Húnavaka - 01.05.1999, Side 69

H U N A V A K A
67
Kvenfélagasambandið hefur þó reynt að halda utan um kvenfélög sín
með ýmsu móti. Fastir liðir eru formanna- og aðalfundir og á aðalfund-
um er gjarnan gestafyrirlesari. Þá er haldinn svokallaður haustfagnaður
á aðventu þar sem allar kvenfélagskonur eru velkomnar. A fagnaðinum
hafa margir góðir gestir komið fram, auk þess sent nú hin síðustu ár hef-
ur einnig verið lesið upp úr nýjum jólabókum. Þessi fagnaður hefur
nrælst vel fyrir og er greinilegt að konurnar vítt og breitt úr sýslunni hafa
mjög gaman af að blanda geði saman.
Störf kvenfélagssambandsins hafa breyst nokkuð í áranna rás. Það eru
breytdr tímar þar sem hraði og tímaleysi setja á okkur mark. A liðnum
árum hefur orðið mikil fólksfækkun í héraðinu, sérstaklega í sveitunum,
sem leitt hefur til félagsdevfðar ekki bara í kvenfélögum heldur kemur
þetta glögglega fram í öðrum félagsstörfum. Mörg kvenfélaganna eru
orðin fámenn og yngri konur sem starfandi eru innan þeirra t’inna gjarn-
an utan heimilis. Félagsþörfin er því ekki eins rík og áður var. Að aflokn-
um vinnudegi vilja konur gjarnan vera um stund í faðmi fjölskyldunnar
eða gera eitthvað annað en taka á sig ábyrgð í félagsstörfum. Það hefur
sýnt sig að margar konur líta á kvenfélagið sitt sem ágætan klúbb sem
gott sé að skreppa stundum í og eiga saman góða stund.
Þetta er mjög skiljanlegt og ef til \ill eðlileg þróun sem í raun var fyrir-
sjáanleg fyrir mörgum árum. Spurningin er hins vegar hvort hún sé góð.
Samtökin hafa náð árangri á mörgum sviðum og vakið athygli á þeirri
knýjandi þörf sem var í fræðslu, menntun, menningu og líknarmálum
þar sem aðrir hafa gerst sporgöngumenn.
Oft hefur verið rætt um sameiningu kvenfélaga og var löngu áður en
umræður um sameiningar sveitarfélaga komu upp á yfirborðið. En rétt
eins og með sveitarfélögin verður sumt sem lýtur að sameiningu tilfinn-
ingamál og því hafa kvenfélög ekki náð að sameinast. A þessu vori hefur
eitt kvenfélag innan samtakanna lagst af. Nokkur önnur eru mjög fá-
menn og eiga erfitt með að halda uppi starfi. En innan samtakanna eru
líka kvenfélög sem starfa vel.
A tímamótum sem þessum er vel viðeigandi að líta til framtíðar um
leið og litið er um öxl. Eins og að framan greinir hafa samtökin komið
víða við og er þó stiklað á stóru. Nauðsynlegt er að horfast í augu við
samtímann og framþróunina því allt er breytingum undirorpið. Hver veit
nema framtíðin verði sú að hér verði aðeins starfandi eitt öflugt kvenfé-
lag sem verði innan landssamtaka og heimssamtaka.
Ljósmyndir sem Jylgja þessari grein voru teknar á afmœlisfuncLi SAHK. Sjá
frétt á bls. 202.