efnis „að þar sem Tryggingarstofnun ríkisins hafði tekið að sér
hlutverk ílestra þeirra sjóða, er stofnaðir voru til styrktar bágstöddum og
munaðarlausum, væri eðlilegt að skipulagsskrám þeirra yrði breytt í sam-
ráði við aðstandendur þeirra, svo þeir mættu ganga inn í Héraðshælis-
stofnunina."
Sýnir þetta í raun hve stutt er síðan félagasamtök og einstaklingar
sinntu brýnum þörfum bágstaddra sem okkur þykir í dag eðlilegt mál
samfélagsins.
Þá má geta þess að SAHK hafði frumkvæði að stofnun Krabbameinsfé-
lags Austur-Húnavatnssýslu og í mörg ár innheimtu kvenfélögin árgjöld
félaga enda voru nær allar kvenfélagskonur í Kjabbameinsfélaginu.
Sömu sögu er að segja um Tónlistarfélag Austur-Húnavatnssýslu sem
samtökin vöktu athygli íbúa héraðsins á að nauðsyn bæri dl að stofna.
Arið 1936 gerðist SAHK aðili að Sambandi norðlenskra kvenna sem
eru samtök héraðssambanda allt frá Þingeyjarsýslum til Húnavatnssýslna.
Arið 1996 sagði SAHK sig úr samtökunum en samtökin í Vestur-Húna-
vatnssýslu höfðu fyrir löngu gert hið sama.
Til nokkuð margra ára var búið að vera erfitt að fá fulltrúa frá sam-
bandinu til að sækja þennan fund sem stóð í tvo daga. Konum fannst
þær ekki hafa tíma til að sitja fundinn sem og að nóg væri að starfa inn-
an héraðssambands og landssamtaka Kvenfélagasambands Islands sem
samtökin gengu í árið 1945.
A allra síðustu árum hefur nokkuð dregið úr námskeiðahaldi og
fræðslufundum kvenfélagasambandsins. Konur eiga nú auðveldara með
að sækja fræðslu eða menningarviðburði utanhéraðs. Fjölbreytnin og
möguleikarnir eru margfalt fleiri en áður var og ýmsar menntastofnanir
bjóða nú upp á alls kyns nám, allt frá hefðbundnu tómstundanámi til
náms á æðri stigum. Það er ekki lengur langt að fara jafnvel ekki lengra
en að setjast við tölvuna sína.